ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 1095 ทรยศ
ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 1095 ทรยศ
และในประเทศ Z ณ ขณะนี้ ม็อกโกได้นำทีมย่อยเข้ามากลางป่าเรียบร้อยแล้ว
“คุณชายม็อกโก คุณทำแบบนี้มันอันตรายมากเลยนะ พวกเราลองถามคุณท่านก่อนดีไหม? จากนั้นค่อยตัดสินใจ?”
ก่อนออกเดินทาง ในที่สุดรองผู้นำเดชาก็ฟื้นแล้ว
หลังจากที่เขาได้ยินแล้วว่าเขาคิดจะชิงตัวคนมา ทันใดนั้นก็ทั้งเป็นห่วงทั้งร้อนใจ หวังว่าคุณชายท่านนี้สามารถที่จะพิจารณาปัญหานี้ใหม่อีกครั้ง
ซึ่งมันอันตรายมากจริงๆ
เห็นได้ชัดว่าตำรวจของประเทศ Z นี้ได้สมรู้ร่วมคิดกับคนผู้อยู่เบื้องหลังของพวกพ่อค้าอาวุธแล้ว
ไม่อย่างนั้น หลังจากที่จับกุมรองผู้นำเดชากับคนของเขาได้แล้ว พวกเขายังคิดหาคนไปสวมรอยเป็นพวกเขาเพื่อไปชิงตัวนักโทษมา จากนั้นก็โยนความผิดให้กับตระกูลเทวเทพ
แล้วตอนนี้เขาจะไปชิงตัวพ่อค้าอาวุธเหล่านั้นมาจริงๆ จะไม่มีอันตรายเหรอ?
แต่ม็อกโกกลับส่ายหน้าอย่างเรียบเฉย ： “ไม่จำเป็น ในเมื่อวันนี้พวกเขาจะส่งคนเหล่านั้นไปที่ศาลทหาร งั้นพวกเราก็ไม่มีทางถอยแล้ว หากรอไปแจ้งคุณปู่ ก็สายไปแล้ว!”
คำพูดของเขาพูดได้อย่างชัดเจนมาก
รองผู้นำเดชาที่นอนอยู่ในเต็นท์ ทันใดนั้นมือข้างที่ยังดีอยู่ก็กำหมัดแน่นจนขาวไปทั้งก้อน
สุดท้าย รองผู้นำเดชาก็ต้องมองดูคุณชายน้อยคนนี้จากไปด้วยตาปริบปริบ
อีกสองชั่วโมงต่อมา ในป่ารกทึบจนไม่มีแม้สายลมปลิวผ่าน หลังจากที่ม็อกโกนำทีมย่อย ผนวกกับทีมรักษาสันติสุขจากหลายประเทศมาถึงที่นี่แล้ว เขามองเห็นถนนด้านล่างเส้นนั้นที่วิ่งผ่านป่านแห่งนี้ โบกมือแสดงสัญญาณให้ทุกคนหยุดลง
“โก คือสถานที่นี้เหรอ?”
กัปตันทีมย่อยจากประเทศอื่นที่มีความสัมพันธ์อันดีกับเขา หลังจากที่เห็นฉากนี้แล้วก็เดินเข้ามาถาม
ม็อกโกพยักหน้า
“ใช่ นี่คือเส้นทางที่พวกเขาจะคุมตัวไปยังศาลทหาร และก็มีเพียงแค่ที่นี่ที่ลงมือได้ง่าย”
“จริงด้วย แต่โกนายค้นพบอะไรไหม? ที่แห่งนี้ ถ้าหากมีคนคิดอยากจะซุ่มโจมตีพวกเรา มันก็อันตรายมากเลยนะ”
กัปตันทีมย่อยคนนี้เตือนม็อกโกมาหนึ่งประโยค
ม็อกโกขมวดคิ้ว
สถานที่แห่งนี้ไม่ดีสำหรับพวกเขาจริงๆ ด้วย ฉะนั้น วิธีที่ดีที่สุดของพวกเขาก็คือ หลังจากรีบชิงตัวคนอย่างรวดเร็วที่สุดแล้ว พวกเขาก็แอบซ่อนตัวอยู่กลางป่ารกทึบทันที
อีกทั้งด้วยสัญชาตญาณของเขา เขาเกือบจะแน่ใจได้ว่า ตอนที่พวกเขาดำเนินการตามแผนนี้ ตำรวจของประเทศนี้ก็จะต้องวางกับดักเอาไว้อย่างดีแล้วด้วย แค่รอให้พวกเขาติดกับดัก
ม็อกโกก็ไม่ได้ไปคิดถึงเรื่องอื่นอีกแล้ว หลังจากที่มอบแผนการสู้รบให้แก่กัปตันทีมย่อยแต่ละประเทศแล้ว เขาก็นำทีมย่อยของตัวเองมาแอบซ่อนตัวอยู่ในแนวหน้าสุดของทีมนี้
กองทัพ: “พลตรี เดี๋ยวหลังจากที่พวกเราแย่งคนมาได้แล้ว ก็รีบไปทันทีใช่ไหม?”
ม็อกโก : “พวกนายไปกันก่อน ฉันคุ้มกันด้านหลัง”
เขาพูดคำนี้ออกมาโดยไม่ลังเลเลยสักนิด
กองทัพ ถึงกับอึ้ง
เป็นเวลานานมากกว่าที่สายตาของเขาจะย้ายออกไปจากตัวของผู้บัญชาการคนนี้ จากนั้นก็จ้องมองลงไปยังถนนด้านล่าง
กองทัพ ติดตามม็อกโกมากี่ปีแล้ว?
อันที่จริง ตัวเขาเองก็จำไม่ได้แล้ว เขาจำได้เพียงว่า เมื่อเขาเข้าร่วมทีมก็เป็นลูกน้องของเขาแล้ว หลังจากนั้นเขาก็ถูกเขฝึกฝนมาทีละก้าวๆ จนถึงตอนนี้ก็ติดตามเขาเสี่ยงอันตรายอยู่เป็นเวลาหลายปีแล้ว
กองทัพ ยกปืนไรเฟิลในมือขึ้น ไม่นาน จากในกล้องเล็งของปืนไรเฟิลนี้ เขาก็เห็นรถเรือนจำสีดำคันหนึ่งกำลังขับเข้ามาจากอีกฟากของถนนจริงๆ ด้วย
“พลตรี พวกเขามาแล้ว”
“ดี!”
ม็อกโกที่ยืนอยู่ด้านข้างได้ยินแล้ว ทันใดนั้นก็มีแสงสว่างวาบขึ้นมาในดวงตา
แต่ในเวลานี้ รองผู้นำคนนี้ก็พูดขึ้นมาอีกหนึ่งประโยคข้างๆ เขา : “วันนี้คุณขวัญออกมาแล้ว เธอไปที่เจแปนแล้วด้วย”
“นายว่าอะไรนะ?”
คำพูดนี้กะทันหัน และน่าพิศวงจนเกินไป
จนถึงขั้นที่ม็อกโกไม่มีการตอบสนองในตอนแรก
จนกระทั่งชายคนนี้หันหลังกลับมา ปืนไรเฟิลที่แบกไว้นั้นไม่ได้หันปากกระบอกปืนเล็งตรงมายังเขา แต่บนพื้นผิวกระจกของกล้องเล็ง ภายใต้แสงอาทิตย์ที่สาดส่อง มันรวมตัวเป็นจุดที่เจิดจ้ามากสะท้อนตกลงบนตัวของเขา
ทันใดนั้นเขาก็พลิกตัวลงนอน!
“ปัง–”
กระสุนปืนนัดหนึ่งจากฝั่งตรงข้ามยิงมาเจาะเข้าที่กระดูกไหล่ของเขา ภายในพริบตาเดียวก็มีเลือดไหลออกมา!
“นายทรยศฉัน?”
“…..ไม่……ใช่”
คนทรยศที่ยังคงนั่งอยู่ในท่านั้น เมื่อเห็นเหตุการณ์แบบนี้แล้ว ผู้บัญชาการคนนี้ยังสามารถหลบจนพ้นจุดสำคัญได้ ทันใดนั้น เขาก็ตื่นตระหนก เอ่ยปากรีบปฏิเสธขึ้นมาทันที
แต่ในเวลานี้ ม็อกโกก็ได้พุ่งเข้ามาหาแล้ว
เขาเหมือนกับเสือที่โหดร้าย ถึงแม้จะโดนยิง แต่ในตอนที่คนทรยศคนนี้กำลังตื่นตระหนกอยู่ เขาก็กระโดดขึ้นมาจากบนพื้นอีกครั้ง หลังจากที่คว้าขาทั้งสองข้างของชายคนนี้เอาไว้แล้ว เกิดเสียงดัง “ตึง” หนึ่งที!
ไร้ข้อกังขาใดๆ กริชทหารอันแหลมคมด้ามหนึ่งก็จ่ออยู่บนคอของคนเดรัจฉานคนนี้
“พล……พลตรี ไว้ชีวิต……”
“ไว้ชีวิต?”
ดวงตาทั้งคู่ของม็อกโกเต็มไปด้วยเลือดแดง เขากระทืบเขาอยู่ใต้เท้าของตัวเองอย่างแรง มีดนั้นก็เหมือนกับเชือดคอไก่ นิ้วมือกดแรงๆ ทันใดนั้น เลือดก็พุ่งปรี๊ดไหลออกมาจากปลายมีด
“แกคิดทรยศตั้งแต่เมื่อไหร่? รองผู้นำเดชาก็ถูกแกหักหลังใช่ไหม?”
“ผม………”
“รองผู้นำเดชาบอกฉันว่า ตอนที่พวกพ่อค้าอาวุธเหล่านั้นตกอยู่ในมือของตำรวจประเทศ Z ก็เพราะว่ามีหนอนบ่อนไส้ในทีมย่อยของฉัน ฉันยังไม่เชื่อ พวกนายเหล่านี้ติตดามฉันมาตั้งหลายปี แต่ละคนก็ถูกฉันฝึกมาเองกับมือ พวกแกมีเหตุผลอะไรที่จะมาทรยศฉัน?”
ผู้ชายที่หัวใจเหมือนเลือดกับทางเดินเส้นเลือดถูกตัดขาดออกจากกัน ในเวลานี้ หลังจากที่เขาเห็นคนที่ทรยศเขาด้วยตาตัวเองแล้ว ทุกคำที่เขาย้อนถามนั้นคือแทบจะร้องไห้เป็นสายเลือด