ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 1340 ทั้งบ้านเริ่มปฏิบัติการเคลื่อนไหว นี่คือ
ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 1340 ทั้งบ้านเริ่มปฏิบัติการเคลื่อนไหว นี่คือ…
ดังนั้นเรื่องนี้จึงกำหนดไว้เช่นนี้
หลังจากที่ทุกคนรู้ก็ล้วนสนับสนุนเป็นอย่างมาก แสงดาว คนตระกูลหิรัญชา รวมทั้งตระกูลวชิรนันท์ ตระกูลเทวเทพ ฯลฯ ทุกคนต่างมีความสุขที่คณาธิปตัดสินใจเช่นนี้
แม้แต่ทางแสนรักก็เองเช่นกันแม้จะดูไม่ค่อยออกก็ตาม ถ้าหากชายคนนี้ยุ่งกับการแต่งงาน ไม่สามารถดูแลบริษัทได้ เขาสามารถรับช่วงต่อได้สองสามวัน
นี่คือสิ่งที่ทุกคนช่วยสนับสนุน
คณาธิปเห็นเช่นนั้นก็ก้าวไปข้างหน้าในที่สุด
แต่ว่าพอเขาโทรไปที่ญี่ปุ่นเพื่ออธิบายเรื่องนี้กับเฮกังพ่อบุญธรรมของเขา เฮกังกลับลังเล
“อากิยามะ ทำไมแกถึงตกลงอีกล่ะ? เฮ้อ มันสายไปแล้ว ตอนนี้เชียนหยวนได้ประกาศแต่งงานกับพี่รองแกไปแล้ว ตอนนี้คนทั้งญี่ปุ่นรู้เรื่องนี้แล้ว คงไม่มีหวังที่จะเปลี่ยนแล้ว”
“อะไรนะครับ?”
คณาธิปบีบโทรศัพท์สีหน้าเปลี่ยนไปทันที
เฮกัง “ใช่ และพี่รองแกก็ยังชอบสาวน้อยคนนั้นมาก ตั้งแต่ประกาศการแต่งงาน หลายวันมานี้เขาก็ไปที่ตระกูลคิววาย เริ่มให้คนทำชุดเจ้าสาวให้เธอแล้ว”
พ่อบุญธรรมพูดไปก็ถอนหายใจอีก
แน่นอนว่าการแต่งงานครั้งนี้เฮกังหวังว่าลูกบุญธรรมของเขาและตระกูลคิววายจะประสบความสำเร็จ ยังไงซะหลังจากที่ลูกชายสองคนของเขาได้ครอบครองบริษัทเขาไป ก็ไม่สนใจเขาเลย
แต่ลูกบุญธรรมคนนี้ไม่เหมือนกัน
เขาไม่ได้เป็นคนให้กำเนิด แต่เขากลับดูมีความผูกพัน
สีหน้าของคณาธิปดูแย่มากขึ้นเรื่อยๆ
เขาวางสายแล้วนั่งที่โต๊ะทำงานโดยไม่ส่งเสียงใดๆ
กลิ่นอายของร่างกายคือหลังจากที่ทุกรูขุมขนเย็นลงแล้ว จะรู้สึกขนหัวลุกได้จากระยะไกล
เคมีถือเอกสารเข้ามาในเวลานี้ พอเห็นว่าท่านประธานน้อยนักที่จะนั่งเหม่ออยู่ตรงนั้น ร่างกายดูเย็นชาขึ้นดูน่ากลัว
ทันใดนั้นเขาก็หยุดอยู่ตรงนั้น
“ประธานคณาธิป คุณจะทำ?”
“จองตั๋วเครื่องบินไปญี่ปุ่นให้ฉันหนึ่งใบ ยิ่งเร็วยิ่งดี”
ทันใดนั้นชายคนนี้ก็พูดออกมา
เคมีตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง
กะทันหันขนาดนั้นเลยเหรอ?
แต่เมื่อเห็นใบหน้าเศร้าหมองของเขาจึงไม่กล้าถาม เขาจึงรีบจองตั๋วเครื่องบินทันที หลังจากจองเสร็จ ถึงจะโทรหาแสงดาวซึ่งทำงานอยู่ชั้นล่าง
“ไปญี่ปุ่น? เป็นอะไรไป? ไม่ใช่ว่าทางเชียนหยวนจะส่งคนมาเหรอ?”
แสงดาวได้ยินก็คิดว่าเป็นเรื่องนี้ แต่เธอนึกว่าทางฝั่งเชียนหยวนไม่ยินยอมที่จะส่งคนมา
เคมียิ่งไม่รู้เข้าไปใหญ่
“ไม่ทราบครับ แต่สีหน้าประธานคณาธิปไม่สู้ดีนัก ผมก็ไม่กล้าถาม”
“…”
สีหน้าไม่สู้ดีเหรอ?
มันหมายความว่าอย่างไร? มีอะไรบางอย่างผิดปกติเหรอ?
แสงดาวอยากจะโทรตรงๆ แต่หลังจากคิดดูแล้ว จากบทเรียนของสองวันก่อน ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนจะไม่ชอบให้คนมายุ่งเรื่องของเขามากเกินไป
ช่างเถอะ ดูสถานการณ์เอาละกัน
แสงดาวจึงหยุดอย่างนั้น
แต่ผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ได้อยู่เฉยๆ เธอสร้างกลุ่มวีแชทอย่างรวดเร็ว
[แสงดาว : เร็วเข้าๆ ทุกคนออกมาหน่อย ฉันมีอะไรจะบอกทุกคน!!!]
[เส้นหมี่ : พี่คะ พี่สร้างกลุ่มนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่คะ?]
[แสงดาว : โง่จริง ไม่เห็นเหรอว่าเพิ่งสร้าง?]
[แสนรัก : …]
[ม็อกโก : 555 มาแล้วๆ ที่รัก มีเรื่องอะไรเหรอ? ฉันเพิ่งชงนมให้ลูกสาว]
เป็นการอวดที่น่าหมั่นไส้จริงๆ
ประธานแสนรักและคุณเส้นหมี่แสดงท่าทีจะออกจากการสนทนากลุ่มทันที
แต่ตอนนั้นเองอยู่ๆก็มีคนในกลุ่มเข้ามาใหม่
อาจารย์ดิลก!!!
ท่านไชยันต์!!!
ทั้งกลุ่มเงียบกริบ…
[แสนรัก : ทุกคนคุยกันสิ ทำไมไม่คุยล่ะ? คุณอาดิลก คุณปู่ สวัสดีครับ เรากำลังคุยกันเรื่องคณาธิปน้องชายผม ยินดีที่มาเข้าร่วม]
[อาจารย์ดิลก : ใช่ สถานการณ์ตอนนี้เป็นอย่างไร?]
[ท่านไชยันต์ : เดี๋ยวก่อน เกิดอะไรขึ้นเหรอ? ฉันซื้อตั๋วเครื่องบินเรียบร้อยแล้ว พร้อมออกเดินทาง อย่ามายุ่งกับฉัน ฉันอยากเจอหลานชายตัวน้อยของฉันแล้ว!!]
…
สุดยอด มีคนอารมณ์ร้อนยิ่งกว่า
แสงดาวไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากอธิบายรายละเอียดความเป็นมาของเรื่องลงในกลุ่ม
[แสงดาว : แน่นอนว่าฉันไม่ต้องการให้เกิดเรื่อง แต่เคมีบอกว่าตอนที่เขาออกไป ใบหน้าไม่สู้ดีนัก ฉันค่อนข้างกังวล]
[ม็อกโก : ดูเหมือนว่าจะเรื่องอะไรบางอย่าง?]
[เส้นหมี่ : ทำไมไม่โทรหาเขาไปเลยล่ะ?]
[อาจารย์ดิลก : ไม่ได้ คณาธิปเด็กคนนี้มีความหยิ่งในศักดิ์ศรีสูงมาก หากเราบุ่มบ่ามเข้าไปมีส่วนร่วม เกรงว่าจะทำให้เขาไม่พอใจได้ ถึงตอนนั้นจะลำบากถ้าทำมันพัง]
ถึงยังไงดิลกก็เป็นคนที่เลี้ยงดูคณาธิปมาสิบปี ดังนั้นจึงรู้นิสัยของเขาเป็นอย่างดี
คนในกลุ่มเห็นแบบนี้ก็จนปัญญา
สุดท้ายแสนรักก็โผล่ขึ้นมาพูดว่า [แสนรัก : รอดูเงียบๆก่อน เกิดเรื่องแล้วค่อยว่ากัน]
จากนั้นกลุ่มวีแชทที่แสนคึกคักซึ่งสร้างโดยผู้หญิงคนนี้ก็เงียบลงในที่สุด
คณาธิปในเวลานี้ได้ขึ้นเครื่องบินไปญี่ปุ่นแล้ว
ทำไมเขาถึงไปญี่ปุ่น?
อันที่จริงแม้แต่เขาเองก็รู้สึกแปลกๆ
อย่างน้อยเคมีก็จองตั๋วเครื่องบินแล้ว ตอนบอกเขา เขาที่นั่งบนเก้าอี้ก็รู้สึกเหลือเชื่อเมื่อได้สติ
ในขณะเดียวกันก็กลัดกลุ้มเล็กน้อย