ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 1354 งานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่

ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 1354 งานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่

สุดท้ายก็เป็นแสงดาวที่ให้คนไปจัดการเรื่องรถ ก็ไม่เยอะมากนัก ก็แค่สามสิบคัน นอกจากโรลส์รอยซ์ห้าคันนำหน้า คันอื่นๆ ก็เป็นรถสปอร์ตทั้งหมด

ช่วยไม่ได้ หลังจากที่บินวนมาถึงสนามบินแล้ว เวลามันบีบบังคับ

ดังนั้นเมื่อพวกเขาถึงอย่างหวุดหวิด…. ไม่ใช่ มันคือการมาถึงอย่างยิ่งใหญ่ในที่สุด

เมื่อพวกเขามาถึงยัง คฤหาสน์เชียนหยวน อย่างยิ่งใหญ่อลังการ ผู้คนท้องถิ่นทุกคนที่มาร่วมงานแต่งงาน รวมทั้งคนจองตระกูลคิววาย หลังจากที่ได้เห็นรถหรูสามสิบคันนี้แล้ว ก็ต้องพากันตกตะลึงอ้าปากค้างอีกครั้ง

มันเว่อร์เกินไปแล้ว!

ฉากแบบนี้ แม้ว่างานมงคลสมรสของราชวงศ์ของพวกเขาที่นี่ก็ไม่ได้โอ่อ่ายิ่งใหญ่ขนาดนี้

ในที่สุดผู้นำตระกูลคิววายก็ไม่ได้มีการคัดค้านงานแต่งงานครั้งนี้แล้ว เขาออกมาต้อนรับไชยันต์กับดิลกด้วยตัวเอง

“ท่านจอมพล นับถือเลื่อมใสท่านมานานแล้ว ทำให้ท่านต้องลำบากเดินทางมา ช่างไม่สมควรยิ่งนัก!”

แน่นอนว่าเขามีความเคารพและยอมอยู่ใต้อำนาจบุคคลอย่างท่านไชยันต์คนนี้แบบร้อยเปอร์เซ็นต์ สักครู่ ก็ยังเรียกให้ปู่ของ เชียนหยวนล๋ายเย่ ออกมาด้วย

ไชยันต์โบกมือหนึ่งครั้ง หลังจากที่พูดต้องรับอย่างสุภาพอย่างเปิดเผยแล้วก็พาคนเข้าไป

พ่อของเชียนหยวนล๋ายเย่ ยังต้อนรับแขกอยู่ที่ด้านนอก เพราะว่าข้างหลังยังมีแสนรักสองสามีภรรยา รวมทั้งม็อกโกพวกเขาด้วย

เพียงแต่สิ่งที่น่าแปลกก็คือ เมื่อเส้นหมี่พาลูกๆ ทั้งสามคนเข้ามา ผู้นำตระกูลคิววายคนปัจจุบันหลังจากที่เห็นเธอแล้ว จู่ ๆ ก็เหมือนรู้สึกเบลอไปเล็กน้อย

ทำไมหน้าตาของเธอ?

“ท่านเชียนหยวนตระกูลเฮกังก็มาแล้ว จะไปต้อนรับไหมคะ?”

ทันใดนั้น มีคนใช้เดินมารายงานเขา

เฮกัง?

ตระกูลคิววายไม่ได้รู้สึกพอใจขนาดนั้น

แต่ตอนนี้เป็นงานมงคลสมรส คณาธิปเองก็ผูกพันพึ่งพาอยู่กับตระกูลเฮกัง ดังนั้นในท้ายที่สุด ชายคนนี้ก็เลยออกไป และสำหรับความสงสัยในใจของเขาเมื่อสักครู่ ก็ยับยั้งเอาไว้ก่อน

ไม่นานนัก หลังจากที่คนของฝ่ายชายมากันครบแล้ว ในที่สุดงานแต่งงานแบบดั้งเดิมที่ทั้งยุ่งยากและอลังการนี้ก็เริ่มต้นขึ้น

“ที่แท้ก็เป็นการมอบของขวัญแทนใจเพื่อยอมรับกันกับการให้ของขวัญอวยพร”

แสงดาวนั่งคุกเข่าอยู่แถวหน้าของงานเลี้ยง เมื่อได้เห็นห้องโถงที่หอมกรุ่นไปด้วยบรรยากาศงานมงคลสมรสของประเทศนี้ เริ่มจากเจ้าบ่าวเจ้าสาวสองฝ่ายแลกเปลี่ยนของขวัญกัน จากนั้นมีคนรับใช้ที่แต่งตัวเคร่งขรึมและดูเป็นมงคลมาก หันหน้ามาและนำถาดสีแดงยื่นมาให้กับพวกเขาเหล่านี้ที่เป็นแขก จากนั้นทุกคนก็นำของขวัญอวยพรของตัวเองวางลงไปด้านบน

เธออดไม่ได้ที่จะมองด้วยความแปลกประหลาดใจ และเป็นการเปิดประสบการณ์ใหม่ๆ ด้วย

อันที่จริง แต่ละประเทศทุกคนต่างก็มีประเพณีของแต่ละประเทศ ดังนั้น พวกเขาเหล่านี้ซึ่งเป็นคนที่มาร่วมงานมงคลสมรสก็จะหัวเราะเยาะไม่ได้

บางก็เพียงแค่รู้สึกว่าตัวเองได้มีความรู้ที่แปลกๆ เพิ่มขึ้นมาจนรู้สึกได้ถึงความตื่นเต้นดีใจ ยิ่งไปกว่านั้น คือรู้สึกภาคภูมิใจที่ได้เข้าร่วมงานมงคลสมรสที่ยิ่งใหญ่แบบนี้

เมื่อขั้นตอนผลประโยชน์สองอย่างนี้จบลง ในที่สุดงานมงคลสมรสก็ได้เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ

และการเริ่มต้นนี้ก็หมายถึงว่า เจ้าสาวกำลังจะเปิดตัวออกมาแล้ว

“ว้าว ฉันคาดหวังกับ หนูเย่ มากจริงๆ วันนี้เธอเป็นเจ้าสาวจะต้องสวยงามมากอย่างแน่นอน” คนนิสัยตรงไปตรงมาอย่างแสงดาว กว่าที่จะอดทนให้มาถึงขั้นตอนนี้ได้ แสดงให้เห็นว่าคาดหวังเอาไว้อย่างมาก

ม็อกโกนั้นไม่ว่าง

เพราะว่าเขาต้องเลี้ยงลูก

หลังจากที่หนูดารามาถึงที่นี่ และก็เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นสถานที่ที่ครึกครื้นขนาดนี้ เธอที่เป็นเด็กร่าเริงอยู่ไม่นิ่ง ก็ไม่สามารถรั้งแขนรั้งขาน้อยๆ ของเธอเอาไว้ตั้งนานแล้ว

ดังนั้น เธอจึงวิ่งไม่ยอมหยุด พ่อของเธอจึงได้เพียงแค่ไล่ตามจับอยู่ข้างหลัง

จนสุดท้าย ม็อกโกแทบจะหาเชือกสักเส้นมามัดเธอไว้บนมือ

“คิกคิกคิด……คุณปู่…..คุณปู่……” เธอกลับมองไปเห็นไชยันต์ทางนั้นที่กำลังดื่มเหล้าอยู่กับปู่ทวดของตระกูลคิววาย ก้าวเท้าน้อยๆ วิ่งตรงไปหาเขา

ม็อกโก: “…….”

“ตึง–”

โชคดีที่ในเวลานี้ จู่ ๆ เสียงระนาดอันไพเราะก็ดังลอยมาจากในงานแต่งงาน

หนูดาราได้ยิน เธอที่กำลังวิ่งไปได้ครึ่งทาง หลังจากที่แหงนหน้าเหลือบขึ้นมองด้านบนแล้ว วินาทีต่อมา เธอก็หันหลังวิ่งกลับมาหาคุณพ่อทางนี้

“กอดกอด…….กอดกอด…….”

“ได้ รีบมากอดกอด ในที่สุดก็รู้จักกลัวแล้วสินะ เจ้าหนูน้อยคนนี้”

ม็อกโกยิ้มอย่างเป็นธรรมชาติแล้วนำลูกสาวเข้ามากอด

ไม่นาน จังหวะเสียงของเปียโนก็ค่อยๆ แพร่กระจายออกไป ความเคลื่อนไหวต่างๆ ในงานเลี้ยงมงคลสมรสก็พากันหยุดลง ทุกคนกลั้นหายใจใจจดใจจ่อ ชั่วครู่ พวกเขาก็ได้เห็นชายเสื้อที่มีกระดุม สีขาวหิมะลอยออกมา

“ว้าว นั่นคืออาหญิงใช่ไหม?”

ในเวลานี้หนูรินจังนั่งอยู่กับแด๊ดดี้หม่ามี๊ หลังจากที่ได้เห็นชายเสื้อที่มีกระดุมสวยงามแล้ว เธอรีบถามมาหนึ่งประโยคด้วยความตื่นเต้น

เส้นหมี่โอบเธอไว้ แล้วตอบด้วยรอยยิ้มว่า: “น่าจะใช่ พวกหนูอย่าส่งเสียงดัง ดูสิว่าวันนี้เจ้าสาวจะสวยเป็นพิเศษหรือเปล่า?”

เธอปลอบลูกๆ

อันที่จริงเธอเองก็คาดหวังมากเหมือนกัน

เพราะว่า เชียนหยวนล๋ายเย่ คนนี้ คือได้ยินมาโดยตลอด แต่เพราะตอนนั้นตัวเองยังรักษาตัวอยู่ที่นี่ จึงได้เคยได้เจอตัวจริง

ดังนั้นในเวลานี้ เธอก็อยากจะลองดูสิว่า หญิงสาวที่เป็นที่รักของคนมากมายขนาดนั้นคนนี้ จะมีหน้าตายังไงกันแน่?

แต่ที่เห็นคือหลังจากที่ชายผ้าที่มีกระดุมสีขาวหิมะนั้นลอยออกมา ไม่นาน คณาธิปในชุดสูทและรองเท้าหนังก็ปรากฏตัวขึ้น ทุกคนเห็นว่าเขาจูงมือเด็กสาวคนหนึ่งที่สวมชุดกิโมโนสีขาวเดินออกมา

นั่นคือหญิงสาวแบบไหนกันแน่?

งานแต่งของเจแปน เจ้าสาวต่างสวมชุดกิโมโนสีขาว แปลว่าบริสุทธิ์ผุดผ่อง และก็เป็นความหมายของชุดกิโมโนสีขาวด้วย