มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 600

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 600

ใบหน้าของทีน่าแดงก่ำขึ้นมาด้วยความประหลาดใจ เมื่อเธอรู้สึกตัวได้อีกครั้ง เธอก็มองหาเจอรัลด์ที่อยู่ในฝูงชนขนาดใหญ่นั้นทันที

รถหรูที่แพงมากที่สุดในฉากนั้นคือแลมบอร์กินี และทีน่าก็เห็นเจอรัลด์กำลังยืนอยู่ข้างมัน หลังจากบอดี้การ์ดเปิดประตูรถให้เขา เจอรัลด์ก็เข้าไปในรถ และออกจากที่เกิดเหตุไป

“…ทีน่า เธอโกหกพวกเราหรือเปล่าเนี่ย? พวกเราเพิ่งเห็นบ้าอะไรกัน? เธอไม่ได้พูดว่าเขาเป็นแค่คนไม่เอาไหนที่ยากจนหรอกเหรอ? แต่สิ่งที่พวกเราทุกคนเห็นกลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิงเลยนะ!” เพื่อนสองสามคนของเธอกล่าว ขณะที่พวกเธอกล้ำกลืนกัน ยังคงรู้สึกประหลาดใจกับสิ่งที่พวกเขาเพิ่งประสบมา

“ฉัน…ฉันไม่ได้โกหกเธอ…เขาเป็นจริง ๆ…”

ทีน่าไม่สามารถพูดจบประโยคได้ ในขณะนั้น เธอรู้สึกประหม่าพอ ๆ กันและไม่รู้ว่าจะพูดอะไรอีต่อไปแล้ว

จากนั้นเธอก็พยายามนึกถึงความประทับใจแรกพบที่แท้จริงของเธอที่มีต่อเจอรัลด์ ในวันที่เธอพบกับเขาครั้งแรกว่าคืออะไรกันแน่

‘…ฉัน…คิดว่าตอนแรกฉันคิดว่าเขาค่อนข้างหล่อเหลาและมีระดับในครั้งแรกที่ฉับพบเขา…ฉันยังถามว่าเขามีแฟนหรือยังด้วยซ้ำไป…’

‘ฉันไม่ได้คิดที่จะรู้จักเขาให้ดีขึ้น เพราะฉันไม่มีแฟนและรู้จักผู้ชายหล่อ ๆ สักคนที่ดีมากหรอกเหรอ…?’

‘ความประทับใจที่มีต่อเขาเปลี่ยนไปอย่างรุนแรงมากขนาดนี้เมื่อไหร่กันนะ?’

‘โอ้ ใช่สิ เป็นตอนที่เมอาแนะนำเขาให้พวกเรารู้จัก ฉันเริ่มรู้สึกรังเกียจเขาเล็กน้อย จากนั้นเพราะฉันตระหนักได้ว่าเขายากจนและไร้ความสามารถ ถึงกระนั้น เขาก็ยังคงไปที่บาร์…’

ในขณะนั้น กระแสความคิดของทีน่าก็หยุดลง ตอนนี้เธอมีรายละเอียดเฉพาะอย่างหนึ่งเกี่ยวกับเจอรัลด์อยู่ในใจ

ตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว เจอรัลด์ไม่ได้ดูเหมือนจะพูดอะไรมากเลย ข้อยกเว้นเดียวสำหรับเรื่องนี้ ก็คือตอนที่เขารู้ว่าพวกเธอตกอยู่ในอันตราย เจอรัลด์จึงไปที่บาร์อีกแห่งหนึ่งเพียงเพื่อจะบอกพวกเธอเกี่ยวกับมัน แม้จะเป็นเช่นนั้น พวกเธอก็เพียงหัวเราะเยาะเขา ดังนั้นเขาจึงจากไปหลังจากนั้น

หลังจากพวกเธอถูกโจมตีและได้รับการช่วยชีวิตเอาไว้แล้ว หัวหน้าทีมก็ได้พูดบางอย่างเกี่ยวกับว่าคนที่เกี่ยวข้องในการช่วยเหลือพวกเธอนั้นมีอำนาจมากแค่ไหน มันคงจะไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไปแล้วในตอนนี้ที่จะจินตนาการได้ว่าเจอรัลด์สั่งให้คนเหล่านั้นมาช่วยชีวิตพวกเธอในตอนนั้น

ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องซักถามอีกต่อไป เธอรู้ว่าข้อสันนิษฐานของเธอคือ เรื่องจริงอย่างแน่นอน

เจอรัลด์ไม่ใช่อย่างที่เมอาบรรยายว่าเขาเป็นอย่างไร ในความเป็นจริง มันค่อนข้างตรงกันข้ามด้วยซ้ำ เขามีอำนาจ และอิทธิพลอย่างมากแน่นอน

“นายเป็นใครกันแน่ เจอรัลด์…?” ทีน่าถามกับตัวเองอย่างร้อนรนใจ

ในขณะนั้น เธอก็พร้อมที่เล่าให้เมอาฟังเกี่ยวกับการค้นพบที่ยิ่งใหญ่ของเธอแล้ว

แต่อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เธอจะทันได้กดปุ่มโทรออก เธอก็หยุดและวางโทรศัพท์ของเธอลงอีกครั้ง มันจะดีกว่าถ้าเมอาไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ ท้ายที่สุดแล้ว วุฒิภาวะของบุคคลขึ้นอยู่กับความสามารถของพวกเขา ในการเก็บความลับบางอย่างไว้กับตัวเอง

ทำไมเธอถึงต้องเปิดเผยทุกอย่างที่เธอรู้ให้เมอาด้วยล่ะ?

ย้ายกลับมาที่เจอรัลด์ ตอนนี้เขากำลังยืนอยู่ต่อหน้าซาเวีย

“นี่คือกุญแจสู่เมาน์เทน ท็อป วิลล่า เธอสามารถอยู่ที่นั่นได้เดือนหนึ่ง ฉันช่วยเธอจัดการกับฮิวแล้ว ดังนั้นเมื่อฉันให้กุญแจกับเธอ เรื่องที่แล้วก็ให้แล้วกันไปเถอะ ฉันหวังว่าเธอจะเข้าใจว่า ถ้าฉันเลือกที่จะจริงจังขึ้นมา เธอก็จะไม่สามารถข่มขู่ฉันได้” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขาโยนกุญแจให้เธอ จากนั้นเขาก็หันหลังจากไปทันที

“ฮึ่ม! แล้วนายหมายความว่ายังไงกัน! นายเกลียดฉันมากขนาดนั้นจริง ๆ เหรอ? นายไม่สนใจที่จะพูดคุยกับฉันแม้แต่น้อยเลยด้วยซ้ำ ใช่ไหม?” ซาเวียตอบกลับ น้ำเสียงของเธอกระวนกระวาย

“ไม่ล่ะ!”

“ฉันรู้ว่านายมีแฟนใหม่แล้วตอนนี้ ฉันก็ได้ยินเหตุการณ์ระหว่างนายและกีย่าเช่นกัน! นายดูเหมือนจะค่อนข้างสนิทกับเธอนะ ฉันเป็นแฟนเก่าของนาย ฉันจึงอดไม่ได้ที่จะอยากแนะนำเกี่ยวกับสิ่งหนึ่ง เพื่อตัวของนายเอง อย่าเข้าไปยุ่งเรื่องไหน ๆ ที่เกี่ยวกับกีย่าอีกต่อไปเลย!”

“ให้ฉันบอกนายนะเจอรัลด์ นายไม่รู้เรื่องราวทั้งหมดเกี่ยวกับภูมิหลังของตระกูลหลง นายไม่แม้แต่จะรู้ด้วยซ้ำว่าจริง ๆ แล้วยูนัสเป็นคนแบบไหน แม้องค์กรเมย์เบอร์รี่ของนายจะมีอำนาจ แต่ถ้าตระกูลหลงต้องการจะทำลายนาย พวกเขาก็สามารถทำมันได้อย่างง่ายดายมาก นายเข้าใจไหม?” ซาเวียกล่าว ขณะที่เธอหยิบกุญแจไป

“ฉันไม่ได้วางแผนที่จะเข้าไปยุ่งกับเรื่องใด ๆ ที่เกี่ยวกับกีย่าอีกต่อไปอยู่ดี แต่อย่างไรก็ตาม รู้เอาไว้ด้วยว่า แม้จะเป็นเช่นนั้นก็ตาม ฉันก็ไม่ได้กลัวพวกตระกูลหลงเหมือนกัน เธอไม่ต้องพยายามที่จะทำให้ฉันกลัวหรอก!” เจอรัลด์ตอบ

“ฮึ่ม! ฉันแค่พยายามที่จะใจดีกับนาย! ช่างไม่สำนึกบุญคุณเสียเลย! แค่อยู่ให้ห่างจากกีย่าในอนาคตซะทไม่อย่างงั้นนายจะเสียใจกับมัน!” ซาเวียกล่าว ขณะที่เธอแอบมองเจอรัลด์เป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะจากไป

เป็นเรื่องจริงที่เจอรัลด์ไม่ต้องการจะเข้าไปยุ่งกับเรื่องของกีย่าอีกต่อไปแล้ว เขาไม่ใช่แฟนของเธอ เช่นนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องช่วยเหลือเธอมากขนาดนั้น ยิ่งไปกว่านั้น เรื่องที่เกี่ยวข้องทั้งหมดกับตระกูลหลง และกีย่าก็เป็นเรื่องที่เหมาะสมดี

เขาจะไปทำอะไรได้อีก?

ขณะนั้นเอง โทรศัพท์ของเขาก็เร่ิมดังขึ้นมา