มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 670

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 670

เช้าตรู่วันต่อมา เจอรัลด์ พร้อมกับแบร์รี่และเควต้า ก็ไปตามหาผู้เชี่ยวชาญที่แบร์รี่เอ่ยถึงในคืนก่อนกัน ผู้เชี่ยวชาญคนนั้นอาศัยอยู่ในจุดชมวิวบนยอดภูเขา

เนื่องจากต้องใช้เวลามากขึ้นอีกเล็กน้อยก่อนที่พวกเขาจะได้ผลลัพธ์สุดท้าย ทั้งแบร์รี่และเควต้าจึงยังคอรออยู่ที่นั่นกัน

เจอรัลด์เองก็เดินออกไปค่อนข้างไกลจากสถานที่เพื่อโทรศัพท์หาพี่สาวของเขา เมื่อคืนที่ผ่านมานี้เองเมื่อเจอรัลด์พบในที่สุดว่าเธอก็กลับมาจากต่างประเทศ

เขาคิดอยู่เสมอว่าเขาจะเป็นคนกลุ่มแรก ๆ ที่จะได้พบกับพี่สาวของเขาทันทีที่เธอกลับมา ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็คิดถึงเธอมากเนื่องจากพวกเขาทั้งคู่ไม่ได้พบกับมานานแล้ว

ระหว่างการโทร เจสสิก้าก็เล่าให้เขาฟังว่าเธอกำลังเข้าร่วมพิธีการใหญ่บางอย่าง เธอยังพูดว่าเธอก็อยากให้เจอรัลด์อยู่ที่นั่นด้วยเช่นกัน

แต่อย่างไรก็ตาม หลังจากเจอรัลด์อธิบายว่าเขากำลังยุ่งอยู่กับบางอย่างให้พ่อของพวกเขา เธอจึงไม่มีอะไรอื่นให้พูดมากนัก

ครู่ต่อมา เจอรัลด์ก็วางสายและกำลังจะมุ่งหน้ากลับไปเมื่อเขาได้ยินบางคนตะโกนเรียกเขา

“เจอรัลด์?”

เมื่อหันหลังกลับเพื่อดูว่าใครเรียกเขากัน เขาก็ตกตะลึงไปเมื่อเขาเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยทั้งหลาย

กลุ่มหนุ่มสาว ซึ่งเจอรัลด์เคยพบแล้ว ดูเหมือนจะกำลังเล่น และหัวเราะไปรอบ ๆ ด้วยกัน ยกเว้นคนที่เพิ่งตะโกนเรียกเขา เห็นได้ชัดพวกเขาทั้งหมดมาที่นี่เพื่อแสวงหาความสนุกกัน

จากห้าคนในกลุ่ม เมอาและวอร์เรนก็อยู่ในหมู่พวกเขา จาเมียร์ก็อยู่ที่นั่นเหมือนกัน พร้อมกับเพื่อนร่วมทีมแข่งขันสมัยมัธยมปลายของเจอรัลด์ วินซี่และเลนนาร์ด

“ฮึ่ม! เป็นเขาจริง ๆ! ช่างบังเอิญอะไรอย่างงี้นะ! พวกเราสามารถบังเอิญเจอเขาได้ทุกที่ที่พวกเราไปเลยจริง ๆ สิน่า!” เมอากล่ว ขณะที่เธออดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาอย่างค่อนข้างขมขื่น

พวกเขามาที่นี่เพราะจาเมียร์บอกพวกเขาว่าจุดชมวิวที่นี่ค่อนข้างมีชื่อเสียง ยิ่งไปกว่านั้น มันก็ถูกสงวนไว้ให้คนมีฐานะเนื่องจากราคาของต่าง ๆ ที่นี่แพงเป็นพิเศษ

นอกเหนือจากนั้น ก็ยังมีอีกสถานที่ที่เรียกว่าซัมเมอร์ รีสอร์ตซึ่งตั้งอยู่ใกล้กับจุดสูงสุดของภูเขา ชัดเจนว่าสามารถพบเห็นศูนย์กลางความบันเทิงชั้นนำทุกประเภทได้ที่นั่น

ปกติแล้วคน ๆ หนึ่งจำเป็นต้องมีอิทธิพลและความมั่งคั่งระดับหนึ่งในเขตปกครองซอลฟอร์ดนี้เพื่อจะสามารถไปที่นั่นได้เพื่อสนุกกัน

พูดตรง ๆ ไม่อ้อมค้อม ทิวทัศน์ตรงเชิงเขาไม่มีอะไรเลยเมื่อเทียบกับสื่งที่คนจะได้สัมผัสเมื่อมาถึงซัมเมอร์ รีสอร์ต

เนื่องจากจาเมียร์ต้องการจะพิสูจน์ความสามารถของเขาและสนุกในเวลาเดียวกัน เขาจึงขอร้องพ่อของเขาให้อนุญาตให้พวกเขาทั้งห้าคนขึ้นไปที่นั่นกัน เพื่อมีช่วงเวลาที่ดีด้วยกัน

หลังจากความยุ่งยากบางอย่าง สุดท้ายเขาก็จัดการโน้มน้าวพ่อของเขาได้ ซึ่งเป็นเหตุผลที่ทำไมพวกเขาทั้งหมดถึงกำลังขึ้นไปบนเขากันในตอนนี้ และมันก็ยังเป็นเหตุผลที่ทำไมพวกเขาถึงได้บังเอิญมาพบกันกับเจอรัลด์อีกครั้ง ในขณะที่พวกเขากำลังเพลิดเพลินกับทิวทัศน์อยู่เช่นกัน

“เดิมทีฉันก็อยากจะชวนนายออกมาสนุกกันกับพวกเรา แต่ฉันไม่รู้ว่านายมีอะไรให้ทำอยู่หรือเปล่า เพราะนายก็มาถึงที่เขตปกครองซอลฟอร์ดนี้!” วินซี่กล่าว พร้อมกับหัวเราะเบา ๆ

แม้เธอไม่ได้สนิทกันกับเจอรัลด์มากนักจริง ๆ แต่ทั้งวินซี่และเจอรัลด์ก็รักษามิตรภาพแบบอดีตเพื่อนร่วมชั้นเอาไว้ เทียบกับคนที่เหลือ ในความเป็นจริง เธอก็ค่อนข้างนิสัยดีต่อเจอรัลด์

“ฉันซาบซึ้งกับความคิดนั้นนะ วินซี่ ฉันก็ไม่มีอะไรมากนักจริง ๆ ในตอนนี้ ฉันแค่กำลังเที่ยวชมไปรอบ ๆ!” เจอรัลด์ตอบกลับอย่างอบอุ่น

“ฮึ่ม! ฉันคงต้องพูดว่านายก็ไม่เลวเหมือนกันนะเพราะนายรู้จักจุดชมวิวที่มีชื่อเสียงแห่งนี้ด้วย! แต่อย่างไรก็ตาม ฉันควรเตือนนายว่าตอนนี้นายเพียงกำลังชมทิวทัศน์จากเชิงเขาเท่านั้นแหละ!” เมอากล่าว ขณะที่เธอยิ้ม

มันเป็นรูปแบบการพูดอย่างตรงไปตรงมาตามปกติของเธอ

ในใจของเธอ เธอคาดไว้แล้ว ตามความเข้าใจของเธอเกี่ยวกับสถานะทางเศรษฐกิจของเจอรัลด์ ว่าเขาจะเพียงไปยังสถานที่ที่ไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียมเข้าเมื่อไหร่ก็ตามที่เขาไปเที่ยว

ท้ายที่สุดแล้ว เพื่อให้ได้เข้าไปสถานที่ชั้นนำเช่นนี้ อย่างแรกคน ๆ หนึ่งอย่างน้อยจำเป็นต้องมีเส้นสายบางอย่างหรือเงินเหมือนกับเธอ ใช่ไหมล่ะ?

เมื่อได้ยินแบบนั้น เจอรัลด์เพียงส่ายหัวของเขาพร้อมกับยิ้มอย่างขมขื่นบนใบหน้าเท่านั้น

‘ราวกับว่ามีสถานที่ที่เธอสามารถไปได้แต่ฉันไปไม่ได้งั้นแหละ…’

แม้ว่าเมอากำลังดูถูกเขาอย่างเห็นได้ชัด แต่เจอรัลด์ก็ไม่อยากจะพูดอะไรมากนัก เขาแค่ไม่อยากจะอะไรกับเธอ

จากนั้นเมื่อวินซี่ ที่หยุดพูดคุยกับเจอรัลด์ไปชั่วขณะ ก็ไม่มีใครอื่นพูดกับเขาเลย

สุดท้าย ก็เป็นเลนนาร์ดที่ดึงวินซี่ไปจากเจอรัลด์ บอกเธอว่าอย่าคุยกับเขาต่อไป

เป็นเวลาไม่นานก่อนที่กลุ่มทั้งห้าคนจะมาถึงยังศูนย์กลางความบันเทิงของจุดชมวิว

“ยินดีที่ได้พบค่ะ ท่านสุภาพบุรุษสตรีทั้งหลาย! โปรดแสดงบัตรวีไอพีของคุณด้วยค่ะ” พนักงานที่ยืนอยู่ตรงทางเข้ากล่าว พนักงานอื่นอีกสองสามคนก็ยืนอยู่ที่นั่นเช่นกัน แต่ละคนก็กำลังรอบริการลูกค้าคนอื่น ๆ อยู่

“นี่ครับ! พวกเราทั้งหมดมาที่นี่ด้วยกัน!” จาเมียร์กล่าวขณะที่เขาหยิบบัตรออกมาและแสดงมันให้พนักงานดู

“โอเค! เชิญทางนี้ค่ะ” พนักงานกล่าวอย่างเคารพ

ศูนย์กลางความบันเทิงแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อเจาะกลุ่มนักธุรกิจที่ร่ำรวย และคนมีชื่อเสียงโดยเฉพาะ ซึ่งอธิบายได้ว่าทำไมถึงจำเป็นต้องมีบัตรวีไอพี แต่อย่างไรก็ตาม นอกจากกลุ่มเป้าหมายแล้ว ศูนย์แห่งนี้ก็ยังเปิดให้สำหรับทัวร์ชมทิวทัศน์ด้วยเช่นกัน ซึ่งหมายความว่าไม่ใช่ทุกคนที่จำเป็นต้องมีบัตรวีไอพีเพื่อเข้าไป

เมื่เข้ามายังสถานที่แล้ว ไม่นานเมอาก็พบว่าตัวเองกำลังหลงใหลกับทัศนียภาพที่งดงามนี้

“ว้าว! ทุกอย่างสวยมากเลย!” เมอากล่าวอย่างค่อนข้างตื่นเต้น

แต่อย่างไรก็ตามทันทีที่เธอหันหลังกลับ เธอก็กลายเป็นตกตะลึงทันที

“อะไรกันวะเนี่ย? จริง ๆ แล้วเขาเข้ามาในสถานที่นี้กับพวกเราเหรอ?”