มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 959

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 959

“อย่ามองฉัน…ฉันไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าเขาจะตามพวกเรามาที่นี่จริง…” นิโคลตอบกลับอย่างข่วยไม่ได้

“ฉันจะจบเห่แน่ถ้าเขาบอกมหาวิทยาลัยเกี่ยวกับเรื่องนี้! นั่นยังไม่ใช่ส่วนที่เลวร้ายที่สุดด้วยซ้ำ! ถ้าเกิดว่ามหาวิทยาลัยแจ้งให้พ่อของฉันรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ล่ะ?!” ทิวลิปร้องออกมาด้วยสภาพที่บ้าคลั่ง

“ใจเย็น ๆ ทิวลิป ฉันมีวิธีที่จะให้เขาร่วมมืออย่างเชื่อฟัง ในเวลานี้เธอต้องการผู้ชายในรถของเธอ ใช่ไหม? ทำไมพวกเราไม่ให้เขาทำมันล่ะ? เมื่อเขาอยู่ด้านในแล้ว เขาก็จะกลัวเธออย่างแน่นอน!” สเปคกี้แนะนำ

“แม่งเอ้ย…” แม้ทิวลิปอยากจะต่อว่าสเปคกี้ แน่นอนหลังจากได้ยินคำล้อเลียนทางอ้อมของเขาต่อทักษะการขับรถของเธอ แต่เมื่อคิดย้อนกลับไป เขาก็พูดมีเหตุผล

เนื่องจากเธอก็รำคาญเจอรัลด์อยู่แล้ว หลังจากเหตุการณ์ของเช้าวันนั้นที่ห้องปฏบัติการ ทิวลิปจึงไม่เป็นกังวลมากเกินไป ที่จะทำให้เขาทนทุกข์เช่นกัน

นอกจากนี้ เขาก็ดูเหมือนเป็นผู้ชายจริงใจและค่อนข้างเซ่อซ่าคนหนึ่ง เมื่อเธอจัดการเขาในรถเสร็จ เขาก็จะไม่กล้ารายงานความประพฤติของเธออย่างแน่นอน ด้วยความคิดทั้งหมดนั้นในใจ เธอจึงตัดสินใจที่จะทำตามแผนการของสเปคกี้

“พวกเธอทุกคนทำลังทำตัวไม่เคารพต่อมหาวิทยาลัยอยู่ไม่ใช่เหรอ? พวกเธอทุกคนกล้าหนีเรียนมาด้วยกันได้ยังไง!” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขาเดินมาหาหลังจากจอดสกู๊ตเตอร์ของเขาไว้ดีแล้ว

เนื่องจากภูเขาบลูมลินห่างไกลจากมหาวิทยาลัยเพียงใด สกู๊ตเตอร์ของเจอรัลด์จึงแบตเตอรี่หมดไปก่อนหน้านี้เล็กน้อย จึงอธิบายได้ว่าทำไมเขาถึงผลักมันมายังสนามแข่งแทนที่จะขี่มันเข้ามา

“หุปปากและขึ้นรถ!” ทิวลิปสั่ง

“แล้วทำไมฉันถึงจะล่ะ? พวกเธอทุกคนควรกลับไปยังมหาวิทยาลัยกันซะเดี๋ยวนี้!” เจอรัลด์ตอบกลับ

“ก็ได้! แต่คุณจะยังคงจำเป็นต้องการนั่งรถกลับไป ใช่ไหมล่ะ? ท้ายที่สุดแล้ว พวกเราทุกคนก็เห็นว่าแบตเตอรี่สกู๊ตเตอร์ของคุณหมดไปแล้ว! คุณไม่เห็นเหรอว่าฉันกำลังเสนอที่จะขับรถพาคุณกลับไป? มาเถอะ!” ทิวลิปกล่าวเสริม

“เธอพูดถูก คุณผู้ชาย! เนื่องจากคุณก็มาถึงที่นี่แล้ว ก็แค่ให้เธอขับรถพาคุณกลับไปซะเถอะ…สำหรับสกู๊ตเตอร์ของคุณ พวกเราจะคิดวิธีเอามันกลับไปที่นั่นเอง…” นักเรียนสองสามคนกล่าวเสริม

พวกเขากำลังพยายามที่จะให้เจอรัลด์เข้าไปในรถกันอย่างกระวนกระวาย เนื่องจากการแข่งขันกำลังจะเริ่มขึ้นเร็ว ๆ นี้แล้ว ในใจของพวกเขา ยิ่งการแข่งรถจบลงเร็วมากเท่าไหร่ พวกเขาก็จะได้จากไปเร็วขึ้นเท่านั้น และไม่มีพวกเขาคนไหนต้องการจะอ้อยอิ่งอยู่ที่นั่นไปนานกว่าที่พวกเขาจำเป็นต้อง

“…ได้!” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยการพยักหน้าพ่ายแพ้

เขารู้ข้อเท็จจริงว่าทิวลิปจะไม่ใจดีต่อเขาเช่นนี้ แต่อย่างไรก็ตาม เขาก็สนใจเล็กน้อยที่จะเห็นว่าเล่ห์เหลี่ยมแบบไหนที่เธอมีทีเด็ดซ่อนไว้อยู่

เมื่อปิดประตูรถด้านหลังเขา ประตูรถทุกบานก็ถูกล็อกไว้ทันที

“เธอจะทำอะไร?” เจอรัลด์ถาม รู้สึกแปลกใจขึ้นมา

“ฮ่าฮ่า! คุณมันโง่! คุณมาติดกับฉันเอง! พูดตามตรงคุณคิดว่าฉันจะนิสัยดีขนาดนั้นที่ให้เศษสวะไร้ค่าอย่างคุณขึ้นรถของฉันโดยไม่มีราคาจ่ายหรือเปล่า? คุณจะมาด้วยกันกับฉันในการแข่งรถ! และคุณไม่ควรอาเจียนในรถของฉัน ไม่อย่างงั้นคุณจะต้องทนทุกข์อย่างมหันต์แน่!” ทิวลิปกล่าวเตือน

ตอนนี้ที่ทุกอย่างพร้อมแล้ว ทิวลิปและคู่แข่งของเธอจึงขับไปยังเส้นจุดเริ่มต้น หลังจากการบีบแตรเพื่อบ่งบอกว่าพวกเขาทั้งคู่พร้อมกันแล้ว หน้าจอขนาดใหญ่ก็เริ่มฉายตัวเลขนับถอยหลัง ขณะที่รถของพวกเขาเริ่มเร่งเครื่องยนต์ขึ้น

ทันทีที่ได้ยินเสียงหึ่งอย่างดังขึ้นมา รถทั้งสองจึงเร่งความเร็วไปข้างหน้ากันทันทีเหมือนกับม้าป่าที่เพิ่งได้รับอิสระ

“สุดยอดเลย! นี่มันเจ๋งมาก!” ทิวลิปตะโกนอย่างตื่นเต้น แม้เธอไม่ชอบบรรยากาศของสถานที่นี้เลยจริง ๆ แต่มันก็กลายมาเป็นเรื่องสนุกในท้ายที่สุด เมื่อการแข่งรถเริ่มขึ้นจริง ๆ

“ถนน! จับตาอยู่บนถนนสิ!” เจอรัลด์ตะโกนขึ้น รู้สึกตกใจกลัว ขณะที่เขาจับด้ามจับของรถ

แม้การขับรถของทิวลิปจะประมาทเลินเล่อเหมือนอย่างที่เพื่อนร่วมชั้นของเธอจำได้ แต่เธอก็ไม่ได้ขาดทักษะไปโดยทั้งหมด ท้ายที่สุดแล้ว เธอก็ยังคงนำหน้ารถของผู้ชายทรงผมบิ๊กแฮร์คนนั้นอยู่

ถึงอย่างนั้น ความเป็นจริงนั้นก็ดูเหมือนจะค่อนข้างไร้เหตุผลสำหรับเจอรัลด์ เมื่อมองผ่านกระจกมองหลัง เจอรัลด์ก็พบว่าความสงสัยของเขาได้รับการยืนยัน ท้ายที่สุดแล้ว ก็เห็นได้ชัดว่าผู้ชายคนนั้นมีโอกาสมากมายที่จะแซงรถของเธอ อย่างไรก็ตามเขาก็แค่ไม่ทำมัน

ขณะที่เจอรัลด์ขมวดคิ้ว สงสัยกับสิ่งที่จะเกิดอะไรขึ้น ทันทีทันใดนั้น ทิวลิปก็ตะโกนขึ้นมา!

เมื่อหันไปมองข้างหน้า เจอรัลด์ก็เห็นว่าพวกเขากำลังมุ่งหน้าตรงไปยังตะปูเหล็กสองสามแถวที่ถูกวางไว้ตลอดถนน

เห็นได้ชัดว่าพวกมันเป็นสิ่งกีดขวางถนน แต่แม้ว่าทิวลิปจะเบรกตอนนี้ พวกเขาทั้งคู่ก็รู้ดีว่าเธอจะไม่สามารถหยุดรถได้ทันเวลาแน่

เป็นผลให้ เธอเร่งความเร็วรถไปข้างหน้าพร้อมกับหลับตาไว้

ไม่กี่วินาทีต่อมา ก็ได้ยินเสียงยางรถแตกที่แตกต่างกันชัดเจนสองเสียงดังขึ้น!

สุดท้ายรถก็ไม่สามารถไปต่อได้ และทิวลิปก็ถูกบังคับให้จอดรถอยู่กลางถนน

“บ้าเอ๊ย! ใครจะวางสิ่งกีดขวางไว้กลางถนนของสนามแข่งบ้านี้ว่ะ!” ทิวลิปตะโกนขึ้นอย่างโกรธจัด

ในทางตรงกันข้าม เจอรัลด์ดูเหมือนจะตื่นตัวอย่างมากขณะที่เขาหันหลังกลับไปมองข้างหลังของพวกเขา