ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 636 งูหลามมรกตหน้าจั่ว
ตอนที่ 636 งูหลามมรกตหน้าจั่ว
เซี่ยหลิงหยางเงียบเสียงลงทันที
ส่วนหนิงจื้อชิงที่ถูกทักท้วงอยู่ไกลๆ ก็ถึงกับทำหน้างง
อัน อันใดกัน?
ฉู่หลิวเยว่ก็จะลงแข่งเซียนหมอรอบสุดท้ายด้วยอย่างนั้นหรือ?
ท่ามกลางความเงียบ เย่หรานหร่านก็โพล่งถามออกมาอย่างอดไม่ได้
“เจ้าสำนักเก๋อ ท่านบอกให้นางลงแข่งหรือ?”
อวี้ฉือซง “…”
แม้แต่เขายังไม่รู้เลยว่าฉู่หลิวเยว่จะมาไม้นี้!
ทว่าในเมื่อพูดออกไปแล้ว เขาก็ไม่ควรหักหน้านาง และทำได้เพียงตอบไปว่า
“ไว้ใจฉู่หลิวเยว่ได้”
…
เซี่ยหลิงหยางโกรธจัด
เมื่อครู่เขาได้เห็นความเย่อหยิ่งของฉู่หลิวเยว่ไปแล้ว แต่กลับคิดไม่ถึงว่าตอนนี้จะวางท่าอวดดีมากกว่าเดิมเสียอีก!
เคร้ง!
ทันใดนั้น หอกเงินด้ามยาวก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา!
ตัวหอกนั้นถูกปกคลุมด้วยชั้นของเกล็ดงูสีเขียวที่บางมาก พร้อมหัวงูที่มีลักษณะเป็นรูปสามเหลี่ยม ที่ถูกแกะสลักไว้ตรงปลายหอก ภายใต้แสงแดด มันส่องแสงเย็นยะเยือกออกมาราวกับงูหลามสีเขียวจริงๆ!
อย่างกับหอกอสรพิษมรกตขนาดยักษ์ที่ร้ายกาจ!
“ในเมื่อเจ้าอยากรีบไปแข่งเซียนหมอเร็วๆ เช่นนั้นข้าจะสงเคราะห์ให้แล้วกัน!”
เซี่ยหลิงหยางตะเบ็งเสียง ก่อนจะโยนด้ามหอกออกไปใส่ฉู่หลิวเยว่เต็มแรง!
ขณะที่พุ่งหลาวไปตามลม หอกอสรพิษมรกตก็ส่งเสียงคำรามฟ่อเสมือนงู!
ฟ่อ ฟ่อ…
ตามมาด้วยไอเย็นที่กำลังจะเข้ามาปะทะตัว!
สีหน้าของฉู่หลิวเยว่ยังคงเรียบเฉย ก่อนจะมีแส้ยาวสีแดงปรากฏขึ้นในมือของนาง!
พลันโบกฟาดแส้อย่างอุกอาจ!
เพี๊ยะ!
เสียงฟาดแส้ที่กระทบกับอากาศดังขึ้นเต็มสองหู!
จากนั้นแส้ยาวสีแดงก็พันรอบหอกอสรพิษมรกตอย่างรวดเร็ว!
ซู่…
พร้อมกับเปลวเพลิงที่ลุกลามไหม้ขึ้นไปตามความยาวของหอก จนเกิดเสียงไหม้ดังระงม!
ทันใดนั้นเกล็ดสีเขียวบนด้ามหอกก็ผุดตั้งขึ้นทีละชิ้น! ยิ่งมองก็ยิ่งขนลุก!
เซี่ยหลิงหยางกระชับหอกยาวในมือเขา แล้วควงมันทันที!
ส่งผลให้เกล็ดแหลมคมสีเขียวขูดกับแส้สีแดงจนแส้เกือบขาด!
เพียงพริบตา แส้ยาวก็ขาดออกเป็นชิ้นๆ ท่ามกลางเปลวไฟที่ยังเผาไหม้ไม่หยุด พลันกระเด็นหลุดออกไปทุกทิศทุกทาง!
เซี่ยหลิงหยางเป็นฝ่ายได้เปรียบ!
หอกเล่มยาวพุ่งไปข้างหน้า หมายเอาหัวใจของฉู่หลิวเยว่!
ฉู่หลิวเยว่จึงรีบสร้างค่ายกลขึ้นมาบังการโจมตีด้านหน้า!
“สลายเกล็ด!”
เซี่ยหลิงหยางตะโกนลั่น!
พลันเกล็ดสีเขียวจำนวนนับไม่ถ้วนบนตัวหอก ก็พากันสลายตัวแล้วบินขึ้นสูง!
พวกมันพุ่งเข้าไปล้อมรอบตัวฉู่หลิวเยว่เอาไว้ เสมือนพายุใบมีดอันแหลมคม!
แกร็ก แกร็ก!
รอยแตกร้าวจำนวนมากปรากฏขึ้นบนค่ายกลอย่างรวดเร็ว!
จากนั้นก็แตกสลายอย่างเงียบเชียบ!
เซี่ยหลิงหยางพุ่งตัวไปข้างหน้า!
ทว่าในขณะที่หอกแหลมคมกำลังจะเจาะหน้าอกของฉู่หลิวเยว่ ก็มีร่างสีแดงปรากฏขึ้น! แล้วพุ่งตัวลงมาบนหอกอย่างรวดเร็วและว่องไว!
เซี่ยหลิงหยางชะงักไปเล็กน้อย
นั่นมัน ก็แค่เพียงพอนโลหิตอ้วนๆ ระดับสามตัวหนึ่ง!
เมื่อสัมผัสได้ถึงการจ้องมองของเซี่ยหลิงหยาง ถวนจื่อก็นั่งยองๆ อยู่ตรงนั้น แล้วส่งยิ้มกว้างยิ่งฟันมาให้เขา
จากนั้นมันก็เฉาะฟันกัดหอกยาวของเขาเต็มๆ!
และเนื่องจากเกล็ดสีเขียวบินออกไปล้อมฉู่หลิวเยว่ ทำให้ด้ามหอกนั้นเปลือยเปล่าไร้โล่ป้องกัน
ถวนจื่อเองก็ไม่ได้กลัวว่ามันจะเจ็บปาก มันตั้งใจกัดลงไปเต็มแรงเพื่อการนี้โดยเฉพาะ!
งับ!
เกิดแนวรอยฟันเรียงแถวสองแถวบนด้ามหอกทันที
หัวใจของเซี่ยหลิงหยางสั่นสะท้านพัลวัน และแม้แต่มือของเขาก็สั่นเครือ
หะ…หอกอสรพิษมรกตด้ามนี้…มันคือแก้วตาดวงใจที่กว่าเขาจะหามาได้เชียวนะ! ทั้งทรงพลังและแข็งแกร่งเกินใคร!
แต่วันนี้กลับต้องมาโดนเพียงพอนโลหิตตัวหนึ่งฝากรอยเคี้ยวไว้!?
พรึบ!
ขณะที่เขากำลังอึ้ง ฉู่หลิวเยว่ก็ฉวยโอกาสนี้ หายตัวไปพร้อมกับการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว!
เซี่ยหลิงหยางตกตะลึง!
ก่อนจะรู้สึกถึงกระแสลมเย็นวาบจากด้านหลัง!
เขาถอยหลังไม่ทัน และจำต้องพุ่งตัวไปข้างหน้าเท่านั้น!
แต่ก็ยังช้าไปก้าวหนึ่ง!
แผ่นหลังของเขาถูกกริชอันแหลมคมวาดผ่านจนได้เลือด!
เมื่อความเจ็บปวดแล่นพล่าน เซี่ยหลิงหยางก็รู้สึกรำคาญอย่างมาก พลันเปิดใช้งานพลังดั้งเดิมในร่างกายของเขาอีกครั้ง!
ครั้งนี้เขาปลดปล่อยความแข็งแกร่งทั้งหมดออกมาโดยกักเก็บอีกต่อไป!
การบีบบังคับที่ทรงพลังแผ่ออกมาจากร่างกายของเขา!
มันคือพลังของระดับหกขั้นต้น!
บรรยากาศโดยรอบหนักอึ้งขึ้นมาทันตา!
เซี่ยหลิงหยางเอ่ยเสียงเย็น
“ไม่คิดว่าเจ้าจะเล่นลูกไม้เช่นนี้! แต่มันก็…ได้แค่นั้นแหละ!”
หลังจากพูดจบ เขาก็หมุนหอกในมือไปรอบๆ ทันที!
ก่อนจะหันหัวงูสามเหลี่ยมไปทางฉู่หลิวเยว่!
“อสรพิษมรกต…เบิกฟ้า!”
พลังมหาศาลหลั่งไหลออกมาจากหัวงูอย่างต่อเนื่อง!
ในเวลาเดียวกัน เกล็ดสีเขียวที่บินออกไปก่อนหน้านี้ ก็บินกลับมาทีละชิ้น!
พรึบ!
พลันดวงตาที่ปิดสนิทมาตลอด ก็เปิดขึ้น!
ลมปราณที่ร้ายกาจและเยือกเย็นแผ่กระจายออกมาอย่างท่วมท้น!
ทันใดนั้น ท่ามกลางแววตาประหลาดใจของทุกคน ร่างสีเขียวมรกตขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นเหนือหัวของเซี่ยหลิงหยาง!
มันคืองูหลามยักษ์ที่มีเกล็ดสีเขียวปกคลุมทั่วตัว!
รูม่านตาแนวตั้งสีเหลืองคู่ของมันเย็นชาและไม่แยแส พร้อมกับลิ้นแฉกสีแดงที่แลบออกมาอย่างต่อเนื่อง
มันคือสัตว์อสูรระดับหก…งูหลามมรกตหน้าจั่ว!
ฉู่หลิวเยว่หรี่ตาลงเล็กน้อย
ไม่แปลกใจเลยว่าเหตุใดหอกด้ามนี้ถึงดูแปลกๆ นั่นเพราะเดิมทีมันมีเจ้าสิ่งนี้ผนึกไว้กับหอกนี่เอง!
ทว่าความแข็งแกร่งของจอมยุทธระดับหกนั้น มีน้อยกว่าสัตว์อสูรระดับหก
ฉะนั้น ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเซี่ยหลิงหยางแล้ว ย่อมเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะผนึกงูหลามมรกตหน้าจั่วนี้ได้ด้วยตัวเอง
แต่ก็ไม่รู้ด้วยเหตุผลอันใด สัตว์อสูรตัวนี้ถึงหดตัวลงในหอก และเซี่ยหลิงหยางเองก็กลายเป็นเจ้าแห่งหอก ดังนั้นเขาจึงกลายเป็นเจ้าของงูหลามมรกตหน้าจั่วไปโดยปริยาย
“ฆ่ามันซะ!”
เซี่ยหลิงหยางสั่งการ!
จากนั้นงูหลามมรกตหน้าจั่วก็สะบัดหางของมันใส่ถวนจื่อ!
ถวนจื่อกระตุกตัวหลบอย่างรวดเร็ว
ดวงตาของงูหลามมรกตหน้าจั่วแพรวพราวไปด้วยไอสังหารอันเยือกเย็น พลันชูคอขึ้นแล้วอ้าปากปล่อยกระแสความเย็นออกมา!
อากาศที่เย็นจัดกลายเป็นลิ่มน้ำแข็งหนาและแหลมเท่าหัวแม่มืออย่างรวดเร็ว แล้วพุ่งเข้าไปปลิดชีพ
ถวนจื่อ!
ทุกสายตาจดจ้องไปยังร่างสีแดงที่กระโดดขึ้นไปบนอากาศ
“ฉึก ฉึก ฉึก”!
ส่งผลให้ลิ่มน้ำแข็งที่หมายจะทิ่มถวนจื่อ พุ่งโดนพื้นดินเต็มๆ!
งูหลามมรกตหน้าจั่วเริ่มหมดความอดทน และในที่สุด มันก็กระโจนใส่ถวนจื่อ!
ถวนจื่อเงยหน้าขึ้นมองสัตว์อสูรตัวใหญ่ที่เดินเข้ามาหาตน
ท่าทางแบบนั้น…จะเอาจริงแล้วหรือ?
…
เมื่อสัตว์อสูรทั้งสองกำลังจะต่อสู้กัน เซี่ยหลิงหยางก็เหลือบมองฉู่หลิวเยว่อีกครั้ง
เขาประสานมือไว้ข้างหน้า
พลันปรากฏเส้นแสงสีฟ้าจางๆ ที่ค่อยๆ พันกันต่อหน้าเขา ก่อตัวเป็นรูปแบบที่แปลกประหลาด
ทันใดนั้นพลังแห่งสวรรค์และโลกรอบตัว ก็หลั่งไหลเข้าหาเขา!
ก่อนจะมีเสียงตะโกนออกมาจากเหล่าผู้ชม
“นี่มันศิลปะการต่อสู้ระดับตี้!”
“ดูเหมือนว่าเซี่ยหลิงหยางจะไม่ยอมอ่อนข้อให้ฉู่หลิวเยว่แล้วสินะ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการส่งงูหลามมรกตหน้าจั่วออกไป มันถือกับเป็นท่าไม้ตายของเขาแล้ว! ครั้งนี้ฉู่หลิวเยว่อาจจะแพ้ก็ได้…”
“แค่บีบให้เซี่ยหลิงหยางอัญเชิญสัตว์อสูรออกมาได้ ก็ถือว่าเป็นการพิสูจน์ความแข็งแกร่งของฉู่หลิวเยว่ได้แล้ว…น่าเสียดายที่…เดี๋ยวๆ! นั่นฉู่หลิวเยว่กำลังจะทำอันใด?”
“ครืนๆ”
เกิดลมกรรโชกแรง! จนชุดคลุมของฉู่หลิวเยว่ม้วนบิดไปตามแรงลม!
เส้นผมสีดำยาวปลิวไสว!
ดวงตากลมดั่งหยกดำเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น!
ถึงจะต้องเผชิญกับการโจมตีของเซี่ยหลิงหยาง แต่ฉู่หลิวเยว่ก็หาได้ตื่นตระหนกไม่
กลับกัน นางยังคงยืนอยู่ตรงนั่นอย่างสงบและไม่แยแส ก่อนจะยกมือขวาขึ้น
แสงดาวดวงน้อยปรากฏบนนิ้วชี้ของนาง!
และถึงจะเป็นแสงดาวที่มีขนาดเล็กมาก แต่ก็สามารถดึงดูดพลังของสวรรค์และโลกโดยรอบได้ในทันที!
“…ฉู่หลิวเยว่เองก็ใช้ศิลปะการต่อสู้ระดับตี้ด้วยหรือ!?”
เกิดเสียงฮือฮาขึ้นท่ามกลางกลุ่มคนดู
“อ๊า! ข้าจำได้แล้ว! ช่วงแรกๆ ที่ฉู่หลิวเยว่มาถึงซีหลิง ดูเหมือนนางจะใช้กลอุบายนี้เอาชนะจอมยุทธระดับห้าคนนั้น! แต่ตอนนั้นนางเป็นเพียงจอมยุทธระดับสาม และเห็นได้ชัดว่าพลังในการต่อสู้ของนางนั้น ไม่ได้รุนแรงเพียงนี้…”
“ก็ต้องแน่นอนอยู่แล้ว! ศิลปะการต่อสู้ระดับตี้เปลืองพลังงานมาก โดยทั่วไปแล้ว แม้แต่จอมยุทธระดับหกก็แทบจะไม่แสดงมันออกมาเลย! แต่ฉู่หลิวเยว่ที่ตอนนี้เป็นเพียงจอมยุทธระดับสี่ขั้นสูง ถึงได้…”
ตั้งแต่ตอนนั้นมันก็ผ่านมานานแล้ว แต่เมื่อใดกันที่ความแข็งแกร่งของนางเพิ่มขึ้นสูงถึงระดับนี้?