มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 950
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 950
“เอาตามตรงพวกเราสามารถแก้ปัญหานี้ได้อย่างง่ายดายนะ รู้ไหม? ตามที่ฉันเข้าใจ ชีวิตหนึ่งก็ควรถูกแลกด้วยอีกหนึ่งชีวิต ให้ฉันถามนายบางอย่างนะ ก่อนหน้านี้นายจับคนที่มีชื่อว่าเดรก เจย์ ไปใช่ไหม? เขาอยู่ไหน?” เจอรัลด์ถาม
“ง งั้นคุณมาที่นี่ก็เพื่อช่วยเหลือเขา… ใช่ เขาอยู่กับผม! ผมจะปล่อยเขาไปเดี๋ยวนี้ แต่คุณจะต้องสัญญาว่าจะปล่อยผมไปเหมือนกัน เมื่อเขาเป็นอิสระแล้ว!” สเวนพูดขึ้นทันที
“นายคิดว่าอยู่ในตำแหน่งที่จะทำการเรียกร้องได้เหรอ? เลิกพล่ามไร้สาระและปล่อยเขาเดี๋ยวนี้!” เจอรัลด์คำรามขณะที่เขาเพิ่มกำลังของฝ่ามือเขาบนคอของสเวน
“ข เขาถูกขังไว้ในคุกใต้ดินของคาสิโนแห่งนี้! ผมจะสั่งลูกน้องของผมให้ปล่อยเขาเดี๋ยวนี้ถ้าคุณต้องการ!”
ขอบคุณที่สเวนค่อนข้างเป็นคนตรงไปตรงมา และไม่นานนัก วิสเลอร์ ที่ตามลูกน้องคนนั้นลงไปในห้องใต้ของคาสิโน ก็นำเดรกมาหาเจอรัลด์
เดรกเองอยู่ในสภาพที่ย่ำแย่มาก แทบจะไม่มีสติ และมีรอยแผลที่สาหัสทั่วทั้งตัวของเขา
ทันทีที่เจอรัลด์เห็นว่าอาการของเดรกเลวร้ายแค่ไหน เขาจึงเดือดดาลมากจน เขาเตะสเวนเข้าที่ท้องทันที ส่งให้เขาบินลอยข้ามห้องไป ทันทีที่สเวนตกลงมา เขาก็กระอักเลือดออกมาทันที ความกลัวอย่างที่สุดสะท้อนอยู่ในดวงตาของเขา
วิสเลอร์และคนอื่น ๆ ต่างก็ตกตะลึงที่เห็นแบบนี้ จากสิ่งที่พวกเขาได้ยินมา สเวนคือคนที่แข็งแกร่งอย่างมาก แต่เมื่อคิดว่าเขาจะลงเอยกลายมาเป็นเพียงคนธรรมดาต่อหน้าเจ้านายของพวกเขาเท่านั้นล่ะก็! แม้พวกเขารู้ว่าเจ้านายของพวกเขาแข็งแกร่ง แต่สเวนก็อ่อนแออย่างไรเหตุผลมากเกินไปในตอนนี้ไม่ใช่เหรอ?
“พาเขามาด้วย และให้เขาตามไปส่งพวกเราออกไปจนสุดทาง!” เจอรัลด์สั่ง ขณะที่เขาพยุงเดรกออกไปเป็นการส่วนตัว
เมื่อได้ยินแบบนั้น คนของเจอรัลด์จึงจับแขนของสเวนและนำเขาเข้าไปในรถคันหนึ่งของเจอรัลด์ เมื่อทุกอย่างได้รับการจัดการแล้ว กลุ่มรถของเจอรัลด์ก็ขับจากไป
ในเวลาต่อมา สเวนคุกเข่าตรงหน้าริมฝั่งแม่น้ำ ที่ไม่ค่อยจะมีผู้คนมากัน ก่อนจะตะโกนขึ้น “ช ชีวิตของผมมันราคาถูก! ได้โปรดอย่าฆ่าผมเลย!”
“ฮึ่ม! ฉันไม่เคยคิดเลยว่าสเวนที่ทรงอำนาจจากเมืองเฮฟเวินลีจะน่าสมเพชขนาดนี้ได้!”
“ใช่! เมื่อคิดว่าจริง ๆ แล้วผู้คนจะอกสั่นขวัญหายที่ได้ยินชื่อของคนขี้ขลาดเช่นนี้แล้วล่ะก็!”
วิสเลอร์และคนอื่น ๆ ตอนนี้กำลังยิ้มอย่างขมขื่น ขณะที่พวกเขาดูถูกผู้ชายที่ครั้งหนึ่งพวกเขาหวาดกลัว หลังจากตระหนักได้ว่าแท้จริงแล้วเขาขี้ขลาดมากแค่ไหน
ในทางกลับกัน เจอรัลด์จ้องมองอย่างเย็นชาไปที่สเวนสักพัก ก่อนที่ในที่สุดจะถามขึ้น “…ตอบมาตามตรง สเวนตัวจริงอยู่ไหน? แล้วนายเป็นอะไรกับเขา?”
ทันทีที่คนของเจอรัลด์ได้ยินคำถามของเขา พวกเขาต่างก็ประหลาดใจเกินกว่าจะบรรยายได้
“ด ได้โปรดไว้ชีวิตผมด้วย คุณผู้ชาย… ชื่อจริงของผมคือลีฟ และผมเป็นน้องชายของสเวน… เขาหายไปประมาณสัปดาห์หนึ่งได้ และผมเพียงอยู่ที่นี่เพื่อช่วยเขาดูแลคาสิโนในช่วงที่เขาไม่อยู่เท่านั้น…โปรดไว้ชีวิตผมด้วย คุณผู้ชาย… เป็นพี่ชายของผมที่คุณต้องการจะแก้แค้น ไม่ใช่ผมนะ!” ลีฟอ้อนวอนในระหว่างน้ำตาไหล
“ว่าไงนะ?! งั้นเขาก็ไม่ใช่สเวนจริง ๆ เหรอเนี่ย?” ผู้คนมากมายอุทานออกมา รู้สึกมึนงงกับเหตุการณ์ที่พลิกผันนี้ ขอบคุณเจอรัลด์ที่สามารถรู้เท่าทันลีฟได้
“ไอ้งั่งเอ้ย! งั้นนายหลอกพวกเรามาตลอดเวลาสินะ! ตอนนี้สเวนอยู่ที่ไหน? เขาอยู่ไหน?” วิสเลอร์คำรามใส่ ขณะที่เขาคว้าคอเสื้อลีฟไว้
“ผ ผมไม่รู้! เขาเพียงพาคนของเขาไปด้วย และบอกผมว่าเขาจะกลับมาในอีกสองสามวันเท่านั้น! เขาพูดว่าเขาจะตามหาบางอย่าง และนั่นคือทั้งหมดที่ผมรู้!” ลีฟร้องออกมา
หลังจากมองปฏิกิริยาของลีฟ เจอรัลด์เพียงด่าว่าอย่างเย็นชาขึ้นมา “…พวกเราจะพาเดรกไปด้วยกันกับพวกเรา สำหรับนาย นายน่ารังเกียจมากเกินไปที่จะให้พวกเราฆ่านายด้วยซ้ำ ไสหัวไปซะ!”
“ข ขอบคุณครับ! ขอบคุณ!” ลีฟตะโกนขึ้น ก่อนจะวิ่งจากไปทันที
“ช่างขี้ขลาดอะไรอย่างนี้…” วิสเลอร์พึมพำ ขณะที่เขาตามเจอรัลด์และคนที่เหลือกลับไปยังคฤหาสน์ของพวกเขา
ขณะที่เขาวิ่งต่อไป ลีฟก็ลูบคอของเขา ขณะที่เขาด่าว่าขึ้นมา “สารเลวเอ้ย… ฉันเป็นฮีโร่ของเรื่อง! แต่เมื่อคิดว่าชายหนุ่มคนนั้นโหดเหี้ยมเหมือนกับพี่ชายของฉันแล้วล่ะก็… ฉันจะบอกให้เขากลับมาในเร็ว ๆ นี้ เพื่อทำลายผู้ชายคนนั้นให้สิ้นซากซะ!”
เขาไม่ได้ให้ความสนใจมากนัก ขณะที่เขาคิดถึงการแก้แค้นของเขา ลีฟลงเอยด้วยการชนเข้ากับใครบางคน! เมื่อเสียการทรงตัวไปชั่วขณะ เขาก็ล้มลงกับพื้นในที่สุด
“บ้าเอ้ย! แกตาบอดหรืออะไรหรือไง?” ลีฟคำรามอย่างโกรธเคือง อย่างไรก็ตาม เขาก็หยุดทำหน้านิ่วคิ้วขมวดทันทีที่เขาเห็นว่าเขาชนใครเข้า
ผู้ชายที่กำลังยืนตรงหน้าเขาสวมชุดคลุมสีดำ และมันก็ปกปิดลักษณะใบหน้าส่วนใหญ่ของเขานอกเหนือจากตาของเขา ดวงตาของเขาทั้งมืดมัวและดูดุร้าย บ่งบอกให้รู้ว่าคนที่อยู่ภายใต้เสื้อคลุมนั้นคือชายชราคนหนึ่ง
เมื่อจ้องเข้าไปในดวงตาของผู้ชายชุดคลุม ลีฟก็รู้สึกว่าถ้าเขาจ้องไปที่พวกมันนานมากเกินไป วิญญาณของเขาจะลงเอยด้วยการถูกขโมยไปแน่
ลีฟตัวสั่นเล็กน้อยด้วยความตกใจกลัว จากนั้นจึงถามขึ้น “คุณ…คุณเป็นใคร…?”
ทันทีที่ลีฟกล่าวไปแบบนั้น ทันใดนั้นผู้ชายชุดคลุมคนนั้นก็เริ่มเดินมาหาเขา ลีฟตัวแข็งทื่อด้วยความกลัว เขารู้สึกว่ามือของชายชรากำลังตบหัวของเขาเบา ๆ …
เสี้ยววินาทีต่อมา ก็ได้ยินเสียงดังแหลมดังขึ้นมา
เขากระอักเลือด ดวงตาของลีฟเบิกกว้างขึ้นชั่วขณะก่อนเขาจะล้มหงายท้องลงกับพื้น
ชายชราเองเอาแขนของเขาไว้หลังขณะที่เขาหันไปมองยังทิศทางที่เจอรัลด์และคนของเขาจากไป เขาค่อย ๆ ขมวดคิ้วขึ้นบนใบหน้าของเขา