ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 1435 จู่ๆเขาก็มาปรากฏตัวต่อหน้าเธอในขณะนี้ราวกับเทพจุติ

ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 1435 จู่ๆเขาก็มาปรากฏตัวต่อหน้าเธอในขณะนี้ราวกับเทพจุติ

ผู้ชายคนนั้น ราวกับหายไปแล้วยังไงอย่างงั้น

หรือว่า กลับประเทศไปแล้วละมั้ง

ในวันที่เชียนหยวนล๋ายเย่ปฏิบัติธรรมวันที่สี่ เธอแบกถังไม้หนักสองถังไปตักน้ำที่แม่น้ำข้างนอก หลังจากหิมะตก ด้านนอกของวิหารก็ปกคลุมไปด้วยสีขาว

ส่วนเธอ เพราะอยู่ดีมีสุขมาตั้งแต่เด็ก เมื่อหามน้ำขึ้นนมาได้อย่างยากลำบากแล้ว ก็ยืนไว้ไม่ไหว มือคู่เล็กที่หนาวจนแดงไปหมด เมื่อจับด้ามไว้แล้วเท้าก็เกิดลื่น

“ตึง!”

ทั้งคนทั้งถังไม้ ล้มลงกับพื้นไปหมด

“ฮือ～～～”

และแล้วเธอก็ร้องไห้ออกมาอย่างทนไม่ไหว โดยเฉพาะเมื่อเห็นว่ามือคู่เล็กของตนเองถูกน้ำแข็งที่แหลมคมบาดจนเลือดออก น้ำตาก็ไหลพรากลงมาทันที

อย่างไรก็ตาม เธออายุยังน้อย เพิ่ง20ปี

ในขณะนี้ร้องไห้อย่างเสียใจ ด้านหน้า จู่ๆก็มีเสียงฝีเท้าเดินเข้ามา ทันใดนั้น รองเท้าบูตหนังทำมือสีดำคู่หนึ่งปรากฏต่อหน้าเธอ

“หือ?”

เมื่อเธอเห็นดังนั้น ดวงตากลมโตก็กะพริบตาปริบๆ แล้วค่อยๆเงยหน้าขึ้นมามอง

“เป็นไงล่ะ? ชีวิตอ้างว้างทางศาสนาแบบนี้ ยังชอบอีกไหม?”

ชายหนุ่มที่จู่ๆก็ปรากฏตัวอยู่ในสายตาของเธอ ภายใต้ดวงอาทิตย์สีขาวสว่างไสวเหนือหัว มันส่องแสงราวกับเทพเจ้าลงมาจุติ ทำให้เธอคิดว่าตนเองกำลังฝัน

“ทะ……ที่รัก?”

“ใครเป็นที่รักของเธอกัน? ตอนนี้เธอคือนักบวชนะ มีสามีด้วยหรือ?”

ชายหนุ่มที่มองเธอลงมาจากที่สูง ใบหน้าหล่อเหลานั้นยังคงเย็นชา เขาก้มมองเธอทั้งแบบนั้น แววตาเองก็เย็นชา

เชียนหยวนล๋ายเย่ไม่พูดอะไรอีก

ใบหน้าเล็กๆของเธอซีดลง เธอมองไปทางอื่นด้วยความลำบากใจเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะพยายามลุกขึ้นจากพื้น

เธอไม่มีสามีแล้วจริงๆ เมื่อกี้ เธอกำลังฝันอยู่ก็เท่านั้น

เชียนหยวนล๋ายเย่ลุกขึ้นจากพื้น หามถังแตกสองถัง เดินเซไปเซมาคิดจะกลับไป

“เชียนหยวนล๋ายเย่ คิดให้ดีล่ะ ถ้าเธอยังกลับไปอีก ฉันก็จะไม่มาอีก ฉันไม่ได้ยิ่งใหญ่เหมือนที่เธอคิดหรอกนะ ฉันก็เป็นคน เกลียดเป็น โกรธเป็น วันนี้ที่เดินออกมา ก็เพราะอยากให้โอกาสกับตนเอง เธอเองก็ด้วย!”

คณาธิปกลับตะโกนเรียกเธอให้หยุดจากด้านหลัง

เขาไม่ได้ปลอบโยน

เพราะว่า จากดวงตาแดงๆของเขาคู่นั้น สามารถดูออกได้ว่า วันที่ผ่านมา ที่จริงแล้วเขาผ่านมันมาอย่างทุกข์ทรมานมาก

ดังนั้น คำพูดของเขาในตอนนี้ จึงไม่ได้น่าฟังเท่าไรนัก มันตรงมาก และพูดความตั้งใจของตนเองได้อย่างชัดเจน

นั่นน่ะสิ เขาเพิ่งจะรักษาอาการป่วยของตนเองได้ ทำได้ถึงขนาดนี้ ก็ถือว่าไม่เลวแล้ว ถ้าหากเป็นเมื่อก่อน เขาคงกลับประเทศไปนานแล้วล่ะ

จากนั้น เชียนหยวนล๋ายเย่และเขาก็จะเป็นคนแปลกตากันจริงๆ

เชียนหยวนล๋ายเย่ราวกับถูกสกัดจุด

เธอยื่นทื่อๆอยู่ตรงนั้น รู้สึกเหมือนถูกอะไรบางอย่างทุบเข้าที่หน้าอกอย่างแรง ความโศกเศร้า เสียใจ รอคอยในหลายวันนี้……มันเอ่อล้นขึ้นมาหมดในนาทีนี้

ในที่สุดน้ำตาของเธอก็ไหลรินลงมา

“คุณ……ไม่โทษฉันแล้วหรือ?”

เธอหันหน้ากลับมา ถามขึ้นด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตา

คณาธิปจ้องมองเธอ และถามกลับ “แล้วตอนนั้นเธอตั้งใจหรือเปล่าล่ะ?”

“เปล่านะ!”

เด็กสาวที่ร้องไห้จนพูดไม่รู้เรื่อง รีบส่ายหัวทันที

“ฉันไม่ได้ตั้งใจ……”

“อืม งั้นก็พอแล้วล่ะ เรื่องที่ผ่านมา ฉันเองก็ไม่อยากไปคิดอีกแล้ว เธอเองก็เห็นกับตาว่าฉันเดินออกมาจากก้นเหวนั้นยังไง ล๋ายเย่ พวกเราทั้งสองควรให้โอกาสตนเองสักครั้ง”

เขาพูดถึงคำนี้อีกครั้ง

แต่ครั้งนี้ แววตาของเขาอ่อนโยนขึ้นมาก เสียงลงท้ายนั้น เปลี่ยนไปเป็นความอ่อนโยนที่คุ้นเคยเหมือนเมื่อก่อน

เด็กสาวที่อยู่ตรงหน้าเมื่อได้ยินดังนั้น ทันใดนั้น เมื่อความปีติยินดีแผ่ซ่านไปทั่วหน้าอกของเธอ เธอไม่สนใจสิ่งอื่นใดอีกแล้ว เมื่อสองข้างเล็กๆคู่นั้นโยนถังไม้ทิ้ง

เธอรีบพุ่งตัวเข้าไปหาเขาทันที

“ที่รัก”

ในที่สุดเธอก็ขานเรียกอย่างคุ้นเคยอีกครั้ง

และเมื่อพุ่งตัวเข้าไปแนบร่างของเขา มือเล็กๆคู่นั้นก็ออกแรงกอดเขาไว้ ราวกับกับเด็กที่ในที่สุดก็กลับมาถึงท่าเรือ ควบคุมตัวเองไม่ได้และเริ่มร้องไห้

ที่จริงแล้วนี่คือการช่วยเหลือ

ก่อนหน้านี้ เธอช่วยเหลือเขา ตอนนี้ เปลี่ยนให้เขามาช่วยเธอแล้ว

คุณนายเชียนหยวนที่อยู่ไม่ไกลนักก็ได้ตามมาเห็น อดไม่ได้ที่จะร้องไห้ออกมาอย่างดีใจ

“คุณนาย……”

“ไปเถอะ กลับไปบอกข่าวดีนี้กับคุณท่านกัน” คุณนายเชียนหยวนปาดน้ำตา ทันใดนั้น พวกเขาก็ขับรถจากไป

ผ่านไปสองชั่วโมง ในห้างสรรพสินค้าชั้นนำในโตเกียว เด็กสาวที่สวมวิกผมและเปลี่ยนชุดใหม่ ในที่สุดก็กลับมามีท่าทีน่ารักดึงดูดผู้คนอีกครั้ง

“ที่รัก น่ารักไหมคะ?”

“อืม”

คณาธิปจ้องมองอย่างเงียบๆ

ตอนนี้ เขาได้รู้หัวใจของตนเองจริงๆแล้ว

เพราะว่า ในช่วงหลายวันนั้น เขาได้ขังตนเองไว้ในวิลล่า หลายครั้งที่เขาคิดจะพาตนเองจากประเทศนี้ แล้วกลับประเทศไป แต่อารมณ์จิตใจของเขาไม่เคยสบายเหมือนตอนนี้เลย

เขาอาจยังมีหนามเล็กๆ อยู่ในใจ

แต่ตอนนี้ เขามั่นใจได้แล้วว่า นี่ถึงจะเป็นช่วงเวลาที่เขารู้สึกสบายมากที่สุด

เมื่อซื้อของเสร็จแล้ว เพราะพรุ่งนี้เป็นวันตรุษจีนที่28แล้ว คณาธิปจึงเตรียมจะพาเด็กสาวกลับเประเทศ