มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 718
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 718
“มาสู้กับเธอเหมือนลูกผู้ชายสิ นายมันไอ้ขี้ขลาด!” มินดี้ตะโกนขึ้นมา ขณะที่เธอมองไปที่เจอรัลด์ เอาตามตรงเธออยากจะเห็นพวกเขาทั้งคู่ต่อสู้กัน
“ใช่! สู้เหมือนลูกผู้ชาย!” ผู้หญิงคนอื่นหลาย ๆ คนในสนามกีฬาก็ร้องออกมาเช่นกัน
เจอรัลด์จึงทำได้เพียงแค่ส่ายหัวของเขาด้วยรอยยิ้มแห้ง ๆ บนใบหน้าของเขาเท่านั้น ไม่มีทางที่เขาจะสามารถหลบหนีออกจากสถานการณ์นี้ได้เลย
เมื่อรู้แบบนั้น เขาจึงทำได้เพียงแค่ตกลงรับคำท้าและค่อย ๆ ขึ้นไปบนเวทีหลัก
ตลอดการฝึกในระยะสั้น ๆ ของเขากับฟินน์เลย์ เขาได้รับการสอนท่าป้องกันตัวทั้งหมดห้าท่า แต่ละท่านั้นแตกต่างกันไป โดยให้ความสำคัญกับการปกป้องผู้ใช้จากการต่อย เตะ หรืออาวุธทั้งยาวและสั้น เทคนิคทั้งห้านี้ ในทางกลับกัน ก็สามารถใช้ประโยชน์ภายใต้สถานการณ์ที่คน ๆ หนึ่งกำลังถูกควบคุมจากด้านหลังได้
แม้ทั้งหมดเหล่านี้จะช่วยให้เจอรัลด์ป้องกันตัวเองได้อย่างแน่นอนหากเขาเผชิญหน้ากับอันตราย แต่โดยพื้นฐานแล้วพวกมันก็ยังคงเป็นท่าป้องกันตัวอยู่ดี พวกมันจะไร้ประโยชน์ไปโดยสิ้นเชิงในการต่อสู้แบบนี้
เมื่อเข้ามาในสนามแล้ว เจอรัลด์ก็เพิ่งกำลังพยายามที่จะคิดว่าท่าไหนที่จะใช้กับแจสมินเมื่อเธอพุ่งเข้าหาเขาทันที!
แม้จะเป็นผู้หญิง แต่ความเร็วของเธอก็ไม่ใช่เล่น ๆ เลย เธอต้องคิดว่าเจอรัลด์เป็นปรมาจารย์ในด้านศิลปะการต่อสู้บางอย่างแน่
“โอ้ว! เธอจะจัดเต็มแน่!”
“ดูเหมือนว่าเธอจะออกแรงมากขึ้นเลยนะในตอนนี้!”
“ตอนนี้ก็จะน่าสนใจขึ้นมาแล้ว! เจอรัลด์จะตอบโต้ยังไงนะ?!”
ฝูงชนคลั่งกันขึ้นมา โดยการเดาผลลัพธ์สุดท้ายกันด้วยความตื่นเต้นอย่างยิ่ง
“เขาจะไม่สามารถรับการโจมตีนั้นได้แน่! เขาไม่ได้ดูเหมือนว่าเขามีเรี่ยวแรงพอนะ!”
“งั้นเขาเหวี่ยงไวแอทไปด้านข้างง่าย ๆ แบบนั้นได้ยังไงล่ะ? นั่นอาจเป็นแค่เรื่องบังเอิญงั้นเหรอ?”
ในขณะที่ผู้ชมยังคงถกในหมู่กันเอง แจสมินเองก็หยุดต่อหน้าเจอรัลด์ก่อนจะกระโดดอย่างสง่างาม และเตะลูกหมุนกลางอากาศ! การเคลื่อนไหวของเธอนั้นรวดเร็วมากและอัดแน่นไปด้วยพละกำลังจนมันเกือบจะดูเหมือนราวกับว่าเธอฝึกฝนท่านี้มาหลายปีแล้ว
แต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ก็ยังอยู่ในความสงบ และนึกถึงสิ่งที่ฟินน์เลย์ได้สอนเขา
‘ไม่ว่าจะเป็นการจู่โจมแบบไหน ถ้าคู่ต่อสู้ของเธอโจมตีเธอด้วยการเตะ ก็ให้บล็อกด้วยท่าที่สอง’
โดยหวังเพื่อผลลัพธ์ที่ดีที่สุด จากนั้นเจอรัลด์จึงรอโอกาสที่เหมาะสมและเมื่อเขาเห็นมัน เขาก็จับเข้าที่หน้าแข้งของแจสมินและกดลงไปตรงจุดกด ด้วยแรงเพียงเล็กน้อย เขาขยับร่างกายไปด้านข้าง ต้านลูกเตะนั้นได้สำเร็จ!
อย่างเร็วมาก แจสมินพบว่าตัวเองเสียสมดุลไปโดยสิ้นเชิง ก็เหมือนกับที่ไวแอทประสบไปในช่วงเวลาก่อนหน้านี้
วินาทีต่อมา เธอพบว่าตัวเองปะทะเข้ากับพื้นด้านนอกสนามเข้าอย่างจัง!
“…อะไรเนี่ย?”
ทุกคนถึงกับอึ้งเงียบไปชั่วขณะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งวอร์เรนและเมอาที่ตกใจกลัวขึ้นมามากกว่าคนอื่น ๆ
อิซาเบลและกลุ่มผู้หญิงที่ตอนแรกเชียร์แจสมินก็ถึงกับพูดไม่ออกไปเช่นกัน
‘…แจสมิน…ที่เอาชนะวอร์เรนได้อย่างง่ายดายกลับถูกเจอรัลด์ทำได้ดีกว่าเหรอเนี่ย?!’
“แจสมิน!” มินดี้ตะโกนขึ้นมาด้วยความตื่นตกใจ โดยการทำลายความเงียบที่น่ากระอักกระอักกระอ่วน ขณะที่เธอวิ่งไปหาเธออละช่วยพยุงเธอลุกขึ้น
แม้แจสมินจะได้รับบาดเจ็บสาหัสบนไหล่ของเธอ แต่สิ่งสำคัญแรกของเธอคือการมองไปที่เจอรัลด์จากจุดที่เธอยืนอยู่ เธอมีความรู้สึกผสมปนเปท่วมท้นอยู่ภาย ในขณะที่เธอกุมไหล่ขวาของเธอด้วยการพยุงของมินดี้
ตั้งแต่ยังอายุน้อย แจสมินมีเป้าหมายที่จะเป็นคนที่เก่งที่สุดอยู่เสมอ อย่างไรก็ตาม เพื่อที่จะทำแบบนั้น เธอก็ต้องชดใช้มัน เป็นเวลานานมาแล้ว เธอทราบดีว่าเพื่อนของเธอไม่ได้อยู่ใกล้เคียงกับระดับที่เธอเป็นเลย
แม้ทักษะการต่อสู้ของเธอจะเป็นสิ่งที่เธอภาคภูมิใจมาโดยตลอดก็ตาม แต่สุดท้ายเธอก็แพ้เป็นครั้งแรกในวันนี้
เมอาเองก็ยังคงกรามค้างกว้าง รู้สึกช็อกอย่างที่สุดกับการก้าวหน้านี้ขณะที่ผู้ชมเริ่มส่งเสียงเชียร์กันอีกครั้งแล้ว เสียงเชียร์ของพวกเขาดังก่องไปทั่วทั้งสนามกีฬา
“อุ๊ย! เบา ๆ หน่อย!” แจสมินกล่าว
ตอนนี้ก็เป็นเวลากลางคืนแล้วและมินดี้ก็ยุ่งอยู่กับการดูแลบาดแผลของแจสมินในห้องของพวกเธอในคฤหาสน์เฟนเดอร์สัน
“มันบวมไปหมดแล้ว! ให้ตาย ฉันโกรธมากเลย! พวกเราเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน ดังนั้นเจอรัลด์จะปฏิบัติกับเธออย่างรุนแรงได้ยังไง! ดูอาการของไหล่เธอสิ! ถ้าเขาโกรธฉันอีกครั้งละก็ ฉันก็ไม่สนหรอกว่าพวกเราเป็นเพื่อนร่วมชั้นกันหรือไม่! ฉันจะสั่งคนให้พาเขาออกไป!” มินดี้พูดอย่างขุ่นเคือง
“อย่าบุ่มบ่ามไป! ฉันแพ้และก็จบแค่นี้!” แจสมินตอบกลับ
“เธอหมายความว่ายังไง แพ้เหรอ? เห็นได้ชัดว่าเขาโกงต่างหาก!”
“ใจเย็น ๆ มินดี้ ฉันจะสามารถบอกได้หากเขาโกงจริง ๆ ฉันจะทายาด้วยตัวเองในภายหลัง อีกอย่าง เธอไปรวบรวมครูทั้งสิบสองคนของฉันมาหน่อยได้ไหม? ฉันมีบางอย่างที่จะบอกพวกเขา” แจสมินกล่าว ขณะที่เธอเลื่อนใส่เสื้อผ้ากลับเข้าที่ก่อนจะมองไปที่มินดี้