ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ - ตอนที่ 892 จะยอมรับหรือไม่
ตอนที่ 892 จะยอมรับหรือไม่
เดิมทีท้องฟ้าก็สว่างสดใส แต่ตอนนี้เมฆดำมารวมตัวกันอย่างรวดเร็ว กลายเป็นพายุหมุนขนาดใหญ่อยู่เหนือศีรษะ!
เมฆปกคลุมท้องฟ้า บดบังดวงอาทิตย์!
ในตอนนั้นเองฟ้าดินมืดครึ้ม!
ทันใดนั้นเองรัศมีที่ดุร้ายและยิ่งใหญ่ก็พวยพุ่งออกมาอย่างรุนแรง!
คทาอาญาสิทธิ์เทียนลิ่งในมือของฉู่หลิวเยว่ เหมือนสัมผัสอันใดได้บางอย่างจึงเกิดการสั่นสะเทือนขึ้นมา
นางสะบัดมือขึ้นคทาอาญาสิทธิ์เทียนลิ่งก็ลอยขึ้นฟ้าแล้วกลับลงไปในหินนิลทมิฬอีกครั้ง!
บนดวงตาของมังกรมีแสงสว่างสีทองส่องประกายออกไปรอบทิศทาง!
ตู้ม…
หลังจากเสียงระเบิดที่ดังสนั่นและทรงพลังนี้ดังขึ้น ทุกคนก็ตกใจอย่างมาก แล้วเงยหน้าขึ้นมามองโดยพร้อมเพรียง!
แต่ทว่าก็เห็นเพียงแต่กลุ่มเมฆที่ลอยไปมาอย่างบ้าคลั่ง พร้อมมีเงาดำขนาดใหญ่ปรากฏออกมาจากหมู่เมฆอย่างช้าๆ
…นั่นคือกระบี่เล่มนั้น!
ตัวด้ามเป็นสีเข้ม ลักษณะโบราณและยิ่งใหญ่ ตรงกลางมีร่องแสงสีเงินส่องประกาย จนสามารถมองเห็นแสงสายฟ้าสีน้ำแข็งได้จางๆ แสงนั้นแหวกว่ายไปมา สายฟ้าถล่มทลาย!
ส่วนด้ามจับจะเป็นสีดำสลักลายมังกรเอาไว้อย่างชัดเจนราวกับมันยังมีชีวิตอยู่!
ในขณะที่มันกำลังร่อนลงมาอย่างช้าๆ ทันใดนั้นอากาศก็ถูกฉีกขาดจนเป็นรู!
ตั้งแต่ส่วนบนส่วนล่าง มันแข็งและตรงอย่างมาก!
ปราณของกระบี่นั้นน่าสะพรึงกลัวอย่างมาก แรงกดดันท่วมท้น จนทำให้ทุกคนรู้สึกหนาวเหน็บ!
“นั่น…นั่นมันกระบี่หลงหยวน!”
ผู้อาวุโสเฉินเค่อเป็นคนแรกที่ตอบสนองขึ้น ดวงตาทั้งสองข้างเบิกกว้าง ใบหน้าชราเต้มไปด้วยความตกใจและไม่อยากจะเชื่อ!
แต่เมื่อได้ยินดังนั้น ทุกคนก็ต่างตกตะลึงไปตามๆ กัน!
กระบี่หลงหยวน!
คาดไม่ถึงว่าจะเป็นกระบี่หลงหยวนจริงๆ!
ตามตำนานเล่าว่ากระบี่เล่มนี้องค์ไท่จู่เป็นคนหลอมขึ้นมาด้วยตนเอง อีกทั้งยังสร้างอาณาเขตแห่งใหม่มาเพื่อสร้างสุดยอดกระบี่เล่มนี้โดยเฉพาะด้วย!
ซั่งกวนโหยวจ้องมองกระบี่ที่ลอยอยู่กลางอากาศตาเขม็ง ก่อนจะพูดเสียงเรียบว่า
“ถูกต้อง! นั่นคือกระบี่หลงหยวนอย่างแน่นอน! คิดไม่ถึงเลยว่า…ในช่วงชีวิตของข้าจะสามารถเห็นกระบี่หลงหยวนถูกเชิญออกมาจากอาณาเขตเซียนเทพของราชวงศ์เทียนลิ่งด้วยตาตัวเองเช่นนี้!”
แม้แต่ซั่งกวนโหยวที่ได้ผ่านพายุมาน้อยใหญ่ แต่เมื่อได้เห็นภาพเหตุการณ์เช่นนี้ เขาก็ปกปิดความตื่นเต้นดีใจเอาไว้ไม่มิด
หลายพันปีที่ผ่านมา ต้องการจะนำกระบี่หลงหยวนออกมาในโลกภายนอกอยู่เสมอ แต่กลับต้องผิดหวังอยู่ซ้ำๆ ไม่ว่าจะเป็นใคร ใช้วิธีอันใด เหมือนว่าจะไม่มีทางทำได้เลยแม้แต่น้อย จากนั้นเรื่องนี้จึงค่อยๆ กลายเป็นความหลงใหลในใจของพวกเขาเท่านั้น
ท้ายที่สุดแล้วนี่ก็เป็นของวิเศษที่องค์ไท่จู่ได้ทิ้งเอาไว้ในปีนั้น และยังเป็นอาวุธดั้งเดิมที่ท่านทรงหวงแหนมากที่สุด ดังนั้นมันจึงมีความหมายอย่างมาก
ต่อให้จะเกิดการล้มเหลวอีกสักกี่ครั้ง คนของราชวงศ์เทียนลิ่งก็ไม่เคยที่จะยอมแพ้มันเลยสักครั้ง และมีการพยายามที่จะทดลองอยู่ตลอด
หลายปีที่ผ่านมานี้ ไม่รู้ว่ามีคนจำนวนมากน้อยเท่าไรที่บาดเจ็บเพราะเรื่องเหล่านี้ บางครั้งก็ได้คร่าชีวิตของพวกเขาไปโดยตรงเลยทีเดียว
แม้แต่ซั่งกวนโหยว ในปีนั้นก็ยังเคยเข้าไปทดลองในอาณาเขตเซียนเทพของราชวงศ์เทียนลิ่งด้วยเช่นกัน แต่น่าเสียดายที่เขาต้องกลับมาพร้อมกับอาการบาดเจ็บ
คิดไม่ถึงเลยว่าสมบัติศักดิ์สิทธิ์ตามตำนานที่มีอยู่ชิ้นเดียวชิ้นนั้น จะปรากฏอยู่ตรงหน้าของพวกเขาเช่นนี้!
หลังจากนั้นท่ามกลางสายตาที่จับจ้องมาไม่หยุดหย่อน กระบี่หลงหยวนเล่มนั้นก็ได้ตกมาอยู่ที่กลางฝ่ามือของฉู่หลิวเยว่!
นางจับด้ามกระบี่ไว้มั่น พร้อมอัดฉีดพลังที่รุนแรงเข้าไป!
พรึ่บ!
กระแสเสียงกระบี่สั่นสะเทือน! เหมือนกับเสียงมังกรคำราม!
ในขณะเดียวกันนั้นเองในมือก็ยกขึ้น ชูกระบี่ขึ้นเหนือฟ้า!
พลังฟ้าดินที่อยู่รอบด้านก็เริ่มไหลวนมาที่กระบี่เล่มนี้อย่างบ้าคลั่ง!
เสียงฟ้าคำรามกึกก้อง! จนทำให้หูของทุกคนดังอื้ออึง!
“กระบี่หลงหยวน…ฟัน!”
เสียงของฉู่หลิวเยว่ดังขึ้นอย่างชัดเจน!
กระบี่สีดำที่อยู่ในมือก็เริ่มฟันอย่างรุนแรง!
ในตอนนั้นเองราวกับมีมือที่ไร้รูปร่าง มาแหวกท้องฟ้าให้เป็นส่วนๆ!
ทันใดนั้นเองเมฆที่หมุนวนอยู่ ตรงกลางเกิดการแหวกแยกออกมาอย่างชัดเจน และแบ่งเป็นสองฝั่งอย่างรวดเร็ว!
พายุหยุดหมุนอย่างกะทันหัน ต่อมาก็กลายเป็นคลื่นพายุที่รุนแรง พร้อมหมุนวนลงมาราวกับมังกรแหวกว่ายน้ำ
พายุพัดกระจายทุกสารทิศ!
ท้องฟ้าเหนือตำหนักหลางคุนก็เริ่มกระจายตัวอย่างไร้เสียง!
ความมืดเล็กๆ กำลังกลืนกินความว่างเปล่าด้วยความเร็วที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเนื้อ!
พลังของกระบี่หลงหยวนนั้นไม่ธรรมดาเลยจริงๆ!
พรึ่บ!
ทันใดนั้นคทาอาญาสิทธิ์เทียนลิ่งก็ส่องแสงสว่างขึ้นทันที!
แสงสีทองที่เบาบางกลายเป็นม่านพลังสายหนึ่งปกคลุมทั่วทั้งตำหนักหลางคุนเอาไว้!
แสงสีดำกลางอากาศแผ่ขยายออกมา แต่เมื่อสัมผัสกับม่านพลังนั้นในที่สุดมันก็หยุดลงทันที
แต่ทุกคนที่ยืนอยู่ด้านล่างนั้นก็ต้องสัมผัสถึงพลังแห่งการกดดันที่น่าหวาดกลัวนั้นโดยไม่สามารถหลีกเลี่ยง!
ทุกคนจึงตกใจอย่างมาก
ที่แท้…นี่ก็คือแรงกดดันที่แท้จริงของกระบี่หลงหยวนนี่เอง!
มิน่าล่ะตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา…คนของราชวงศ์เทียนลิ่งถึงได้หมั่นพยายามเชิญกระบี่เล่มนี้ออกมายังโลกภายนอก!
อาวุธศักดิ์สิทธิ์ระดับนี้มีเจ้าของไปแล้ว มีอันใดที่น่าหวาดกลัวกัน?
ชั่วพริบตาต่อมา ปราณกระบี่สีดำนั้นก็พวยพุ่งออกมาจากกระบี่หลงหยวน ก่อนจะพุ่งไปยังเจียงอวี่เฉิง!
เสียงหัวใจของเจียงอวี่เฉิงเต้นอย่างบ้าคลั่ง!
อันตราย!
ความคิดนั้นปรากฏขึ้นมาในสมองของเขาทันที พร้อมตัวเขาที่กระโดดไปกลางอากาศ! และถอยไปด้านหลังอย่างรวดเร็ว!
ถ้าการโจมตีครั้งนี้โดนตัวของเขา ผลลัพธ์ที่ว่านั้นไม่ต้องนึกถึงเลย
ในฐานะที่เขาเป็นจอมยุทธ์ระดับเจ็ด ระดับการต่อสู้ของเขาย่อมไม่ต่ำ อย่างน้อยเมื่อเทียบกับคนทั่วไปแล้วก็ยังนับว่าแข็งแกร่ง!
แต่ว่าในตอนนี้เมื่อต้องเผชิญหน้ากับปราณกระบี่ที่น่าเกรงขาม ในใจของเจียงอวี่เฉิงขึงเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและหวาดกลัว!
ดังนั้นตั้งแต่แรกเริ่ม เขาจึงรวบรวมพลังดั้งเดิมทั้งหมดในการหลบหนีอย่างรวดเร็ว!
แต่ในตอนนั้นเอง เขาได้ถอยหลังลงไปกว่าสิบจั้ง!
เจียงอวี่เฉิงว่าเร็วแล้ว แต่กระบี่หลงหยวนกลับเร็วกว่า!
ดังนั้นทุกคนจึงเห็นเพียงกระบี่สีดำที่แหวกอากาศไป!
วินาทีถัดมากระบี่เล่มนั้นก็มาอยู่ตรงหน้าของเจียงอวี่เฉิงแล้ว!
ในขณะนั้นลมพัดกระโชกแรง ผมสีดำของเขาปลิวไร้ทิศทาง บริเวณระหว่างคิ้วสามารถสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดจากการถูกของมีคมกรีดอย่างชัดเจน!
เขากางม่านพลังลงด้านหน้าอย่างไม่ลังเล!
ตู้ม!
ในขณะที่ปราณกระบี่สีดำได้สัมผัสกับม่านพลังของเขา ทันใดนั้นเองก็มีเสียงดังโครมครามเกิดขึ้น
คาดไม่ถึงว่าม่านพลังของเขา เพิ่งกางได้ไม่กี่วินาทีก็แหลกสลายกลายเป็นฝุ่นผงแล้ว!
ในใจของเจียงอวี่เฉิงรู้สึกหวาดกลัวมากยิ่งขึ้น!
จิตสังหารของกระบี่หลงหยวนที่ไล่ตามเขามานั้น บุกหน้าเหมือนผ่าลำไผ่ บุกทลายทุกอย่างให้ราบเป็นหน้ากลอง เรียกได้ว่าตามฆ่าล้างผลาญ!
อาศัยเพียงแค่ฝีมือของปัจจุบันของเขา เดิมทีก็ไม่สามารถขวางพวกมันได้อยู่แล้ว เรื่องอื่นนั้นไม่ต้องไปพูดถึงเลย!
เสียงหัวใจของเจียงอวี่เฉิงเต้นกระหน่ำ
เขาต้องถอยแล้วถอยอีก!
แต่ว่าเขาในตอนนี้จะเป็นคู่ต่อสู้ของกระบี่หลงหยวนได้อย่างใด?
เพียงแค่ชั่วพริบตาเดียว ระยะห่างของพวกเขาทั้งสองคนก็ลดลงอย่างรวดเร็ว!
ปราณอันแข็งแกร่งได้บดขยี้เจียงอวี่เฉิงอย่างสมบูรณ์แบบ!
เจียงอวี่เฉิงรู้สึกเพียงแค่ว่าอากาศที่อยู่โดยรอบค่อยๆ แข็งตัว ทุกการเคลื่อนไหวของเขาก่อนหน้านี้ เหมือนว่าจำเป็นต้องใช้พลังดั้งเดิมมากกว่าก่อนหน้านี้เท่าตัว!
ดวงตาของเขาทั้งสองข้างกำลังจ้องปราณกระบี่สีดำที่พุ่งออกมาตาเขม็ง! หัวใจของเขาแทบจะหยุดเต้นในทันที!
ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกเจ็บปวดตรงระหว่างคิ้วมากขึ้น เลือดเหนียวและคาวค่อยๆ ไหลหยดลงมา
เจียงอวี่เฉิงกัดฟันกรอด ทันใดนั้นเองกระแสปราณที่เย็นเยียบก็พุ่งผ่านดวงตาของพวกเขา!
ในตอนที่เขากำลังจะลงมือ แต่ปราณกระบี่ก็มาถึงแล้ว!
แต่ทว่าปราณกระบี่ก็หักเหแล้วเฉียดไปทางแขนซ้ายของเจียงอวี่เฉิงแทน!
พรึ่บ!
เขาได้ยินเพียงแค่เสียงของมีคมเฉือนเนื้อ ทันใดนั้นเองทุกคนก็ได้เห็นว่ามีอันใดบางอย่างหล่นจากกลางอากาศ! แล้วตกลงบนพื้น!
แต่เมื่อมองเพ่งลงไป ก็จะพบว่านั่นคือแขนของเจียงอวี่เฉิง!
คาดไม่ถึงว่าแขนของเจียงอวี่เฉิง จะถูกกระบี่ของฉู่หลิวเยว่ตัดจนขาดแล้ว!
พรึ่บ!
เจียงอวี่เฉิงที่ถูกโจมตี ก็ทรุดตัวล้มลงที่พื้นอย่างรุนแรง! บนพื้นหินอ่อนสีขาว มีรอยคราบเลือดยาวเป็นทางกว่าสิบจั้ง!
ฉู่หลิวเยว่โบกกระบี่ของตนเองไปมา ริมฝีปากยกยิ้มเป็นรอยยิ้มที่เย็นชา
“ไหล่ของเจ้า องค์หญิงเช่นข้าตัดรอบหนึ่งได้ รอบต่อไปก็ตัดได้!”
“ตอนนี้ เจ้าจะยอมรับ…หรือไม่!”
————————————————————–