มหายุทธ์ สะท้านภพ Remake - บทที่ 1338
มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 1338
ค่ายกระบี่มหาเบญจธาตุ เบญจธาตุดับสูญ แสงเทวมหาเบญจธาตุ…
“เขาทำได้อย่างไรกัน?”
เพราะนางไม่ใช่เจ้าของแดนปริศนาร่างแท้ แต่เป็นเพียงร่างจุติที่สอดคล้องกับอายุกระดูกอายุหกสิบสองปี ไม่มีวิสัยทัศน์และความรู้อย่างร่างแท้
สิ่งเดียวที่นางสามารถมั่นใจได้ก็คืออีกฝ่ายต้องไม่เคยฝึกฝนพลังเสวียนมหาเบญจธาตุ และนี่คือสิ่งที่ทำให้นางตกใจมากยิ่งขึ้น เพราะคนที่ไม่เคยฝึกฝน พลังเสวียนมหาเบญจธาตุสามารถใช้กระบวนท่าของ พลังเสวียนมหาเบญจธาตุได้?
“ตราเปิดฟ้า!”
ทันใดนั้น กระบวนท่าวในมือของหลัวซิวก็เปลี่ยนไป แสงขวานพุ่งเข้ามาเริ่มสร้างพิภพ
“ครืน!”
การป้องกันของร่างผันเจ้าของแดนปริศนาถูกทำลายในทันที แสงขวานฟันไปทั่วท้องฟ้า ตัดร่างของนางออกเป็นสองส่วนอย่างไร้ความปราณี
ในชั่วพริบตา ร่างของเจ้าของแดนปริศนาก็พังทลายลง มีเพียงป้ายบัญชาการที่ตกลงมาจากสถานที่ที่ผันร่างหายไป
หลัวซิวก้าวไปข้างหน้า คว้าป้ายบัญชาการและพบว่าป้ายบัญชาการมีขนาดเท่าฝ่ามือ โดยด้านหนึ่งเป็นสีขาวและอีกด้านหนึ่งเป็นสีดำ
ด้านสีขาวสลักคำว่า ‘หยาง’ และด้านสีดำสลักคำว่า ‘หยิน’
ในวินาทีที่ถือบัญชาหยินหยางนี้ หลัวซิวรู้สึกถึงการเรียกมาจากที่ที่ห่างไกล ในตอนท้ายของพื้นที่แดนปริศนานี้ ดูเหมือนมีบางอย่างกำลังเรียกให้เขาไป และที่มาของความรู้สึกของการเรียกนี้มาจากบัญชาหยินหยางในมือ
“หรือว่าเป็น… ฐานหยินหยาง?” หลัวซิวอาจแน่ใจได้ว่าป้ายบัญชาการนี้น่าเกี่ยวข้องกับ ฐานหยินหยางที่กล่าวถึงโดยผันร่างเจ้าของแดนปริศนา
เอาชนะผันร่างเจ้าของแดนปริศนานั้นเทียบเท่ากับการผ่านการทดสอบขั้นสุดท้าย ได้รับคุณสมบัติในการเข้าสู่ฐานหยินหยาง
“โครม!”
ในขณะนี้ ป้ายบัญชาการได้แผ่แสงห้าสีที่สวยงามออกมา ข้อความก็ส่งผ่านป้ายบัญชาการไปยังตัวหยั่งรูของหลัวซิว
ตามที่เขาคาดไว้ บัญชาหยินหยางคือสิ่งพิสูจน์ที่สามารถเข้าสู่ ฐานหยินหยางได้ และทางเข้าของ ฐานหยินหยางอยู่ในส่วนที่ลึกที่สุดของพื้นที่แดนปริศนานี้
นอกจากนี้ ข้อมูลนี้ยังกล่าวถึงเจ้าของแดนปริศนาเบญจธาตุด้วย
เจ้าของแดนปริศนาเบญจธาตุเป็นสตรีผู้หนึ่ง ชื่อ ฉินเฟยเสว่ ซึ่งเป็นทายาทการสืบทอดของสำนักหยินหยาง ในสรรพมหาโลกา
เมื่อนางฝึกฝนถึงแดนเทพมารแล้วลงไปฝึกฝนที่พิภพล่าง จากนั้นฝึกฝนอยู่ในพิภพล่างกว่าสามแสนกว่าปีจนบรรลุแดนราชาเทพ
หลังจากฝึกฝนบรรลุแดนราชาเทพแล้ว ก่อนที่นางจะกลับไปยังสรรพมหาโลกา นางได้ทิ้งแดนปริศนาเบญจธาตุและบัญชาหยินหยางไว้
บนแผ่นศิลาที่สามารถมองเห็นได้ตอนที่เข้าสู่แดนลับปริศนา นางได้กล่าวถึงโอกาสที่นางทิ้งไว้ นอกเหนือจาก พลังเสวียนมหาเบญจธาตุแล้ว บัญชาหยินหยางถึงจะเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุด
เนื่องจากบัญชาหยินหยางเป็นสิ่งพิสูจน์ในการเข้าสู่ ฐานหยินหยาง เป็นสถานที่ที่สำนักหยินหยางใน สรรพมหาโลกาเพื่อฝึกฝนอัจฉริยะที่โดดเด่นในสำนัก
“เหตุใดน้องชายหลัวยังไม่ออกมาอีก?”
“มีเขาเกิดเรื่องอะไรอยู่ข้างในหรือเปล่า?”
ในอนัตตาไม่สิ้น ปีศาจทั้งเก้ารอเป็นเวลานาน แต่พวกเขาไม่เห็นหลัวซิวออกมาจากข้างใน พวกเขาอดเป็นห่วงไม่ได้
“ด้วยความแข็งแกร่งของพี่ชายหลัวซิว ไม่ใช่ปัญหาที่จะผ่านด่านที่เก้า และจะไม่มีอันตรายใด ๆ ในแดนปริศนาเบญจธาตุ ทันทีที่สู้ไม่ไหวก็จะถูกออกใส” เซียวจื่อเจี้ยนกล่าว
“นานมากแล้วที่เขาไม่ได้ออกมา บางทีเขาอาจจะเจอบางอย่างอยู่ข้างใน” ปีศาจยักษ์ยู่หวูฉิวพยักหน้าและพูด
ปีศาจทั้งเก้าได้เคยเข้าสู่แดนปริศนาเบญจธาตุมาแล้ว แม้ว่าจะเป็นเรื่องยากมากที่จะผ่านด่านในแดนปริศนา แต่ก็ไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต
“อดทนรอ ตอนนี้พวกเราอยู่ในอนัตตาไม่สิ้น แม้ว่าซือถูเจิ้งเจี้ยนจะมีความสามารถที่ยอดเยี่ยม แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะค้นพบที่นี่” ปีศาจยักษ์พูดเสียงเรียบ