ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 303 แตก
ตอนที่ 303 แตก [รีไรท์]
จู่ๆ เปลวไฟในหม้อยาใบนั้นก็ลุกโชนขึ้นอีกครั้ง!
เพียงพริบตาเดียว พลังแข็งแกร่งกว่าครั้งที่แล้วเป็นเท่าตัว
ฉู่หลิงเยว่นิ่งไปก่อนจะถูกคลื่นร้อนระอุโจมตีจนกระโดดถอยหลังไป
จากนั้นแววตาสีแดงตู่หนึ่งก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง
เปลวไฟที่อยู่รอบๆ รวมตัวกันอย่างรวดเร็ว
จนฉู่หลิวเยว่ตกใจไปที ก่อนหน้าที่อสูรร้ายกลายร่างก็แค่รวมร่างเปลวไฟส่วนหนึ่งเท่านั้น ไม่ได้นำเปลวไฟทั้งหมดมารวมตัวกันเช่นนี้!
ตูม!
จู่ๆ ก็มีเสียงดังเกิดขึ้นบนหัว!
ฉู่หลิวเยว่เงยหน้ามองเปลวไฟสีดำลูกนั้นด้วยความตกใจ และมันกำลังเคลื่อนจากด้านนอกมายังด้านใน! ก่อนจะรวมกันเป็นรูปร่างประหลาดเช่นนั้น!
นั่นคือเปลวไฟก่อนหน้านี้ที่ทะลุทะลวงออกไปข้างนอก!
ทันใดนั้น ไม่รู้ว่าเกิดอันใดขึ้น เปลวไฟเหล่านั้นถึงได้กลับมารวมตัวกัน!
ทำให้ฉู่หลิวเยว่รู้สึกร้อนรนใจ
เมื่อเปลวไฟยังคงรวมตัวกัน อสูรก็แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ และมันก็ค่อยๆ กลายเป็นโครงร่างที่ใหญ่ๆ และชัดเจนขึ้น!
ฉู่หลิวเยว่จ้องตาเขม็ง
รูปร่างของวิญญาณอสูรตัวนั้นเหมือนกับที่แกะสลักบนหอคอยจิ่วโยวไม่มีผิด!
มันคือนกอินทรีย์สีดำร่างยักษ์ มีปีกที่พับอยู่ข้างหน้า และมีดวงตาสีแดงสดที่เต็มไปด้วยความอาฆาต ทำให้คนเห็นแล้วขนหัวลุก
พรึบ!
มันกางปีกออก
ทันใดนั้นก็มีเสียงเล็กแหลมสะท้อนอยู่ในหอคอยจิ่วโยว
…
“มาที่เร็ว เปลวไฟบนหอคอยมอดลงแล้ว!”
ขณะที่ทุกคนพากันประหม่า และกังวลว่าหอคอยจิ่วโยวจะพังลงมา ก็มีเสียงตะโกนดีใจดังขึ้นจากฝูงชน ทุกคนพากันมองไป
บนหน้าของซุนจ้งเหยียนเต็มไปด้วยความตกตะลึง
“ท่านอาจารย์ลุง! ดูแล้วค่ายกลผนึกสวรรค์คงเป็นผลแล้ว!”
เยี่ยจือถิงจ้องตาเขม็ง ก่อนจะมีสีหน้าที่เปลี่ยนไปเกิดขึ้น!
“แย่แล้ว รีบแยกย้ายซะ!”
ทุกคนต่างไม่เข้าใจ
ต่อมา เยี่ยจือถิงก็เหาะไปยังสากเงินที่อยู่ตรงกลาง
เปลวไฟที่อยู่นอกหอคอยจิ่วโยวก็เริ่มทะลุเข้าไปข้างในเร็วขึ้น
เยี่ยจือถิงใช้มือจบลงไปบนสากเงินแรงๆ
แล้วพลังที่มีอยู่ก็ทะลุเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง
พลังของค่ายกลผนึกสวรรค์จึงกลับมาแข็งแกร่งขึ้นอีกครั้ง
ตอนนั้นคนอื่นๆ ถึงจะรู้สึกตัวว่าเปลวไฟสีดำนั้นไม่ได้มอดหายไป แต่กลับทะลุเข้าไปข้างในทั้งหมด
ถึงแม้จะไม่รู้ว่าเกิดอันใดขึ้นกันแน่ แต่ถ้าใครเห็นเหตุการณ์นี้ก็รู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ
ตึง!
รอยร้าวบนหอคอยจิ่วโยวค่อยๆ ขยายกว้างขึ้น และผนังชั้นข้างนอกก็หล่นลงมาอย่างรวดเร็ว
เนื่องจากหอคอยจิ่วโยวนั้นแตกร้าว ทุกคนจึงทำได้เพียงแค่มองเห็นเปลวไฟสีดำที่อบอวลไปหมด และดูเหมือนว่าทั้งหอคอยจิ่วโยวจะถูกเปลวไฟสีดำครอบงำไปหมดแล้ว
ซุนจ้งเหยียนรู้สึกแน่นอกอย่างรุนแรง สถานการณ์ในหอคอยจิ่วโยวตอนนี้นั้นอันตรายสุดๆ เกรงว่าหรงซิวและฉู่หลิวเยว่ที่ยังคงติดอยู่ข้างในนั้น
จักรพรรดิจยาเหวินเดินเข้าไปข้างหน้า และอยากจะสัมผัสได้ถึงลมหายใจอันคุ้นเคยที่อยู่ในเปลวไฟสีดำ จักรพรรดินีรีบดึงเขาเอาไว้
“ฝ่าบาท มันอันตราย!”
จั่วหรงก็รีบรั้งเขาไว้เช่นกัน
ตลกเสียจริง
คนที่อยู่ข้างในยังออกมาไม่ได้ แล้วจะให้คนเข้าไปเพิ่มได้อย่างใด?
สีหน้าของจักรพรรดิจยาเหวินหมองลงราวกับว่าอายุของเขาเพิ่มขึ้นสิบกว่าปีทันที
เมื่อเห็นสภาพของเขาเป็นแบบนั้นแล้ว ในใจของจักรพรรดินีก็รู้สึกทั้งริษยา และดีใจในเวลาเดียวกัน
ตายไปก็ดี!
ตรงที่ไม่ไกลในที่สุดเหล่านักเรียนที่ยืมล้อมเป็นกลุ่มก็อดที่จะตะโกนออกมาไม่ได้
“จบแล้ว…ครั้งนี้หอคอยจิ่วโยวต้องถล่มลงมาแน่นอน!”
“ไม่รู้ว่าอสูรร้ายที่อยู่ข้างล่างนั้นคือตัวอันใด ถึงได้เก่งกาจถึงเพียงนั้น ถ้าพวกหัวหน้าสำนักไม่สามารถรั้ง…”
“จุ๊ๆ พูดอันใดออกมา เหล่าหัวหน้าสำนักมีวิธีอยู่แล้ว หอคอยจิ่วโยวอยู่มากว่าพันปี พลังของหัวหน้าสำนักและอาจารย์ทั้งหลายต่างแข็งแกร่งกันทั้งนั้น ต้องสามารถกดมันลงไปได้อีกครั้งแน่นอน!”
“แต่ว่าหอคอยจิ่วโยวนั้นได้ถูกทำลายไปมากแล้ว…ข้างล่างนั้นมีถ้ำเทียนหยวนฝูอยู่ ไม่รู้เลยจริงๆ ว่าหลังจากวันนี้ไปทุกอย่างจะเป็นอย่างใด…”
“จงพอใจเถิดอย่างน้อยเราก็ยังหลงเหลือชีวิตอยู่ แต่หลีอ๋องกับฉู่หลิวเยว่ที่ติดอยาข้างในนั้นต่ากหาก…ที่เกรงว่า…”
ตอนนั้น หลังจากที่เพิ่งจะสั่งกำชับเสร็จ ฉู่หนิงก็ได้ยินคำพูดนี้พอดี จึงมองไปที่คนเหล่านั้นด้วยสีหน้าตกใจ
เยว่เอ๋ออยู่ข้างใน
ความเร่งรีบของเขาเมื่อครู่นี้ จึงทำได้เพียงให้เหล่าคนคุ้มกันกระจายตัวแล้วแยกสำนักเทียนลู่ออกมา จึงไม่ทันได้สนใจเรื่องอื่น
เขารีบเงยหน้ามองไปรอบๆ ก่อนจะเหลือบเห็นเงาที่คุ้นเคย
เขาพยายามทำให้อารมณ์ของตัวเองมั่นคง เพื่อทำให้ตัวเองใจเย็นลง
จากนั้นจึงหยิบเข็มทิศออกมาจากอก
เข็มที่อยู่บนเข็มทิศนั้นขยับเบาๆ สุดท้ายก็ชี้ไปยังหอคอยจิ่วโยว!
ในใจของฉู่หนิงรู้สึกทั้งเป็นห่วงและมีความสุข
ที่เป็นห่วงก็คือฉู่หลิวเยว่ถูกขังอยู่ในหอคอยจิ่วโยว และที่มีความสุขก็คือเข็มทิศยังตอบสนอง ซึ่งรับรองได้ว่าไม่ได้มีเรื่องอันใดเกิดขึ้นกับฉู่หลิวเยว่
เขาเก็บเข็มทิศแล้วไปยังหอคอยจิ่วโยวกลทันที
“ท่านฉู่หนิง? ท่านคิดจะทำอะไรรึ!”
จั่วหรงที่ยืนอยู่อีกฝั่งเห็นการเคลื่อนไหวของฉู่หนิง จึงรีบเข้าไปห้ามทันที
แววตาของฉู่หนิงจ้องไปที่หอคอยจิ่วโยวตาเขม็ง
“เยว่เอ๋อยังอยู่ข้างใน! ข้า…”
ครึน ครึน!
เมฆดำคล้ำบนท้องฟ้ารวมตัวกัน ก่อนจะเกิดเสียงฟ้าผ่าดังสนั่นขึ้น!
จู่ๆ ก็มีกลุ่มเมฆอยู่ในแสงฟ้าสีเงินนั้น!
ต่อมา เมื่อทุกคนเห็นแล้วแสงนั้นก็ตกลงมาอย่างรวดเร็วแล้วฝ่าลงมาทันที!
มันมุ่งไปทางเยี่ยจือถิง!
เยี่ยจือถิงไม่รู้จะทำอย่างใดจึงรีบหลบอย่างรวดเร็ว!
บูม!
แสงสีเงินผ่าลงมาบนสากเงินอย่างจัง!
จากนั้น แสงฟ้าผ่าก็กลายเป็นลำแสงนับไม่ถ้วน มันแผ่กระจายลงมาครอบคลุมไปทั้งหอคอย!
ตึง!
บนค่ายกลผนึกสวรรค์มีสะเก็ดระเบิดทำให้ผู้อาวุโสท่านหนึ่งกระอักเลือดออกมา
แล้วตำแหน่งที่เขายืนอยู่ก็มืดลงทันที
จากนั้น ไม่ทันได้รอให้ทุกคนได้ตอบสนอง ค่ายกลผนึกสวรรค์ก็ส่งเสียงดีงขึ้นทันที!
ตึง ตึง!
ทันใดนั้น ค่ายกลผนึกสวรรค์ใหญ่ยักษ์ก็มืดลงอย่างรวดเร็ว และเห็นได้อย่างชัดเจน!
จากนั้น…ก็ทรุดตัวลงอย่างสมบูรณ์!