มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 711
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 711
เวลานั้นมาร์เวนก็ลุกขึ้นจากที่นั่งของเขาแล้ว และตอนนี้ก็กำลังเข้าไปหาพวกเขา
จากนั้นเขาก็จับมือกับอเล็กแซนเดอร์ก่อนจะกล่าวขึ้นมา “สวัสดีครับ คุณบรูคส์! พวกเราคุยกันผ่านโทรศัพท์วันก่อน ผมพยายามโทรหาคุณอีกครั้งก่อนหน้านี้แต่คุณไม่ได้รับ!”
“ผมขอโทษจริง ๆ ครับ คุณแวดลีย์! ผมต้องแก้ปัญหาเรื่องโรงเรียนของลูกสาวของผมเมื่อครู่นี้! โปรดอภัยให้ความล่าช้าของผมด้วยครับ!”
“เมื่อพูดแล้วก็ คุณแวดลีย์ คุณบอกให้พวกเราเตรียมเอกสารไม่กี่อย่างในวันก่อน นี่คือพื้นที่สำนักงานที่คุณสนใจอยู่ และโมเดลห้องแสดงสินค้าสี่มิติของร้านค้าครับ” คุณบรูคส์กล่าว ขณะที่เขานำเอกสารสองสามอย่างออกมา
“ก่อนดำเนินการใด ๆ ต่อ นี่คือรายละเอียดทั่วไปเกี่ยวกับการชำระเงินครับ ร้านค้าและพื้นที่สำนักงานรวมกันจะมีราคาอยู่ที่ประมาณ 35,000,000 ครับ เนื่องจากคุณจะชำระค่าเช่าเต็มจำนวน ผมจึงทำให้มั่นใจได้ว่าจะมอบส่วนลดให้คุณสักเล็กน้อยเช่นกันครับ!”
“ไม่มีปัญหาครับ สำหรับตอนนี้ มานั่งกันก่อนเถอะครับก่อนที่จะพูดคุยเรื่องนี้กันต่อ!” มาร์เวนตอบกลับ ขณะที่เขาเดินนำคุณบรูคส์ไปด้านข้าง
ในขณะเดียวกัน ราเคลก็ยังคงยืนอยู่ตรงจุดเดิม แม้ตอนนี้เธอจะหายใจไม่ออกก็ตาม เธอรู้สึกราวกับว่าวิญญาณของเธอเพิ่งล่องลอยออกจากร่างกายเธอไป
‘นี่…เป็นไปได้ยังไงกัน? ทำไมมาร์เวน? เขากลายมามีสมรรถภาพสูงเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?!’
“อย่าโดนเจ้าอ้วนคนนี้หลอกเลยครับ คุณบรูคส์ อย่างกับว่าเขาจะจ่ายเงิน 35,000,000 ดอลลาร์ด้วยเงินสดได้งั้นแหละ!” เจฟเฟอร์สันกล่าวดูเหมือนสงสัยอย่างยิ่ง
“ใช่ค่ะ พวกเรารู้จักเขาดี คุณบรูคส์! เขาไม่สามารถจ่ายเงินจำนวนนั้นได้อย่างแน่นอน! คุณแค่จะเสียเวลา และพลังงานในการคุยกับเขาเท่านั้น!” ราเคลกล่าวเสริม รู้สึกหัวเสียอย่างชัดเจน
“เฮ้ คุณต่างหากคือคนที่คิดผิด ถ้าคุณไม่รู้นะ บริษัทตัวแทนการท่องเที่ยวซอลฟอร์ด สตาร์ ของคุณแวดลีย์ได้รับการเซ็นสัญญามากกว่าสองร้อยโครงการแล้ว! และตัวเลขก็กำลังเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ! พวกเราตรวจสอบดูเงินลงทุนของเขาเช่นกัน และพวกเขาก็มีทุนอยู่ประมาณ 80,000,000 ดอลลาร์!” อเล็กแซนเดอร์อธิบาย ขณะที่เขายิ้ม
‘พวกเขาคิดว่าฉันเป็นคนโง่จริง ๆ หรือ? อย่างกับว่าฉันจะเคยทำผิดพลาดเกี่ยวกับเรื่องบางอย่างเช่นนี้งั้นแหละ! ช่างเป็นเด็กที่น่าตลกอะไรอย่างงี้’
จากนั้นกลุ่มก็เฝ้ามองด้วยความสะพรึงกลัว ขณะที่มาร์เวนเซ็นสัญญากับอเล็กแซนเดอร์ เมื่อเสร็จแล้ว อเล็กแซนเดอร์ก็โค้งคำนับให้เจอรัลด์ที่เฝ้าดูอย่างเงียบ ๆ อยู่ด้านข้างมาตลอดเวลาอย่างเคารพทันที
เมื่อเห็นแบบนี้จึงเป็นการเพิ่มความอับอายของราเคลเท่านั้น
เธอเพียงต้องการจะเช่าสถานที่แห่งหนึ่งเท่านั้น แต่เธอก็ไม่มีเงินให้ทำแบบนั้น
มาร์เวนในทางกลับกัน เพิ่งซื้อยูนิตทั้งสองที่ไปในคราเดียว! และเมื่อคิดว่าบริษัทตัวแทนการท่องเที่ยวของเขาได้รับการเซ็นสัญญาไปกว่าสองร้อยโครงการแล้วนั้น!
‘ยังจะเกิดอะไรขึ้นอีกต่อไปกันล่ะ?’
ด้วยสัญญาที่ได้รับการเซ็นแล้ว เจอรัลด์และมาร์เวนตัดสินใจว่ามันก็ถึงเวลาแล้วที่จะต้องจากไป
เจฟเฟอร์สันไม่กล้าแม้แต่จะมองไปที่เขาอีกต่อไปด้วยซ้ำ เลือกที่จะก้มหน้าลงแทน ราเคลเองก็ไม่เต็มใจที่จะยอมรับความพ่ายแพ้ครั้งยิ่งใหญ่นี้ได้
จากนั้นเธอจึงวิ่งตามมาร์เวนไปก่อนจะพูดขึ้นมา “มาร์เวน…นาย…นายเริ่มบริษัทของนายเิงเหรอ? นี่คืออะไร? ทำไมนายถึงไม่บอกฉันเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้มาก่อนเลยล่ะ?”
ราเคลรู้สึกว่าใบหน้าของเธอกำลังแผดไหม้ขึ้นมา ขณะที่เธอถามคำถามนั้นไป
“โอ้ ฉันเพิ่งเริ่มมันเมื่อไม่นานมานี้ พวกเราจะเปิดดำเนินการอย่างเป็นทางการในอีกไม่กี่วันนี้ แม้พวกเรายังคงมีโครงการอีกสองสามโครงการให้เตรียมพร้อมอยู่ก็ตาม!” มาร์เวนตอบกลับ ไม่ได้รู้สึกจำเป็นที่จะต้องปิดบังใด ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้
“ฉัน…เข้าใจแล้ว…งั้น เกี่ยวกับเรื่องที่จู่ ๆ นายก็ร่ำรวยขึ้นมาได้อย่างไรนั้น…?”
“เอาตรง ๆ ไม่อ้อมค้อมนะ นั่นไม่ใช่ธุระกงการอะไรของเธอ”
หลังจากกล่าวไปแบบนั้น เขาก็หันหลังกลับทันทีและทิ้งเธอไว้ที่นั่น มาร์เวนไม่ได้รู้สึกพอใจ และภูมิใจในตัวเองเช่นนี้มานานแล้ว
“…น นาย!”
ราเคลหัวเสียมากจนเธอถึงกับพูดไม่ออก เธอทำได้เพียงแค่กระทืบเท้าอยู่กับที่ด้วยความโกรธเท่านั้น ขณะที่เธอเฝ้าดูสองคนนั้นทิ้งเธอไว้ด้านหลัง
‘นี่จะเป็นไปได้ยังไง? จริง ๆ แล้วเรื่องพวกนี้จะเกิดขึ้นได้ยังไงกัน?!’ ราเคลคิดกับตัวเองซ้ำ ๆ ขณะที่เธอรู้สึกถึงความผิดหวังท่วมท้นอยู่ในอกของเธอ มันเกือบจะรู้สึกเหมือนกับว่าเธอพร้อมที่จะระเบิดออกเป็นหลายล้านชิ้นแล้ว
ในขณะเดียวกัน เจอรัลด์ก็มาตระหนักได้ว่าหลังจากจัดการขั้นตอนที่จำเป็นเหล่านั้นทั้งหมดแล้ว มันก็เป็นเวลาใกล้เที่ยงแล้ว
ด้วยเหตุนั้น สองคนจึงทายมื้อเที่ยงกันอย่างรวดเร็วก่อนจะหลับไปที่วิทยาเขตด้วยกัน
ในขณะที่พวกเขากำลังเดินทางกลับไปที่โรงเรียน ข่าวที่เกี่ยวกับเจอรัลด์และมาร์เวนเริ่มต้นบริษัทแห่งใหม่ก็ได้ลุกลามขยายออกไปอย่างรวดเร็วแล้ว ยังมีข่าวลือว่าพวกเขามีหลายโครงการอยู่ในมือแล้วอีกด้วยซ้ำ!
แม้ทั้งสองคนยังไม่ได้กลับไปที่ชั้นเรียน แต่เพื่อนร่วมชั้นทั้งหมดของเขาก็พูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้กันแล้ว และเสียงอึกทึกทั้งหมดก็ทำให้เกิดความโกลาหลค่องข้างใหญ่โต