ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 1419 ถึงขนาดมาคิดแผนชั่วใส่เส้นหมี่งั้นหรือ
ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 1419 ถึงขนาดมาคิดแผนชั่วใส่เส้นหมี่งั้นหรือ?
“พี่คะ จะพาฉันไปที่ไหนหรือ?”
เชียนหยวนล๋ายเย่ผู้ใสซื่อ ไม่ได้นึกสงสัยอะไรพี่สาวของเธอเลย หลังจากที่ตามออกมาแล้ว ก็ถามขึ้นอยู่ข้างๆของเธอ
เชียนหยวน ชิกะหันไปมองเธอปราดหนึ่ง ไม่ได้แสดงสีหน้าอะไร
“เธอลืมไปแล้วหรือว่าตรงต้นลำธารของที่นี่คือสระแห่งความงามน่ะ? ก่อนหน้านี้ถูกราชวงศ์สั่งปิดไว้ เพื่อให้พวกเขารับเท่านั้น เราไปดูตรงนั้นว่าเปิดหรือยังกัน ถ้าหากเปิดแล้ว ก็มาเรียกพี่สาวคนนั้นของเธอไปสิ เธอร่างกายไม่แข็งแรงไม่ใช่หรือ?”
จู่ๆเธอก็พูดถึงเส้นหมี่
เชียนหยวนล๋ายเย่จะคิดมากได้อย่างไร แค่ได้ยินว่าจะไปหาน้ำพุร้อนนี้ ก็ดีใจมากแล้ว
“เอาสิ งั้นพวกเรารีบไปกันเถอะ พี่สาวเขาร่างกายไม่แข็งแรงจริงๆ”
ในตอนนี้ ทั้งคู่ก็กำลังมุ่งหน้าไปทางน้ำพุร้อนนั้น
โชคดีมาก เมื่อพวกเธอไปถึงที่นั่นแล้ว ประตูก็ไม่ได้ล็อกอยู่จริงๆ มันแง้มไว้ ในเวลานี้ ความร้อนของน้ำพุร้อนกำลังออกมาจากข้างใน มีหมอกอยู่เต็มไปหมด ราวกับอยู่ในแดนสวรรค์
“พี่คะ ไม่ได้ล็อก!”
เมื่อเด็กสาวเห็นดังนั้น ก็ตื่นเต้นมาก
เชียนหยวน ชิกะก็ดูเหมือนจะอารมณ์ดีเหมือนกัน ทันใดนั้น เธอก็พยักหน้า แล้วทั้งคู่ก็เข้าไปด้วยกัน
“งั้นเรามาดูคุณภาพน้ำกันก่อน แล้วก็ ดูว่ามีคนอยู่ด้านในไหม?”
“เอาสิเอาสิ”
เชียนหยวนล๋ายเย่ตอบรับอย่างว่าง่ายอีกแล้ว
และแล้วทั้งสองพี่น้องก็เข้าไปด้านในด้วยกัน
สระน้ำพุร้อนแห่งความงามนี้ ทางราชวงศ์ชื่นชอบมากที่สุดจริงๆ เพราะว่าที่นี่ แหล่งน้ำพุร้อนอยู่ใกล้กับปากปล่องภูเขาไฟมากที่สุด และอุดมไปด้วยเกลือแร่มากมาย
และสิ่งเหล่านี้ ก็มีประโยชน์ต่อผู้หญิงมากจริงๆ
เพราะฉะนั้น ที่แห่งนี้ ปกติไม่ได้เปิดให้เข้ามาใช้ แต่ในวันนี้ หลังจากที่พวกเธอสองคนเข้ามา ก็พบว่า ไม่มีใครในสระน้ำพุร้อนที่โดดเด่นที่มีทิวทัศน์สวยงามเลย
ไม่เพียงเท่านี้ ทั้งสองยังเห็นสระน้ำพุร้อนที่มีม่านแนวตั้งอยู่ จากภายนอก จะมองไม่เห็นการเคลื่อนไหวใด ๆ ในสระเลย
“ฉันเคยได้ยินว่า คนที่มาแช่ที่นี่ เพื่อที่ทั่วร่างกายจะได้รับการรักษา พวกเธอจะไม่สวมชุดลงสระนะ”
“งั้นหรือคะ?”
เมื่อเชียนหยวนล๋ายเย่ได้ยิน หน้าก็แดงขึ้นมาทันที
ถ้างั้นก็ต้องเปลือยกายลงไปน่ะสิ
เชียนหยวน ชิกะ “ใช่แล้ว เธอดูม่านตรงนั้นสิ เพราะฉะนั้นพวกเราอย่าเรียกผู้ชายมาเลย เธอรออยู่ตรงนี้นะ ฉันจะไปเรียกพี่สาวมา”
“เอาสิ ถ้างั้นฉันจะไปเลือกตรงที่ลับตาหน่อยละกัน”
เด็กสาวได้ยินดังนั้นก็ตอบรับทันที
ในขณะนี้ ทั้งสองพี่น้องก็ได้แยกย้ายกันเคลื่อนไหวแล้ว เชียนหยวน ชิกะออกไปรับเส้นหมี่ ส่วนเชียนหยวนล๋ายเย่ ก็ไปตรงสระน้ำพุร้อนที่ม่านแขวนไว้แน่นหนาที่สุด
“หอมจัง……”
จู่ๆเธอก็ได้กลิ่นหอมที่ดึงดูดผู้คน
อดไม่ไหว ขาเล็กขาวๆคู่นั้น ก็ได้ก้าวเข้าไป ในชั่วพริบตา เธอก็อยู่ในสระน้ำพุร้อนที่ปกคลุมไปด้วยกลีบดอกไม้สีชมพู
เชียนหยวน ชิกะเองก็ได้มาถึงทางออกแล้ว
แต่ว่า เธอไม่ได้ไปหาเส้นหมี่ แต่หลังจากที่ออกมาแล้ว ก็ได้ล็อกประตู มีความอำมหิตปรากฏขึ้นในดวงตาของเธอ และแล้วเธอก็ก้าวเท้าออกไปทันที
เส้นหมี่ที่ออกมาจากหลังกองก้อนหินที่อยู่ไม่ไกลก็ได้ออกมาเห็น เธอตามมาแล้ว
สระแห่งความงาม?
ยัยผู้หญิงชั่วร้ายคนนี้มีแผนร้ายอะไรอีกแล้ว?
เธอเดินไปตรงหน้าประตูบานนี้ หลังจากชำเลืองมองแม่กุญแจที่ถอดกุญแจออกแล้ว เธอก็ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ดึงเข็มสีเงินออกจากผม จัดด้ามเข็มให้ตรงกับรูกุญแจ แล้วบิดมันเบาๆ สองสามครั้ง
“แกร๊ก”
แม่กุญแจถูกไขออกแล้ว
เมื่อเส้นหมี่เห็นดังนั้น ก็เปิดประตูเข้าไปทันที
ตอนเข้าไปมีสองคน แต่พอออกมา นอกจากผู้หญิงคนนั้นจะออกมาคนเดียว แถมยังล็อกประตูอีก
เส้นหมี่คิดว่านี่ไม่ใช่เรื่องดีอะไรแน่
เธอเดินเข้าไปทันที
แต่กลับคาดไม่ถึงเลย เธอเดินไปเรื่อยๆ ก็ได้พบกับคนที่เธอคุ้นเคยมากและคิดไม่ถึงเลย
“เช่? มาอยู่ตรงนี้ได้อย่างไร?”
เธอจ้องลูกพี่ลูกน้องที่นุ่งเพียงผ้าขนหนูไว้เพียงผืนเดียวอย่างประหลาดใจ ใบหน้าของเขาแดงก่ำดูผิดปกติเล็กน้อย จึงเปิดปากถาม
ปอร์เช่สติเลือนรางหน่อยแล้ว เมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคย เขาจึงเงยหน้าขึ้น
“พี่? ผม……ผมได้รับข้อความจากคุณหนูใหญ่คิววายก็เลยมาที่นี่ บอกว่าที่นี่มีบ่อน้ำพุร้อนที่ดีมากอยู่ ให้ผมและพวกพี่ม็อกโกมาที่นี่กัน แต่พอผมเข้ามาถึง พอหาไปทั้งวัน ก็ไม่เห็นพวกเขาเลย”
“อะไรนะ?”
เมื่อเส้นหมี่ได้ยิน สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที
ที่แท้เชียนหยวน ชิกะก็เป็นคนเรียกเขามา
เพราะฉะนั้น ในสถานการณ์นี้ ยัยคนเลวทรามคนนั้นได้คิดแผนชั่วกับน้องสาวของเส้นหมี่ด้วยงั้นหรือ? นี่เธอคิดจะทำอะไรกันแน่?
“เช่ นี่นาย……”
“พี่ครับ ผมคอแห้ง เวียนหัวด้วย แถมร่างกายก็ร้อนมากเลย ผม……ผมอยาก……”
ทันใดนั้น ดวงตาที่แดงก่ำของน้องชายคู่นั้น ก็ได้มองมาที่ร่างของเส้นหมี่แล้ว
เส้นหมี่ “……”
รีบปิดผ้าขนหนูที่อยู่บนร่างอย่างมิดชิด เธอโกรธจนหน้ามืดไปหมด “คิดอะไร? ไปเอาหัวราดน้ำที่ก๊อกน้ำเดี๋ยวนี้!”
เธอชี้ไปที่ห้องน้ำที่อยู่ไม่ไกลด้วยความโมโห
ปอร์เช่ที่ยังคงมีสติอยู่บ้าง จึงได้สติ
จากนั้น ใบหน้าก็แดงก่ำ เขารีบวิ่งไปที่ห้องน้ำทันที
หลังจากผ่านไปไม่กี่นาที พอเขาออกมา ก็ตามคาด ผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่ห่อตัวให้มิดชิดอย่างมาก และเดินมาตรงหน้าของเส้นหมี่ เหมือนกับเด็กที่กระทำความผิดมา