มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 557
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 557
ขณะนั้นเอง คู่รักและชายหนุ่มคนหนึ่งก็เดินออกมาจากโรงแรมกัน พวกเขาทั้งหมดบังเอิญเห็นเลลากำลังคุยกับเจอรัลด์อยู่
ชายวัยกลางคนที่ตะโกนเรียกพวกเขาออกมาอย่างเย็นชาเมื่อไม่กี่วินาทีก่อนนั้น ตอนนี้กำลังเดินมาหาทั้งสองคน ดูเหมือนเขาจะเป็นหัวหน้าของกลุ่ม และตามปกติแล้วเขาก็ไม่ใช่ใครอื่นที่ไหนนอกจากวิลลี่เอง
“พ่อมาทำอะไรที่นี่คะ? หนูแค่ช่วยเจอรัลด์ซื้อของบางอย่างเอง!” เลลาบ่น
“ว่าไงนะ? แกยังจะซื้อของให้เขาอยู่อีกเหรอ? ฮึ่ม! ฉันจะไม่มีวันเอาอะไรให้เขาหรอก! แม้ว่าฉันจะต้องทิ้งมันไปก็ตาม!”
ทันทีทันใดนั้นหลังจากเขากล่าวไปเช่นนั้น เขาก็ฉกสายเคเบิลอันนั้นไปจากมือของเจอรัลด์ก่อนจะโยนมันลงบนพื้น
ก่อนหน้านี้ วิลลี่ไม่พอใจอย่างมากเนื่องจากว่าเขาเตรียมตัวที่จะขอร้องเจอรัลด์ให้ใช้เส้นสายของเขาเพื่อช่วยเหลือเขา แต่อย่างไรก็ตาม สุดท้ายแล้ว เจอรัลด์กลับเพียงเมินเฉยต่อเขา
นั่นจึงทำให้วิลลี่โกรธเคืองและผิดหวังอย่างที่สุด
“แม่บอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าอย่าไปยุ่งกับเขาอีกต่อไป เลลา? ทำถึงจำเรื่องง่าย ๆ เช่นนี้ไม่ได้ ห๊ะ?
เลอา ที่ก่อนหน้านี้เดินมา ตอนนี้ยืนอยู่ข้างวิลลี่ เธอเพียงมองไปที่เจอรัลด์ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความดูถูก
“ลุงจองครับ คน ๆ คือใครเหรอครับ?” ชายหนุ่มจากก่อนหน้านี้ที่เดินมาหาเช่นกันถามขึ้นมา
“เขาเป็นแค่ลูกชายของใครบางคนที่ฉันเคยรู้จักในอดีต เขาอาศัยอยู่ในโตวอิน!”
“ทำไมถึงดูเหมือนว่าคุณมีความเข้าใจผิดบางอย่างกับชายหนุ่มคนนี้กันล่ะครับ?” คราวนี้ ชายวัยกลางคนอีกคนเป็นคนถามขึ้นมา
เหตุผลที่ทำไมคนกลุ่มนี้มารวมตัวกันไม่ใช่เพียงเพราะมาสนุกด้วยกัน จุดประสงค์รองของพวกเขา อย่างน้อยก็สำหรับสองคู่นี้ คือเพื่อให้ลูก ๆ ของพวกเขาได้มาพบกัน
ปัจจุบันนี้เลลาดูเหมือนจะมีความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างดีกับชายหนุ่มคนนี้ เนื่องจากว่าลูกชายของเขาก็เป็นกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้เช่นกัน ชายวัยกลางคนอีกคนจึงอดไม่ได้ที่จะตั้งคำถามของเขาออกมา
“ฮ่ะ คุณเวสวิค มันไม่ใช่แค่เรื่องเข้าใจผิดธรรมดากัน! คน ๆ นี้ตรงนี้ไม่มีมรรยาทที่ดีเลยสักนิด! ตอนที่วิลลี่ไปตามหาเขาครั้งก่อน พวกเราไม่สามารถหาเขาเจอที่ไหนได้เลย! พวกเราไม่สามารถติดต่อเขาได้เลยด้วยซ้ำ! ตลอดการเดินทางไปที่นั่นช่างเสียเวลากันจริง ๆ!” เลลาตอบอย่างฉุนเฉียว
“ฮึ่ม! ไปกันเถอะ เลลา ถ้าพ่อเห็นแกพูดคุยกับคนชั้นต่ำเช่นนี้อีกล่ะก็ อย่าโทษที่พ่อสอนบทเรียนให้แกนะ!” วิลลี่ตะคอกใส่อย่างเย็นชาก่อนจะเหยียบบนสายเคเบิลที่เลลาซื้อก่อนหน้านี้
“คุณจอง!” เจอรัลด์ตะเบ็งเสียงใส่ ตามปกติแล้ว เจอรัลด์จะไม่เอ่ยถึงผู้ชายคนนี้ว่าลุงของเขาอีกต่อไปแล้ว
“เหอะ แกต้องการอะไร?” วิลลี่ถามอย่างเย็นชา
“ไม่ว่าคุณจะพูดอะไรก็ตาม ผมได้บริจาค 70,000 ดอลลาร์ให้คุณในคราวก่อน คุณน่าจะพูดด้วยซ้ำว่าผมได้ช่วยเหลือคุณครั้งใหญ่ในตอนนั้น ถ้าคุณยังพูดกับผมแบบนี้ต่อไป ผมเกรงว่าจะไม่เป็นการดีสำหรับชื่อเสียงของคุณถ้าคำพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ออกไปสู่สาธารณชน”
“อีกอย่าง ป้าเลอาพูดถึงการเดินทางที่เสียเวลาเพราะคุณไม่สามารถหาผมเจอในคราวก่อน บางทีคุณอาจจะลืมช่วงเวลาตอนที่ผมอยู่ในโรงเรียนมัธยมปลายไปแล้วมั้ง? ตอนที่พ่อของผมและผมรอคุณอยู่ข้างนอกบ้านของคุณนานถึงสี่ชั่วโมงเพียงเพื่อจะพบกับคุณ? ผมจำได้ชัดเจนว่าตอนที่พวกเราได้พบกันในท้ายที่สุด คุณกลับส่งพวกเรากลับทันที บอกว่าคุณไม่ว่าง ดังนั้นผมคิดว่าผมยังคงเป็นคนที่ผิดเพียงเพราะคุณเสียเวลาในการเดินทางงั้นเหรอ?” เจอรัลด์กล่าว
“เหอะ นายหมายความว่ายังไง? วิลลี่เป็นคนที่ยุ่งมาก ทำไมพวกเราถึงจะมีเวลาไปให้ความบันเทิงใครบางคนอย่างนายและพ่อของนายกัน? เมื่อคิดดูตอนนี้แล้วก็ เขาทำในสิ่งที่ถูกต้องที่สุดแล้วโดยการเมินเฉยต่อพวกนายทั้งคู่ในตอนนั้น! ท้ายที่สุดแล้ว นายมันก็ไร้ประโยชน์ต่อพวกเราอยู่ดี!” เลอาตอบอย่างฉุนเฉียว
“อ่า ผมเข้าใจแล้วว่ามีเรื่องเข้าใจผิดกันค่อนข้างใหญ่จริง ๆ เดิมทีผมคิดว่าพวกเราอาจจะขอให้เด็กบ้านนอกคนนี้พาพวกเราไปเที่ยวรอบ ๆ สถานที่แห่งนี้กัน เขาน่าจะเป็นไกด์หรือบางอย่างให้เราได้นะครับ ดูเหมือนพวกเราจะต้องทิ้งความคิดนั้นซะแล้ว!” ชายหนุ่มคนนั้นกล่าวด้วยรอยยิ้มที่ดูถูก
“ไกด์เหรอ? คิดถึงสถานะของพวกเราด้วย! ถ้าพวกเราต้องการไกด์ พวกเราควรมองหาใครสักคนที่อย่างน้อยมีชื่อเสียงและความสัมพันธ์ที่ดีกับพวกเรานะ!”
ผู้หญิงอีกคนตอนนี้ก็พูดโพล่งขึ้นมาเช่นกัน เลอาและวิลลี่เกลียดเจอรัลด์จึงทำให้เธอรู้สึกรังเกียจเขาพอ ๆ กัน
แต่อย่างไรก็ตาม เจอรไม่ได้โกรธ เขาเพียงยิ้มจาง ๆ ใส่การโต้ตอบของพวกเขา
“ก็ได้ถ้างั้น แต่อย่าตีตนไปก่อนไข้เลย คุณจอง เจอกันอีกครั้งในอนาคตละกัน!” เจอรัลด์กล่าวก่อนจะเข้าไปในรถของเขาและขับจากไปทันที
หลังจากรู้ว่ารถออดี้ A6 เป็นของเจอรัลด์ ชายหนุ่มคนนั้นก็ถึงกับตะลึงงันไป
“ให้ตายสิ! จริง ๆ แล้วเขาขับรถที่ดีเช่นนี้เลยเหรอเนี่ย?”
เขาไม่คาดคิดเลย เขาหนุนหลังลุงของเขาโดยการดูถูกเจอรัลด์ก่อนหน้านี้ แต่เขาเองกลับไม่สามารถแม้แต่จะซื้อรถออดี้ให้ตัวเองได้ด้วยซ้ำ
“จะมีอะไรยอดเยี่ยมเกี่ยวกับเรื่องนั้นกัน? เห็นได้ชัดว่ามันเป็นรถมือสอง เขาอาจจะไม่สามารถซื้อรถใหม่ได้อยู่ดี! เห็นเขาแล้วช่างทำลายอารมณ์ดี ๆ ของเรากันจริง ๆ!” เลอาบ่น