มหายุทธ์ สะท้านภพ Remake - บทที่ 1448

มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 1448

หลังจากนั้นไม่นาน ร่างของผู้แข็งแกร่งสิบสามคนก็ปรากฏขึ้นใกล้กับอาคารสูงสิบแปดชั้น ผู้อาวุโสคนหนึ่งของสำนักปีศาจดำตะโกนเสียงดัง “คนไม่เกี่ยวข้องในอาคารออกมาเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นจะตาย!”

บรรดาผู้ที่ฝึกฝนหรือผู้ที่ปิดขังฝึกตนในอาคารสูงต่างตื่นตระหนก เมื่อพวกเขาเห็นร่างทั้งสิบสามคนในชุดคลุมสีดำที่อยู่ด้านนอก นัยน์ตาของพวกเขาแสดงความหวาดกลัวออกมา

ไม่มีใครกล้าคัดค้าน ทุกคนเดินออกจากที่พักของตนทันทีโดยไม่นัดหมาย รีบบินออกจากอาคารสูงอย่างรวดเร็ว

ในเวลาไม่ถึงสิบลมหายใจ ทุกคนในอาคารสูง18 ชั้น ก็บินออกไป มีเพียงประตูหินของห้องบนชั้น 6 เท่านั้นที่ปิดอยู่ ฉายแสงวิชาห้ามค่ายกลที่กำลังทำงานอยู่

ภายในห้อง หลัวซิวยืนนิ่งมือไขว้หลัง หลังจากตื่นขึ้นมา เขาก็ตระหนักว่าคราวนี้เขาปิดขังฝึกตนมาห้าปีแล้ว จะเห็นได้ว่าหลังจากถึงแดนเทพมาร ผลการฝึกฝนเพิ่มยากขึ้นเรื่อย ๆ ปิดขังฝึกตนครั้งหนึ่งเป็นเวลาหลายปี หลายสิบปีหรือหลายร้อยปีก็เป็นเรื่องปกติ

ในเวลาห้าปี ผมของเขายาวขึ้นมากเช่นกัน ปล่อยให้ร่วงลงมาจนถึงเอวของเขา

ศัตรูแข็งแกร่งที่อยู่ภายนอกมองมา แต่เขากลับจัดทรงผมยาวอย่างใจเย็นโดยไม่กังวลใดๆ

“เจ้าสำนัก ข้ามาหยั่งเชิงความแข็งแกร่งเขาดู!”

ชายหัวล้านจากสำนักปีศาจดำเดินออกมา ก่อนหน้านี้ เขาไม่เคยอยู่ในเมืองฟ้าเยือก เขาออกไปสำรวจข้างนอกกับเจ้าสำนักเมื่อสิบปีก่อน

เขาเป็นจ้าวนภาระดับกลาง หลังจากที่กลับมา เขาได้ยินว่ามีคนนอกฆ่าผู้อาวุโสของสำนักปีศาจดำ และเขายังอยู่ในในเมืองฟ้าเยือกอย่างโจ่งแจ้ง ซึ่งทำให้เขาที่เป็นผู้อาวุโสของสำนักปีศาจดำ รู้สึกว่าอำนาจของสำนักถูกยั่วยุเป็นอย่างมาก

เจ้าสำนักปีศาจดำเป็นชายที่ผมยาวมาก ผมของเขาไม่ใช่สีดำ แต่เป็นสีม่วง ร่างกายกำยำและแข็งแรงเหมือนหอคอยเหล็ก ทั้งตัวของเขาดูชั่วร้ายเล็กน้อย

เขาโบกมือห้ามชายหัวโล้นไม่ให้ออกมาข้างหน้าพูดเสียงเย็น “อีกฝ่ายเป็นจ้าวนภาขั้นสูง เจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ ในเมื่อข้ากลับมาแล้วให้ข้ามาลองหยั่งเชิงว่าเขามีความสามารถอะไรที่กล้ามาหาเรื่องสำนักปีศาจดำของข้า!”

ในขณะนี้ บนชั้นหกของอาคารสูงสิบแปดชั้น ร่างหนึ่งค่อย ๆ บินออกมา เผชิญหน้ากับผู้แข็งแกร่งสิบสามคนของสำนักปีศาจดำ

สวมเสื้อคลุมสีดำขาว ผมยาวผูกไว้ด้านหลังศีรษะ สีหน้าสงบนิ่ง หลัวซิวนั่นเอง

สายตาเจ้าสำนักปีศาจดำจ้องไปที่หลัวซิว รอยยิ้มเย็น ๆ ก็ปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขา “เจ้ากล้าหาญมาก ข้าฆ่าเจ้าด้วยมือของข้า เจ้ายังกล้าที่จะปรากฏตัวอีก ไม่รู้ว่าตัวเองโง่เขลามากหรือไม่รู้จักความกลัว”

“ผู้ที่โง่เขลาที่สุดคือเจ้านั่นแหละ ในเมื่อข้ากล้าที่จะอยู่ที่นี่ ข้าไม่กลัวจ้าวนภาทั้งสิบสองคนของสำนักปีศาจดำของเจ้าที่เป็นเจ้าสำนัก ราชาเทพครึ่งก้าว ข้าต้องมีสิ่งที่พึ่งพาอยู่แล้ว”

หลัวซิวยิ้มอย่างเฉยเมย ยกมือขึ้นแล้วบีบผนึก ทันใดนั้นวิชาห้ามค่ายกลที่สลักอยู่ในห้องก็ระเบิดออกทันที โดยมีอาคารสูงสิบแปดชั้นเป็นศูนย์กลาง ในรัศมีหลายพันลี้ ถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีขาวเงิน

เจตนาฆ่าปรากฏขึ้น และแสงสีเงินเปรียบเสมือนกระบี่และลูกศรที่คมกริบ กวาดไปจากทุกทิศทุกทาง พุ่งไปที่ผู้แข็งแกร่งด้านสำนักปีศาจดำ

“ค่ายสังหารขั้นเทพระดับ 6 ?” สีหน้าของผู้อาวุโสสำนักปีศาจดำเปลี่ยนไปเล็กน้อย

พลังของค่ายสังหารขั้นเทพระดับ 6 นั้นเทียบเท่ากับพลังการโจมตีของจ้าวนภา และโดยธรรมชาติแล้วจะมีภัยคุกคามบางส่วนกับผู้อาวุโสที่มีความแข็งแกร่งระดับจ้าวนภา

แต่ในสายตาของเจ้าสำนักปีศาจดำ เพียงแค่ค่ายเทพระดับ 6 อย่างเดียวนั้นไม่น่าพูดถึง เขาต่อสู้อยู่บนหนทางห้วงยุทธ์มาไม่รู้ว่าเป็นเวลานานเท่าไหร่แล้ว เดินออกจากพิภพกลางธรรมดา จนกระทั่งได้มาตั้งหลักในเมืองฟ้าเยือกและก่อตั้งรากฐานของสำนักปีศาจดำ เขาไม่เคยพบเจอประสบการณ์พายุบบไหน?