ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 1037 เปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่
ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 1037 เปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่
เขาใช้แรงเปิดผ้าห่มของผู้หญิงคนนี้ออก มือนั้นก็บีบอย่างแรงลงไปที่จุดขาหักที่เพิ่งเย็บให้ติดกัน
“หา—-“
ทันใดนั้น เสียงกรีดร้องปานหมูถูกเชือดของผู้หญิงก็ดังขึ้นมา
ม็อกโกก็มองดูจนอึ้ง
เมื่อได้สติ จึงได้มองไปที่นิ้วมือสองสามนิ้วของชายคนนั้นที่แทบจะทะลุเข้าไปในขาที่ขาของหญิงสาวคนนี้แล้ว ก็เลยทิ้งถ้วยยาที่ถืออยู่ในมือทิ้งไป!
“คณาธิป คุณทำอะไร? คุณปล่อยเดี๋ยวนี้นะ! !” เขาตะโกนอย่างโมโหมาหนึ่งประโยค รีบก้าวเท้ามาอย่างไวแล้วลงมือกับเขา
แต่ผู้ชายที่ใส่แว่นตาคนนี้ จู่ ๆ ก็เงยหน้าขึ้นมาท่ามกลางเลือดเจิ่งนอง มองดูเขาแล้วยิ้มอย่างเย็นชา
“ผมคิดว่าพลตรีผู้ยิ่งใหญ่แห่งตระกูลเทวเทพเป็นบุคคลผู้ทรงพลังมากคนหนึ่ง ที่แท้ก็เป็นเพียงแค่หุ่นฟางที่ถูกคนปั่นหัวเล่นดีๆ นี่เองสินะ”
“คุณพูดอะไรนะ?”
“ผมพูดผิดงั้นเหรอ? ก่อนหน้านี้เธอเพิ่งจะตัดขาคู่หนึ่งของคนอื่นทิ้ง ที่น่าหัวเราะก็คือ ต่อมาคุณก็คอยดูแลเธอเพื่อให้เธอรักษาขาข้างนั้นของตัวเองอยู่ที่นี่”
“ยังมีนะ คุณรู้ไหมว่าผู้หญิงของคุณเกิดอะไรขึ้นบ้างตอนเดินทางไปเมืองเคลียร์? เธอตั้งครรภ์ลูกของคุณอยู่ คนมากมายขนาดนั้นที่ถูกเธอว่าจ้างเกือบเอาชีวิตไม่รอดกันทั้งแม่ทั้งลูกในระหว่างทาง แต่คุณสิ ยังคอยดูแลปรนนิบัติป้อนข้าวป้อนน้ำ เช็ดขี้เช็ดเยี่ยวให้เธออยู่ที่นี่?”
เขากัดฟันพูดคำเหล่านี้ออกมาทีละคำ ๆ
สีหน้าอารมณ์นั้นจ้องมองดูชายที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ เหมือนกับว่ากำลังดูเรื่องตลกขบขันอย่างมากเรื่องหนึ่ง นอกจากความผิดหวังถึงขีดสุดแล้ว ก็มีเพียงแค่ความเย้ยหยันที่มองดูสิ่งไร้ค่าไม่ปาน
ในสมองของม็อกโกเกิดเสียง “วิ๊ง” ขึ้น
ลูก?
เขากำลังพูดอะไรอยู่?
ข่าวนี้มาแบบกะทันหันเกินไปแล้ว จนถึงกับเขารู้สึกโล่งเปล่าอยู่ตรงนั้นเป็นหลายวินาที
และก็ในเวลานี้เอง ผู้หญิงคนที่อยู่บนเตียงผู้ป่วยก็กรีดร้องดิ้นทุรนทุรายขึ้นมา หลังจากที่เห็นเพียงแรงอาฆาตปรากฎขึ้นในดวงตาที่แดงก่ำคู่นั้นของเธอเพราะความเจ็บปวดทรมานเป็นอย่างมาก
วินาทีถัดมา—
“ฉันจะฆ่าแก！”
เธอตะโกนออกมาอย่างดุร้าย แม้กระทั่งเข็มที่เสียบไว้อยู่บนหลังมือตัวเองก็กล้าดึงออกแล้วทิ่มแทงอย่างโมโหมาทางคณาธิป
คณาธิปเห็นเช่นนั้น กำลังจะหลบตัวออกห่าง
แต่ในเวลานี้เอง เสียงวิ๊งวิ๊งที่คุ้นเคยนั้นก็ปรากฏดังขึ้นในหูของเขาอีกแล้ว
เขาโซเซไปมา โดยที่ไม่ได้หลบออกห่างจากตัวผู้หญิงคนนี้ เสียงอุปกรณ์อันแหลมคมเสียบเข้าไปในร่างกายคน เขาที่กำลังก้มลงพอดีก็รีบกุมคอของตัวเองไว้ทันที
“……”
ทั้งห้องพักผู้ป่วยก็เงียบสงบลง
ไม่เพียงแต่ผู้หญิงที่เป็นฆาตกรคนนี้
แม้แต่ม็อกโกที่ยังคงอึ้งตกใจอยู่ ต่างก็หันมามองดู และเผยให้เห็นสีหน้าแบบไม่น่าเชื่อสุดขีดออกมา
ก็ใช่ สถานการณ์ของผู้หญิงคนนี้ในเวลานี้ อย่าว่าแต่ผู้ใหญ่คนหนึ่ง แม้แต่เด็กหนึ่งคนก็เกรงว่าสามารถจะหลบหลีกออกได้
แต่ว่าผู้ชายคนนี้กลับไม่ได้หลบหลีกออก
และนี่ยังไม่ใช่เรื่องที่แย่ที่สุด สิ่งที่ทำให้พวกเขาต้องหวาดกลัวที่สุดก็คือ หลังจากที่พวกเขาเห็นว่าผู้ชายคนนี้กุมคอของตัวเองไว้ ไม่นานนัก เลือดสีแดงสดก็พุ่งกระฉูดออกมาจากซอกนิ้วของเขา
วินาทีนั้น เขาก็โซเซไปมาแล้วล้มลงไป
“คณาธิป–“
ในที่สุดม็อกโกก็รู้ได้ว่าจะเกิดเรื่องขึ้นแล้ว ทันใดนั้นนั้นก้าวเท้าพุ่งเข้าไปรับตัวเขาเอาไว้ทัน
แต่ภายในเวลาอันรวดเร็วนี้ สติสัมปชัญญะของคนคนนี้ได้เลอะเลือนไปเรียบร้อยแล้ว เลือดของเขาก็เหมือนกับน้ำพุที่พุ่งกระฉูดออกมาจากรูเข็มนั้นอย่างไม่หยุดหย่อน
“คณาธิป? คณาธิป?!!”
“……..เธอ…….เธออยู่เมืองเคลียร์ เด็ก….ปลอดภัย คุณ…….คุณอย่ารังแกเธออีก เธอก็แค่โง่……โง่ไปหน่อย แต่สำหรับคุณแล้ว เธอ……สะอาด…….กว่าใครๆ”
ตอนที่คณาธิปจะหมดสติไป ก็ทิ้งไว้เพียงประโยคนี้ให้กับชายคนนี้
เขาพูดว่าแสงดาวโง่
แต่คำสุดท้ายที่เขาพูดอธิบายเธอไว้ว่า–สะอาด!
ใช่สิ เมื่อเทียบกับผู้หญิงเหล่านั้นที่ต่างหมายปองตำแหน่งคุณนายหญิงแห่งตระกูลเทวเทพแล้ว แสงดาวคือใสซื่อบริสุทธิ์กว่าใครๆ เธอไม่ได้สนใจสิ่งเหล่านั้น สิ่งที่เธอสนใจก็เพียงแค่ตัวของม็อกโกเท่านั้น
ในที่สุดม็อกโกก็ตระหนักได้แล้วว่าตัวเองทำอะไรผิดลงไป
เขากดที่คอของเขาไว้แน่น ครั้งแรกที่มีความลนลานได้มากขนาดนี้ “ช่วยด้วย! ช่วยด้วยครับ!!”
และผู้หญิงที่อยู่ด้านหลังของเขา หลังจากที่ได้เห็นฉากนี้แล้ว ตัวอ่อนทรุดลงไป ในที่สุด ทั้งตัวเธอก็เปลี่ยนเป็นสีขาวซีดลงไป………..
คณาธิปเป็นถึงคนของตระกูลหิรัญชา!
——
ตอนที่เส้นหมี่กับแสนรักได้รับข่าวนี้ เป็นช่วงที่พวกเขามาถึงเมืองเคลียร์พอดี
“นายว่าอะไรนะ? คณาธิปเขาเป็นอะไร?”
แสนรักที่เพิ่งมาถึงจุดหมาย จู่ ๆ ได้รับสายโทรศัพท์นี้ สีหน้าก็เปลี่ยนดูแย่มาก
แต่ในสายโทรศัพท์นี้ เขายังได้ยินถึงข่าวคราวหนึ่งที่ทั้งทำให้ผิดหวังเป็นอย่างมากและเจ็บปวดเศร้าใจเป็นอย่างมาก
“เขาถูกแทงทะลุหลอดเลือด หลังจากที่ถูกส่งเข้าไปในห้องฉุกเฉินแล้วก็ยังคงไม่สามารถห้ามเลือดให้หยุดได้ หมอบอกว่า ตัวเขาเองเป็นผู้ป่วยมะเร็งเม็ดเลือดขาวระยะสุดท้าย รัก ฉัน……..ฉัน…….”
สองสามคำสุดท้ายเหล่านั้น คนในโทรศัพท์คือแทบพูดไม่ออกเลย
แสนรักได้ฟังแล้ว ก็ด่าด้วยความโมโห : “ม็อกโก นายมันสารเลวจริงๆ!!”
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาด่าเขาตรงๆ ออกไปแบบนี้ ！
เส้นหมี่ยืนฟังอยู่ข้างๆมาโดยตลอด ในใจรู้สึกหนักอึ้งขึ้นมา กว่าจะที่รอให้ชายคนนี้วางสายโทรศัพท์ลงได้ เธอก็รีบถามขึ้นมาทันทีว่า : “เกิดเรื่องอะไรขึ้น? คณาธิปเขาเป็นอะไร?”
“……”
ผ่านไปนานมาก ถึงจะเห็นว่าชายคนนี้สูดลมหายใจเข้าลึกๆ หนึ่งครั้ง