มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 466

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 466

โดยไม่ได้พูดอะไรอีก เจอรัลด์แค่รูดบัตรแบล็กการ์ดในมือของเขา

แม้จะตะลึงงันอย่างสุด ๆ แต่แคชเชียร์ก็เป็นมืออาชีพและเขาโค้งให้ทันที

“คุณผู้ชาย! วันนี้คุณจ่ายไปมากขนาดนี้กับร้านของเรา มันคงจะหยาบคายถ้าพวกเราไม่ได้ให้ของขวัญฟรีใด ๆ กับคุณ! โปรดเลือกเสื้อผ้าใดก็ได้มาสามชิ้นและพวกมันจะขึ้นอยู่กับเราเอง!” แคชเชียร์กล่าวอย่างนับถือ

“ไม่ เดี๋ยว! เขาไม่ได้ซื้อพวกนั้น! เจอรัลด์ ทั้งหมดนี่แพงมากเกินไป! ฉันไม่ต้องการเสื้อผ้าแฟนซีมากมายขนาดนั้นนะ!” เควต้าตอบอย่างลนลานขณะที่เธอส่ายหัวของเธอ

“ฉันไม่คิดว่าฉันจะมีเหตุผลให้สวมใส่ครึ่งหนึ่งของสิ่งที่นายได้เลือกมาอยู่ดี! โปรดวางพวกมันคืนเถอะ…”

เสียงของเธอยังคงสั่นอยู่เล็กน้อยจากความตกใจกับบิลสุดท้าย

“เธอไม่จำเป็นต้องใส่ทั้งหมดนี้ รู้ไหม ไม่เอาน่า ตอนนี้ไปเลือกเสื้อผ้าอีกสามชิ้นมาสิ ถ้าเธอต้องการ เธอก็ยังสามารถมอบพวกมันให้กับเหล่าคุณครูหรือเพื่อนร่วมงานที่เธอสนิทด้วยในโรงเรียนอนุบาลก็ได้ ฉันมั่นใจว่านั่นจะช่วยให้เธอเพิ่มความสัมพันธ์ของเธอกับพวกเขาได้!” เจอรัลด์กล่าวด้วยรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้า

เจอรัลด์รู้ว่าคนมากมายกลั่นแกล้งเควต้าเพราะความจริงใจของเธอ ซึ่งนั่นคือเหตุผลที่ทำไมเจอรัลด์ถึงคิดว่ามันคุ้มค่าที่จะใช้จ่ายเงินบางส่วนเพื่อเธอ

เจอรัลด์ต้องใช้บัตรแบล็กโกลด์ของเขาอยู่ดี เขาต้องใช้จ่ายอย่างน้อย 45,000 ดอลลาร์ต่อเดือนอยู่แล้ว ดังนั้นเควต้าทำให้ชีวิตเขาง่ายขึ้นมากในเดือนนี้

เจอรัลด์ก็รู้ตัวอีกเช่นกันว่า เขาใช้จ่ายมากมายขนาดนี้เพื่อเธออย่างเต็มใจ เป็นเพราะความรู้สึกที่เขามีให้กับเควต้า ลึกลงไปในใจของเขานั้น

ขณะที่สิ่งนี้เกิดขึ้น เคทลินและเพื่อนร่วมงานหญิงคนอื่นอีกสองคนนั้นก็ยืนอยู่ไม่ไกลมากเกินไปอยู่ด้านหลังพวกเขา

พวกเธอสามคนประหลาดใจมาก และนี่โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับเพื่อนร่วมงานหญิงสองคนนั้นที่ได้ยินคำกล่าวสุดท้ายของเจอรัลด์

“ว้าว! เควต้า แฟนของเธอรวยมากเลย! เขาชื่อเจอรัลด์ ใช่ไหม? ช่างเป็นชื่อที่ดีอะไรอย่างงี้กัน แล้วเขาก็หล่อมากเหมือนกันนะ!” หญิงสาวสองคนนั้นที่เริ่มเดินเข้ามา พวกเขากล่าวขึ้นมาและชมเจอรัลด์

ใครคือคนที่มีประสิทธิภาพมากกว่าตอนนี้มันชัดเจนมากแล้ว

“…ห๋า? เจอรัลด์-เขาไม่ใช่…” เควต้ากล่าว เธอยังคงอยู่ในสภาวะตกใจ ขณะที่เธอพยายามบอกพวกเธอว่า เขาไม่ใช่แฟนของเธอ

แต่อย่างไรก็ตามเจอรัลด์ก็รีบตอบขึ้นมา “ผมเป็นแค่พี่ชายอุปถัมภ์ของเธอ! และขอร้องล่ะนะ หล่องั้นเหรอ? คุณเคยเห็นหรือยังว่าเสื้อผ้าที่ผมใส่อยู่นั้นสบายแค่ไหน?”

“ฮ่าฮ่า! คุณตลกมากเลย เจอรัลด์!”

หญิงสาวสองคนนั้นอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอับอายเล็กน้อย

พี่ชายอุปถัมภ์งั้นเหรอ? ให้ตายเถอะ! และในที่นี้พวกเธอคิดว่าเควต้ามีแฟนแล้วซะอีก!

อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ไม่ได้ย้ายตำแหน่งของเควต้าในใจของพวกเธอ แต่ท้ายที่สุดแล้ว เธอก็มีบุคคลที่ร่ำรวยและมีอำนาจหนุนหลังเธออยู่

“พูดสิเควต้า เจอรัลด์ซื้อเสื้อผ้าให้เธอมากมายขนาดนี้ และเขายังพูดว่าเธอสามารถมอบบางตัวให้เพื่อนร่วมงานที่สนิทของเธอ! ดังนั้น…เธอจำครั้งนั้นได้ไหมที่ฉันยิ้มให้เธอในวันแรกของการทำงานของเธอที่โรงเรียนอนุบาล?” หนึ่งในหญิงสาวถามขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม

“นอกจากนี้เควต้า ฉันจำได้ชัดเจนว่าฉันคือคนที่ชี้แนะว่าโรงอาหารอยู่ที่ไหนให้เธอเมื่อเธอมาถึงครั้งแรงน่ะ” อีกคนกล่าว

“ฉันจำได้ทั้งสองช่วงเวลาเหล่านั้นได้ ใช่!” เควต้าตอบขณะที่เธอพยักหน้า

“พัฟ โอ้ เควต้า! ฉันไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าเธอจะมีพี่ชายอุปถัมภ์ที่ร่ำรวยเข่นนี้ได้! ถ้าเขาเต็มใจขนาดนั้นที่จะซื้อมากมายขนาดนี้ให้เธอ เธอก็ควรจะขอบคุณมันนะ! แต่ยังไงซะ ฉันคือคนที่สนใจในชุดเดรสตัวนั้นก่อน ถ้าเธอจะมอบเสื้อผ้าให้กับเพื่อนร่วมงานของเธอ เธอควรจะมอบตัวนั้นให้ฉัน!” เคทลินกล่าว น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความอิจฉา

“โอ้? เคทลินช่างไร้ยางอายอะไรเช่นนี้! เธอคือคนที่กลั่นแกล้งเควต้ามากที่สุดและเธอยังคงคาดหวังให้เธอมองบางอย่างให้เธออีกเหรอ? เธอคิดว่าเธอเป็นใครกัน?” หญิงสาวทั้งคู่ดุว่าในเวลาเดียวกัน

“บ้าจริง! เธอสองคนอยู่ข้างใครกันแน่ ห๊ะ?” เคทลินสบถ สายตาของเธอเบิกกว้างด้วยความโกรธ

“เอาล่ะ สงบลงหน่อย” เจอรัลด์กล่าวขณะที่เขาเหลือบมองไปที่เคทลิน เขายิ้มก่อนจะมองไปทางอื่นและพูดในสิ่งที่เขาอยากจะพูดต่อไป

“เควต้า เนื่องจากเพื่อนร่วมงานสองคนนี้ได้ปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดีมาก่อน ก็มอบเสื้อผ้าบางตัวให้พวกเธอได้ตามสบายเลย ฉันวางใจว่าถ้ามีอะไรเกิดขึ้นในอนาคต พวกเธอทั้งสามคนจะยังเอาใจใส่กันและกันต่อไปนะ ตอนนี้ไปกันเถอะ ฉันจะไปส่งเธอกลับโรงเรียนเอง!”

“อ่า! ขอบคุณนะ เจอรัลด์! พวกเราจะช่วยเหลือกันและกันในอนาคตต่อไปแน่นอน ใช่ไหมเควต้า?” เพื่อนร่วมงานสองคนนั้นกล่าวอย่างปิติยินดี

เมื่อในที่สุดพวกเขาออกจากร้านกันและมาถึงที่ลานจอดรถ สองสาวก็ประหลาดใจอีกครั้งเมื่อพวกเธอเห็นเจอรัลด์และเควต้ากำลังเข้าไปในรถของเขา

“เควต้า…นั่นคือ…นั่นคือรถเบนซ์ G500! โอ้มายก๊อด พี่ชายของเธอขับรถเบนซ์ G500 เหรอเนี่ย?!”

เคทลินกำลังพลุ่งพล่านไปด้วยความโกรธในตอนนี้ และเจอรัลด์ก็รู้ว่าเขาได้สอนบทเรียนให้กับผู้หญิงที่แสนเย่อหยิ่งคนนั้นแล้ว

ภายหลังในบ่ายนั้น เมื่อเจอรัลด์และเควต้าแยกย้ายกันไป เจอรัลด์ก็ได้อำลากับกีย่าที่ยังคงอยู่ในโรงพยาบาล

จุดหมายต่อไปของเขาคือมณฑลเงียบสงบ เจอรัลด์ตรวจสอบให้แน่ใจว่าเขามีจี้หยกของเควต้าอยู่กับเขาก่อนจะเริ่มขับรถไป เขาตัดสินใจว่าเมื่อเขาไปถึงมณฑลเงียบสงบ เขาจะขอให้แซคช่วยเหลือเขาตรวจสอบเกี่ยวกับเรื่องนี้

อย่างไรก็ตาม เมื่อเข้ามาในมณฑล เจอรัลด์ก็พบว่าถนนหลักถูกปิดกั้นไว้และเขตแดนก็ถูกยกตัวขึ้น

ตำรวจ คนงาน และผู้นำหลายคนก็อยู่ที่นั่นกัน

เขาถอดแว่นกันแดดออก เจอรัลด์ลดกระจกลงเพื่อดูว่าการจราจลนี้เกี่ยวกับอะไร เมื่อสังเกตเห็นคนงานบางคนอยู่ใกล้ ๆ เขาจึงยื่นบุหรี่ให้พวกเขาก่อนจะถามพวกเขาว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น

เมื่อเห็นว่าเจอรัลด์สุภาพมากแค่ไหม พวกเขาจึงเต็มใจอธิบายสถานการณ์ให้เขาฟัง

“ไอ้หนุ่ม ฉันเกรงว่านายจะไม่สามารถไปต่อได้ไกลกว่านี้ มีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นอยู่ด้านหน้าน่ะ!”