ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 762 ใครเหนือกว่ากัน
ตอนที่ 762 ใครเหนือกว่ากัน
องค์ไท่จู่อยากจะหยุดผลึกนั้นไว้ แต่ทว่าพลังศักดิ์สิทธิ์ที่ข่มอยู่รอบตัวมันช่างหนักหน่วงเหลือเกิน แม้แต่เขาเองก็ยังยากที่จะรับมือไหว
แต่ยังโชคดี ในที่สุดผลึกนั้นยังคงลอยอยู่กลางอากาศ
มันล่องลอยอยู่กลางอากาศอย่างเงียบๆ แสงสีเขียวเข้มมรกตดุจคลื่นน้ำ ดั่งระลอกคลื่นที่ถูกพัดกระเพื่อมไปทั่วทุกสารทิศ
งดงามแพรวพราวสะกดทุกสายตา
กำแพงหินโดยรอบสะท้อนเป็นสีเขียวมรกตจางๆ
และเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในนั้น สามารถมองเห็นมันได้อย่างชัดเจน
องค์ไท่จู่ถอนหายใจ
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เข้าใกล้เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์มากที่สุด!
เมื่อมองดูดีๆ มันแทบไม่ต่างจากยาสมุนไพรทั่วไปเลยสักนิด
ใครเล่าจะจินตนาการได้ว่า สิ่งเล็กน้อยเช่นนี้ แท้จริงแล้วสามารถทำลายล้างสวรรค์และโลกได้?
โชคดีที่ยังมีผลึกชั้นนั้นคอยกีดขวางเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์อยู่ พลังลมปราณและอำนาจศักดิ์สิทธิ์ของมันจึงได้ถูกสะกดไว้
หากว่ามันปรากฏเผยออกมาให้เห็นทั้งหมดจริงๆ ไม่อาจรู้ได้เลยว่ามันจะเกิดสถานการณ์เลวร้ายได้ถึงเพียงไหน!
องค์ไท่จู่มองกลับไปที่ ฉู่หลิวเยว่
นางกำลังหลับตาและฝึกฝนด้วยจิตใจที่สงบ ให้พลังสวรรค์และโลกโดยรอบเข้าสู่ร่างกายอย่างรวดเร็ว
องค์ไท่จู่ท่าทางครุ่นคิดและคิดไม่ตก
การที่เรานั้นสามารถพบเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์นี้ได้ ถือเป็นโอกาสที่ดีที่โชคชะตานำพามาแน่นอน
หากแต่ว่าโอกาสเช่นนี้ กลับไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถได้รับมัน
แม้ประมาทเพียงเล็กน้อย พลังนั้นอาจย้อนไปคร่าชีวิตของตัวเองได้!
ไม่รู้ว่าในครานี้ เด็กน้อยนี้จะแบกรับไหวหรือไม่…
ขณะที่จิตใจองค์ไท่จู่เต็มไปด้วยความกังวล ลมปราณของฉู่หลิวเยว่ ก็ค่อยๆ เพิ่มขึ้นอย่างเงียบๆ
พลังงานทั้งหมดตามแขนขาและกระดูกต่างไหลเข้าสู่ตำแหน่งตันเถียน ท้ายที่สุดก็จมหายไปในไข่มุกธารา
หลังจากฝึกฝนได้ระยะหนึ่งแล้ว ไข่มุกธาราก็ได้เผยพลังบริสุทธิ์ออกมา มันได้ไหลเข้าสู่ทุกส่วนของร่างกายของฉู่หลิวเยว่
ขณะที่กำลังซึมซับปรับตัวตามสภาพแวดล้อม พลังทั่วทั้งร่างกายของฉู่หลิวเยว่ ล้วนได้รับการฟื้นฟูเพิ่มขึ้น
เวลาผ่านไปทีละนิด
ฉู่หลิวเยว่ที่จดจ่ออยู่กับการฝึกฝนอย่างสมบูรณ์ เลยไม่ทันสังเกตว่าเวลาผ่านพ้นไปเพียงใด
แต่สำหรับองค์ไท่จู่ เวลาที่รอคอยนี้ กลับเป็นสิ่งที่ยากเกินจะทนเสียเหลือเกิน
เขาค่อยๆ พบว่าสถานการณ์นั้นค่อนข้างแตกต่างจากที่เขาคาดไว้
เนื่องจาก…ฉู่หลิวเยว่กลืนกินพลังมากเกินไป ตามขอบเขตพลังในปัจจุบันของนาง มันน่าจะถึงขีดสุดของความอดทนตั้งนานแล้ว
แต่สีหน้าของฉู่หลิวเยว่กลับไม่แปรเปลี่ยน ท่าทีที่ดูสงบนั้น ไม่เห็นความแตกต่างแม้แต่น้อย
รัศมีแสงสีเขียวมรกตที่เปี่ยมล้นไปด้วยพละกำลังต่างล้วนแล่นเข้าสู่ร่างกายของนางทั้งหมด!
นี่…นี่มันไม่ใช่แล้ว!
ดวงตาขององค์ไท่จู่เบิกกว้างด้วยความเหลือเชื่อ
ร่างกายของฉู่หลิวเยว่…เหตุใดจึงดูเหมือนเป็นหลุมดำเช่นนี้?
เขารู้ว่าฉู่หลิวเยว่มีไพ่ตายอยู่หลายใบ เมื่อเทียบกับผู้ฝึกตนทั่วไปแล้วนางแข็งแกร่งกว่ามาก
แต่นี่มันเกินความเป็นจริงไปหรือเปล่า! ?
ไม่รู้ว่าเกิดอันใดขึ้น ทันใดนั้นองค์ไท่จู่ก็จำได้ว่าตอนที่ฉู่หลิวเยว่กำลังหลอมกระบี่เทพเมฆาสำริดอยู่ นางทำให้ทัณฑ์สวรรค์ในวันนั้นไม่กล้าผ่าลงมาอยู่นาน จนในที่สุด นางก็ขึ้นไปลากมันลงมาด้วยความเด็ดขาด
และในตอนนี้ ก็มีบางอย่างที่น่าอัศจรรย์ใจเกิดขึ้นเช่นกัน
…ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะทำได้!
องค์ไท่จู่มองไปที่ฉู่หลิวเยว่ด้วยอาการปวดหัวเล็กน้อย ภายในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกทั้งยินดีและกังวลใจไปพร้อมๆ กัน
สิ่งที่ยินดี คือพรสวรรค์และศักยภาพในการฝึกฝนของฉู่หลิวเยว่ ที่เหมือนจะดีกว่าที่เขาคาดไว้
และเป็นเพราะความจริงแล้วนางคือผู้สืบทอดรุ่นหลังที่มีสายเลือดของเขาอยู่นี่เอง ตอนนี้องค์ไท่จู่ไม่รู้แล้วว่าควรจะเอ็นดูนางอย่างใดดี
ส่วนสิ่งที่กังวลคือ ฉู่หลิวเยว่กลืนกินพลังปราณจำนวนมากในคราวเดียว อีกทั้งยังชิงมาจากเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์นั้นอีก…มันจะไม่เป็นไรจริงๆ หรือ?
ถ้าหากสิ่งนั้นได้ปะทุออกมาล่ะ เกรงว่าบุญเก่าของเขา คงจะช่วยอันใดได้ไม่มากนัก!
เขาเหลียวหลังมองไปยังกษายะหางวายุที่เฝ้าอยู่ข้างๆ ฉู่หลิวเยว่
มันอยู่ที่นี่ตั้งแต่แรก ไม่รู้ว่าบนร่างนั้นจะถูกปกคลุมด้วยแสงสีเขียวมรกตเหล่านี้เมื่อไรกัน
มันเป็นสัตว์อสูรพันธสัญญาของฉู่หลิวเยว่ เมื่อความแข็งแกร่งของฉู่หลิวเยว่เพิ่มมากขึ้น มันก็ย่อมได้รับผลไปด้วย
อย่างใดก็ตาม เมื่อเทียบกับความกังวลทั้งหมดของเขา กษายะหางวายุได้เก็บปีกทั้งสองพลางหลับตาลง ดูๆ แล้วเหมือนว่าจิตใจได้สงบลงอย่างใดอย่างนั้น
เหมือน…มันไม่ได้กังวลว่าอันใดจะเกิดขึ้นกับฉู่หลิวเยว่เลยสักนิด
หื่ง!
ทันใดนั้น ได้มีเสียงเสียงคำรามดังออกมาจากผลึกชิ้นนั้น!
องค์ไท่จู่หันกลับมามองทันทีด้วยความตกตะลึง ลวดลายอักขระบรรทัดสุดท้ายบนผลึกนั้น ในที่สุดก็ค่อยๆ เลือนรางหายไป!
ผลึกสะเทือนเล็กน้อย!
เพียงชั่วพริบตา แสงสว่างโดยรอบ เริ่มพุ่งไหลกลับไปที่ผลึกอย่างบ้าคลั่ง!
เดิมทีแสงสว่างเหล่านี้เกือบจะกระจายเต็มพื้นที่ทั้งหมด ดั่งกระแสน้ำที่ลดลงด้วยความเร็วที่สามารถมองเห็นด้วยตาเปล่า!
ในไม่ช้า บริเวณรอบๆ ก็ค่อยๆ มืดลง และจมดิ่งสู่ความมืดมิด!
หัวใจขององค์ไท่จู่บีบแน่น พลางขยับเข้าใกล้ฉู่หลิวเยว่อีกก้าว และรวบรวมพลังลมปราณทั่วร่างกายในทันที!
ในขณะนี้ อากาศดูเหมือนล้วนถูกแช่แข็งไว้อย่างสมบูรณ์!
เมื่อองค์ไท่จู่กำลังคิดวางแผนหาวิธีพาฉู่หลิวเยว่ไปจากที่นี่ ทันใดนั้นได้มีแสงระยิบระยับดวงหนึ่งปรากฏขึ้นในความมืด
และแสงนั้นก็ค่อยๆ เริ่มแผ่ขยายใหญ่ขึ้น
แสงได้ส่องสว่างขึ้น แท้จริงแล้วมันคือผลึกชิ้นนั้น!
หากแต่ว่า บนผลึกในเวลานี้ เหลือเพียงแสงสีเขียวจางๆ หนึ่งช่อง
ไม่รู้ว่าเกิดอันใดขึ้น องค์ไท่จู่รู้สึกอยู่เสมอว่าแสงนั้นดูแตกต่างจากที่เขาเคยเห็นมาก่อน
และช่องแสงนั้นได้แพร่กระจายออกมาเหนือจากผลึก
พลันพื้นที่แห่งนี้ได้พังทลายลง! แล้วปรากฏภาพความมืดแผ่ขยายออกเป็นวงกว้าง!
ช่องแสงนั้นโปร่งใส และปรากฏชั้นสีเขียวมรกตจางๆ
ภายในใจองค์ไท่จู่เริ่มรู้สึกไม่ดี ขณะที่กำลังจะออกแรง ทันใดนั้น กลับพบว่าพละกำลังของเขาถูกยับยั้งไปเสียแล้ว และไม่สามารถแสดงกำลังออกมาได้เลย!
ในไม่ช้า ช่องแสงชั้นนั้นก็แพร่กระจายมาทางด้านนี้ ทะลุผ่านจิตวิญญาณอันโปร่งแสงขององค์ไท่จู่
จากนั้น แสงนั่นก็ได้ลอยมาเผชิญหน้ากับร่างของฉู่หลิวเยว่และได้ห่อหุ้มนางไว้
ทำให้องค์ไท่จู่แอบดีใจเล็กน้อย ดูเหมือนสิ่งนี้จะไม่มีผลใดๆ กับฉู่หลิวเยว่
เมื่อช่องแสงนั้นได้แพร่กระจายไปถึงขอบกำแพงหินโดยรอบ ในที่สุดมันก็ได้หยุดลง
หากมีใครสักคนมองลงมาจากข้างบนในเวลานี้ มันคงดูราวกับว่ามีการก่อตัวเป็นอัญมณีอำพันขนาดใหญ่สีเขียวมรกตขึ้นที่นี่
องค์ไท่จู่เงยหน้าขึ้นมอง มันยังคงเป็นความมืดที่ไม่มีที่สิ้นสุด หัวคิ้วของเขาขมวดครุ่นคิดเล็กน้อย
เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์น่าจะกลืนกินพลังทั้งหมดจากโลกภายนอกเสียสิ้น!
เกรงว่าสิ่งต่อไปจะเป็น…
หื่ง!
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ผลึกได้สะเทือนและค่อยๆ รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ!
ราวกับว่า เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์อยากจะสลัดมันออกให้หลุดพ้นเสียสิ้น!
องค์ไท่จู่จ้องดูมันอย่างใกล้ๆ อย่างกระอักกระอ่วน
เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์นี้ไม่ใหญ่เท่าเมล็ดที่เขาเคยเห็นมาก่อนหน้านี้ พลังของมันคงไม่น่ากลัวขนาดนั้น
แต่ถ้าให้มันออกมา เกรงว่าคงยากที่จะควบคุมมันได้!
ภายในช่องแสงนั้น พลังงานภายนอกทั้งหมดถูกแบ่งโดยฉู่หลิวเยว่และเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์
แรงดูดที่บ้าคลั่งได้แพร่กระจายออกจากผลึกนั้น!
ดูเหมือนว่า มันต้องการที่จะแย่งชิงพลังในร่างของฉู่หลิวเยว่!
โล่สีดำตั้งอยู่เบื้องหน้าของฉู่หลิวเยว่เอนไปเอนมา เนื่องจากรอยแตกแยกบนพื้นดิน!
และแล้ว ฉู่หลิวเยว่ก็ได้ลืมตาขึ้นทันที!
นัยย์ตาคู่นั้น ปรากฏเปลวไฟสีแดงสองดวงที่กำลังลุกโชน!
นางจ้องไปที่เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ แล้วยกมือขึ้นช้าๆ
ทันใดนั้น ไข่มุกธาราหยดหนึ่งก็ปรากฏต่อหน้านาง
มือของนางค่อยๆ ขยับไปข้างหน้าเล็กน้อย
ตูม!
ไข่มุกธาราแตกตัวเป็นละออง!
และรวมตัวกันกลายเป็นม่านน้ำต่อหน้านาง!
แรงดูดอันน่ากลัวนั้นถูกแยกออกไปทันที!
มือของฉู่หลิวเยว่ขยับเล็กน้อย และกำหมัดค้างในอากาศ
แล้วผลึกนั่นก็พุ่งตรงเข้ามาหานาง!