ยอดนักรบจอมราชัน - ตอนที่ 645 การมาถึงขององค์กรทหารรับจ้างนีโอมิลิทารี่ ตอนที่ 2

ตอนที่ 645 การมาถึงขององค์กรทหารรับจ้างนีโอมิลิทารี่ ตอนที่ 2

ในฐานะผู้นำขององค์กรทหารรับจ้างนีโอมิลิทารี่ที่เป็นองค์กรทหารรับจ้างที่ใหญ่ที่สุดในโลกแล้วแน่นอนว่าทุกย่างก้าวของไอซอลเดแฮมป์ตันจะดึงดูดความสนใจจากนานาชาติอย่างมากเพราะสำหรับหลายๆประเทศแล้วไอซอลเดแฮมป์ตันเป็นบุคคลอันตรายระดับชาติและไม่มีใครต้องการให้ไอซอลเดแฮมป์ตันเข้ามาเหยียบประเทศของตนและก่อให้เกิดปัญหาใดๆอย่างแน่นอน

แน่นอนว่าหากรัฐบาลญี่ปุ่นรู้ว่าไอซอลเดแฮมป์ตันมาที่ประเทศญี่ปุ่นล่ะก็นี่ก็เป็นหายนะที่อันตรายมากสำหรับไอซอลเดแฮมป์ตัน ยิ่งไปกว่านั้นเป้าหมายในครั้งนี้คือการทำลายองค์กรทหารรับจ้างเรดซันของสมาคมมังกรดำและถ้าหากคนในสมาคมมังกรดำรู้เรื่องนี้มันก็จะทำให้เกิดปัญหามากมายและทำให้ชีวิตของไอซอลเดแฮมป์ตันตกอยู่ในอันตรายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ดังนั้นเย่เชียนจึงต้องใช้ความระมัดระวังอย่างมาก ซึ่งถึงแม้จะได้รับการปกป้องจากแก๊งเจ้าพ่อฝูชิงแล้วก็ตามแต่เขาก็ยังต้องส่งสมาชิกเขี้ยวหมาป่าทั้งหน่วยหลักและหน่วยย่อยจำนวนมากไปซ่อนตัวอยู่ในความมืดเพื่อเฝ้าระวังสถานการณ์โดยรอบ

อย่างไรก็ตามไอซอลเดแฮมป์ตันก็มาที่ประเทศญี่ปุ่นเพื่อมาสนับสนุนเขาดังนั้นเย่เชียนจะปล่อยให้ไอซอลเดแฮมป์ตันเป็นอะไรไปไม่ได้โดยเด็ดขาด ซึ่งคำใบ้ที่เขาเพิ่งบอกกับอู๋หวนเฟิงให้เขาออกไปข้างนอกเพื่อตรวจสอบสถานการณ์ ส่วนอู๋หวนเฟิงก็เข้าใจความหมายในดวงตาของเย่เชียนได้อย่างเป็นธรรมชาติ ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าและเดินออกไปทันที

เย่เชียนพาไอซอลเดแฮมป์ตันไปนั่งที่โต๊ะกาแฟและชี้ไปที่เซี่ยตงไป่กับโย่วซวนและแนะนำว่า “ผมจะแนะนำให้รู้จัก..นี่คือคุณเซี่ยตงไป่หัวหน้าแก๊งเจ้าพ่อฝูชิงที่มีชื่อเสียงในญี่ปุ่น..ส่วนนี่คือท่านแม่ทัพโย่วซวน”

“ท่านแม่ทัพ?” ไอซอลเดแฮมป์ตันตกตะลึงเล็กน้อยซึ่งเห็นได้ชัดว่าไม่เข้าใจว่าท่านแม่ทัพนั้นหมายถึงอะไร

เย่เชียนก็หัวเราะอย่างมีความสุขแล้วพูดว่า “อ๋อ..แม่ทัพคือผู้นำ..ทั้งนักคิดวิเคราะห์และนักรบ..ถ้าเทียบเท่ากับกองทหารล่ะก็เขาก็เหมือนกับเสนาธิการในกองทัพนั่นเอง”

“โอ้..แบบนี้นี่เอง” ไอซอลเดแฮมป์ตันพยักหน้าและเข้าใจ

จากนั้นเย่เชียนก็แนะนำเซี่ยตงไป่ว่า ส่วนเขาคนนี้คือผู้นำองค์กรทหารรับจ้างนีโอมิลิทารี่..ซึ่งเป็นองค์กรทหารรับจ้างที่ใหญ่ที่สุดในโลก..ไอซอลเดแฮมป์ตัน!”

“ผมเองก็เคยได้ยินชื่อเสียงของคุณมานานแล้ว..ยินดีที่ได้พบครับ” เซี่ยตงไป่ยื่นมือออกมาและพูดอย่างสุภาพ

“คุณเซี่ยสุภาพเกินไปแล้วครับ..ผมสิต้องขอรบกวนคุณด้วยเพราะผมต้องให้คุณแนะนำสิ่งต่างๆในประเทศญี่ปุ่นแห่งนี้” ไอซอลเดแฮมป์ตันจับมือกับเซี่ยตงไป่ ซึ่งไอซอลเดแฮมป์ตันก็ไม่ค่อยกระตือรือร้นอะไรมากนักเพราะถ้าไม่ใช่เพราะเซี่ยตงไป่มีสัมพันธไมตรีที่ดีกับเย่เชียนแล้วไอซอลเดแฮมป์ตันก็ไม่ได้ชื่นชมอะไรเซี่ยตงไป่เช่นกัน แต่ไม่ใช่ว่าไอซอลเดแฮมป์ตันจะหยิ่งทะนงตัวแต่อย่างใดแต่เขาไม่ได้มีความประทับใจอะไรกับเซี่ยตงไป่เพราะเขาไม่รู้จักเซี่ยตงไป่ผู้นี้จริงๆและไม่เคยได้ยินแม้แต่ชื่อเลยด้วยซ้ำ และเขาไม่สามารถพูดฉากหน้าซื่อใจคดเหล่านั้นได้

โย่วซวนก็จับมือกับไอซอลเดแฮมป์ตันแล้วปล่อย ทางด้านของเย่เชียนนั้นเขารู้ดีถึงนิสัยและอารมณ์ของไอซอลเดแฮมป์ตัน ดังนั้นเขาจึงไม่รู้สึกอะไรเกี่ยวกับทัศนคติของเขา จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่หลินเฟิงและแนะนำว่า “คุณไอซอลเด..คุณน่าจะคุ้นเคยกับชื่อนี้ดี..เขาคือผู้นำองค์กรนักฆ่าอันดับหนึ่งของโลก..ผู้นำขององค์กรเซเว่นคิลในตำนาน..หลินเฟิง!”

ไอซอลเดแฮมป์ตันก็ถึงกับตกใจและมองไปที่หลินเฟิงด้วยความประหลาดใจ จากนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นมองและไม่อยากจะเชื่อเลยเพราะเขาเคยได้ยินเกี่ยวกับองค์กรเซเว่นคิลมาโดยตลอดแต่เขานั้นไม่เคยคาดหวังเลยในชีวิตนี้เขาจะได้พบกับผู้นำขององค์กรเซเว่นคิลที่อายุน้อยพอๆกับเย่เชียน ซึ่งเห็นได้ชัดว่ามันเกินความคาดหมายอย่างมาก

องค์กรทหารรับจ้างและองค์กรนักฆ่านั้นมีความคล้ายคลึงกันมาก ดังนั้นจึงมีความใกล้ชิดกันบ้างนอกจากนี้ชื่อเสียงขององค์กรเซเว่นคิลก็ยังโด่งดังไปทั่วโลกได้รับการยกย่องมาอย่างยาวนานและตอนนี้เขาก็ได้พบกับผู้นำขององค์กรเซเว่นคิลที่ลึกลับและเป็นตำนานเช่นนี้จะไม่ให้ไอซอลเดแฮมป์ตันตื่นเต้นได้อย่างไร

ครั้งนี้ความกระตือรือร้นและปฏิกิริยาของไอซอลเดแฮมป์ตันนั้นมากกว่าตอนที่เขาเพิ่งรู้จักกับเซี่ยตงไป่อย่างมาก “ผู้นำองค์กรเซเว่นคิลหลินเฟิง!..ผมได้ยืนชื่อเสียงเรียงนามของคุณมานานมากแล้ว..ผมไม่คิดเลยว่าเราจะได้มาพบกันที่นี่..ดูเหมือนว่าผมคงจะคิดถูกสินะที่เลือกมาที่ประเทศญี่ปุ่นในครั้งนี้” ไอซอลเดแฮมป์ตันพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เจ้าน้องชาย..ทำไมนายไม่บอกฉันว่านายรู้จักคุณหลินให้เร็วกว่านี้ล่ะ..ทำไมนายไม่บอกว่ารู้จักกับเขามาตั้งนานแล้ว”

เย่เชียนฉีกยิ้มและไม่ได้พูดอะไรใดๆ

หลินเฟิงก็จับมือกับไอซอลเดแฮมป์ตันและพูดว่า “น้องชายคนนี้ก็เป็นแบบนี้แหละครับ..ขนาดผมเองยังไม่รู้เลยว่าคุณกับเขาจะสนิทกันแบบนี้..เจ้าน้องชายคนนี้เล่ห์เหลี่ยมเยอะจริงๆ..หึหึ..มาสิครับคุณไอซอลเดแฮมป์ตันเรามานั่งคุยกันเถอะ”

“ได้สิครับ” ไอซอลเดแฮมป์ตันพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่าและนั่งลงข้างๆเย่เชียน

เห็นได้ชัดว่าสีหน้าของเซี่ยตงไป่ดูขมขื่นเล็กน้อยเพราะในฐานะหัวหน้าแก๊งเจ้าพ่อฝูชิงที่สง่างามดูเหมือนจะจืดจางอย่างมากในเวลานี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการแสดงออกที่แตกต่างกันมากของไอซอลเดแฮมป์ตันอย่างต่อเนื่อง ซึ่งทำให้เขารู้สึกว่าไอซอลเดแฮมป์ตันกำลังดูถูกตัวเองอยู่เล็กน้อย ซึ่งทุกคนล้วนมีความเย่อหยิ่งในใจนับประสาอะไรกับหัวหน้าแก๊งเจ้าพ่อฝูชิงอย่างเขา ยิ่งไปกว่านั้นตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่เคยมีใครกล้าดูถูกเขาแบบนี้ ดังนั้นเขาคงมีบางอย่างที่อึดอัดในใจอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

อย่างไรก็ตามไอซอลเดแฮมป์ตันก็เป็นเพื่อนของเย่เชียนดังนั้นแน่นอน่าไอซอลเดแฮมป์ตันมีสิทธิ์ที่จะหยิ่งผยองเช่นกัน ยิ่งไปกว่านั้นหากแก๊งเจ้าพ่อฝูชิงของเขาขัดแย้งกับองค์กรทหารรับจ้างนีโอมิลิทารี่ล่ะก็เขาคงจะต้านทานไม่ได้เลยแม้แต่น้อย ทั้งในแง่ของประสิทธิภาพการต่อสู้แล้วแก๊งเจ้าพ่อฝูชิงกับองค์กรทหารรับจ้างนีโอมิลิทารี่ก็ไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันเลย ซึ่งมันแตกต่างกันอย่างมาก

“เอาล่ะ..เราแนะนำตัวกันเสร็จแล้ว..เรากลับมาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า” เย่เชียนพูด “ที่ผมเชิญคุณไอซอลเดแฮมป์ตันมาก็เพื่อให้เขาช่วยผมกวาดล้างองค์กรทหารรับจ้างเรดซันเพราะองค์กรทหารรับจ้างเรดซันนั้นเป็นเครือข่ายหนึ่งของสมาคมมังกรดำและยิ่งไปกว่านั้นพวกเราก็ไม่ค่อยรู้เรื่องของสมาคมมังกรดำมากนัก..เพราะงั้นถ้าเราจะทำให้สมาคมมังกรดำเปิดเผยความแข็งแกร่งของตัวเองออกมา..ดังนั้นเราต้องล่อเสือออกจากถ้ำก่อน..เราถึงต้องกวาดล้างองค์กรทหารรับจ้างเรดซันก่อนแล้วค่อยจัดการกับสมาคมมังกรดำทีหลัง..ด้วยการสนับสนุนขององค์กรทหารรับจ้างนีโอมิลิทารี่แล้วจะสามารถทำให้สมาคมมังกรดำอ่อนแอลงได้อย่างมาก..ว่าแต่คุณไอซอลเดแฮมป์ตันสมาชิกของนีโอมิลิทารี่มาถึงกันหมดหรือยัง?”

“พวกเขาส่วนใหญ่มาถึงที่นี่แล้ว..ส่วนที่เหลือก็กำลังตามมาทีละคน” ไอซอลเดแฮมป์ตันพูด “นายก็รู้หนิว่าสมาชิกนีโอมิลิทารี่ของเราเป็นบุคคลอันตรายในหลายๆประเทศทั่วโลก..เพราะงั้นพวกเขาจึงมาที่นี่อย่างลำบาก..อีกทั้งยังต้องหลบเลี่ยงสายตาจากรัฐบาลญี่ปุ่นอีก”

เย่เชียนก็พยักหน้าเล็กน้อยเพราะเข้าใจสิ่งนี้ได้โดยธรรมชาติ ซึ่งถ้าหากมีทหารรับจ้างจำนวนมากเข้ามาในประเทศญี่ปุ่นแต่รัฐบาลญี่ปุ่นไม่สามารถรับรู้ได้ล่ะก็แสดงว่ารัฐบาลชุดนี้โง่เขลาจริงๆ ดังนั้นเพื่อหลีกเลี่ยงการดึงดูดความสนใจของรัฐบาลญี่ปุ่น พวกเขาจึงต้องปกปิดตัวตนของพวกเขาหากพวกเขาต้องการย่างก้าวเข้าสู่ประเทศญี่ปุ่น

“คราวนี้ฉันคัดเลือกสมาชิกมือดีมาเกือบจะสองร้อยคน..ฉันไม่รู้ว่าจำนวนเท่านี้จะเพียงพอไหม?” หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งไอซอลเดแฮมป์ตันก็พูด

“จากข้อมูลที่เราได้รวบรวมมานั้นจำนวนสมาชิกขององค์กรทหารรับจ้างเรดซันนั้นมีประมาณสี่ร้อยคนและยังไม่รวมสมาชิกที่ถูกส่งไปปฏิบัติภารกิจที่อื่นๆอีก..ซึ่งในตอนนี้น่าจะมีสมาชิกเหลืออยู่เกือบๆสามร้อยคนที่ประจำการอยู่ในประเทศญี่ปุ่น..ถ้าในแง่ของกำลังรบล่ะก็สมาชิกของนีโอมิลิทารี่ของคุณสองร้อยคนก็เพียงพอแล้วที่จะกวาดล้างพวกนั้น..แต่องค์กรทหารรับจ้างเรดซันนั้นเป็นหนึ่งในเครือข่ายของสมาคมมังกรดำดังนั้นเราต้องคาดการณ์และจำลองถึงสถานการณ์ที่ย่ำแย่ที่สุดและนั่นคือการที่สมาคมมังกรดำจะเข้าแทรกแซงและนอกจากนี้มันจะต้องเป็นการโจมตีอย่างฉับพลันรวดเร็วห้ามช้าโดยเด็ดขาด..และเมื่อเราทำสำเร็จแล้วสมาชิกนีโอมิลิทารี่ทั้งหมดจะต้องถอนตัวออกจากที่นี่ในทันทีเพื่อความปลอดภัยของพวกเขา” เย่เชียนพูดอย่างช้าๆ “ทั้งหมดทั้งมวลนี้ต้องขอบคุณแก๊งฝูชิงที่เป็นเจ้าถิ่นและเขาจะจัดช่องทางหลบหลีกให้กับพวกเราและจัดเตรียมอาวุธให้พวกเรา..ผมต้องขอรบกวนด้วย..แล้วทางด้านของคุณเซี่ยมีปัญหาอะไรบ้างหรือเปล่าครับ?”

“ไม่ต้องกังวลไป..เดี๋ยวฉันจัดการให้ไม่มีปัญหา” เซี่ยตงไป่พูด “หลังจากที่ฉันกลับไปฉันจะนั่งคุยกับคุณซวนเรื่องเส้นทางหลบหนีแล้วจะบอกเส้นทางกับพวกนายทีหลัง..ส่วนเรื่องอาวุธนั้นฉันต้องการให้นายชี้แจงรายการอาวุธที่ต้องการโดยละเอียดเพราะฉันจะได้จัดหามาให้ตามที่พวกนายต้องการ”

“ได้ครับ..ผมต้องรบกวนพี่ใหญ่ด้วย” เย่เชียนพูด

“นายกำลังพูดอะไรเนี่ย..การกวาดล้างสมาคมมังกรดำมันก็ถือว่าเป็นเรื่องของฉันเหมือนกัน..ยิ่งไปกว่านั้นทางฉันเองควรจะเป็นคนขอบคุณสิ” เซี่ยตงไป่พูด

เย่เชียนพูดด้วยรอยยิ้ม “ผมต้องพิจารณาแผนการอย่างละเอียด..เพราะงั้นเราควรจะนัดพบกันเพื่อหารือกันช่วงไหนกันบ้าง..แต่ตอนนี้คุณไอซอลเดแฮมป์ตันก็เดินทางมาเหนื่อยๆเพราะงั้นวันนี้เราคุยกันแค่นี้เถอะเราค่อยมาหารือเรื่องรายละเอียดต่างๆในคราวหน้าก็แล้วกัน”

“รอบๆบ้านพักหลังนี้มีสมาชิกของแก๊งฝูชิงอยู่ทุกที่และพวกเขาจะคอยดูแลความปลอดภัยให้ทั้งวันทั้งคืน..คุณเย่มั่นใจได้เลยว่ามันจะไม่มีใครมาทำอะไรคุณไอซอลเดแฮมป์ตันได้” โย่วซวนยืนขึ้นและพูด

เย่เชียนนั้นมองเห็นแสงวาบแปลกๆในดวงตาของโย่วซวนได้อย่างชัดเจนและถึงแม้ว่าโย่วซวนจะปกปิดได้ดีมากก็ตามแต่เย่เชียนก็ยังสังเกตเห็นได้แต่เขาก็ไม่เข้าใจจริงๆว่ามันหมายถึงอะไรเพราะในความคิดของเย่เชียนนั้นโย่วซวนก็ยังคงเป็นคนที่ค่อนข้างเจียมเนื้อเจียมตัวและภักดีต่อแก๊งเจ้าพ่อฝูชิงอย่างมาก ดังนั้นเย่เชียนจึงไม่มีข้อสงสัยอะไรเกี่ยวกับเขาเลย

“ถ้าอย่างงั้นพวกเราขอตัวก่อนก็แล้วกัน..ถ้าน้องเย่มีอะไรก็สามารถติดต่อฉันหรือคุณซวนได้ทุกเมื่อเลยนะ” เซี่ยตงไป่พูดและจับมือกับเย่เชียนและคนอื่นๆและเดินออกไปพร้อมกับโย่วซวน

หลังจากเห็นพวกเขาจากไปเย่เชียนก็เหลือบมองไปที่ไอซอลเดแฮมป์ตันแล้วพูดว่า “ไอซอลเดแฮมป์ตัน..ผมต้องรบกวนคุณจริงๆ..คุณสามารถพักที่นี่ชั่วคราวได้เพราะรอบๆบ้านพักหลังนี้มีสมาชิกเขี้ยวหมาป่าของผมคอยเฝ้าระวังอยู่ข้างนอก..เพราะงั้นมันก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรใดๆ”

ไอซอลเดแฮมป์ตันก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่ต้องห่วง..พวกเราทุกคนผ่านความตายกันมากี่ครั้งแล้วเพราะงั้นเราจะไปกลัวเรื่องแบบนี้ได้ยังไง..นอกจากนี้ถ้ามีคนของสมาคมมังกรเข้ามาสร้างปัญหาล่ะก็นั่นก็หมายความว่าสมาคมมังกรดำคงจะกระวนกระวายใจและตราบใดที่พวกมันกระวนกระวายใจพวกมันก็จะเปิดเผยจุดอ่อนออกมา”

.

.

.

.

.

.

.