ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 1424 ไม่รู้จักแยกแยะ

ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 1424 ไม่รู้จักแยกแยะ

ดิลก “อืม”

เขาเองก็เห็นด้วยเหมือนกันหรือเนี่ย

เส้นหมี่ที่เดินตามหลัง ก็อดรู้สึกสับสนไม่ได้

ชายที่อยู่ข้างๆ “เป็นอะไรไป? ได้ยินมีคนบอกว่าเธอเหมือนคุณย่าของเธอแล้วไม่ชอบใจงั้นหรือ?”

เอ่อ……

เส้นหมี่หน้าแดงขึ้นทันที

เธอไม่ใช่ว่าไม่ชอบใจหรอกนะ เพียงแต่เธอรู้สึกว่า ตนเองไม่ได้เก่งขนาดนั้น รู้สึกเสียดายหน่อยๆ

“ทุกคนมีจุดเด่นของตนเอง สิ่งที่เขามีเธอไม่มี เหมือนกันกับ สิ่งที่เธอมี เขาเองก็ไม่มี เพราะฉะนั้น อย่าเอาไปเปรียบเทียบ สำหรับฉันแล้ว เธอดีที่สุดแล้วล่ะ”

จู่ๆประโยคหวานๆก็ถูกพูดออกมา ทำให้เส้นหมี่ที่ได้ยินดังนั้นถึงกับหน้าแดงใจเต้นแรง

“งั้นหรือ?”

เธอก้มหน้าลงทันที ใบหูแดงเล็กน้อย ไม่กล้าไปมองชายคนนี้เลย

เขาไม่ค่อยพูดอะไรตรงๆแบบนี้เท่าไรเลย

คนคนนี้ ทั้งหยิ่ง ทั้งถือตัว เขารักเธอ ชอบแสดงให้เห็นด้วยการกระทำของเขาเอง คำพูดหวานๆที่ทำให้คนฟังรู้สึกเขินแบบนี้ ตั้งแต่รู้จักกันมา เคยได้ยินแค่ไม่กี่ครั้งเท่านั้น

แต่วันนี้……

จู่ๆเส่นหมี่ก็เห็นว่าคนที่กำลังแบกลูกสาวแล้วเดินอยู่ข้างหน้าได้หยุดฝีเท้าลง

“หืม?”

เธอเหม่อลอยไป เกือบจะเดินชนเขา

และแล้ว เพราะการเหม่อลอยนี้ จึงทำให้คนคนนี้หันหน้ากลับมา มองจากมุมสูง ดวงตาสีดำที่ราวกับหยกดำจ้องมองเธอ ยิ้มจนดอกไม้ที่บานสะพรั่งอยู่สองข้างหม่นหมองไปเลย

“ใช่สิ ดูสิ เธอซื่อบื้อขนาดนี้ ใครจะเหมือน?”

“นี่”

เส้นหมี่แทบจะโมโห

แต่สุดท้าย เธอก็จ้องมองดวงตาที่จับจ้องมาที่ตนเอง ราวกับว่าได้จมลงไปในแววตาคู่นั้น และหัวเราะตามขึ้นมา

ในคืนนั้น ทุกคนได้ค้างคืนกันที่โรงแรมของจุดแช่น้ำพุร้อน

เพราะว่าทั้งสามคู่เป็นสามีภรรยากัน ตอนที่มา ห้องนอนที่คุณนายคิววายได้จองไว้นั้น มีห้าห้องพอดี คู่สามีภรรยาคนละห้อง ที่เหลือ ก็คือไชยันต์และหลานทั้งสอง ส่วนดิลกและปอร์เช่อีกห้องหนึ่ง

ส่วนหนูรินจัง แน่นอนว่านอนห้องเดียวกับพวกเส้นหมี่ เพราะยังไงก็เป็นห้องเตียงคู่

เชียนหยวนล๋ายเย่และคณาธิปเองก็ได้มาถึงห้องของพวกเขา เดิมที ทั้งคู่ไม่รู้จะทำตัวอย่างไรดี ไม่เป็นตัวของตัวเองมาก ไม่มีใครรู้ว่า เมื่อพวกเขาได้สติมาตอนที่อยู่ในสระแช่น้ำพุร้อน ตอนนั้นมันเป็นสถานการณ์ที่ตึงแค่ไหน

“ทะ……ที่รัก ถ้างั้น คุณ……คุณนอนบนเตียง ฉันนอนโซฟาเอง”

เชียนหยวนล๋ายเย่เองก็ดูออกว่าชายคนนี้กำลังอึดอัด จึงรีบเปิดประเด็นก่อน อยากทำให้บรรยากาศผ่อนคลายลง

เป็นไปตามคาด เมื่อได้ยินเธอพูดแบบนั้น ชายคนนี้ก็ไม่ได้พูดอะไร

แต่ว่า ความเกร็งของร่างกาย ก็ได้ผ่อนคลายลงอย่างเห็นได้ชัด

เด็กสาวอดรู้สึกสลดไม่ได้ แม้ว่าเธอจะเป็นคนพูดเอง แต่ในนใจก็หวังว่าชายคนนี้จะปฏิเสธ เพราะไม่ว่าอย่างไร ตอนนี้พวกเขาได้มีความสัมพันธ์ที่แท้จริงกันแล้ว

แต่ว่า เขาไม่ได้ปฏิเสธ

จนกระทั่งเธอหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าไปในห้องอาบน้ำ ยังคงไม่ได้ยินเสียงอะไรจากด้านนอก

ที่รักยังไม่ได้เตรียมใจหรือเปล่านะ? เพราะไม่ว่าอย่างไร เขาเพิ่งจะหายป่วย ด็อกเตอร์ไพบูลย์ก็บอกว่า ต้องค่อยเป็นค่อยไป

เด็กสาวคิดแบบนั้น จึงสบายใจขึ้นมาบ้าง

แต่ว่า เมื่อเธอเปิดฝักบัว แล้วน้ำไหลลงบนร่างกาย ทันใดนั้น……

“โอ๊ย?”

“เป็นอะไรไป?”

ชายหนุ่มที่อยู่ในห้องนอนเมื่อได้ยิน ก็รีบหันหน้ามามองที่ประตูห้องอาบน้ำ

แต่ทว่า ในห้องอาบน้ำ กลับไม่มีเสียงใดๆอีกแล้ว ได้ยินเพียงเสียงไหลของน้ำจากฝักบัวหยุดลง จากนั้นก็ไม่มีเสียงใดๆอีกระยะหนึ่งเลย

คณาธิป “……”

เขาลังเลไปครู่หนึ่ง สุดท้าย ก็เดินเข้าไปใกล้

“ล๋ายเย่? เธอ……เธอเป็นอะไรไป? ทำไมเสียงน้ำถึงหยุดลงล่ะ? เธอไม่เป็นไรใช่ไหม?”

“……ที่รัก ฉัน……ฉันเจ็บนิดหน่อย……”

ในที่สุด เด็กสาวที่อยู่ด้านในก็พูดขึ้นแล้ว แต่ว่าเป็นเสียงน่ารักนุ่มนวลที่มีความสลดใจ ทำให้คนที่ได้ยินเกิดเจ็บใจขึ้น

เจ็บ?

คณาธิปสีหน้าเปลี่ยนไปทันที

เขาไม่ได้คิดอะไรมากอีก จากนั้นก็บิดประตูห้องอาบน้ำแล้วเข้าไปทันที

และแล้ว พอเข้าไปถึง เขากลับเห็นร่างเล็กที่ไม่ได้สวมเสื้อผ้ายืนอยู่ในห้องอาบน้ำ สีผิวที่ขาวราวกับนมสด และเส้นโค้งของร่างกายที่ดีงามนั้น เขาที่เห็นดังนั้นก็คิ้วกระตุกอย่างทันที

“เชียนหยวนล๋ายเย่ เธอ……”

เขารีบหันหน้าไปทันที คิดว่าเด็กสาวคนนี้จะทำเหมือนในสระแช่น้ำพุร้อนอีก

แต่ว่า เมื่อเสียงของเขาสิ้นสุดลง ก็ได้ยินเสียงปิดประตูกระจกดังขึ้นจากด้านหลัง เด็กสาวคนนั้นได้ขังตัวเองไว้ด้านในนั้น จากนั้นก็ร้องไห้ออกมาอย่างเสียใจ

“ที่รัก ฉัน……ฉันไม่ได้ตั้งใจนะ ฉันเจ็บ……เจ็บจริงๆนะ มัน…….เลือดออกเลยนะ……”

“……”

เมื่อผ่านไปไม่กี่นาที ในที่สุด ชายหนุ่มที่ใบหูแดงไปหมดคนนั้น ก็ได้เอาผ้าเช็ดตัวห่อตัวเด็กสาวแล้วอุ้มเธอมาตรงอ่างล้างหน้า จากนั้นก็โค้งตัวลงต่อหน้าเธอ ลังเลอยู่พักหนึ่ง และมองไปตรงจุดที่เธอบอกว่าเจ็บอย่างแข็งทื่อ

มันก็ไม่ใช่เรื่องเลยจริงๆ

ตอนนั้น ตอนที่เขาอยู่ที่สระแช่น้ำพุร้อน เพราะได้ถูกความหอมในหมอกหนานั้นสะกดเหมือนกัน ความร้อนผ่าวในร่างกายที่ถูกเด็กสาวจุดประกายขึ้น จากนั้นจึงไม่ได้อดกลั้นไว้อีก

ต่อจากนั้น เขาทรมานเธอไปนานแค่ไหนกันนะ?

เขาจำไม่ได้แล้ว เขาเห็นเพียง เมื่อเขาได้สติกลับมา เด็กสาวคนนี้ได้ถูกเขากดไว้บนก้อนหินก้อนหนึ่งในสระแช่น้ำพุร้อนแล้ว ใบหน้ากลมๆนั้นเต็มไปด้วยน้ำตา สติเองก็เลือนรางแทบจะเป็นลมไป

ให้ตายเถอะ!

เขาแอบด่าตัวเอง แล้วลุกขึ้นยืน “งั้น……เธอรอฉันตรงนี้ก่อนนะ ฉันจะไปเอายาให้เธอ”

หา?

ใบหน้าของเด็กสาวที่แดงราวกับลูกแอปเปิลรีบเงยหน้าขึ้นมาทันที