ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 1199 จิตวิญญาณอาวุธ
ตอนที่ 1199 จิตวิญญาณอาวุธ
เมื่อสัมผัสได้ถึงจิตสังหารที่เย็นเยียบมาจากด้านหลัง จินเหลยก็หันกลับไปมองโดยไม่รู้ตัว
เมื่อเห็นว่าเป็นหรงซิว เขาก็ตัวสั่นสะท้าน ความหวาดกลัวปรากฏขึ้นในใจทันที!
เหตุใด…
เหตุใดจู่ๆ หรงซิวจึงมีความมุ่งมาดอยากจะฆ่าเขาอย่างรุนแรงเช่นนี้?
ก่อนหน้านี้พวกเขาต่อสู้กันมานานขนาดนั้น แต่สีหน้าของหรงซิวยังคงสงบและราบเรียบ เหมือนกับเรื่องทั้งหมดไม่ได้เกี่ยวข้องกับเขา หรือบางทีเขาอาจจะไม่เห็นเรื่องเหล่านี้อยู่ในสายตาเลยด้วยซ้ำ
แม้ว่าเมื่อครู่นี้หรงซิวจะทุ่มเต็มกำลัง แต่พวกเขาก็สามารถต้านทานได้ทั้งหมด โดยไม่เกิดการผันผวน
ใดๆ
แต่ว่าตอนนี้ เขาก็กลับเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน…
จินเหลยไม่เข้าใจมันเลย
ในช่วงเวลาที่กระชั้นชิด อยู่ระหว่างวิกฤตความเป็นความตาย ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถคิดเรื่องนี้อย่างละเอียดรอบคอบได้
มีเพียงสิ่งเดียวที่เขาทำได้ นั่นคือการพุ่งไปหาฉู่หลิวเยว่ด้วยความเร็วที่เร็วขึ้น!
ถ้าไม่ได้อาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งจุนเจ๋อมา!
ก็ต้องจับฉู่เยว่เป็นตัวประกัน!
…
ฉู่หลิวเยว่บินขึ้นไปพร้อมกับถวนจื่อ
ในตอนนี้อาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งจุนเจ๋อชั้นนั้นได้หยุดตัวลงแล้ว ก่อนจะลอยอยู่กลางอากาศเงียบๆ
รอบข้างยังปกคลุมด้วยแสงไฟจางๆ เช่นเดิม
จากตำแหน่งที่ฉู่หลิวเยว่ยืนอยู่นั้น ก็สามารถมองเห็นสิ่งของด้านในได้อย่างเลือนราง
คล้ายกับว่า…
กระบี่เล่มหนึ่ง?
ยิ่งเข้าใกล้มากเท่าใด ก็ยิ่งสามารถสัมผัสแรงกดดันจากของชิ้นนั้นได้อย่างชัดเจนมากเท่านั้น!
ฉู่หลิวเยว่กลั้นลมหายใจ
ลมปราณของกระบี่เล่มนี้ เข้มข้นกว่ากระบี่หลงหยวนหลายเท่าเลยทีเดียว!
ตอนแรกกระบี่หลงหยวนนั้นสร้างขึ้นโดยองค์ปฐมกษัตริย์ ดึงดูดทัณฑ์สวรรค์เก้า เก้า แปดสิบเอ็ด* ซึ่งถือว่าเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์ระดับสูงแล้ว
แม้กระทั่งในอาณาจักรเสิ่นซวี่ กระบี่หลงหยวนก็เป็นอาวุธที่คู่ควรแก่การนำมาลงมือ
หลังจากที่ฉู่หลิวเยว่เข้ามาในสำนักแล้ว นางก็ได้ทราบว่า แม้ในปีนั้นองค์ปฐมกษัตริย์จะล้มเหลวในการทะลวงด่านระดับเทพ แต่ก็ยังถือว่าเป็นครึ่งเทพอยู่ แต่ในแง่ของการหลอมอาวุธนั้นเขานับว่ายอดเยี่ยมมาก
เพียงแต่ทุกครั้งที่นางตั้งคำถามนี้ เหมือนว่าองค์ปฐมกษัตริย์จะไม่อยากพูดถึงมันนัก
หลังจากหนึ่งถึงสองครั้งผ่านไป ฉู่หลิวเยว่ก็ไม่ได้ถามอันใดมากแล้ว
อีกทั้งในตอนนี้ตรงหน้าของนางคือ อาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งจุนเจ๋อ!
เมื่อเปรียบเทียบกับกระบี่หลงหยวนแล้วยังห่างไกลอีกสองชั้น!
ระดับความแข็งแกร่งไม่จำเป็นต้องพูดก็เข้าใจ!
“นังหนู อาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งจุนเจ๋อ ไม่มีจิตวิญญาณของอาวุธ เจ้าสามารถนำไปได้!”
ทันใดนั้นเสียงขององค์ปฐมกษัตริย์ก็ดังขึ้นในห้วงจิตใจของนาง
ฉู่หลิวเยว่ชะงักไปเล็กน้อย
“จิตวิญญาณอาวุธ?”
“นั่นเป็นสิ่งที่อาวุธศักดิ์สิทธิ์ระดับอาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งราชาขึ้นไปเท่านั้นถึงจะมี ถ้าหากมีเวลาข้าจะอธิบายให้เจ้าไปอย่างละเอียด! ตอนนี้เจ้าไปแย่งมันมาก่อน!”
กระบี่หลงหยวนไม่เลวเลย แต่ก็ถือว่ามันยังห่างไกลกับของสิ่งนี้!
ฉู่หลิวเยว่ได้ยินว่าองค์ปฐมกษัตริย์ดูตื่นเต้นมาก นางจึงเม้มริมฝีปากแน่น
“เช่นนั้นขอให้องค์ไท่จู่ช่วยชี้แนะด้วย”
“ภายในกระบี่หลงหยวนมีจิตวิญญาณกระบี่อยู่ แม้จะไม่สามารถเทียบได้กับจิตวิญญาณของอาวุธ แต่มีข้าอยู่ สามารถช่วยเหลือเจ้าได้อย่างแน่นอน! เพียงแต่ต้องหาเวลาที่เหมาะสม นำจิตวิญญาณกระบี่ย้ายลงไปในกระบี่เล่มนั้นก็ใช้การได้แล้ว!”
โอกาสเช่นนี้ พันปีก็ยากจะพบพาน!
แต่ทว่าฉู่หลิวเยว่กลับรู้สึกลังเลขึ้นมาเล็กน้อย
“แต่ว่า…องค์ไท่จู่นี่เป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งจุนเจ๋อของสำนัก หากข้าจะยึดมันเอาไว้เอง คงจะไม่เหมาะสมละมั้ง”
เมื่อได้ฟังคำพูดของเขาก่อนหน้านี้ เพื่อการแย่งชิงของชิ้นนี้ พวกเขาต้องออกแรงเป็นจำนวนไม่น้อย สูญเสียกำลังคนเป็นจำนวนมาก
หากนางทำเช่นนั้นแล้วละก็ ในใจของนางคงรู้สึกไม่ดีไปเล็กน้อย
เดิมทีเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับนางเลยแม้แต่น้อย ที่นางมาที่นี่เพราะเป็นห่วงหรงซิวเท่านั้นเอง
เมื่อครู่นี้ ท่ามกลางวิกฤต หรงซิวได้มอบของชิ้นนี้ให้นางโดยไม่ลังเล เขาให้นางปกป้องมันเอาไว้อย่างดี
แต่สุดท้ายนางก็ฉวยโอกาสเอาของชิ้นนั้นมาเป็นของตัวเอง…
องค์ปฐมกษัตริย์ชะงักไป จากนั้นน้ำเสียงของเขาก็สงบลงมา
“เจ้าพูดได้ถูกต้อง เป็นข้าที่บุ่มบ่ามเอง”
เมื่อครู่นี้ตอนที่เขาสังเกตได้ว่าอาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งจุนเจ๋อไม่มีจิตวิญญาณแห่งอาวุธ เขาก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา และไม่ได้คิดอันใดมากมายขนาดนั้น
แต่เมื่อได้ยินคำพูดของฉู่หลิวเยว่ และคิดอย่างละเอียดรอบคอบแล้ว เขาก็รู้สึกว่ามันมีเหตุผลอย่างมาก
“แม้ว่าอาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งจุนเจ๋อจะหาได้ยาก แต่…ทำตามสิ่งที่เจ้าต้องการเถอะ”
องค์ปฐมกษัตริย์กล่าวอย่างใจกว้าง
แม้ว่าในใจใช่ว่าจะไม่รู้สึกเศร้าเสียใจเลย
แต่ของวิเศษที่หาได้ยากเมื่อหยุดอยู่ตรงหน้าแล้ว ฉู่หลิวเยว่กลับเลือกที่จะละทิ้งมันไป
ด้วยความเฉลียวฉลาดของนาง นางไม่มีทางไม่รู้ว่า นี่หมายถึงอันใด
“เยว่เอ๋อ เจ้าคือความภาคภูมิใจของตระกูลซั่งกวน”
องค์ปฐมกษัตริย์ถอนหายใจออกมาอย่างซาบซึ้ง
สามารถมีจิตใจเช่นนี้ได้ ในอนาคตยังจะมีอันใดที่ต้องกลัดกลุ้มอีก?
ฉู่หลิวเยว่ก็ยิ้มเช่นกัน
“ขอบคุณองค์ปฐมกษัตริย์ที่ชมเชย เช่นนั้นข้าขอตัวก่อน”
ในตอนนั้นถวนจื่อก็บินมายังกลุ่มแสงก้อนนั้นแล้ว
ฉู่หลิวเยว่กระโดดลงไป!
เมื่อครู่นี้ไม่รู้ว่ามันหนีออกมาได้อย่างใด ฉู่หลิวเยว่คิดว่าจะลองนำมันกลับเข้ามาในแหวนเฉียนคุนก่อน
แต่ในตอนนั้นเองจินเหลยกลับขยับเข้ามาใกล้แล้ว!
“ตายซะ!”
ทันใดนั้นขนของฉู่หลิวเยว่ก็ลุกขึ้นชูชัน
ประสบการณ์ผ่านความเป็นความตายมานับไม่ถ้วน ได้หล่อหลอมสัญชาตญาณของนางตั้งนานแล้ว!
นางหมุนตัวกลับทันทีโดยไม่ลังเล!
กำปั้นที่แฝงด้วยพลังแห่งสายเลือดของจินเหลยกำลังลุกโชน และตอนนี้ก็มาอยู่ตรงหน้านางแล้ว!
ฉู่หลิวเยว่ยกกระบี่ขึ้น!
พลังศักดิ์สิทธิ์สายนั้นที่อยู่ภายในตันเถียนก็พวยพุ่งออกมาทันที!
โครม!
ลมปราณกดดันของกระบี่หลงหยวนก็ระเบิดออกมา!
จินเหลยตกใจอย่างยิ่ง
“พลังปราณศักดิ์สิทธิ์?”
เด็กคนนี้ คาดไม่ถึงว่าจะเป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทพจริงๆ!
เขาไม่ทันได้คิดอันใดมาก แต่ก็ยังโจมตีสุดแรง!
เหตุผลที่เขากล้าต่อสู้กับฉู่หลิวเยว่ นั่นเป็นเพราะว่ากำปั้นของเขาถูกปกคลุมด้วยเกล็ดมาตั้งนานแล้ว!
แม้ว่าเขาจะไม่ได้หลอมร่างศักดิ์สิทธิ์อย่างสมบูรณ์ มีเพียงแต่มือข้างนี้ ที่หลอมสำเร็จแล้ว!
และนั่นก็หมายความว่า ความแข็งแกร่งของหมัดนี้ เทียบเท่าได้กับร่างศักดิ์สิทธิ์ที่แท้จริง!
ดังนั้นจินเหลยจึงมั่นใจในตัวเองอย่างมาก
โครม!
กระบี่หลงหยวนปะทะเข้ากับกำปั้นของจินเหลยอย่างแรง!
*ทัณฑ์สวรรค์มีเก้ารอบ รอบละเก้าสาย รวมแล้วทั้งสิ้นแปดสิบเอ็ดสาย