มหายุทธ์ สะท้านภพ Remake - บทที่ 2087
มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 2087
“ในเมื่อเป็นคนในตระกูลจ้าว เช่นนั้นก็ฝากชีวิตไว้ที่นี่ซะเถอะ”
หลัวซิวไม่ได้พูดจาไร้สาระกับฝ่ายตรงข้าม ออร่าความตายที่มากมายมหาศาลแผ่กระจายออกมาจากร่างเขา ภายในเวลาชั่วพริบตาเดียวเท่านั้น นักยุทธ์ทั้งหมดของตระกูลจ้าวที่อยู่ฝั่งตรงข้ามล้วนสัมผัสได้ว่าชีวีดั้งเดิมภายในร่างกายตนกำลังเคลื่อนไหว ราวกับจะถูกดูดออกไปยังไงอย่างนั้น
ตระกูลจ้าวมีความแค้นอันใหญ่หลวงต่อหยูจือโจว หยูจือโจวถือเป็นสหายของหลัวซิว เช่นนั้นศัตรูของสหายก็คือศัตรูของเขาเช่นกัน
มิหนำซ้ำตระกูลจ้าวมาด้วยความประสงค์ร้าย ทราบว่าเขาเป็นผู้ที่สำนักจักรพรรดิแห่งโลกาชั้นฟ้าออกหมายจับ และต้องมองว่าตัวเองเป็นศัตรูอย่างแน่นอน
ด้วยเหตุนี้สำหรับเรื่องการปฏิบัติต่อศัตรูนั้น หลัวซิวเป็นผู้ที่ไม่เคยเมตตาใจอ่อนมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว
ตู้มม!
โคจรสี่กฎใหญ่อย่างการเวียนว่ายตายเกิดและห้วงเวลาพร้อมกัน อาณาจักรหนึ่งถูกขยายออกโดยที่มีหลัวซิวเป็นจุดศูนย์กลาง
ภายในอาณาจักรดังกล่าว ทุกคนล้วนได้รับผลกระทบและถูกกดอัดจากกฎ มาตรแม้นว่าเป็นผู้อาวุโสผู้คุ้มครองที่มีผลการฝึกตนมกุฎเทพช่วงปลายนั่นก็ได้รับผลกระทบแบบเดียวกัน!
ทันใดนั้นเอง ก็มีรัศมีเทวกระพริบระยิบระยับตรงหว่างคิ้วหลัวซิว เหมือนกับว่าตรงหว่างคิ้วเขามีพระอาทิตย์ดวงหนึ่งแฝงซ่อนอยู่ ซึ่งร้อนและรุนแรงอย่างยิ่ง
ตัวสำนึกวิญญาณที่มากมายมหาศาลและสยดสยองปะทุออกมา การโจมตีวิญญาณที่ไร้เงาไร้รูปแผ่ขยายออกไป แล้วทำการโจมตีเป็นวงกว้างโดยไม่เลือกหน้า
ปัง! ปัง! ปัง! ……
ภายในเวลาชั่วขณะ ตัวหยั่งรู้ของคนจำนวนมากก็ถูกฉีกกระชากแตกสลาย ศีรษะของแต่ละคนระเบิดแตก เลือดสีแดงสดพุ่งกระฉูด ศพลอยเกลื่อนห้วงดารา แก่นชีวีทั้งปวงล้วนถูกกฎความตายยึดครอง แล้วผสมเข้าไปในอาณาจักรของหลัวซิว ทำให้พื้นที่ในอาณาจักรเขาแข็งแรงและแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น
ซึ่งนี่ก็คืออาณาจักรวัฏสงสาร ตั้งแต่ยึดกุมพลังแห่งเกณฑ์วัฏสงสารเสี้ยวหนึ่งเป็นต้นมา หลัวซิวตระหนักรู้ในความเร้นลับของเกณฑ์ หลอมรวมสี่กฎชั้นยอดอย่างการเวียนว่ายตายเกิดและห้วงเวลา จนตระหนักพลังอมตะนี้ออกมาได้
วัฏสงสารยึดกุมการเวียนว่ายตายเกิด ควบคุมลำดับระเบียบ เช่นนั้นเมื่ออยู่ภายในขอบเขตอาณาจักรของเขา ความเป็นและความตายของสรรพสิ่งล้วนถูกควบคุมอยู่ในกำมือเขา ลำดับระเบียบทั้งหลายในฟ้าดินก็ล้วนกำหนดโดยเขาเช่นกัน!
“มึงจะเป็นศัตรูกับตระกูลจ้าวของพวกกูหรือ?”
ผู้อาวุโสนั่นทั้งตะลึงทั้งโกรธเกรี้ยว คุ้มกันจ้าวเทียนซิ่นอยู่ด้านหลังพลางตะคอกอย่างโกรธเคือง
“มึงพูดผิดแล้ว กูไม่ได้จะเป็นศัตรูกับตระกูลจ้าวของพวกมึง แต่ตระกูลจ้าวของพวกมึงจะเป็นศัตรูกับกูต่างหาก ในส่วนของตระกูลจ้าวของพวกมึงนั้น ยังไม่มีสิทธิ์ให้กูไปเป็นศัตรู!”
สีหน้าอารมณ์ของหลัวซิวเย็นชาอย่างยิ่ง น้ำเสียงยิ่งแข็งกร้าวหนาวเหน็บ น่าเกรงขามจนน่ากลัว ไม่นำทั้งตระกูลจ้าวมาไว้ในสายตาโดยสมบูรณ์
“คุณชายรีบหนี!”
ผู้อาวุโสตะคอกเสียงดังลั่นแล้วพุ่งตรงไปทางหลัวซิว ในขณะเดียวกันก็กำชับให้จ้าวเทียนซิ่นรีบหลบหนี
ตัวตนของจ้าวเทียนซิ่นที่อยู่ในตระกูลจ้าวไม่ธรรมดา มิฉะนั้นก็คงไม่ถึงขั้นสามารถทำให้เขาที่เป็นผู้แข็งแกร่งมกุฎเทพช่วงปลายเรียกว่าคุณชายได้หรอก
“พวกมึงหนีไม่พ้นสักคน”
หลัวซิวง้างมือขึ้นมาปล่อยฝ่ามือหนึ่งออกไป ฝ่ามือครอบคลุมพื้นที่กว้างใหญ่ กลางฝ่ามือมีดาราแปรเปลี่ยน มือกำดาราทั้ง 72 ดวง
ดาราทั้ง 72 ดวงเรียกรายกันจนประกอบเป็นค่าย จากระดับฝีมืออาจารย์ค่ายเทพของหลัวซิว ไม่นานนักก็วิวัฒนาการพลานุภาพที่สามารถกดอัดมกุฎเทพขั้นสูงออกมาได้แล้ว
ตู้มม!
เสียงที่ดังสนั่นไปทั่วท้องฟ้าและปฐพีดังก้องอยู่ตรงขอบฟ้า ผู้อาวุโสมกุฎเทพช่วงปลายนั่นต้านทานสุดชีวิต ทว่ากลับไม่มีผลอะไรด้วยซ้ำ ถูกกดอัดจนกลายเป็นฝุ่นผงภายในพริบ ตายจนตายซ้ำไม่ได้แล้ว
จ้าวเทียนซิ่นตกใจจนอกสั่นขวัญหายแล้วจริง ๆ กำลังหลบหนีอย่างสุดชีวิต ภายใต้การถูกพันธนาการจากกฎห้วงเวลา ความเร็วในการบินหนีของเขาได้รับผลกระทบอย่างมาก
อย่างไรก็ตามหลังจากเขาหลบหนีออกมาจากขอบเขตของอาณาจักรวัฏสงสารได้อย่างยากลำบากแล้ว จู่ ๆ เงามืดที่ใหญ่โตมหึมาอย่างยิ่งก็ปรากฏ ทำให้จ้าวเทียนซิ่นยังไม่ทันได้ตอบสนองใด ๆ ด้วยซ้ำ เขาก็หมดสติไปภายในพริบตา
อนัตตาถูกปากที่กว้างใหญ่กัดฉีกจนเกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่ ปริภูมิแตกสลาย ตรีภพซัดสาด ร่างกายที่ใหญ่โตมหึมาของอสูรดูดจิตลอยวนอยู่กลางอนัตตา ซึ่งมันเป็นผู้กลืนกินจ้าวเทียนซิ่นในเมื่อครู่นี้นี่เอง