มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 679
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 679
“โอกาสเหรอ?” เควต้าถามด้วยความประหลาดใจ
ในใจของเขา เจอรัลด์คิดว่า ‘ไกด์นำเที่ยวไม่มีใบอนุญาตคนนั้นที่ฉันพบก่อนหน้านี้ อาจจะเป็นความพยายามสุดความสามารถของพวกเราถัดไปก็ได้’
“มาคิดดูแล้ว ชายอ้วนท้วมเจ้าเล่ห์คนนั้นก็โกงฉันไปตั้งสามร้อยดอลลาร์!’
เจอรัลด์นึกถึงช่วงเวลาที่เขาได้ยินเสียงอึกทึกใกล้ ๆ กับพื้นที่บ่อน้ำพุร้อน ในขณะที่เขากำลังจะด่าทอชายคนนั้น ด้วยเหตุนั้น เจอรัลด์จึงล้มเหลวที่จะได้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับหญิงสาวคนนั้นจากเขา
อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์มั่นใจว่าชายคนนั้นรู้เกี่ยวกับเธอมากกว่านั้นอย่างแน่นอน ท้ายที่สุดแล้ว ชายวัยกลางคนคนนั้นก็พูดเองว่าหญิงสาวคนนั้นเคยมาที่นั่นถึงสองครั้งแล้ว
หลังจากตัดสินใจแล้ว มันจึงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเจอรัลด์ที่จะหาว่าผู้ชายคนนั้นอาศัยอยู่ที่ไหน
เป็นเวลาประมาณเที่ยงวันเมื่อเจอรัลด์ และคนของเขาขับรถไปยังบ้านของไกด์นำเที่ยวที่ไม่มีใบอนุญาตคนนั้น
เมื่อมาถึง โชคดีที่เขาอยู่บ้าน ไกด์นำเที่ยวคนนั้นจำเจอรัลด์ได้และกลายเป็นกระสับกระส่ายทันที
ท้ายที่สุด เขาก็เพียงโกงเงินเจอรัลด์ไปสามร้อยดอลลาร์เท่านั้นเมื่อรู้เป็นอย่างดีว่าเจอรัลด์ไม่ใช่คนท้องถิ่น
โชคไม่ดี คนท้องถิ่นหรือไม่ ตอนนี้เจอรัลด์ก็อยู่ที่บ้านของเขาแล้วพร้อมกับกลุ่มของบอดี้การ์ดที่สวมชุดสูทสีดำยืนอยู่ข้างหลังเขา
“อืม…สวัสดีครับคุณผู้ชาย…คุณกำลังวางแผนจะทำอะไรกันแน่ครับ?” ชายวัยกลางคนนั้นถาม ขณะที่เขาหัวเราะเบา ๆ อย่างประหม่า
“โอ้ ผมไม่ได้วางแผนที่จะทำอะไร ผมแคมาที่นี่เพื่อพบคุณ!” เจอรัลด์ตอบกลับขณะที่เขาเอามือซ้ายล้วงไว้ในกระเป๋ากางเกงก่อนจะเข้าไปในบ้านของชายคนนั้นอย่างสบาย ๆ โดยไม่แม้แต่จะรอคำเชิญให้เข้าไปเลยด้วยซ้ำ
เมื่อเขาอยู่ด้านในแล้ว เจอรัลด์ก็นั่งลงบนโซฟาของชายคนนั้นทันทีขณะที่ลูกน้องของเขาก็เข้ามาเช่นกัน ลูกน้องของเขาแต่ละคนดูเหมือนผู้ชายที่ไม่ควรไปล้อเล่นด้วยอย่างมาก
เมื่อพบรีโมททีวี จากนั้นเจอรัลด์จึงเริ่มเลือกช่องอย่างลวก ๆ เขาจงใจทำตัวเหมือนว่าเขาเป็นเจ้าของสถานที่นี้ ไม่แม้แต่จะอยากพูดสักคำกับชายวัยกลางคนด้วยซ้ำ
เมื่อเห็นแบบนั้น ชายคนนั้นจึงกบืนน้ำลายอึกใหญ่ ไม่มั่นใจว่าต้องทำอย่างไรเพราะเขาไม่รู้ว่าเจอรัลด์มีแผนอะไรกับเขา
เมื่อไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไรอื่น เขาจึงไปหาเจอรัลด์ก่อนจะพูดขึ้นมา “เอิ่ม…คุณผู้ชายครับ ผมไม่คิดว่าผมต้องการเงินสามร้อยดอลลาร์นั้นอีกต่อไปแล้วจริง ๆ…ถ้าคุณมองไปรอบ ๆ คุณก็จะสังเกตเห็นว่าสภาพครอบครัวของผมไม่ได้ดีที่สุดขนาดนั้น นอกจากนี้ ยังมีทั้งคนแก่และคนหนุ่มอาศัยอยู่ในบ้านหลังนี้…ผมจะเข้าประเด็นเลยนะครับ ผมต้องการเงินอย่างมาก และผมยอมรับว่าผมโกงเงินคุณไปสามร้อยดอลลาร์…แต่อย่างไรก็ตาม! ผมยังไม่ได้แตะเงินนั้นแม้แต่เหรียญเดียว และผมยินดีที่จะคือมันทั้งหมดให้คุณครับ!”
ชายอ้วนท้วมมีประสบการณ์ในด้านทักษะการโกงอย่างเห็นได้ชัด เขารู้วิธีอ่านสถานการณ์ได้เป็นอย่างดี และด้วยเจอรัลด์อยู่ที่นี่ ชายเจ้าเล่ห์คนนั้นจึงรู้ว่าเขาไม่สามารถทำให้เขาไม่พอใจได้
เมื่อได้ยินแบบนั้น เจอรัลด์เพียงบีบสันจมูกของเขาก่อนจะยิ้มออกมาเล็กน้อย
“โอ้ อย่าเข้าใจผมผิด ผมไม่ได้มาที่นี่เพื่อเอาเงินนั่นคืน ในทางกลับกัน ถ้าคุณเต็มใจที่จะให้ความร่วมมือ และบอกผมเพิ่มเติมเล็กน้อยเกี่ยวกับเรื่องบางอย่าง ผมจะให้เงินคุณมากกว่านั้นด้วยซ้ำ!”
เมื่อได้ยินแบบนั้น จากนั้นชายอ้วนท้วมจึงฝืนยิ้มออกมาก่อนจะพูดขึ้นมา “นี่เป็นเรื่องเกี่ยวกับหญิงสาวที่ร่ำรวยคนนั้นก่อนหน้านี้ใช่ไหมครับ? ทำไมคุณถึงสนใจในตัวเธอมากขนาดนี้ล่ะครับ คุณผู้ชาย?”
“หืมม?”
โดยไม่แม้แต่จะรอให้เจอรัลด์พูดอีกคำด้วยซ้ำ บอดี้การ์ดคนหนึ่งที่ยืนข้างเขาก็ถลึงตาใส่ชายวัยกลางคนทันที
“อ่า ผมเข้าใจแล้ว ผมไม่ควรถามสิ่งที่ไม่เหมาะสม ผมเข้าใจแล้วตอนนี้ โดยไม่คำนึงถึง ผมเพียงพบเธอแค่ครั้งเดียวจริง ๆ แม้ผมจะรู้ว่าเธอทั้งร่ำรวยและมีอิทธิพล แต่ผมก็ไม่รู้เกี่ยวกับที่มาของเธอเลยจริง ๆ นะครับ แต่อย่างไรก็ตาม ผมก็รู้อย่างอื่นบ้าง เธออายุพอ ๆ กันกับคุณและเธอก็เรียนอยู่ในโรงเรียนเดียวกันกับลูกชายของผม! เขาก็ยังรู้จักเธออีกด้วย!” ชายคนนั้นตอบกลับอย่างจริงใจที่สุด เมื่อรู้เป็นเป็นอย่างดีว่าเขาไม่อาจยุ่งกับเจอรัลด์ได้
จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นและตะโกน “มานี่สิ มาร์เวน!” คนเหล่านี้ไม่ได้มาที่นี่เพื่อจะหาเรื่อง!”
“โอ้? เข้าใจแล้ว! มาแล้วครับ!”
ไม่นานหลังจากนั้น ประตูที่ดูเหมือนห้องนอนก็เปิดเอี๊ยด และชายหนุ่มอ้วนท้วมคนหนึ่งก็ก้าวออกมา รูปร่างของร่างกายของเขาก็เกือบจะเหมือนกับพ่อของเขาเป๊ะ
กระนั้นมันค่อนข้างน่าขำ ที่ชายวัยกลางคนทำให้มันฟังดูเหมือนว่าผู้คนมาที่นี่เพื่อจะก่อเรื่องให้เขานั้นไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่อะไร
“เร็วเข้า และเล่าให้สุภาพบุรุษที่ดีคนนี้ฟังเกี่ยวกับหญิงสาวร่ำรวยคนนั้นจากโรงเรียนของแกซิ!”
“เอาล่ะ…เธอลึกลับ มีอำนาจ และมีอิทธิพลพอ ๆ กันในโรงเรียนของเรา แม้เธอจะเรียนอยู่ชั้นเรียนข้าง ๆ ชั้นเรียนของผม แต่พวกเราก็มีชั้นเรียนรวมด้วยกัน แต่อย่างไรก็ตาม เธอไม่เคยพูดกับพวกเราเลย! อย่างไม่อ้อมค้อมนะ พวกเราทั้งหมดค่อนข้างกลัวเธอกันและไม่มีใครกล้าที่จะเริ่มคุยกับเธอเลยจริง ๆ ไม่แม้แต่พวกครูด้วยซ้ำ! แต่กระนั้นใครจะไปโทษเราได้ล่ะ ในเมื่อเธอมักจะมีบอดี้การ์ดที่มีสมรรถภาพสูงมากมายขนาดนั้นล้อมรอบเธออยู่เสมอ!” มาร์เวนตอบกลับ พร้อมกับหัวเราะเบา ๆ
“อย่างไรก็ตาม ผมนั่งอยู่ในแถวข้าง ๆ เธอเป็นครั้งคราวเพื่อแอบฟังบทสนทนาของเธอกับเพื่อนของเธอ ด้วยเหตุนั้น ผมจึงตระหนักได้ว่าพวกเธอสนุกกับการเที่ยวไปทั่วทุกที่! มันยังเป็นเหตุผลที่ทำไมพ่อของผมถึงสามารถแกล้งทำเป็นไกด์นำเที่ยวของพวกเธอที่จุดชมวิวนั้นได้เช่นกัน!”
เช่นนั้นชายหนุ่มอ้วนท้วมคนนี้ก็มีไหวพริบพอ ๆ กันกับพ่อของเขาสินะ มันชัดเจนว่าทุกอย่างที่เขาคอยช่วยเหลือพ่อของเขาก็จะทำให้ได้รับธุรกิจมากขึ้น
โดยไม่คำนึงถึง หลังจากได้ยินสิ่งที่มาร์เวนกล่าวไป เจอรัลด์ก็ยิ่งรู้สึกทึ่งกับหญิงสาวคนนั้นมากขึ้น เธอช่างเป็นคนลึกลับอะไรอย่างงี้