มีฉันเต็มไปหมด [Yuri/Selfcest] - ตอนที่ 1.1 ในวันที่โลกใกล้ดับสูญ (1)
หากวันธรรมดาวันหนึ่งเกิดเหตุโลกาวินาศขึ้น คุณคิดว่าตัวเองจะกำลังทำอะไรอยู่เหรอคะ
นั่งมองจอคอมพิวเตอร์บนห้อง? วิ่งออกกำลังกายที่สวนสาธารณะ?เตะลูกบอลอยู่กับเพื่อนในสนามหญ้า? รับประทานอาหาร ณ ภัตตาคารหรู?หรือ ทำงานกับบริษัทใจกลางเมือง?
สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีสุดท้ายอย่างฉันแล้ว ไม่ได้กำลังนั่งอยู่ในชั้นเพื่อฟังครูวิชาเคมีสอนเนื้อหาตามหลักสูตรหรอก แต่กำลังจูบกับสาวน้อยในห้องน้ำต่างหาก
และในจังหวะเข้าด้ายเข้าเข็มนั้นเองก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาจากเพื่อนร่วมงานของแม่ อีกฝ่ายบอกว่า แม่ของฉันหัวใจวายตาย
…ทำเอาฉันอยากมอบรางวัลเรื่องตลกยอดเยี่ยมแห่งปีไปเลย
เพราะถัดจากนั้นไม่ถึงนาทีก็มีหมอกหนาทึบปกคลุมไปทั่ว บดบังการมองเห็นแทบทั้งหมดอยู่เป็นนาที
ฉันรู้สึกเหมือนมีความเคลื่อนไหวจากทิศที่ไม่ควรจะมีใครอยู่ ร่างกายจึงก้าวถอยโดยอัตโนมัติด้วยความระวังตัว
และเมื่อหมอกจางลง รุ่นน้องตรงหน้าก็มีตัวประหลาดดิ้นเข้าไปในปาก ส่วนบนพื้นกระเบื้องมีเมือกขาวสะบัดตัวอยู่สักพักก่อนแห้งสลายในเวลาไม่นาน
นั่น… คือตัวที่ฉันรู้สึกว่ามันขยับมาใกล้งั้นเหรอ!?
เรื่องสยองกับลางสังหรณ์ชวนขนลุกทำให้ฉันตัดสินใจหนีออกมาพบเสียงกรีดร้องดังไปทั่วโรงเรียน พอมองผ่านกระจกก็เห็นทุกห้องล้วนมีคนจำนวนมากยืนนิ่งค้าง พวกเขาถูกเจ้าก้อนขาวเจาะเข้าร่างกายเหมือนกับรุ่นน้องสาว
ผู้เหลือรอดนิ่งอึ้งและมองดูสถานการณ์ ในขณะที่ฉันซุ่มมองลอดหน้าต่างอยู่ตรงระเบียงทางเดิน
ร่างกายอันนิ่งงันเหล่านั้น เพียงไม่กี่อึดใจก็เกิดการเปลี่ยนแปลง ส่วนใบหน้ายืดออกอย่างผิดรูป จากนั้นก็กลายเป็นเปลือกแข็งสีขาวซึ่งมีลักษณะคล้ายกับกะโหลกแพะ กล้ามเนื้อและผิวหนังดั่งถูกสร้างขึ้นมาปกคลุมศีรษะใหม่ให้มีขนและหนวดเครา
คนเหล่านั้นไม่พูดไม่คุย แต่เดินเข้าใกล้ และ… ใช้มือที่กลายเป็นกรงเล็บฉีกกระชากลำคอผู้ซึ่งอยู่ใกล้ที่สุด
“กรี๊ด!!” นักเรียนในห้องตกใจจนส่งเสียงร้องลั่น
ฉันเหลือบมองด้านหลัง รุ่นน้องสาวผู้ตามมาจากห้องน้ำพุ่งตรงเข้าใกล้จนต้องกระโจนหนี
บ้าชะมัด!?
คนในชั้นเรียนเริ่มเปิดประตูวิ่งหลบเหตุการณ์ป่าเถื่อนจนชุลมุน
ตั้งแต่เกิดหมอกทึบเมื่อกี้ทุกอย่างก็พลิกผัน… พวกหัวแพะเหลือเพียงร่างสวมชุดนักเรียนหรือเครื่องแบบครูซึ่งบ่งบอกว่าเคยเป็นคนเดิม
แล้วมันก็ลงมือฆ่าคนด้วยวิธีการต่างๆ ราวกับไม่หลงเหลือความเป็นมนุษย์อีกต่อไป
หากเป็นการถ่ายหนังก็คงสมจริงชัดทุกมิติเหลือเกิน
ทุกอย่างช่างเหนือจินตนาการจนทำให้ทั้งร่างกายสั่นเทิ้ม
อะไรกัน… นี่มันอะไรกัน!?
ฉันตั้งสติแล้วรีบสับเท้าข้ามสนามหญ้าเข้าไปซ่อนในห้องเก็บของ ล็อกมันไว้อย่างแน่นหนาก่อนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดหารายงานข่าว ในหัวมีแต่คำถามว่าเกิดบ้าอะไรขึ้น และได้เพียงภาวนาให้ทุกอย่างคือความฝัน
รายงานในประเทศแทบไม่มีความเคลื่อนไหว พอเลื่อนไปหาข่าวด่วนพิเศษของช่องต่างประเทศก็พบว่าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นพร้อมกันทั่วโลก
หมอกหนา ก้อนสิ่งมีชีวิตสีขาว ศีรษะแพะบนร่างมนุษย์ที่คล้ายจะเคยเห็นมาก่อน และ… กล่องของขวัญปริศนา
เสียงกรีดร้องยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่องหลังประตูห้องเก็บของ แต่ฉันเมินความเดือดร้อนข้างนอกเพื่อรักษาความปลอดภัยของตัวเองไว้ก่อน
ก็แหม ไอ้ฉันมันไม่ใช่คนประเภทจะเอาตัวเองไปเสี่ยงช่วยเหลือคนอื่นด้วยสิ สิ่งสำคัญในตอนนี้น่ะคือข้อมูลต่างหาก ถ้าไม่รู้วิธีรับมือก็มีแต่ออกไปตายเท่านั้นแหละ
เพราะฉะนั้น ขอโทษด้วยนะ แม่สาวน้อยเสียงแหลม
ทักษะการฟังภาษาต่างประเทศที่ถูกแม่เคี่ยวเข็ญมาตลอดได้เอามาใช้ในสถานการณ์แบบนี้ ช่างตลกร้ายจริงๆ ที่คนแบบนั้นมีประโยชน์หลังจากตายไปแล้วน่ะ
สำนักข่าวรายงานว่ายังไม่อาจทราบต้นตอของหมอกขาวและสิ่งมีชีวิตพันธุ์ปรสิตพวกนี้ รวมถึงของขวัญปริศนาที่ตกลงมาจากท้องฟ้าของแต่ละเมือง แต่ข้างในกล่องนั้นมีสายรัดข้อมือสีดำเรียงรายอยู่
ถึงตรงนี้ก็ยังไม่มีความคืบหน้าและอยู่ระหว่างการสืบหาข้อมูลต่อไปว่าสายรัดข้อมือสีดำพวกนั้นเอาไว้ทำอะไร
โชคดีที่แบตเตอรี่ของโทรศัพท์ยังเหลืออยู่มาก ฉันเปลี่ยนมันสู่โหมดประหยัดพลังงานและปรับให้เงียบลงพร้อมกับเสียงกรีดร้องข้างนอกซึ่งหายไปแล้ว
ฉันต้องพูดกับตัวเองอย่างไรดีถึงจะเชื่อว่านี่ไม่ใช่ความฝัน
ทุกอย่างมันกะทันหันเกินกว่าจะบอก อ๋อ เข้าใจแล้วจ้า ในหนเดียว
โลกที่เมื่อวานยังถูกแม่บังคับให้ทำโจทย์สอบเข้าซ้ำไปซ้ำมาจนเครียดแทบอ้วก วันนี้ทุกอย่างกลับเหมือนถูกโยนทิ้งไปจนไร้ความหมาย
บนสื่อโซเชียลมีกระแสอัปเดตโดยใช้แฮชแท็กหลากหลาย ทั้งหมอกสีขาว สัตว์ประหลาด ปรสิต และที่ดันเทรนด์มากที่สุดคือ โลกาวินาศ
หมายถึงกาลสิ้นสุดของมนุษยชาติ…
ฉันใช้เวลาเงียบๆ อยู่ในห้องเก็บของอันมืดมิดพักใหญ่
กำหนดลมหายใจเข้าออกในขณะมองแสงลอดใต้ประตูเข้ามา มันมีเงาคนเดินผ่านเป็นระยะ
แม้จะเรียกว่าคน แต่ก็ยากจะคิดว่านั่นไม่ได้มีหัวแพะครอบศีรษะอยู่ เพราะฉันไม่สามารถมองทะลุได้…
ใช้เวลาพักใหญ่กว่าจะทำใจว่านี่คือจุดเริ่มต้นของโลกาวินาศ
และทุกอย่างเป็นเรื่องจริง
+++++
[TALK]
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ นามปากกา MintomintH ปกติจะเขียนแนวแฟนตาซียูริลงขายใน readAwrite กับ meb นะคะ
ความจริงสิงเว็บแมวดุ้นมาหลายปีแล้วแต่เป็นพวกซุ่มอ่านเงียบๆ พอผลิตผลงานเองมาสักพักก็คิดได้ว่าควรเอามาลงที่นี่ด้วยรึเปล่านะ เลยหยิบเรื่องนี้มาประเดิมค่ะ~
กำหนดการลงในเว็บถึงตอนที่ 6 เพราะเป็นพวกเขียนจบแล้วขายอีบุ๊ก-พรีรูปเล่มหาค่าคอมมิชชั่นไปเปย์นักวาดปกเรื่องใหม่ (ฮา) ถ้าอ่านตัวอย่างครบ 6 ตอนแล้วชอบ สนใจ ก็สามารถสนับสนุนผลงานอ่านตัวเต็มกันได้นะคะ
ผลงานยูริเรื่องอื่นๆ ติดตามได้ที่ https://witchhathut.carrd.co/
มีคลิปโปรโมตของแต่ละเรื่องด้วยนะ(ทำเองแบบตั้งใจมากๆ) แต่ละเล่มก็จะมีโทนต่างกันเลยค่ะ บางเรื่องเน้นความสัมพันธ์ บางเรื่องชงเนื้อหาเข้มๆ อ่านเรื่องย่อกันได้เลย