ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 1134 แค่เรื่องเล็กน้อย
ตอนที่ 1134 แค่เรื่องเล็กน้อย
พรสวรรค์ของหรงซิวนั้นแข็งแกร่งมาก ไม่กี่ปีก่อนตอนที่ยังอยู่ในสำนักวิชา เขาก็มักจะนำหน้าเพื่อนร่วมรุ่นเสมอ
แต่ถ้าผ่านมาหลายปีขนาดนี้แล้วมิได้ฝึกฝนเลย เขาก็คงจะมิได้แข็งแกร่งดั่งเช่นอดีตอันรุ่งโรจน์แล้วหรือเปล่า?
ไหนจะยินชูหลี่ที่พอได้สู้แล้วจะกลายเป็น “คนบ้า” ขึ้นมาอีก!
หากใช้ความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขาสู้กับหรงซิวล่ะก็ บางทีเขาอาจจะชนะก็ได้!
เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของคนอื่นๆ ก็เปลี่ยนไปทันที และไม่ได้พูดอันใดอีก พวกเขาทั้งหมดทอดสายตาไปยังคนสองคนที่กำลังเผชิญหน้ากันบนท้องฟ้า
…
ยินชูหลี่จ้องมองสองมือที่ว่างเปล่าของหรงซิว พลันขมวดคิ้ว
ใบหน้าที่เดิมทีไร้ซึ่งอารมณ์ขุ่นมัว แปรเปลี่ยนเป็นดุดันขึ้นทันตา
“อาวุธโบราณของเจ้าล่ะ?”
หรงซิวส่ายหัว
“ไม่ต้องใช้หรอก”
สีหน้าของยินชูหลี่เย็นชาขึ้นกว่าเดิม
“ดูเหมือนเจ้าจะมั่นใจมากเลยสินะ! หรงซิว สามปีมานี้ข้าตั้งใจฝึกฝนอย่างหนักหน่วงทุกวี่วัน และเฝ้ารอให้วันนี้มาถึง! วันนี้ข้าจะใช้พลังทั้งหมดที่มี! แล้วเอาชนะเจ้าให้ได้!”
หลายปีก่อนเขาพ่ายแพ้ให้หรงซิวติดต่อกันเสียทุกครา ส่งผลให้ยินชูหลี่ในตอนนี้ยิ่งอยากเอาชนะหรงซิวมากกว่าเดิม!
เขาเฝ้ารอโอกาสเอาคืนอีกฝ่ายมาตลอด แต่หลังจากนั้นไม่นานหรงซิวก็ออกไปจากสำนักวิชา และในช่วงสามปีที่ผ่านมา เขาก็ไม่ได้โผล่หน้ามาอีกเลย
ทำให้ตัวเขาไม่เคยมีโอกาสได้สู้กับหรงซิวอย่างเป็นทางการเลยสักครั้ง
ทว่าครั้งนี้ พอเขารู้ว่าหรงซิวกลับมา เขาก็รีบมุ่งหน้ามาท้าประลองกับอีกฝ่ายทันที!
หรงซิวยิ้มเบาๆ
“เชิญเลย”
ยินชูหลี่หรี่ตาลงทันควัน ลมปราณรอบตัวเขาพุ่งสูงขึ้น!
“ผู้แข็งแกร่งระดับเทพ!”
มีเสียงอุทานจากฝูงชน!
“แรงกดดันเช่นนี้ แสดงว่าเขาทะลวงผ่านระดับครึ่งเทพไปแล้ว และน่าจะกลายเป็นระดับเหนือเทพไปแล้ว!?”
“หากบรรลุระดับเหนือเทพแล้ว ก็น่าจะสร้างอาณาเขตเซียนเทพได้แล้วสิ… แต่ปัจจุบันนี้เขาเพิ่งจะยี่สิบห้าหนาวเองมิใช่หรือ!? สมแล้วที่เป็นจอมยุทธ์ผู้ครองอันดับสามในงานประลองชิงอวิ๋น!”
“แต่ก็ไม่รู้ว่าตอนนี้หรงซิวแข็งแกร่งระดับใด ข้าได้ยินว่าตอนที่เขาออกจากสำนักวิชาเมื่อสามปีก่อน เขากลายเป็นผู้แข็งแกร่งเหนือเทพไปแล้ว และตอนนี้…”
เมื่อเสียงซุบซิบจากด้านล่างไปถึงหูของยินชูหลี่ เขาก็ยิ่งกระเหี้ยนกระหือรืออยากสู้กับหรงซิวมากกว่าเดิม!
หวืด!
เขาเหวี่ยงแขนออกไป หอกเงินในมือพลันพุ่งไปข้างหน้าทันที!
“หอกโชตอัสนี!”
หึ่ง หึ่ง!
เมื่อเขาอัดพลังปราณพลังดั้งเดิมลงในหอกสีเงินนั่น ลวดลายอักขระสีน้ำเงินที่พัวพันด้ามหอกอยู่ ก็พลันเคลื่อนไหวอย่างบ้าคลั่งราวกับมีชีวิต!
ก่อเกิดเป็นศูนย์กลางของการบีบบังคับอันน่ากลัว แล้วแผ่กระจายไปทั่วอย่างยากที่หยุดยั้งได้!
เสียงฟ้าร้องดังขึ้น!
ร่างของยินชูหลี่สว่างวาบและพุ่งเข้าไปอยู่ตรงหน้าหรงซิวในพริบตา! แล้วแทงหอกใส่เขาโดยตรง!
ผู้ชมทุกคนต่างมองไม่ทันการเคลื่อนไหวของเขา!
ฉู่หลิวเยว่หรี่ตาลงทันที
จอมยุทธ์ระดับเก้าไปจะถือผู้แข็งแกร่งเป็นระดับครึ่งเทพ และผู้ที่อยู่สูงกว่าระดับครึ่งเทพก็คือ ผู้แข็งแกร่งเหนือเทพ
ทว่าผู้ฝึกตนจำต้องทะลวงผ่านและกลายเป็นผู้แข็งแกร่งเหนือเทพเท่านั้น ถึงจะกลายเป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทพโดยสมบูรณ์!
ซึ่งหากทะลวงมาถึงขั้นนี้แล้ว ผู้ฝึกตนจะสามารถทำการเคลื่อนย้ายเหนือแสงได้สำเร็จ โดยไม่ต้องอาศัยปัจจัยภายนอกเลย!
ระยะทางของการเคลื่อนย้ายเหนือแสงนั้น จะแตกต่างกันไปตามความแข็งแกร่งของแต่ละคน และในสนามรบของจริงนั้น เคล็ดวิชานี้ถือเป็นสิ่งที่สำคัญมากๆ
แต่ดูเหมือนหรงซิวจะไม่ได้กังวลเกี่ยวกับสถานการณ์เช่นนี้เลย
แม้ยินชูหลี่จะปรากฏตัวตรงหน้าเขาและห่างออกไปเพียงสามก้าว ทว่าใบหน้าของเขาก็ยังสงบนิ่งไม่ต่างจากตอนเริ่มต้น
ราวกับว่าเขา…คาดการไว้แล้วก็มิปาน
ฉู่หลิวเยว่ใจกระตุกวูบ!
ในขณะเดียวกันหรงซิวก็เริ่มเคลื่อนไหว!
เขายกมือขวาขึ้นพลางโน้มตัวไปข้างหน้า แล้วจับปลายหอกนั่นไว้!
“โอ้ว…”
ฝูงชนด้านล่างล้วนอุทานด้วยความตกใจ
แม่นางหลายคนต่างพากันลุกลี้ลุกลนด้วยความวิตกกังวล
เว่ยซีผิงเย้ยหยันอย่างเย็นชา
“อวดดีนัก!”
หอกโชตอัสนีของยินชูหลี่ด้ามนั้น คืออาวุธศักดิ์สิทธิ์ระดับสูงขนานแท้!
การที่หรงซิวโน้มตัวเข้าไปยับยั้งมันเช่นนั้น ช่างโง่เขลาเสียจริง!
ผู้ที่ยโสโอหังเกินตัวเช่นนี้ ย่อมพ่ายแพ้เพราะความอวดดีของตน!
แต่จู่ๆ ทันใดนั้นสีหน้าของยินชูหลี่ก็เปลี่ยนไป!
เพราะเขาพบว่าหอกโชตอัสนีอันไร้เทียมทานของเขา ถูกหรงซิวหยุดยั้งไว้อย่างง่าย และมิอาจก้าวเท้าไปข้างหน้าได้แม้แต่น้อย!
แม้แต่ปลายหอกอันแหลมคม ก็มิอาจทำอันตรายหรงซิวได้!
ในเมื่อเข้าตาจนเช่นนี้
ท่าทีของยินชูหลี่พลันเคร่งเครียดขึ้นกว่าเดิมกลายเท่า ก่อนจะอัดพลังปราณเพิ่มเข้าไปในพลังไปที่หอกโชตอัสนี!
แต่มันกลับนิ่งไม่ไหวติง!
พอเป็นเช่นนี้ ในที่สุดฝูงชนที่เฝ้าดูอยู่ด้านล่างก็ตระหนักถึงสิ่งผิดปกติ
พูดตามตรงหอกนั่นน่าจะเจาะทะลุมือของหรงซิวไปแล้ว แต่เหตุใดตอนนี้…
แต่จู่ๆ ยินชูลี่ก็นึกอันใดขึ้นได้ พลันเบิกตากว้างแล้วมองไปยังหรงซิวราวไม่อยากจะเชื่อ
“เจ้าฝึกจนถึงระดับเท…”
กึก!
เขาพูดยังไม่ทันจบประโยค!
หรงซิวก็ใช้ฝ่ามือบีบกำหอกไว้แน่น!
มีแสงสีฟ้าจางๆ ส่องประกายออกมา แต่เหมือนมันจะมิได้ส่งผลกระทบต่อหรงซิว
เขาออกแรงดึงแล้วกระชากมันอย่างแรง!
จนหอกโชตอัสนีหลุดออกจากการควบคุมของยินชูหลี่!
ฟิ้ว!
เหล่าผู้ชมมองไม่ทันการเคลื่อนไหวนั่น และได้ยินเพียงเสียงหวีดแหลมของกระแสลม!
และวินาทีต่อมาก!
พวกเขาก็จำต้องตกตะลึงเมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นบนท้องนภา!
…หรงซิวชิงหอกโชตอัสนีด้ามนั้นมาได้ตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้!
บัดนี้หัวหอกอันแหลมคมและน่ากลัวนั้น หันไปทางแผ่นอกของยินชูหลี่แทน!
หากเขาก้าวไปข้างหน้าเพียงหนึ่งชุ่น[1] ก็สามารถเจาะทะลุหัวใจของยินชูหลี่ได้เลย!
เกิดความเงียบขึ้นปกคลุมทั้งท้องนภาและพสุธา!
ทุกชีวิตล้วนหยุดนิ่งพลางมองภาพนั้นด้วยความตกตะลึงพรึงเพลิด ไม่รู้จะตอบสนองอย่างใด
นะ…นี่หรงซิวแย่งอาวุโบราณของยินชูหลี่มา แล้วเปลี่ยนจากฝ่ายตั้งรับเป็นฝ่ายโจมตี และทำให้ยินชูหลี่จนมุมหรือนี่!?
เขา…ใช้การเคลื่อนไหวแค่ท่าเดียวเอง!
แต่พวกเขาก็ไม่รู้ว่าจะนับว่านั่นคือท่วงท่าหรือไม่
…เพราะทุกคนล้วนมองไม่เห็นว่าหรงซิวระเบิดพลังปราณออกมาเมื่อใด ทว่าเพียงพริบตา ตำแหน่งของทั้งสองก็พลิกผันโดยสิ้นเชิง!
หรงซิวเชิดปลายคางขึ้นเล็กน้อย ใบหน้าหล่อเหลายังคงแต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้มจางๆ
แต่ยามนี้เหล่าผู้ชมกลับสัมผัสได้ถึงการบีบบังคับแปลกๆ ที่เพิ่มพูนขึ้นกว่าเดิม!
“จะให้ข้าทำต่อหรือไม่?”
ริมฝีปากบางเฉียบของหรงซิวขยับเอื้อนเอ่ยเบาๆ
แต่ยินชูหลี่กลับเกร็งไปทั้งตัว
เขาสัมผัสได้เลยว่าปลายหอกอันเย็นเฉียบและแหลมคมนั่น ได้แทงทะลุผ่านเสื้อผ้าของเขาเข้ามาแล้ว และกำลังกดทิ่มแผ่นอกของเขา!
พร้อมความเจ็บแปล๊บๆ ที่แผ่กระจายออกมาจากด้านบน
ไม่ต้องก้มหน้ามอง เขาก็รู้ว่ามีเลือดไหลออกมาจากแผ่นอก
และถ้าลึกกว่านี้…
เขาได้ตายอยู่ตรงนี้แน่ๆ!
ครั้นมองเข้าไปในดวงตาอันลึกล้ำคู่นั้น ยินชูหลี่ก็เชื่อแล้วว่าหรงซิวสามารถทำสิ่งนี้ได้จริงๆ!
เขาขบเม้มริมฝีปากไปมา ใบหน้าคมคายเริ่มซีดเซียว
หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ถอนหายใจยาวเหยียด
“ข้ายอมแพ้!”
…
ฮือฮา…
ฝูงชนที่เฝ้าดูด้านล่างตกอยู่ในความโกลาหล
ยอมแพ้หรือ!?
จู่ๆ ยินชูหลี่ก็ยอมจำนนอย่างนั้นหรือ!?
หากว่าตามนิสัยยามประลองของเขาแล้ว มันยากมากที่เขาจะยอมจำนนง่ายๆ เช่นนี้
ทว่าขณะเดียวกัน การที่เขายอมแพ้เช่นนี้ก็ทำให้เห็นว่า ในยามที่หรงซิวโต้กลับนั้น เขาไม่สามารถรับมือได้เลย!
ถูกคนอื่นแย่งชิงอาวุธโบราณไป แถมยังใช้มันแทงหน้าอกของตนขนาดนี้ เป็นใครจะไม่ยอมแพ้บ้าง!?
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเร็วมาก
ทุกคนคาดหวังว่าจะได้ชมการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยม แต่หรงซิวกลับทำลายฝันของพวกเขาเสียย่อยยับ
กลุ่มคนที่ยืนอยู่หอระฆังบูรพกษัตริย์เองก็ดูตกใจไม่แพ้กัน
“หรงซิว…แข็งแกร่งถึงเพียงนี้เลยหรือ!?”
“เว่ยซีผิง มิใช่ว่าเมื่อครู่เจ้ากล่าวว่า ยินชูหลี่สามารถชนะหรงซิวได้หรอกหรือ? แล้วยามนี้เจ้าจะว่าอย่างใด? หือ?”
ทุกคนพลันหันไปมองเว่ยซีผิงอย่างพร้อมเพรียงกัน
[1] แปลว่า นิ้ว(หน่วยวัด)
——————————————-