ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 1167 สำเร็จ
ตอนที่ 1167 สำเร็จ
เขามองดูเด็กน้อยที่กำลังปรุงยาอยู่ด้านล่างด้วยความตั้งใจ
การเคลื่อนไหวทั้งชำนิชำนาญและพริ้วไหวไหลลื่นดุจดั่งสายน้ำ
เห็นได้ชัดว่านี่เป็นการประลองท้าทายและตึงเครียดอย่างมาก แต่เหมือนว่าบนตัวเขากลับไม่มีความกังวลเอาเสียเลย
สีหน้าของผู้อาวุโสวั่นเจิงค่อนข้างนิ่งทื่อ ดวงตาของเขาหรี่ลงเล็กน้อย
ความรู้สึกที่คุ้นเคยในใจของเขายิ่งชัดเจนมากขึ้นเรื่อยๆ
“นั่นใช่ฉู่เยว่จริงๆ หรือ? ไม่ใช่ว่าก่อนหน้านี้เขาถูกคุมขังเขาเฝิงหมินหรอกหรือ? แล้วเหตุใดตอนนี้…”
“ฮ่าฮ่า! วั่นเจิง! ข้านึกว่าลูกศิษย์ของเจ้าจะเป็นเด็กน่าเอ็นดูอยู่ในโอวาทเสียอีก นึกไม่ถึงเลยว่าจะแข็งแกร่งเพียงนี้! เมื่อสิ้นสุดการลงโทษ ก็หาเรื่องต่อสู้กับผู้คนเสียแล้ว!”
ผู้อาวุโสหลายคนที่อยู่ใกล้เคียงต่างพากันเดินเข้ามาชมการแข่งขันด้านล่างด้วยความสนอกสนใจ
“เอ๊ะ! นั่นเขาจะหลอมยาหรือ?”
ทันใดนั้น ผู้อาวุโสคนแรกที่สังเกตเห็นการแข่งขันนี้ ก็หันศีรษะชำเลืองมองผู้อาวุโสวั่นเจิงด้วยความประหลาดใจ
“วั่นเจิง หลังจากที่เขาได้เข้าสำนักมา ดูเหมือนว่าเขาจะยังไม่ทันได้เรียนรู้อันใดจากเจ้า ใช่หรือไม่?”
ผู้อาวุโสวั่นเจิงรู้ว่าเขากำลังหมายถึงอันใด จึงตอบว่า
“การหลอมยาของเขา ข้าไม่ได้สอน”
“โอ้! ช่างน่าแปลกเสียจริง”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้อาวุโสที่อยู่บริเวณรอบๆ ก็ล้วนมองหน้ากัน พร้อมกระหยิ่มยิ้มเยาะอย่างมีนัย
“คนธรรมดาทั่วไปคงจะสอนเซียนหมอระดับแปดหลอมยามิได้หรอกกระมัง?”
“ใช่ เมื่อก่อนข้าเองก็ได้เรียน หลังจากที่ข้าเป็นเซียนหมอระดับเก้าได้หนึ่งปี”
“หือ! แต่การปรุงยาของเด็กคนนี้ดูมีความชำนาญลื่นไหลเสียจริง จากสิ่งที่ข้าเห็น ดูเหมือนว่าเจ้าเด็กนี่จะโดดเด่นกว่าฝั่งตรงข้ามที่เป็นถึงเซียนหมอระดับเก้าเลยนะ! วั่นเจิง ข้าว่าเจ้าได้เมล็ดพันธุ์ชั้นดีเลยล่ะ!”
ผู้อาวุโสต่างพากันพูดหยอกล้อสนุกปาก
ผู้อาวุโสวั่นเจิงกลับไม่ได้พูดอันใดออกมา
แน่นอนว่า เขารู้ว่าพรสวรรค์ของฉู่เยว่นั้นโดดเด่นมาก แต่เขาคิดไม่ถึงว่าฉู่เยว่จะสามารถทำได้ถึงระดับนี้
หากจำไม่ผิด ดูเหมือนว่าปีนี้เขาจะอายุเพียงสิบหกหนาวมิใช่หรือ?
และหากเขาประสบความสำเร็จในการหลอมยาในครั้งนี้…
ทว่าจู่ๆ ก็มีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นมาในความคิดของผู้อาวุโสวั่นเจิง
เป็นคนที่มีพรสวรรค์อันน่าอัศจรรย์เหมือนกัน และก็เป็นคนที่ชอบสร้างความวุ่นวายไม่หยุดหย่อนเหมือนกันอีก
เขาค่อยๆ กำมือที่อยู่ในแขนเสื้อจนแน่น
…
ในยามนี้ หลิ่วจื่ออันปรุงยาจนเสร็จเรียบร้อยแล้ว และคอยรั้งรอไปพร้อมๆ กับเหล่าบรรดาฝูงชน
ในหม้อต้มโอสถใบนั้น ยาอายุุวัฒนะเม็ดที่สองเริ่มเป็นรูปเป็นร่างแล้ว
เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ ในที่สุดยาเม็ดทั้งสองก็ควบแน่นรวมตัวจนมีขนาดเท่ากัน
เปรี๊ยะ!
ฉู่หลิวเยว่ตบมือคราหนึ่ง!
เปลวไฟลูกหนึ่งเข้าปกคลุมรอบตัวยาอายุุวัฒนะเม็ดที่สองและลอยขึ้นไปข้างบน!
ยาอายุุวัฒนะทั้งสองเม็ดกำลังลอยอยู่กลางอากาศโดยหันเข้าหากัน
เมื่อเห็นฉากนี้ ผู้ชมทุกคนต่างพากันกลั้นหายใจโดยไม่รู้ตัว…
มาแล้ว!
ดวงตาคู่นั้นของฉู่หลิวเยว่ จ้องมองมันด้วยสมาธิและจิตใจอันแน่วแน่
นี่เป็นครั้งแรกที่นางได้พยายามลองหลอมยาหลังจากเกิดใหม่
และในการประลองครานี้ นางต้องชนะ!
เมื่อคาดว่าอุณหภูมิของเปลวเพลิงทั้งสองถูกปรับเรียบร้อยแล้ว นางก็สูดหายใจเข้าลึกๆ
พลังปราณอันทรงอานุภาพสองสายพุ่งออกมาจากตำแหน่งตันเถียน! และแบ่งไปอยู่บนฝ่ามือทั้งสองของนาง!
ตูม!
ตูม!
เปลวเพลิงสองดวงอันร้อนแรง ถูกห่อหุ้มด้วยสองมือของนางในทันที!
ในเวลาเดียวกัน นางก็ยกมือขึ้นแล้วคอยควบคุมมัน จากนั้นก็หลอมรวมพวกมันเข้าด้วยกัน!
หลังจากที่ยาอายุุวัฒนะสองเม็ดนั้นใกล้เข้ามา มันก็เริ่มขับไล่กันอย่างบ้าคลั่ง!
เปลวเพลิงที่ห่อหุ้มเม็ดยาไว้ พลุ่งพล่านอย่างไม่หยุดยั้ง!
การกระทำของฉู่หลิวเยว่นั้นไร้ซึ่งความลังเล! แถมยังถ่ายพลังเข้าไปมากขึ้นเรื่อยๆ!
ยาอายุุวัฒนะสองเม็ดเคลื่อนตัวเข้าใกล้กันช้าๆ!
เมื่อเปลวเพลิงของพวกมันสัมผัสกัน…
ชิ้ง!
ประกายไฟแตกกระจายไปทั่วทุกทิศทาง!
แสงไฟสว่างจ้าแยงตาผู้คน!
แขนของฉู่หลิวเยว่เริ่มสั่นเครือเล็กน้อย!
นางกัดฟันแน่น และกระตุ้นพลังที่อยู่ภายในอย่างบ้าคลั่ง!
ตูม!
เปลวไฟที่ลุกโชนอยู่บนมือสองข้าง ทวีความรุนแรงมากยิ่งขึ้น!
ด้วยการเคลื่อนไหวที่แข็งแกร่งเช่นนี้ ในที่สุดเปลวไฟที่ห่อหุ้มยาอายุุวัฒนะทั้งสองเม็ด ก็เริ่มผสานเข้าด้วยกัน!
หลิ่วจื่ออันเจ็บปวดใจ ราวกับถูกบางสิ่งกระแทกใส่อย่างแรง!
ส่วนลึกของหัวใจถูกเติมเต็มไปด้วยความวิตกกังวล!
ทันใดนั้น ก็มีเสียงระเบิดดังขึ้นท่ามกลางการประสานของเปลวเพลิงทั้งสอง!
จากนั้น เปลวเพลิงที่เริ่มหลอมรวมกันก็แบ่งแยกแตกออกจากกันตรงกลางอีกครั้ง!
ขณะเดียวกัน ยาอายุุวัฒนะทั้งสองเม็ดก็เริ่มถอยห่างอย่างช้าๆ!
หลิ่วจื่ออันมองตาเป็นประกายเด่นชัด จะแพ้แล้ว!
หากเซียนหมอไม่สามารถปรับสภาวะของยาอายุวัฒนะทั้งสองเม็ดได้ อีกทั้งยังดึงดันที่จะหลอมพวกมันรวมเข้าด้วยกัน ท้ายที่สุดแล้วสิ่งเหล่านี้อาจทำให้ยาอายุวัฒนะนั้นถูกทำลายลงในที่สุด!
และตอนนี้มันก็กำลังเป็นเช่นนั้น!
เขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา ดวงตาคู่นั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยความเย้ยหยัน
อวดเก่งไม่ดูตาม้าตาเรือ ผลลัพธ์ที่ได้ก็จะเป็นเช่นนี้!
เขารู้แต่แรกอยู่แล้วว่าฉู่เยว่เป็นเพียงเซียนหมอระดับแปด อย่างใดก็ไม่มีทางทำมันได้สำเร็จแน่นอน!
เมื่อความคิดเหล่านี้แวบเข้ามาในหัว ในที่สุดยาสองเม็ดในมือของเด็กหนุ่มฝั่งตรงข้าม ก็แยกตัวออกจากกัน อีกทั้งเปลวเพลิงที่อยู่บนเม็ดยาก็ค่อยๆ หรี่ลงทีละนิด
หลิ่วจื่ออันกำตลับหยกในมือแน่น คลื่นแห่งความปลื้มปิติสุขผุดขึ้นมาภายในใจของเขา!
การประลองครานี้…เขาชนะแล้ว!
…
“น่าเสียดาย”
บนหอระฆังบูรพกษัตริย์ ผู้อาวุโสหลายคนต่างก็เฝ้าดูการแข่งขันด้านล่างเช่นกัน
เมื่อเห็นฉากนี้ พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะแสดงความเสียดายออกมา
“อีกเพียงนิดเดียวเท่านั้น…”
“จริงๆ แล้วเซียนหมอระดับแปดนั่นยังคงขาดพลังความแข็งแกร่งในกายอยู่มาก จึงเป็นการยากที่จะชนะได้ด้วยการพึ่งพาเคล็ดวิชานี้เพียงอย่างเดียว”
ผู้อาวุโสอีกคนเอ่ยวิจารณ์อย่างตรงไปตรงมา จากนั้นก็หันมองวั่นเจิงที่ยืนอยู่ข้างๆ เขา
ก่อนจะเห็นว่าเขากำลังจ้องมองที่ลานประลองด้านล่าง ใบหน้าของเขาไร้ซึ่งความรู้สึก ไม่มีแม้แต่คำพูดใดๆ เหล่าบรรดาผู้อาวุโสต่างนึกว่าเขาไม่พอใจนักที่ลูกศิษย์ของตนกำลังจะแพ้
อีกทั้ง ใครก็ตามที่ต้องมาเจอเรื่องราวเช่นนี้ก็คงจะยิ้มไม่ออก
ยิ่งไปกว่านั้น นี่ยังเป็นการแข่งขันที่ท้าทายเป็นอย่างมาก
ความพ่ายแพ้นั้นไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุด แต่ถ้าหลังจากนี้ฝ่ายตรงข้ามไม่ยอมปล่อยฉู่เยว่ไปง่ายๆ ล่ะก็เช่นนั้น…คงจะลำบากน่าดู
ตามกฎกติกา พวกเขาถือว่าเป็นผู้อาวุโส คงไม่เหมาะที่จะยื่นมือเข้าไปยุ่งเรื่องนี้
“วั่นเจิง เจ้าอย่าได้ผิดหวังที่ฉู่เยว่แพ้ในครั้งนี้เลย อันที่จริง พรสวรรค์และศักยภาพของเจ้าเด็กฉู่เยว่ผู้นั้นช่างยอดเยี่ยมยิ่งนัก เมื่อเวลานั้นของเขามาถึง เขาจะไล่ตามฝั่งตรงข้ามได้ทันอย่างแน่นอน”
ผู้อาวุโสท่านหนึ่งกล่าวปลอบใจเขา
“มีเจ้าคอยชี้แนะ ในอนาคตจะมีรายชื่อของเด็กคนนี้ในงานประลองชิงอวิ๋น และเขาจะได้ตำแหน่งของตัวเองไปครอบครองแน่นอน!”
ผู้อาวุโสวั่นเจิงส่ายศีรษะ
“เขาจะไม่แพ้”
แม้ว่าสุ้มเสียงนั้นจะราบเรียบ แต่น้ำเสียงกลับหนักแน่นยิ่งนัก
นี่ไม่ใช่คำถาม แต่เป็นคำบอกกล่าว!
อีกทั้งยังเป็นคำบอกกล่าวที่หนักแน่นยิ่งนัก!
เหล่าบรรดาผู้อาวุโสต่างมองหน้ากันอย่างไม่รู้จะทำอย่างใด
นี่วั่นเจิงกำลังพูดอันใดอยู่?
ฉู่เยว่จะไม่แพ้หรือ?
แต่ทุกคนล้วนเห็นว่าเด็กคนนั้นกำลังสูญเสียการควบคุมยาอายุุวัฒนะทั้งสองเม็ดอย่างเห็นได้ชัด
เพียงแค่รอให้เปลวเพลิงบนนั้นมอดไหม้กระทั่งดับสนิท เขาก็จะ…
“มันจะไปเป็นเช่นนั้นได้อย่างใด!?”
ทันใดนั้น ก็มีเสียงอุทานจากผู้อาวุโสท่านหนึ่ง
เมื่อคนอื่นๆ ได้ยินเช่นนั้น พวกเขาต่างพากันหันไปมองในทันที
ครั้นได้เห็นภาพเหตุการณ์ด้านล่างอย่างชัดเจน ผู้คนพลันตกอยู่ในความเงียบสงัด
บนจัตุรัสอันกว้างขวางปรากฏร่างเด็กหนุ่มคนนั้น ที่เดิมทีก็อยู่ในสภาพทรุดโทรมอยู่แล้ว และดูท่าเหมือนว่าใกล้จะพ่ายแพ้เต็มที
แต่แล้วเปลวเพลิงบนยาอายุวัฒนะทั้งสองเม็ดที่ลอยอยู่เบื้องหน้าเขา กลับลุกโชนและเผาไหม้ตัวเองอย่างบ้าคลั่ง!
การเคลื่อนไหวเช่นนั้น ดูพลุ่งพล่านดุเดือดยิ่งกว่าครั้งก่อนเป็นอย่างมาก!
สองมือของเขากดยั้งมันไว้อย่างสุดความสามารถ!
เปลวเพลิงทั้งสองพลันหลอมรวมกันในทันใด!
ขณะเดียวกัน ยาอายุวัฒนะทั้งสองเม็ดที่อยู่ข้างในเองก็หล่อหลอมรวมกันในพริบตา!
ฉู่หลิวเยว่ตะโกนออกมาเสียงดังสนั่น
“กลั่นตัว!”
กลิ่นหอมกรุ่นของยาปะทุออกมาอย่างน่าอัศจรรย์ใจ!
เปลวเพลิงในมือของนางได้กลืนกินยาอายุวัฒนะจนหมดสิ้นแล้ว!
จากนั้น เม็ดยาก็พุ่งออกมาจากเปลวเพลิงราวกับอยากจะหนีไปก็มิปาน!
ฉู่หลิวเยว่เขย่งปลายเท้าของนางเล็กน้อยและพุ่งตัวออกไป ก่อนจะคว้าเม็ดยากลับมา! แล้วรีบนำใส่ลงในตลับหยกที่เตรียมไว้อย่างรวดเร็ว!
เคร้ง!
ตลับหยกได้ปิดลงแล้ว!
ฉู่หลิวเยว่ค่อยๆ ร่อนลงมาจนถึงพื้นดิน เสื้อคลุมของนางกระพือปลิวไสวไปตามสายลม
นางยกตลับหยกในมือขึ้นมา เลิกคิ้วขึ้นและยิ้มให้หลิ่วจื่ออันที่หน้าซีดเผือดอยู่ตรงข้ามนาง
“ศิษย์พี่หลิ่ว ลองเอามาเทียบกันดูหรือไม่ขอรับ?”