มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 740

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 740

“ฮึ่ม! ฉันรู้แล้ว เจอรัลด์ต้องตกใจมากจากการนั่งอยู่ที่นั่นตามลำพังแน่ ฉันพนันได้เลยว่าเขาวิ่งหนีไปแล้วด้วยตัวเอง! ช่างเป็นคนตกใจง่ายจริง! ๆ เลยนะ”

ไซลาดูเหมือนจะพบบางอย่างที่เธอสามารถคุยโวถึงได้เรื่อย ๆ

วินซี่แค่ส่ายหัวของเธอด้วยการยอมจำนนเท่านั้น

ในเวลานี้ เธอต้องการที่โทรหาเจอรัลด์และถามเขาว่าเขาไปที่ไหน แต่หลังจากที่เห็นว่าเลนนาร์ดดูกราดเกรี้ยวอย่างไรแล้วนั้น เธอจึงยั้งจากการโทรนั้น

ในที่สุดเจอรัลด์ก็รู้ถึงประเด็นหลักของงานเลี้ยงของประธานกอร์ดอนในวันนั้น เมื่อประธานกอร์ดอนพูดถึงเมาน์เทนท็อปวิลล่าในเมย์เบอร์รี่

เขาจึงเกรงว่าสิ่งต่าง ๆ จะเริ่มกระอักกระอ่วนขึ้นมาถ้าเขาอ้อยอิ่งอยู่แถวนั้นไปนานกว่านี้

มันคงจะแย่ถ้าคนอื่น ๆ จำเขาได้

โดยเฉพาะต่อหน้าไซลา

เจอรัลด์จึงเดินออกไปจากห้องโถงก่อนที่จะเกิดบางสิ่งที่เข้าสู่สภาวะเลวร้ายอย่างแท้จริง

ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เขาก็ไปที่นั่นเพื่อสนุกกันตามคำขอของวินซี่

แต่เขายังคงมีเรื่องมากมายที่เขาจำเป็นต้องจัดการ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งที่ทำไมเขาถึงไม่สามารถอยู่ที่นั่นเป็นเวลานานได้

เขากำลังจะกลับไปที่ห้องของเขาเมื่อเขาได้รับโทรศัพท์จากลูกน้องคนหนึ่งของเขา

“คุณคลอฟอร์ด เป็นความผิดของพวกเราเองครับ ตอนแรก พวกเราพบว่าสาวใช้คนนั้นอยู่ที่ไหน ดังนั้นพวกเราจึงรีบไปที่นั่นกันอย่างรวดเร็ว แต่สุดท้าย… ก็มีคนอื่นมารับสาวใช้คนนั้นไปก่อนเรา!”

เนื่องจากพวกเขาได้รับเบาะแส มันจึงกลายเป็นเรื่องง่ายสำหรับพวกเขาที่จะระบุว่าสาวใช้คนนั้นอยู่ที่ไหน

แต่มันเหนือความคาดหมายของเจอรัลด์ที่คนอื่นจะชิงตัดหน้าพวกเขาไปก่อนแม้ว่าเขาจะกระทำอย่างระมัดระวังมากแค่ไหนก็ตาม เขายังส่งลูกน้องของเขาออกไปอย่างรวดเร็วหลังจากพวกเขาได้รับข่าวอีกด้วยซ้ำ

ความขุ่นเคืองเต็มไปทั้งใจของเจอรัลด์

“ใครรับเธอไปกัน?” เจอรัลด์ถาม

“พวกเรายังคงตรวจสอบอยู่ในขณะนี้ครับ แต่พวกเรามั่นใจว่ามีคนอีกกลุ่มที่กำลังแข่งกับพวกเราเพื่อค้นหาว่าสาวใช้คนนี้อยู่ที่ไหน!”

“เอาล่ะ เข้าใจแล้ว ผมจะส่งคนไปเพิ่มที่นั่นอย่างรวดเร็ว รีบสืบสวนเรื่องนี้!”

เจอรัลด์วางสายโทรศัพท์ ตอนนี้เขาถูกทำให้อยู่ในตำแหน่งที่ค่อนข้างยากลำบาก

‘ทำไมมันถึงยากขนาดนี้ที่แกะรอยคน ๆ เดียว!?’

“เจอรัลด์?”

และในขณะที่เจอรัลด์กำลังจะขึ้นไปชั้นบน

ก็มีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งข้างหลังเขา กำลังเรียกตามหลังเขาอยู่

เธอฟังดูประหลาดใจเล็กน้อย

เจอรัลด์หันหลังกลับ และเขาก็รู้สึกตกใจเล็กน้อยเหมือนกัน

มีคนหน้าใหม่มากมายในล็อบบี้โรงแรม

พวกเขาคือกลุ่มบอดี้การ์ดในชุดสูทดำ และพวกเขาทั้งหมดสวมแว่นกันแดดแม้ว่าจะอยู่ภายในอาคารก็ตาม พวกเขาดูเหมือนค่อนข้างมีสมรรถภาพสูงเลยทีเดียว

พวกเขาอาจจะมีกันมากกว่าสามสิบคนได้

หากเจอรัลด์ไม่เห็นหญิงสาวสองคนที่กำลังยืนอยู่ท่ามกลางผู้ชายพวกนั้น เขาก็คงคิดว่าพวกเขาเป็นลูกน้องของเขาไปแล้ว

หญิงสาวสองคนเหล่านั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากแจสมินและมินดี้

“เป็นเธอ!”

เจอรัลด์ยิ้มและพูดออกมา

ถ้าเขาจำไม่ผิด นี่น่าจะเป็นครั้งที่สองที่เขาเห็นแจสมินปรากฏตัวด้วยความยิ่งใหญ่อลังการเช่นนี้

เจอรัลด์กลายเป็นค่อนข้างประสาทไวขึ้นมาทันที

‘มันดูเหมือนไร้เหตุผล ทั้งแจสมินและมินดี้ต่างก็เป็นเด็กเนิร์ดกัน พวกเธอแทบจะไม่โดดเรียนเลย แม้ว่าพวกเธอถูกบังคับก็ตาม ดังนั้นทำไมพวกเธอถึงมาที่นี่ในวันนี้ล่ะ?’ เขาสงสัยกับตัวเอง

แต่เจอรัลด์ก็ตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น

ทั้งแจสมินและมินดี้เป็นสมาชิกของตระกูลเฟนเดอร์สันหนิ

เซร่าก็เป็นสมาชิกของตระกูลเฟนเดอร์สันเหมือนกัน

กลุ่มคนที่กำลังตามหาสาวใช้ของเซร่าก็น่าจะเป็นแจสมินและลูกน้องของเธอ

“ช่างน่าแปลกใจอะไรอย่างงี้นะ ที่บังเอิญพบนายที่นี่ ทำไมนายถึงมาที่เขตโฮเวิร์ดล่ะ?”

มินดี้ถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น

การทำหน้านิ่งคิ้วขมวดปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าของเธอครู่ต่อมา ทั้งมินดี้และแจสมินต่างก็ชำเลืองมองกันและกัน จากนั้นสายตาของพวกเธอก็กวาดมองเจอรัลด์ตั้งแต่หัวจรดเท้า

เมื่อถูกจ้องมองโดยผู้หญิงสองคนเหล่านี้จึงทำให้เจอรัลด์รู้สึกประหม่าขึ้นมาเล็กน้อย

‘กำลังเกิดอะไรขึ้น? ฉันถูกเปิดโปงหรือเปล่า? มันเป็นไปไม่ได้ยังไงกัน?’