ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 205 เลี่ยงข้อได้เปรียบของคู่ต่อสู้
ตอนที่ 205 เลี่ยงข้อได้เปรียบของคู่ต่อสู้ [รีไรท์]
ทั้งสองขึ้นไปบนลานประลอง เผชิญหน้ากันในระยะไกล
ทุกคนมองฉากนี้ด้วยความตื่นเต้นและประหม่า
“แม้ตอนนี้เจียงหยวนจะเป็นผู้ฝึกยุทธ์ระดับเริ่มต้นขั้นสี่ แต่พละกำลังของเขาก็แข็งแกร่งยิ่งกว่าเหลยหมิงเวยเสียอีก ข้าว่าคราวนี้ฉู่หลิวเยว่น่าเป็นห่วง!”
“ข้าก็คิดเหมือนกัน แม้นางจะเก่งกาจมาก แต่เจียงหยวนก็เป็นเหมือนแผ่นเหล็ก กลัวก็แต่ว่าหนทางม้ามืดแห่งงานสมาคมเยาวชนคงต้องสิ้นสุดเพียงเท่านี้!”
“ช่างน่าเสียดาย! จริงๆ แล้วข้ายังอยากดูการประลองของนางอีกหลายครั้ง! ยังคิดอยู่เลยว่านางจะคว้าอันดับดีๆ ของปีนี้ได้อย่างไร แต่เวลานี้คล้ายว่าจะเป็นไปไม่ได้เสียแล้ว…”
“ได้ยินมาว่าเมื่อก่อนนางเป็นคนไร้ความสามารถ เพิ่งมีชื่อเสียงเมื่อไม่กี่เดือนก่อนนี้เอง เมื่อครุ่นคิดดูแล้ว การฝึกปราณได้รวดเร็วเช่นนี้ก็เรียกได้ว่าน่ากลัวนัก…”
ทุกคนพากันวิพากษ์วิจารณ์
ซือถูซิงเฉินได้ยินก็เกิดความหงุดหงิดแวบเข้ามาในใจ
ตั้งแต่เห็นกริชเล่มนั้นเมื่อวาน นางก็ให้ความสนใจในตัวฉู่หลิวเยว่เป็นพิเศษ ตอนนี้พอได้มาเห็นนางขึ้นลานการประลองอีกครั้ง จึงสนใจมากเป็นธรรมดา
เมื่อก่อนนางไม่เคยได้ยินชื่อเสียงเรียงนามนี้มาก่อน แต่หลังจากกลับไปเมื่อวาน อันที่จริงนางก็แอบสืบมาได้บางส่วน
ฉู่หลิวเยว่ผู้นี้ไม่ธรรมดาจริงๆ
นางอดไม่ได้ที่จะโน้มตัวไปใกล้เฉิงหานแล้วกระซิบถาม “อาจารย์ คนที่ชีพจรบกพร่องมาแต่กำเนิดยังมีโอกาสฟื้นฟูชีพจรและเข้าสู่เส้นทางฝึกปราณได้หรือไม่เจ้าคะ?
เฉิงหานขมวดคิ้ว
“เจ้าหมายถึง…ฉู่หลิวเยว่?”
เมื่อวานเขาก็ได้ยินเรื่องฉู่หลิวเยว่มาแล้วบางส่วน ดังนั้นเมื่อได้ยินซือถูซิงเฉินถามมาเช่นนี้ เขาก็พอจะเดาได้แล้ว
ซือถูซิงเฉินผงกหัวเบาๆ
เฉิงหานลูบเครา
“เรื่องนี้…พูดแล้วก็ไม่ค่อยมีความเป็นไปได้ แต่ทว่าใต้หล้านี้มีผู้แก่กล้ามากมายหลายคน หากบุคคลระดับนั้นเป็นผู้ลงมือ ก็ไม่แน่ว่าจะทำไม่ได้…”
ซือถูซิงเฉินเข้าใจได้ในทันทีว่าเขาหมายถึงสิ่งใด
ไม่ว่าจะเป็นแคว้นเย่าเฉินหรือแคว้นหวยชาง รวมไปถึงแคว้นซิงหลัวของพวกนาง อันที่จริงก็ล้วนดำรงอยู่ในระดับเดียวกัน
และเหนือสิ่งอื่นใดยังมีตัวตนของบุคคลผู้ยิ่งใหญ่ที่ได้เพียงแต่หวังโดยมิอาจเอื้อม
แม้นางจะอยู่ในฐานะองค์หญิงใหญ่แห้งแคว้นซิงหลัว แต่ก็มีฐานะต้อยต่ำดั่งมดเมื่ออยู่ต่อหน้าผู้คนเหล่านั้น
“แต่นางก็เป็นแค่สตรีสูงศักดิ์ในตระกูลขุนนางทั่วไปในเมืองหลวงแห่งแคว้นเย่าเฉิน แล้วนางจะบรรลุถึงขั้นนี้ได้เยี่ยงไร?”
นี่คือสิ่งที่ซือถูซิงเฉินคิดไม่ตกที่สุด
ภูมิหลังฉู่หลิวเยว่ไม่นับว่าเลว แต่ตระกูลฉู่ตกต่ำในเวลาต่อมา บิดาของนางได้รับบาดเจ็บสาหัสจนไม่อาจฝึกปราณได้อีก อันที่จริงนางก็มิใช่สตรีสูงศักดิ์แต่อย่างใด
สถานะของนางเป็นเช่นนี้ยังจะฟื้นฟูชีพจรได้อย่างไร แล้วยังกลายมาเป็นอัจฉริยะอีกด้วย?
เฉิงหานครุ่นคิดอยู่นาน
“บางที…บางทีอาจมีเหตุบังเอิญ ก็ไม่แน่ว่า…เรื่องพวกนี้ มันพูดกันไม่ได้”
ซือถูซิงเฉินกัดริมฝีปาก
เฉิงหานเห็นสีหน้านางดูแปลกไปเล็กน้อยจึงพูดปลอบใจ “ซิงเฉิน ถึงนางจะเก่งกาจสักเพียงใดก็ไม่มีคุณสมบัติพอที่จะมาเทียบกับเจ้าได้ เจ้าจำต้องเก็บมาใส่ใจด้วยหรือ?”
ซือถูซิงเฉินฝืนยิ้ม
“อาจารย์อย่าได้เข้าใจข้าผิดไป ข้าก็แค่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย”
เฉิงหานพยักหน้าและไม่คิดต่อ
มือของซือถูซิงเฉินที่อยู่ในแขนเสื้อบีบมือแน่น
เหตุบังเอิญ…
ตอนนี้ไม่จำเป็นต้องพูดถึงพรสวรรค์นาง เช่นนั้น…กริชเล่มนั้นเล่า?
…….
บนลานประลอง เจียงหยวนลอบมองฉู่หลิวเยว่ด้วยความแคลงใจ
การประลองของนางกับเหลยหมิงเวยเมื่อวานนี้ เขาก็ดูมาโดยละเอียดแล้ว
หญิงสาวผู้นี้มีพลังต่อสู้ไม่ธรรมดาจริงๆ
ไม่ว่าจะเป็นท่าร่างหรือกระบวนท่า ไม่มีกระบวนท่าใดที่แสดงให้เห็นว่านางผ่านประสบการณ์การต่อสู้มาอย่างโชกโชน
“ข้าขอเสียมารยาทถามประโยคหนึ่ง ได้ยินมาว่าเจ้าเพิ่งเริ่มฝึกปราณเมื่อไม่กี่เดือนก่อน?”
ฉู่หลิวเยว่เลิกคิ้วเล็กน้อยทว่าไม่ได้ปฏิเสธ
“ไม่ผิด”
ถึงอย่างไรเสียคนทั่วทั้งเมืองหลวงต่างก็รู้เรื่องนี้ดี
เจียงหยวนหน้าถอดสี จริงจังขึ้นหลายส่วน
ใครกันที่จะสามารถฝึกปราณได้ดีพอจนสามารถตีเสมอผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ได้ภายในระยะเวลาไม่กี่เดือน?
ฉู่หลิวเยว่ผู้นี้เป็นคู่ต่อสู้อย่างแท้จริง
นางจะต้องกลายเป็นผู้แก่กล้าภายในเร็ววันนี้แน่!
เมื่อเห็นเขามีสีหน้าแปรเปลี่ยน ฉู่หลิวเยว่ก็หรี่ตาลง แอบโคจรพลังภายในร่างกายตัวเองอย่างเงียบๆ กล้ามเนื้อตึงกระชับ จากนั้นเข้าสู่สภาวะพร้อมต่อสู้ในทันใด!
เหลยหมิงเวยแพ้เพราะอวดดี แต่เจียงหยวนผู้นี้กลับไม่ได้รับมือได้ง่ายๆ
นางหมุนข้อมือแล้วจับกริชที่อยู่ในมือ!
เจียงหยวนยิ้ม
ดูเหมือนว่าฉู่หลิวเยว่คิดจะต่อสู้กับเขาด้วยกำลังทั้งหมดที่มี
เช่นนี้ก็ดี!
“เชิญ!”
เขาหลับตาลงหลังจากพูดจบ จากนั้นก็ลืมตาอีกครั้งเหมือนกลายเป็นคนละคน!
รอยยิ้มอ่อนโยนบนใบหน้าหายไปแล้ว คล้ายกับเย็นชาขึ้นมาหลายส่วน ยิ่งดวงตาคู่นั้นแหลมคมยิ่งกว่ามีด
วินาทีต่อมา ลมปราณรอบตัวเขาก็ปะทุขึ้น!
ผู้ฝึกยุทธ์ระดับเริ่มต้นขั้นสี่!
ผู้คนต่างตกตะลึง
“ไม่นึกเลยว่าเจียงหยวนจะใช้พละกำลังทั้งหมดทันทีที่ขึ้นประลอง?”
“ดูเหมือนว่าเขาจะทุ่มความสำคัญกับฉู่หลิวเยว่มาก ไม่กล้าสู้สุ่มสี่สุ่มห้า”
“ที่จริงก็ปกติ เมื่อวานทุกคนก็เห็นพละกำลังฉู่หลิวเยว่แล้วนี่ ถ้าเจียงหยวนยังกล้าประมาท เกรงว่าจะเสียเปรียบเหมือนอย่างเหลยหมิงเวย!”
“ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นหนึ่งท้าประลองผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่ติดต่อกันถึงสองครั้ง ชนะไปแล้วหนึ่งและยังทำให้อีกคนหนึ่งใช้กำลังทั้งหมดที่มีทันทีที่ขึ้นลานประลอง…แม้จะแพ้การประลองรอบนี้ แต่ฉู่หลิวเยว่คงมีชื่อเสียงเลื่องลือหลังจากงานสมาคมเยาวชนนี้เป็นแน่”
เจียงหยวนใช้สองมือโอบมวลพลังไว้ตรงหน้า กลุ่มพลังภายในสีเขียวอ่อนค่อยๆมารวมตัวกัน!
แรงบีบคั้นแผ่ขยายจากตรงกลางออกไป!
สายตาฉู่หลิวเยว่จับจ้องอยู่ตรงนั้น ในใจเกิดความหวาดระแวง พลังภายในไหลเวียนด้วยความรวดเร็ว!
ครู่ต่อมา นางก็กระดกปลายเท้าพุ่งไปหาเจียงหยวนอย่างว่องไว!
ผู้ชมเกิดความชุลมุนกันเป็นแถบ ไม่คาดคิดมาก่อนว่าหนึ่งในสองคนนี้ฉู่หลิวเยว่จะเลือกเป็นคนต่อสู้กันซึ่งๆหน้าก่อน!
เห็นอยู่ว่าตนสู้คนอื่นไม่ได้ นึกไม่ถึงว่าจะกล้าพุ่งเข้าไปตรงๆเช่นนี้ นี่ไม่เท่ากับรนหาที่ตายหรอกหรือ ! ?
ภายในพริบตาเดียว ฉู่หลิวเยว่ก็ยืนห่างจากตรงหน้าเจียงหยวนไปสามก้าว!
ในเวลานั้น จู่ๆ เจียงหยวนก็ถอยหลังไปในทันที! หลบเลี่ยงฉู่หลิวเยว่!
ระยะห่างระหว่างทั้งสองไกลไปอีกระยะหนึ่ง!
ฉู่หลิวเยว่สลดใจเล็กน้อย
“เกิดสิ่งใดขึ้น? เหตุใดเจียงหยวนถึงถอยหลังไ?”
“เขาคงไม่ใช่ว่ากลัวฉู่หลิวเยว่หรอกกระมัง?”
ท่ามกลางฝูงชนเกิดเหตุโกลาหล
อย่างไรก็ตาม ซุนจ้งเหยียนและคนอื่นๆ ที่กำลังชมการประลองอยู่ข้างล่างกลับยิ่งมีสีหน้าเด็ดเดี่ยวขึ้นเรื่อยๆ
“เจียงหยวนระมัดระวังตัวจริงๆ พอรู้ว่าฉู่หลิวเยว่เก่งการต่อสู้ระยะประชิด เขาจึงเลี่ยงข้อได้เปรียบของคู่ต่อสู้”
อันที่จริงหากว่ากันตามพละกำลังของเขา ถึงทั้งสองจะประชันกันในระยะประชิด เขาก็ยิ่งได้เปรียบ
แต่เขาไม่ยอมเสี่ยงแม้แต่น้อย ตัดสินใจที่จะเอาชนะฉู่หลิวเยว่โดยการโจมตีระยะไกล!
ไม่อาจดึงพลังภายในออกมาใช้ได้คือจุดอ่อนที่ใหญ่ที่สุดของฉู่หลิวเยว่!
เขาแน่ใจเรื่องนี้ได้ตั้งแต่แรก!
“การประลองรอบนี้ เขาต้องได้รับชัยชนะ…”
…..
ฉู่หลิวเยว่รู้แผนเจียงหยวนตั้งแต่เขาล่าถอยออกไปแล้ว
พละกำลังแข็งแกร่งและยังเป็นคนรอบคอบ คู่ต่อสู้ประเภทนี้ยากที่จะรับมือเสียจริง
ยิ่งไปกว่านั้นทั้งสองยังมีระยะห่างกว้างเท่าคลองหงโกวเสียอีก!
ฉู่หลิวเยว่เปลี่ยนความคิดแล้วไล่ตามเขาไปติดๆ!
เจียงหยวนถอยหลังอีกครั้ง!
ฉู่หลิวเยว่ค้นพบอย่างรวดเร็วว่าความเร็วของเจียงหยวนสูสีกับความเร็วของนาง
ซึ่งเห็นได้ว่าการอาศัยความเร็วในการต่อสู้ในระยะประชิดนั้นไม่ได้ผล
พอคิดถึงตรงนี้ ฉู่หลิวเยว่ก็หยุดชะงัก จับกริชในมือแน่น
ขณะนี้เจียงหยวนได้รวบรวมพลังจนกลายเป็นก้อนน้ำแข็งสีเขียวขนาดใหญ่อยู่หน้าตัวเอง!
ไอเย็นที่เย็นยะเยือกค่อยๆแผ่มาจากด้านบน!
“น้ำแข็งนัยน์ตาปีศาจ!”
ด้วยเสียงส่งพลังนี้ ก้อนน้ำแข็งสีเขียวก็พุ่งเข้าหาฉู่หลิวเยว่ด้วยความเร็ว!
ไม่ว่าจะไปในทิศทางใด เกล็ดน้ำแข็งก็เกาะตัวอยู่บนพื้นเป็นชั้นบางๆ!
ไอเย็นอันหนาวเหน็บพัดเข้ามาปะทะหน้า!