ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 1039 ฉีกร่างนางผู้หญิงมารยา
ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 1039 ฉีกร่างนางผู้หญิงมารยา
“นายตามฉันมา！”
เขาไม่เกรงใจเลยสักนิดจริงๆ
แต่คราวนี้ ในฐานะพี่ชายใหญ่อย่างม็อกโก กลับไม่มีความเป็นพี่ชายให้เห็นเลยแม้แต่น้อย หลังจากมองดูเขาครู่หนึ่ง ก็ยอมเดินตามเขาไปแต่โดยดี
เส้นหมี่เห็นแล้ว จึงเหลือบมองดูอีกฝั่งหนึ่งของทางเดิน ใบหน้าสวยๆ ก็เคร่งขรึมเย็นชาลงทันใด เธอก้าวเท้าเดินไปยังโซนห้องพักผู้ป่วย
ได้ยินว่า สาเหตุของทั้งหมดนี้ ก็เป็นเพราะคนสารเลวนั่นที่คอยหลอกตามหลอนอยู่ตลอด！！
เส้นหมี่ใกล้จะเดินถึงโซนห้องพักผู้ป่วย VIP แล้ว
“คุณผู้หญิงคุณชายแสนรัก?”
ประตูของห้องพักผู้ป่วยหมายเลข 09 ในเวลานี้มีสมาชิกทีมย่อยที่สวมใส่ชุดลำลองสองนายกำลังยืนเฝ้าอยู่ตรงนั้นเรียบร้อยแล้ว
หลังจากที่จู่ ๆ เห็นเส้นหมี่ พวกเขาก็ตกใจมาก
เส้นหมี่เหลือบมองพวกเขาสีใบหน้าไร้ซึ่งอารมณ์ใดๆ ：”ผู้หญิงคนนั้นอยู่ข้างใน?”
สมาชิกทีมย่อยทั้งสองคนก็พยักหน้ารับทันที ：”ใช่ครับ พลตรีม็อกโกโทรศัพท์เรียกพวกเรามาเฝ้าเธอไว้โดยเฉพาะ คุณผู้หญิงคุณคิด………..?”
“เปิดออก ฉันอยากเข้าไปเจอเธอหน่อย！”
เส้นหมี่ออกคำสั่งโดยไม่ลังเลใดๆ
สมาชิกทีมย่อยทั้งสองคนได้ยิน ลังเลใจเล็กน้อย ：”คุณผู้หญิงครับ ไม่ใช่ว่าพวกเราไม่ให้คุณเข้าไป เพียงแต่…..เหมือนว่าเธอจะเป็นบ้าแล้ว อาละวาดโวยวายอยู่ในห้องตลอด แม้แต่ประธานคณาธิปเองก็ได้รับบาดเจ็บเพราะฝีมือเธอ พวกเราเป็นห่วงคุณ………”
“คนบ้า?”
เส้นหมี่จ้องมองห้องพักผู้ป่วยนี้ที่ยังคงมีเสียงอาละวาดดังออกมาอยู่เป็นช่วงๆ แล้วหัวเราะเยาะ
เธออยากจะลองดูซิว่า เธอบ้ายังไง?
เส้นหมี่ถีบประตูเข้าไปดื้อๆ
“ปัง——”
“หา！！”
จริงๆ ด้วย ในวินาทีนั้นที่เธอถีบประตูเข้าไป ก็มีเสียงตะโกนของผู้หญิงคนหนึ่งดังมาจากในห้อง
ตามมาด้วยเงาของสิ่งของอะไรบางอย่างทุบมาอย่างแรง
มุมตาของเส้นหมี่เห็นแล้วก็รีบเบี่ยงหลบทันที
“เพล้ง——!”
สิ่งของหล่นลงบนพื้นแตกละเอียดออกเป็นเสี่ยงๆ ไปในทันที
นั่นเป็นแค่แก้วน้ำชาดื่มน้ำแก้วหนึ่ง
เส้นหมี่มองดูอย่างดูถูก จนกระทั่งเสียงแตกของแก้วน้ำชาบนพื้นนี้ได้เงียบเสียงลง เธอจึงเงยดวงตาทั้งคู่ขึ้น มองดูไปที่ผู้หญิงผมเผ้ากระเซิงนอนขดตัวอยู่หลังม่านหน้าต่างอย่างไม่รีบไม่ร้อน
รูปลักษณ์แบบนี้ดูเหมือนคนบ้าจริงๆ
น่าเสียดาย เธอไม่ใช่
เส้นหมี่หยิบเข็มยาวเรียวเล่มนั้นออกมาจากบนตัวของตัวเอง : “อันที่จริง อยู่ที่เมืองหลวงมานานขนาดนั้น ฉันคิดมาตลอดว่าคนที่โดดเด่นที่สุดในตระกูลโชคศักดาของพวกเธอ ก็คือเธอ!”
“……”
“ในอดีตตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันเห็นเธอ คือคนที่น่ารักว่านอนสอนง่ายเพื่อเอาใจคุณท่าน จากนั้น ต่อหน้าคุณป้าของเธอ เธอก็ยอมอดทนอดกลั้นเอาไว้มาก ถึงแม้ว่าหล่อนจะให้เธอมาวางยาแสนรัก เธอก็ยอมทำตาม ในจุดนี้ของเธอ มีมันสมองมากกว่าใครๆ ทั้งหมดในตระกูลโชคศักดา”
เส้นหมี่ลากเก้าอี้ตัวหนึ่งมา
ไม่ได้ทำอะไรกับเธอ เพียงแค่หลังจากที่นั่งลงในขณะที่นั่งไขว่ห้างไป ก็เล่นเข็มเล่มนั้นในมือต่อไปด้วย
ชั่วครู่ แสงอาทิตย์ที่ค่อยๆ โผล่ขึ้นมาก็สาดส่องมากระทบที่ปลายแหลมคมของเข็มอันนั้น เผยให้เห็นแสงสะท้อนที่เย็นเฉียบ ทันใดนั้น คนที่มองดูก็ต้องถึงกับอกสั่นขวัญหายเลยทีเดียว
ผู้หญิงคนนี้ก็ละสายตาทั้งคู่ออกไป
แต่เธอหันมองดูคือผ้าม่านหน้าต่าง ใช้มือเพียงข้างเดียวปีนขึ้นมาอย่างช้าๆ พูดพึมพำกับตัวเอง ช่างเหมือนกับคนบ้าจริงๆ
เส้นหมี่หัวเราะ ： “แต่ สุดท้ายเธอทำผิดครั้งมหันต์ นั่นก็คือปิดบังตัวเองมากเกินไป การตายของพ่อแม่ม็อกโก คนของตระกูลออกมาสร้างความวุ่นวายของตระกูลโชคศักดาคือ นิษา ม็อกโกเกิดเรื่องที่ซีจาร์ คนที่ออกมาก็ยังเป็นนิษา แต่เธอน้องสาวลูกพี่ลูกน้องแท้ๆคนหนึ่งที่มีความเกี่ยวข้องทางสายเลือดกับเขา กลับที่จะตีตัวออกห่างจากเขาให้มากเท่าที่จะห่างได้ เธอคิดว่าแบบนี้มันเหมาะสมเหรอ?”
จู่ ๆ เธอก้มหน้าลงมา เข็มเล่มนั้นที่อยู่ในมือ ก็แทงเข้าไปที่คอของผู้หญิงคนนี้ด้วยความเร็วราวสายฟ้าฟาด
“จึ๊ก——“
เป็นไปตามคาด การตอบสนองของเธอคือรวดเร็วเป็นอย่างมาก
เข็มของเส้นหมี่เพิ่งจะออกไป ผ้าม่านหลายชิ้นที่ถูกเธอจับไว้ในมือก็ถูกเธอจับไว้ด้วยแรงที่มี คนทั้งคนก็หดตัวถอยร่นไปด้านหลังด้วยความหวาดกลัว
คนที่บ้าจริงๆ จะมีความสามารถในการตอบสนองแบบนี้?
เหมือนกับแสงดาว ภารานินเมื่อก่อนหน้านี้……….
เกรงว่าหลังจากที่พวกเธอเห็นฉากนี้แล้ว ไม่เพียงแต่ไม่หลบซ่อนตัว แต่กลับจับจ้องมองของเล่นสีสันสวยงามสิ่งนี้อย่างเหม่อลอยแทน
จนกระทั่งมันถูกแทงเข้าไปในร่างกายของพวกเธอ！
เส้นหมี่หยุดลงตรงที่ระยะห่างเพียงแค่หนึ่งนิ้วมือจากคอของผู้หญิงคนนี้
“หลบทำไม? ตอนนี้ฉันยังไม่ฆ่าเธอหรอก”
“……”
“ยิ่งคิดปิดบัง ก็ยิ่งเผยพิรุธออกมาให้เห็นมากขึ้น แต่ในตอนนั้น ฉันเบื่อที่จะไปคิดแค้นกับเธอ เธอผิดก็คือผิด แต่ไม่ควรไปทำร้ายแสงดาว！”
ในที่สุดสายตาของเส้นหมี่ก็ค่อยๆ เย็นชาลงไป
เข็มของเธอก็ค่อยๆ ขยับเข้าไปใกล้ผู้หญิงคนนี้ทีละนิดๆ จริงๆ
ผู้หญิงคนนี้เห็นแล้ว สีหน้าเดี๋ยวเขียวเดี๋ยวขาวสลับไปมา ทันใดนั้น เธอปีนผ้าม่านคิดจะวิ่ง
แต่ในเวลานี้มันสายเกินไปแล้ว ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าของเธอ ผู้หญิงที่ทำให้ทั้งสมรมณ์วัลย์ต่างพากันสยบแทบเท้าของเธอในตระกูลเทวเทพ เข็มในมือเล่มนั้น ก็ได้แทงเข้าไปในคอทั้งเร็วและแรงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“หา——”
เป็นที่คอเหมือนกัน
แต่ครั้งนี้ ความทุกข์ทรมานที่เส้นหมี่ต้องการ จะต้องหนักกว่าคณาธิปอีกเป็นร้อยเท่าพันเท่า
ทั้งห้องพักผู้ป่วยถูกเติมเต็มไปด้วยเสียงกรีดร้องโหยหวนอันน่าขนลุกของผู้หญิงคนนี้ เธอกุมคอของตัวเองไว้แล้วกลิ้งไปมาอย่างสาหัสอยู่บนพื้น เพราะความเจ็บปวดร่างกายจึงชักกระตุกเป็นครั้งคราว
สมาชิกสองนายด้านนอกเห็นแล้ว ทันใดนั้น หนังศีรษะพวกเขาก็ชาไปตามๆกัน
คุณผู้หญิงคนนี้เล่นบนโหดแบบนี้เลยเหรอ?