มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 906

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 906

“ดื่ม!”

ตามที่แจสมินได้พูดไว้คืนก่อน งานที่โบสถ์ถูกจัดขึ้นในเมืองตอนเช้าของวันต่อมา ด้วยทุกอย่างที่ดูยิ่งใหญ่มาก จึงไม่แปลกที่ทำไมมันถึงพลุกพล่านไปด้วยผู้คนกัน

“ช่างมีชีวิตขีวาจริง!” มินดี้กล่าวอย่างตื่นเต้น ขณะที่เธอยืนอยู่ในท่ามกลางฝูงชน

“เธอช่วยสงบเสงี่ยมมากกว่านี้หน่อยได้ไหม มินดี้?” แจสมินพูดอย่างค่อนข้างช่วยไม่ได้

“ทำไมฉันควรทำด้วยล่ะ? วันนี้เป็นวันที่น่าตื่นเต้น! เธอไม่รู้สึกเหรอ? เมื่อเห็นผู้คนทั้งหมดที่นี่จึงทำให้ฉันรู้สึกมึนหัวไปหมด!” มินดี้ตอบกลับ ขณะที่แจสมินส่ายหัวของเธอ

“นาน ๆ ทีก็ไม่เป็นไรหรอก ไม่ใช่หรือไงแจสมิน? ไปเดินเล่นกันสั้น ๆ ก่อนมุ่งหน้าไปยังโบสถ์เพื่ออธิษฐานขอพรกันในภายหลังเถอะ” อาสองของพวกเธอกล่าว ขณะที่เธอหันไปมองคนหนุ่มที่ตอดตามพวกเธอจากด้านหลังอยู่เงียบ ๆ ตลอดเวลามานี้

“ฉันขอโทษที่เธอต้องมาเห็นด้านเด็ก ๆ ของครอบครัวของเราด้วยนะ” อาสองกล่าว ขณะที่เธอยิ้ม

ในการตอบสนอง เจอรัลด์ส่ายหัวของเขา

ด้วยความสัตย์จริง แม้ว่าพวกเธอห้ามไม่ให้เจอรัลด์ติดตามมาด้วย เขาก็จะยังคงทำมันอย่างลับ ๆ อยู่ดี อย่าลืมว่า เขาจะไม่ทำได้ยังไง ในเมื่อเขารู้ดีว่าชุยเลอร์กำลังจับจ้องสองสาวพี่น้องอย่างกระตือรือร้นอยู่

“…เฮ้ ดูตรงนั้นสิ แจสมิน คนเหล่านั้นเป็นเพื่อนร่วมชั้นของเราไม่ใช่เหรอ?” มินดี้ถามขึ้นมาฉับพลัน ขณะที่เธอชี้ไปยังคนสองสามคน

ขณะที่เธอพูดไปแบบนั้น เพื่อนร่วมชั้นหกคนของพวกเธอก็สังเกตเห็นพวกเธอเช่นกัน

เนื่องจากมินดี้และแจสมินทั้งคู่เป็นหญิงสาวลึกลับ แถมยังคงเย็นชาและห่างเหินต่อพวกเขามาเป็นเวลานานที่สุด จึงไม่มีใครในกลุ่ม ไม่ว่าจะเป็นเพศไหนก็ตาม กล้าที่จะเข้าไปทักทายพวกเธอก่อนจริง ๆ

อย่างไรก็ตาม เพราะตอนนี้มินดี้กำลังโบกมือให้พวกเขาด้วยรอยยิ้ม ตามปกติพวกเขาจึงรู้สึกจำเป็นต้องเดินมาหา ท้ายที่สุดแล้ว ไม่ว่าพวกเขาจะไม่คุ้นเคยกันอย่างไร แต่สองสาวก็ยังคงเป็นเพื่อนร่วมชั้นของพวกเขามาหลายปีแล้ว

“ฉันไม่คาดคิดว่าจะเห็นเธอที่นี่เลน!” ผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้ากลุ่มกล่าว ขณะที่เธอยิ้มให้

“แน่นอน! ถึงเวลาซะทีที่แจสมินและฉันได้ออกมาสนุกกันบ้าง! เอาตามตรงก่อนหน้านี้ฉันก็สงสัยว่าพวกเราจะบังเอิญพบกับเพื่อนร่วมชั้นคนไหน ๆ ของเราที่นี่หรือเปล่า ตายยากเสียจริงนะ! พวกเธอมาอยู่ที่นี่นานแค่ไหนแล้วล่ะ? พวกเธอสนุกกันแล้วหรือยัง?” มินดี้ถามด้วยรอยยิ้ม

“จริง ๆ แล้ว พวกเราก็เพิ่งมาถึงกันน่ะ!” ผู้หญิงอีกคนในกลุ่มกล่าว

“เข้าใจแล้ว! ทำไมไม่ไปเดินเล่นด้วยกันล่ะถ้างั้น? อย่าลืมว่า นอกเหนือจากสเตลล่า พวกเราก็ไม่เคยมีโอกาสเหมาะสมที่จะได้พูดคุยกันและกันเลย แม้ว่าพวกเราเป็นเพื่อนร่วมชั้นกันมาหลายปีมากแล้วก็ตาม! ใช่ไหม แจสมิน?”

เมื่อได้ยินสิ่งที่มินดี้กล่าว แจสมินก็พยักหน้าก่อนจะยิ้มออกมา

แจสมินและมินดี้รู้จักมักคุ้นกับสเตลล่ามากขึ้น เพราะทั้งเธอและเจอรัลด์ได้ช่วยเหลือสองสาวอยู่ชั่วครู่ในระหว่างเหตุการณ์เมื่อครึ่งปีก่อน

“อีกอย่าง เธออาจไม่รู้เรื่องนี้ แม้ว่าพวกเราไม่เคยคุยกันมากนักในชั้นเรียน พวกเราก็รู้ทุกอย่างเกี่ยวกับพวกเธอ!” มินดี้ประกาศ

“เธอคืออิซาเบล ไม่ใช่เหรอ? เธอเป็นนักเรียนที่ดูแลความประพฤติของนักเรียนคนอื่นของชั้นเรียนข้าง ๆ เรา! สำหรับคนสวยคนนี้ เธอชื่อเมอา ใช่ไหม? พวกเราเคยพบกันที่การแข่งขันเทควันโด้ในตอนนั้น จำได้ไหม? ถ้าจำได้ถูกต้อง เธอถูกย้ายมาที่มหาวิทยาลัยของเราเมื่อนานมาแล้วพร้อมกันกับผู้ชายหล่อ ๆ คนนั้น วอร์เรน!”

เมื่อได้ยินแบบนั้น เมอาจึงยิ้มจาง ๆ ให้มินดี้ก่อนจะพูดขึ้นมา “อืม มันก็สักพักแล้วตั้งแต่เรื่องนั้นเกิดขึ้น พวกเราก็ได้ทำความรู้จักอิซาเบลมากขึ้นเล็กน้อยหลังจากเหตุการณ์นั้น ดังนั้นในทางใดทางหนึ่ง เหตุการณ์ของวันนั้นก็มีสิ่งด้านดีที่เป็นความหวังอยู่”

“เอาล่ะ เนื่องจากพวกเธอทุกคนเป็นคนหนุ่มสาวกัน ทำไมพวกเธอไม่ไปสนุกด้วยกันล่ะ? อาสามกับอาจะเดินไปรอบ ๆ ถ้าเธอต้องการพวกเรา” อาสองกล่าว ขณะที่เธอมองไปยังสองสาว

เมื่อได้ยินแบบนั้น แจสมินและมินดี้จึงร่วมกันกับเพื่อนร่วมชั้นของพวกเธอ โดยทิ้งให้เจอรัลด์ถอนหายใจอยู่ ในขณะที่เขาตามพวกเขาไป และในที่นี้เขาก็เคยคิดว่าเขาจะไม่มีวันต้องพบเจอคนเหล่านี้อีกครั้งแล้ว แต่เมื่อคิดว่าคำว่า ‘ไม่มีวัน’ กลับกลายเป็นเพียงเวลาครึ่งปีในภายหลังเท่านั้นนั่นล่ะก็

ถึงอย่างนั้นมันก็ชัดเจนว่าพวกเขาทุกคนก็เปลี่ยนไปกันเล็กน้อย

อิซาเบลไม่ได้หุนหันพลันแล่นอย่างที่เธอเคยเป็น สเตลล่าเองก็ตัดผมให้สั้นลง แต่เธอก็ยังคงสวยอยู่เหมือนเดิม สำหรับเมอา เธอดูเหมือนจะดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเล็กน้อย และนั่นก็ทำให้ความงามของเธอเพิ่มมากขึ้นไปอีก

“อ่า เมื่อพูดแล้วก็! คนเหล่านี้คือเพื่อนร่วมชั้นของพวกเราเอง แซนเดอร์สัน! มาสนุกด้วยกันเถอะนะ โอเคไหม?”

เจอรัลด์ทำได้เพียงแค่พยักหน้าเท่านั้น มันก็ไม่เหมือนราวกับว่าเขาสามารถปฏิเสธข้อเสนอได้อยู่ดี

เมื่อสเตลล่า เมอา และอิซาเบลเห็นว่าเขาสวมหน้ากาก พวกเธอจึงรู้สึกค่อนข้างอึดอัดที่ต้องเดินไปด้วยกันกับเขา ความจริงที่ว่าเขาพูดไม่ได้นั้น ก็ไม่ได้ช่วยในสถานการณ์ของเขาเลย

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเขามากับมินดี้และแจสมิน สาว ๆ จึงเก็บมันไว้กับตัวเอง เมื่อรู้ว่ามันคงไม่ฉลาดที่จะพูดอะไรก็ตามที่แย่ ๆ เกี่ยวกับเจอรัลด์

ในขณะที่ไม่มีพวกเธอคนไหนพูดอะไรเกี่ยวกับเขา แต่เมอาเองก็เดินล้ำหน้าไปอย่างจงใจ เพื่อเพิ่มระยะห่างตัวเองจากเขา