ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 1365 มานอนในห้องฉันเถอะ
ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 1365 มานอนในห้องฉันเถอะ
“ชิกะ ลูกทำอะไรอยู่ข้างบนน่ะ? รีบลงมาเร็ว”
ในเวลานี้ คุณนายเชียนหยวน ที่อยู่ชั้นล่างก็เรียกขึ้นมา
เชียนหยวน ชิกะ ได้ยินแล้วจึงได้เดินออกมาจากในห้อง
แต่ตอนที่เธอออกไปยังแอบหยิบกิ๊บติดผมบนโต๊ะเครื่องแป้งอันหนึ่งใส่ไว้ในกระเป๋ากระโปรง ซึ่งกิ๊บนั้นด้านบนของมันฝังด้วยเพชรแท้สินะ
“นี่คือลูกสาวคนโตของบ้านคุณเหรอ?”
“สวยมากเหมือนกันเลยนะ บุคลิกนิสัยก็ดีด้วย”
“ใช่ค่ะ”
ที่แท้คนตระกูลหิรัญชาที่อยู่ชั้นล่างอยากดูพี่สาวของ เชียนหยวนล๋ายเย่ พวกเขาอยากรู้ว่า น้องสาวที่น่ารักขนาดนี้ แล้วพี่สาวจะเป็นยังไงบ้าง?
ผลคือ หลังจากที่ เชียนหยวน ชิกะ ลงมา พวกเธอได้เห็นแล้วก็ค่อนข้างพอใจมากเลยทีเดียว
เกิดมาจากพี่แม่เดียวกัน
งั้นก็คงไม่ด้อยไปกว่ากันแน่นอน พวกสะใภ้ของตระกูลหิรัญชาเหล่านี้หลังจากที่ได้เห็นเชียนหยวน ชิกะ แล้วต่างเผยให้เห็นรอยยิ้มอย่างพึงพอใจ
พวกเธอต่างก็จิตใจดี แน่นอนว่าไม่ไปคิดถึงเรื่องนี้แน่นอน
แต่ เชียนหยวน ชิกะ หลังจากที่มาถึงตรงหน้าของพวกเธอแล้ว ก็ทำตัวดีมีมารยาท ลักษณะท่าทีที่สง่างามและอ่อนโยนนั้นทำให้ภาพลักษณ์คุณหนูใหญ่แห่งตระกูลคิววายของเธอปรากฏออกมาอย่างเต็มที่
คนของตระกูลหิรัญชาเห็นเช่นนั้น ก็ยิ่งรู้สึกชอบมากขึ้น
มีบางคนที่เห็นแล้วยังมีความรู้สึกบางอย่าง คิดอยากให้ผู้ชายคนอื่นของตระกูลหิรัญชาพวกเขา ลองดูซิว่าสามารถแต่งงานกับคุณหนูใหญ่ของตระกูลคิววายคนนี้ได้หรือไม่
แต่สำหรับ เชียนหยวน ชิกะ คนนี้ พวกเขาคิดอยากจะแต่งงานด้วยแล้วจะแต่งได้งั้นเหรอ?
งานเลี้ยงสิ้นสุดลง ทุกคนต่างพากันส่งแขกกลับไป เพราะว่าที่นี่ไม่ได้จ้างคนรับใช้ พี่ภาจึงตัดสินอยู่ก่อน
“คุณชายรอง แล้วคืนนี้พวกคุณจะให้คุณนายนอนห้องไหนคะ? ฉันจะขึ้นไปเตรียมน้ำอาบเธอค่ะ”
“ที่ชั้นสอง”
คณาธิปรีบชี้ไปยังชั้นบน
พี่ภาเห็นเช่นนั้นจึงเตรียมจะขึ้นไป
“ชั้นสองมีกี่ห้องเหรอ? น้องสาว พี่เห็นยังมีห้องสีชมพูอีกห้องหนึ่ง นั่นห้องของน้องเหรอ? น้องยังไม่นอนห้องเดียวกับน้องเขยเหรอ?”
ทันใดนั้น เชียนหยวน ชิกะ ก็พูดแทรกขึ้นมาจากด้านข้าง
สิ้นเสียงคำพูด สีหน้าของสองสามคนในห้องรับแขกนี้ก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย
สำหรับเรื่องนี้ แน่นอนว่าคุณนายเชียนหยวน รู้อยู่แล้ว ที่เธอมาที่นี่ก็เพราะว่าลูกสาวคนเล็กบอกเรื่องนี้กับเธอ
แต่เธอรู้ก็ส่วนรู้ ใครจะกล้าพูดเรื่องนี้ต่อหน้าลูกเขยกันล่ะ? กลืนไม่เข้าคายไม่ออกกันเลยทีนี้
คุณนายเชียนหยวน: “……”
“เปล่า นั่นคือห้องของหนูรินจัง เธอจะมาอยู่ที่นี่ในบางครั้ง พวกเรานอนที่ชั้นสาม พี่ภา พี่ไปเปลี่ยนชุดเครื่องนอนห้องนั้นใหม่ แล้วให้เธอนอนเถอะ”
คณาธิปเอ่ยปากพูดอย่างเรียบเฉย
เขาอธิบายเรื่องห้องนั้นนิดหน่อย จากนั้นก็สั่งให้พี่ภาไปเปลี่ยนผ้าห่ม จัดห้องใหม่อีกครั้งโดยตรง
เชียนหยวนล๋ายเย่ ที่ยืนอยู่ข้างๆ และใบหน้ากำลังซีดเผือดถึงขีดสุดอยู่นั้น ก็รีบเงยหน้าขึ้นมามองผู้ชายคนนี้ทันที หนึ่งวินาที หลังจากที่ในรูม่านตาของเธอเผยให้เห็นถึงความปีติดีใจ
เธอคิดว่าบนแก้มก็คงจะปรากฏเมฆสีแดงน่ารักก้อนหนึ่งขึ้นมาทันที
สามีเขาหมายความว่า……คืนนี้พวกเขาสองคนนอนห้องเดียวกันใช่ไหม?
หญิงสาวที่เพิ่งจะบรรลุนิติภาวะ จู่ ๆ ก้อนเนื้อหัวใจในทรวงอกก้อนนั้นก็เต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมาจากข้างในอยู่แล้ว
เชียนหยวน ชิกะ ที่ยืนอยู่ข้างๆ เห็นแล้วก็โกรธจนแทบจะระเบิดออก!
เดิมทีเธอคิดจะเปิดโปงพวกเขาสองคน ทำให้น้องสาวหน้าแตก ทำไมตอนนี้ถึงกลายเป็นแบบนี้ได้ล่ะ?
คืนนั้น สามีภรรยาเพียงแต่ในนามคู่นี้ก็นอนห้องเดียวกันจริงๆ
ซึ่งก็เป็นครั้งแรกที่นอนห้องเดียวกันหลังจากที่พวกเขาแต่งงานด้วยกันมา
“ที่รัก ฉัน…..ฉันไปหยิบชุดนอนในห้องที่ชั้นล่างไม่ได้ ไม่อย่างนั้น พี่สาว…..พี่สาวฉันเขาจะเห็นเอา”
ครั้งแรกที่เข้ามาในห้องที่คุ้นเคย แต่ไม่เคยนอนมาก่อน หญิงสาวมองดูพื้นที่ที่เต็มไปด้วยสีโทนเย็น เธอมองดูผู้ชายที่กำลังถอดเสื้อโค้ตอยู่ทางนั้น แม้แต่คำพูดก็แทบจะติดๆขัดๆ
แน่นอนว่า ใบหน้าเล็กๆ ก็แดงระเรื่อราวกับแอปเปิลผลโต
“อืม”
คณาธิปยืนหันหลังให้กับเธอและกำลังปลดนาฬิกาข้อมือออก
เมื่อได้ยินดังนี้ เขาตอบรับเบาๆ แค่ “อืม” หลังจากที่วางนาฬิกาลงแล้วก็ไปที่ตู้เสื้อผ้าและหยิบเสื้อเชิ้ตของตัวเองตัวหนึ่งออกมา
“คืนนี้สวมตัวนี้เถอะ”
“หา?”
เชียนหยวนล๋ายเย่ มองดูเสื้อเชิ้ตของผู้ชายที่ตัวเองสามารถใส่เป็นกระโปรงได้ตัวนี้ นานมากถึงจะกล้ารับมันมาด้วยใบหน้าที่ร้อนผ่าว
กลิ่นหอมจัง
นี่คือกลิ่นบนตัวของสามี
เธอแอบดมกลิ่นนิดหน่อย ชอบมากจนดวงตาทั้งสองข้างเกิดฟองสีชมพูขึ้นมา
คณาธิปไม่สังเกตเห็น หลังจากที่เขาหยิบเสื้อเชิ้ตแล้ว คิ้วค่อยขมวดเข้าหากันเล็กน้อย และหาผ้าขนหนูใหม่ผืนหนึ่งกับของใช้สำหรับอาบน้ำออกมาจากในตู้เสื้อผ้าอีกครั้ง
“อันนี้ให้คุณ คุณเข้าไปอาบน้ำก่อนเถอะ อาบเสร็จแล้วก็นอน ดึกมากแล้ว”
“ได้ค่ะ”
สาวน้อยที่เห็นว่าสามีเอาใจใส่ดีขนาดนี้ หลังจากที่รับของเหล่านี้มาด้วยความดีใจอีกครั้ง เธอก็เดินเข้าไปในห้องอาบน้ำ
“แกร๊ก!”
ในวินาทีนั้นที่ประตูถูกปิดลง เธอมุดเข้ามาในห้องอาบน้ำห้องนี้ คนทั้งคนคือตื่นเต้นจนมือไม้สั่น บนใบหน้าที่ร้อนผ่าวก็ยิ่งแดงราวกับกุ้งที่ต้มสุก ทำให้เธอไม่กล้าที่มองดูกระจกเลยแม้แต่น้อย
อาบน้ำเสร็จจะทำอะไรล่ะ?
คือจะ…..ใช่ไหม……
หา!!
ทันใดนั้นเธอก็ปิดตาทั้งสองข้างของตัวเอง ใบหน้าแดงใบหูแดงไม่กล้าที่จะคิดไปต่อ ดังนั้นเขินอายจนปิดหน้าของตัวเองเอาไว้แล้วพุ่งเข้าไปใต้หัวฝักบัว
เธอเป็นผู้หญิง และเป็นสามีภรรยาถูกต้องตามกฎหมายของผู้ชายที่อยู่ด้านนอก
โดยธรรมชาติแล้วคิดถึงเรื่องอย่างว่านั้น ก็ถือเป็นเรื่องปกติ