ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 136 เหมือนสองสามีภรรยาหนุ่มสาวกำลังทะเลาะกันสุดๆ

“อือ เยี่ยมมาก งั้นตอนนี้คุณจะเอาเงินหนึ่งล้านให้ผมเหรอ？”
“ได้ที่ไหนกัน？ฉันเบิกล่วงหน้ามาได้แค่ครึ่งปี ฉันไม่ต้องใช้กินเลยเหรอ？คุณเอาเลขบัญชีมาให้ฉัน ฉันให้คุณเทอมหนึ่งก่อน ที่เหลือไว้ค่อยว่ากัน”
อารมณ์ดีของเส้นหมี่ ถูกกดลงไปด้วยคำพูดของเขาทันที จนอยากจะวางสายใส่
จริงๆเลย เอาให้เขาทั้งหมดเนี่ยนะ？
ทำไมเขาไม่ไปปล้นเลยล่ะ？หน้าเลือด！！
ยังดีที่ ผู้ชายสารเลวคนนี้รู้มาก หลังจากฟังน้ำเสียงเธอไม่ดีแล้ว ก็ไม่พูดอีก ส่งเลขบัญชีไปให้
ส่งให้เสร็จ ก็พูดไปอีกว่า：“ใช่สิ วันนี้อย่าลืมไปรับลูก”
“ทำไมคุณไม่ไปล่ะ？”
เส้นหมี่ได้ยิน ถามย้อนอย่างวางเงื่อนไข
แสนรักถือกาแฟไว้ ก็ขำ：“ใช่ลูกคุณไหม คุณถึงไปรับไม่ได้？”
“แล้วคุณไม่ใช่พ่อของลูกหรือไง ทำไมคุณไม่ไปรับล่ะ？”
“ผมมีธุระ！”
“พูดอย่างกับฉันว่าง ตอนนี้ฉันยังอยู่โรงพยาบาลอยู่เลย แสนรัก ฉันบอกอะไรให้นะ ตอนนี้ฉันก็ต้องทำงาน ไม่มีเวลามากขนาดนั้น เรื่องรับลูก พวกเราต้องแบ่งกันทำ จันทร์พุธศุกร์คุณไปรับ อังคารพฤหัสบดีเสาร์ฉันรับ เอาตามนี้แหละ”
เส้นหมี่พูดจบ ก็วางสายอย่างไม่ลังเล
ทำเอาชายหนุ่มที่เพิ่งเอากาแฟเข้าปากโมโห：“……”
ตะลึงเลยสินะ？
ประธานที่มีมูลค่ากว่าหลายพันล้าน ดันมาโลภกับแค่ล้านหนึ่ง และวิธีก็ยังหน้าด้านอีก
จู่ๆเคมีก็รู้สึกสะใจ……
——
วันนี้ตอนเย็นเส้นหมี่ไม่ว่างไปรับลูกๆจริงๆ
เพราะว่าเธอถูกหมอหลายคนในโรงพยาบาลล็อกไว้แล้ว
“คุณหมอสวยใส ที่แท้คุณก็คือหมอเมืองเคลียร์ที่มีชื่อเสียงคนนั้นนั่นเอง ดีจัง ในที่สุดฉันก็ได้เห็นคนเก่งจริงๆ”
“ฉันด้วย และยังเป็นอายุรกรรมของพวกเราอีก ฉันดีใจมากเลย”
“คุณหมอสวยใส ฉันขอถามคำถามด้านการแพทย์หน่อยได้ไหม？”
หมอพวกนี้เห็น เธอที่เป็นคนเก่งที่จู่ๆก็ตกมาอยู่ที่นี่ ต่างพากันตื่นเต้นและดีใจอย่างมาก พากันเข้ามาล้อมไว้ ไม่ยอมให้เธอไป
เส้นหมี่ที่เป็นคนมีความเมตตากรุณา ได้แต่คุยกับพวกเขาที่นี่ไปว่า：“ได้สิคะ แต่ว่า ฉันเก่งด้านแพทย์แผนจีน ถ้าทางด้านแพทย์ตะวันตก น่าจะช่วยไม่ได้เท่าไหร่”
“ไม่เป็นไร ที่นี่พวกเราขาดหมอแผนจีน”
“ใช่ คุณหมอสวยใส คุณไม่รู้หรอก ที่นี่พวกเรามีคนไข้หลายคนอยากรักษาแพทย์แผนจีนมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้สูงอายุ แล้วก็รวยด้วย”
“เช่นบ้านพักคนชราใช่ไหม？”
จู่ๆก็มีคนพูดแทรกออกมาในกลุ่มเบาๆ
บ้านพักคนชรา？
โรงพยาบาลนี้ ยังมีบ้านพักคนชราด้วยเหรอ？
สายตาอบอุ่นของเส้นหมี่ มองไปที่พยาบาลสาวที่ผิวขาวตัวสูงคนนี้：“นั่นคือที่ไหนเหรอ？เป็นคนของโรงพยาบาลพวกเราด้วยไหม？”
เส้นหมี่ก็เป็นคนที่ฉลาดมากคนหนึ่ง จากการใช้ชีวิตมาอย่างยากเข็ญห้าปี ทำให้เธอรู้จักว่าต้องพูดอย่างไร คนอื่นถึงจะชอบ
อย่างที่คิดไว้เลย พอได้ยินว่าเธอยังไม่ทันเข้ามาทำงาน ก็เรียกว่า“โรงพยาบาลพวกเรา”แล้ว เหล่าหมอและพยาบาลแผนกอายุรกรรมนี้ ก็พากันแนะนำให้เธอรู้จักทันที
“ใช่ เป็นของโรงพยาบาลพวกเรา แต่ที่นั่น มีแต่คนรวยๆอยู่ค่ะ”
“ใช่ๆ คุณหมอสวยใส ถ้าพวกเรารักษาคนไข้พวกนั้นได้ดีล่ะก็ โรงพยาบาลก็จะให้รางวัลแผนกอายุรกรรมแต่พวกเรา เยอะมากด้วย”
ประโยคสุดท้าย ดึงดูดเส้นหมี่ได้สำเร็จ
เงินล่วงหน้าหกแสน รวมกับที่เธอมีเงินเก็บอีกสี่แสน พอโอนให้ผู้ชายระยำคนนั้นไปหมด โดยปกติแล้ว เธอก็ไม่มีเงินมากขนาดนั้นแล้ว
ดังนั้น รางวัลอะไรนั่น ล่อลวงเธอเป็นอย่างมากจริงๆ
“จริงเหรอ？งั้น……พรุ่งนี้คุณพาฉันไปดูได้ไหม？”
“ได้สิๆ คุณหมอสวยใส คุณมีทักษะทางการแพทย์ดีขนาดนี้ คนพวกนั้นต้องได้รับการรักษาอย่างดีขึ้นแน่ๆ”
พอหมอและพยาบาลเหล่านี้ได้ยิน ก็ดีใจสุดๆ
เส้นหมี่ก็หัวเราะ……
——
สองชั่วโมงถัดมา ถึงเวลาเลิกเรียนของเด็กๆ
ในตึกหิรัญชากรุ๊ป แสนรักมองนาฬิกาที่ข้อมือแล้ว ก็หยุดงานกลางคัน จากนั้นหยิบกุญแจรถออกไปจากห้องทำงาน
“ประธาน คุณจะไปรับพวกคุณชายเล็กเหรอครับ？”
“อือ”
“งั้นเดี๋ยวคุณจะมาอีกไหมครับ？”
เคถือกองเอกสารโตๆแล้วถาม
เรื่องนี้ ที่จริงแล้วก่อนคุณชายคิวจะเกิดเรื่อง แสนรักไม่เคยไปรับลูกเองเลย เขายุ่งมาก เวลาโรงเรียนอนุบาลเลิก ก็สี่โมงกว่า
ดังนั้น ก็จะให้บอดี้การ์ดไปทำหมด
แต่ว่า คุณชายคิวดันเกิดเรื่อง
ถึงแม้ตอนนั้น เขาสองคนพ่อลูกยังไม่รู้จักกัน แต่หลังจากครั้งนั้น ผู้ชายคนนี้ก็ตระหนักได้ว่า ลูกชายของเขาแสนรัก ที่แท้ก็มีคนกล้าลงมือด้วย
จากนั้นตั้งแต่นั้นมา เขาจึงไปรับทุกวัน
และก็ ยังต้องสแกนลายนิ้วมือด้วย
“อือ กลับมา”
ได้ยินคำถามนี้ ชายหนุ่มคนนี้ก็มองนาฬิกาบนข้อมือตัวเองอย่างธรรมชาติอีกครั้ง แล้วตอบกลับ
ตอนนี้สี่โมงครึ่ง รับลูกกลับบ้านมาก็น่าจะห้าโมงครึ่ง ผู้หญิงบ้านั่นก็น่าจะกลับถึงบ้านแล้ว ถึงตอนนั้นให้เธอดูแลลูก ส่วนเขาก็จะมีเวลากลับมาทำงานต่อ
แสนรักออกไปจากบริษัทอย่างรวดเร็ว
และที่เขาไม่ทันสังเกตก็คือ เมื่อกี๊ตอนที่เขาทำการจัดเตรียมลำดับถัดไปนั้น แม้แต่เขาเองก็ยังไม่ตระหนักได้ว่า
เขาได้จัดการให้ผู้หญิงคนนั้น มาอยู่ในชีวิตเขาโดยสมบูรณ์แล้ว！