มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 514

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 514

ทุกคนในล็อบบี้ตกอยู่ในความเงียบ สายตาของพวกเขาเบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อขณะที่พวกเขาพยายามจะพิจารณาฉากตรงหน้าของพวกเขานี้

ผู้ชายคนนี้เป็นใครกันเนี่ย? นี่มันมากเกินไปแล้ว!

จากนั้นผู้ชายในชุดสูทคนหนึ่งก็เดินผ่านกองเงินมาอย่างระมัดระวัง และเข้ามาในล็อบบี้

จากนั้นเขาก็เข้าไปหาเจอรัลด์และกระซิบบางอย่างข้าหูของเขา “ผมทำตามที่คุณขอแล้วครับ คุณคลอฟอร์ด”

“อ่าใช่ ดีมาก ผมจะทิ้งที่เหลือให้พวกคุณ ผมเลือกอาคารที่ผมต้องการเรียบร้อยแล้ว คุณนิกกี้คนนี้จะบอกคุณเองว่าพวกเราจะต้องการอะไรอื่นอีก” เจอรัลด์กล่าวขณะที่เขาตบไหล่นิกกี้เบา ๆ

ในทางกลับกัน นิกกี้ถึงอ้าปากค้างและไม่กล้าพูดเลยสักคำ ถ้าเธอสามารถทำให้อาคารสองหลังนี้ได้รับการลงนาม ค่าคอมมิชชั่นก็คงจะเยี่ยมยอดไปเลยสิ!

นิกกี้รู้สึกราวกับว่าเธอเพิ่งจะขึ้นไปที่สวรรค์ และพบกับสวรรค์วิมาน

ลูน่าที่ยังคงตกตะลึง ตอนนี้จมอยู่กับความตระหนกตกใจและเสียใจ เธอไม่คาดคิดว่าเขาจะซื้อมันจริง ๆ ถ้ามันไม่ใช่เพราะการวางตัวของเธอละก็ เธอก็คงจะเป็นคนที่ได้รับค่าคอมมิชชั่นจำนวนมากเช่นนั้นแล้ว

เธอไม่ต้องทำงานสำหรับชีวิตที่เหลือของเธอหลังจากนี้เลยก็ได้ด้วยซ้ำ! แต่น่าเสียดาย เป็นเวลาแค่ยี่สิบนาทีก่อนที่เธอได้มอบหมายนิกกี้ให้เจอรัลด์…

ใบหน้าของลูน่าที่แดงก่ำขึ้นมาจากการหัวเราะก่อนหน้านี้กลับซีดเซียวสุด ๆ ตอนนี้ยิ่งซีดด้วยความตระหนกตกใจ

พนักงานที่เมินเฉยต่อเจอรัลด์ต่างก็ช็อกอย่างสุด ๆ เหมือนกัน สำหรับคู่รักมิลเลอร์นั้น พวกเขายืนแข็งทื่อพร้อมกับอ้าปากกว้าง จ้องมองอย่างว่างเปล่าไปที่กองเงินสดเหล่านั้น

ช่างน่าเสียดาย! เจอรัลด์อยากจะทำตัวไม่ให้เป็นจุดสนใจ แม้ว่าลูน่าจะทำตัวเป็นปรปักษ์กับเขาเล็กน้อย เขาก็ไม่อยากจะทำให้เธออับอายขายหน้าอีกต่อไป

แต่อย่างไรก็ตาม คนเหล่านี้ยังคงปฏิบัติต่อเขาเหมือนกับสิ่งไร้ค่า และเขาก็ไม่อาจปล่อยให้มันผ่านไปได้ ถ้าเขาทำแบบนั้น พวกเขาก็คงจะทำลายความเชื่อมั่นในตนเองเล็กน้อยที่เขามีอยู่ในตัวเขาเอง

แต่ด้วยการที่ทุกคนกำลังจ้องมองมาที่เขาด้วยสีหน้าตกใจเช่นนี้ เจอรัลด์จึงรู้สึกกระดากอายขึ้นมาเล็กน้อยที่ก่อเรื่องนี้ขึ้น

ดังนั้น เขาตัดสินใจว่าเขาควรจะจากไปดีกว่า มันคงค่อนข้างน่าอึดอัดถ้ามีคนที่เขารู้จักสังเกตุเห็นเขาตอนนี้ แต่โชคชะตาก็ตลกแบบนั้นแหละ

ขณะที่เจอรัลด์หันหลังกลับ สายตาของเขาก็สะดุดเข้ากับใบหน้าที่คุ้นเคยสองสามคน

ในพื้นที่วีไอพีที่ยืนอยู่นั่นคือเพื่อนร่วมชั้นเก่าของเขาทั้งหมด ชารอน, ลิเลียน, มอร์กาน่า และคาเมรอน และผู้หญิงคนอื่นอีกสองสามคน พวกเขาทั้งหมดจ้องมองมาที่เขาด้วยความสยองขวัญ ยังคงแข็งทื่อกันอยู่กับที่

“เจอรัลด์…น-น-นาย…!” แม้แต่ลิเลียนก็พูดตะกุกตะกัก

พวกเขาสังเกตุดูเจอรัลด์ตั้งแต่เริ่มแรกแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาพูดว่า เขาจะซื้ออาคารทั้งหมดสองหลังและต่อสายโทรศัพท์นั่น

แค่ไม่กี่นาทีก่อน พวกผู้หญิงก็หัวเราะใส่เขาเช่นกัน เมื่อพวกเขาเห็นสิ่งที่ย่อยยับลง ความตระหนกตกใจจึงเพิ่มขึ้นอยู่ภายในของพวกเขา

พวกเขาไม่เคยเห็นเจอรัลด์ทำตัวแข็งกร้าวเช่นนี้เลย แม้ว่าพวกเขารู้จักเขามาหลายปีแล้วก็ตาม มันเหมือนราวกับว่าพวกเขากำลังมองคนแปลกหน้าอยู่

ปั๊ก!

โทรศัพท์ของคาเมรอนตกลงบนพื้นเนื่องจากว่าเขาทำมันหลุดมือ นอกจากเขาแล้ว ชารอนก็เริ่มหายใจหอบขึ้นมาบ้างแล้ว มันรู้สึกเหมือนกับว่าหัวใจของเธอกำลังถูกฝูงผึ้งต่อยอยู่ แม้ว่าเธอจะคาดการณ์สิ่งนี้ไว้ แต่สิ่งที่น่ากลัวมากที่สุดก็เพิ่งเกิดขึ้นแล้ว

โอ้ชารอน เธอเคยเสียใจกับสิ่งที่เธอทำกับเจอรัลด์ เมื่อเขากลายมามีอำนาจมากหรือเปล่า? ไม่ ทำไมฉันจะเสียใจล่ะ? อย่างมากที่สุดที่เขาทำได้ก็คือการถูกลอตเตอรี่และสร้างเส้นสายใหม่ ๆ จะเป็นเรื่องใหญ่อะไรกัน? เขาไม่สามารถแข่งขันกับเฮเวิร์ดได้! แต่อย่างไรก็ตาม เหล่านี้ทั้งหมดเป็นแค่ข้อแก้ตัวที่ชารอนสร้างขึ้นมาให้ตัวเอง

ข้ออ้างทั้งหมดของเธอแตกละเอียดเป็นชิ้น ๆ เหมือนแก้วราวกับว่าหินก้อนใหญ่มหึมาได้ทับลงบนตัวเธอให้แบน

“โอ้ว พวกเธออยู่ที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่?” เจอรัลด์เอามือออกจากกระเป๋ากางเกงของเขาทันที

แค่ไม่กี่วินาทีก่อน เจอรัลด์ตกอยู่ในฟางเส้นสุดท้าย ซึ่งทำให้เขากระทำในแบบที่เขาทำไป อย่างไรก็ตาม ด้วยลิเลียนและคนอื่น ๆ อยู่ใกล้ ๆ นี้ เขาจึงไม่รู้สึกจำเป็นที่จะต้องเสแสร้งทำเป็นเหมือนว่าเขาเป็นบุคคลที่มีอิทธิพลบางคนแบบนั้น เขาไม่ชอบแสร้งทำเป็นแบบนั้นอยู่ดี…

“เจอรัลด์ คนของฉัน พวกเราอยู่ที่นี่ตั้งแต่แรกแล้ว!” คาเมรอนกลืนน้ำลายลงคอ