ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 225 ไม่ได้ปรากฏตัวมาหลายปีแล้ว

คุณโจชัวนั้นกำลังพูดคุยกันอย่างมีความสุขกับจารุณี จู่ๆได้ยินลูกสาวมาฟ้องด้วยความโกรธ เขาถึงกับตะลึง “แฟนอะไร? คุณนาย ลูกชายคนเล็กของคุณมีแฟนแล้วเหรอ?”
วินาทีเดียว บรรยากาศก็แย่ไปเลย
จารุณีปฏิเสธอย่างรวดเร็ว “ไม่มี ไม่มี คุณโจชัวคุณอย่าเข้าใจผิด ลูกชายคนเล็กของฉันยังไม่มีแฟน”
“แล้วเธอเป็นใคร? พวกเขาต่างกำลังพูดว่าเธอคือแฟนของลูกชายคนเล็กของคุณ!”
คอรีนยกมือชี้ไปที่เส้นหมี่ที่อยู่ไม่ไกล
จารุณี “……”
มีอยู่ระยะหนึ่ง เธอถึงกับงง เธอดูไม่ออกเลย ผู้หญิงที่เป็นดั่งชบาที่ผุดออกมาจากน้ำ มาถึงก็ทำให้ขุนนางชั้นสูงทั้งหมดในล็อบบี้ดูด้อยไปเลย เป็นใครกันแน่
เธอสวยมากเลย ผิวขาวปากแดง สีสด คิ้วและดวงตาที่วิจิตรงดงาม ไม่ธรรมดา ไม่ประจบประแจง หรูหราและสง่างามโดยธรรมชาติ ทำให้เธอถึงกับตะลึง
เธอเป็นใครกันแน่?
จารุณีมองนิ่งๆครู่หนึ่ง
จริงๆแล้ว จารุณี รู้จักเส้นหมี่อยู่แล้ว
ตอนนั้น ตอนที่เส้นหมี่แต่งเข้ามาในตระกูลหิรัญชาเธอโกรธเคืองไม่น้อยเพราะเรื่องนี้ เดิมทีเธอวางแผนจะแนะนำหลานสาวที่อยู่ไกลของเธอมา แต่กลับถูกเส้นหมี่แย่งไป
ดังนั้นจารุณีในเวลานั้น มักจะมารังแกเส้นหมี่ที่ตระกูลหิรัญชา
นั่นคือเส้นหมี่ ขี้ขลาดและด้อยกว่า และด้วยเหตุที่เธอท้อง ไม่เคยดูแลตัวเองเลยดีๆ เธอแย่จริงๆในปีนั้น
แน่นอนที่ผู้หญิงคนนี้จะจำไม่ได้
“แม่ ผมมาแล้ว”
มาร์ตินเห็นแม่ของเขาตกตะลึง ก็เดินมาอย่างมีความสุข
จารุณีถึงจะมีสติอีกครั้ง จากนั้นเธอก็จ้องไปที่เส้นหมี่ที่อยู่ข้างๆลูกชายคนเล็กแล้วตะโกนว่า “เธอเป็นใครกันแน่? ใครให้ลูกพาเธอมา?”
มาร์ติน “……”
ยังไม่ทันเอ่ยปากพูด เส้นหมี่ก็ได้ออกเสียงข้างๆเขาแล้ว “คุณนายจารุณีฉันคือเส้นหมี่ จำไม่ได้แล้วเหรอ?”
เสียงของเธอเบามาก ราวกับสายน้ำในปลายฤดูใบไม้ร่วง น่าฟังมาก แต่ก็หนาวจนน่าตกใจเช่นกัน
เส้นหมี่?
เธอคือเส้นหมี่! !
จารุณีโกรธขึ้นมาทันที “เป็นเธอได้ไง? เธอมาได้ยังไง? ใครให้เธอมา? ฮะ? ! !”
เธอโกรธมากๆ จนกระทั่ง ไม่ได้คิดถึงข้อตกลงที่มีกับสุขาวดีอยู่ระยะหนึ่ง
เส้นหมี่ยังคงดูเฉยเมย เห็นเธอโกรธขนาดนี้ ก็ตอบกลับด้วยสีหน้าเฉยๆไปคำหนึ่ง “คุณท่านเรียกฉันมา ทำไม? คุณนายจารุณีไม่ยินดีเหรอคะ?”
“! ! ! !”
คำพูดนี้มีแรงสะท้านมาก
ทันใดนั้น คลื่นลูกหนึ่งก็สั่นสะเทือนเป็นพันคลื่นในล็อบบี้ ยิ่งดุเดือดเข้าไปอีก
“คุณท่านหิรัญชาเป็นคนเรียกเธอมาจริงๆเหรอ?”
“พระเจ้าช่วย! เธอเป็นใครกันแน่? ทำไมยังเป็นคนที่คุณท่านเรียกมาด้วยล่ะ? สถานะของเธอยอดเยี่ยมขนาดนี้เลยเหรอ?”
ทุกคนตกตะลึง พวกเขามองดูผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้า ไม่กล้าเชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน
รวมถึงจารุณีเองด้วย!
เธอเป็นคนที่พี่ชายเธอเรียกมาเหรอ?
ก็ใช่ นางนี่เป็นที่รักของพี่ชายของเธอมาโดยตลอด ตอนนั้นที่แต่งเข้าตระกูลหิรัญชาได้ ก็เป็นเพราะจุดประสงค์ของคุณท่านแล้วเธอถึงเป็นคุณนายน้อยตระกูลหิรัญชาได้สำเร็จ
ยังไงก็ตามไม่น่าแปลกเลยจริงๆที่เธอจะถูกคุณท่านเรียกมาในตอนนี้
จารุณีระงับความโกรธในอกของเธอไว้
“โอ๊ยแม่ครับ แม่อย่าโกรธเลยนะ ตอนนี้หมี่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลหิรัญชาแล้ว ตอนนี้เธอเป็นเพื่อนของผม ผมพาเธอมาเอง”
“……”
“ก็จริง คุณนายจารุณี ตอนแรกก็กังวลว่าคุณจะโกรธ ไม่ได้คิดจะมา แต่ในเมื่อมาร์ตินก็อยากให้ฉันมา ก็เลยมา นี่เป็นของขวัญวันเกิดที่ให้คุณ ถือว่าเป็นการถ่ายโทษเรื่องในอดีตแล้วกัน”
เส้นหมี่เป็นคนใจกว้างมาก หลังจากที่เห็นมาร์ตินช่วยพูดให้ตัวเอง เธอก็ขอโทษหญิงชรานี่อย่างใจกว้าง แล้วมอบของขวัญวันเกิดที่เธอนำมาให้
จารุณี “……”
เธอฟังคำว่า “ไม่ใช่คนตระกูลหิรัญชา” ในที่สุดเธอก็จำได้ว่าสุขาวดีที่มาหาเธอในวันนั้น ดังนั้นหญิงชรานี่ก็ระงับความโกรธไว้ในที่สุด
“ได้ ถ้าเป็นอย่างนี้ มาแล้วยังไงก็เป็นแขก ตินดูแลแขกของลูกดีๆ”
“ได้เลย!”
มาร์ตินตกลงทันทีด้วยความดีใจอย่างมาก
จากนั้นเขาก็พาเส้นหมี่ออกจากล็อบบี้ เดินไปที่ห้องจัดเลี้ยงบนชั้นสอง
เส้นหมี่รู้สึกราบรื่นเกินไปหน่อย นึกถึงจารุณีนี้ ที่กัดตัวเองไม่ปล่อยในตอนนั้น ตอนที่เธอขึ้นไปชั้นบน อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “แม่ของคุณดูตอนนี้เหมือนจะนิสัยดีขึ้นมาหน่อยแล้วนะ”
มาร์ตินลูบที่ด้านหลังหัว “ใช่มั้ย อาจจะเป็นเพราะอายุเยอะแล้วมั้ง”
ทั้งสองคุยเล่นกันแบบนี้ ไม่นานก็มาถึงห้องจัดเลี้ยงที่ถูกตกแต่งอย่างสวยงาม
“เข้าไปเถอะ คุณลุงฉันและญาติที่บ้านอยู่ข้างใน” มาร์ตินผลักประตูห้องจัดเลี้ยงไป
เส้นหมี่เห็น ก็ยกเท้าก้าวเข้าไป
ญาติทุกคนอยู่ข้างในจริงๆ เห็นคุณท่านที่นั่งอยู่ข้างในในชั่วพริบตา และยังมีคนตระกูลหิรัญชาและคนตระกูลโรแกนที่นั่งล้อมรอบเขา
อยู่กันครบจริงๆเลย
มาร์ตินก็เข้าไปด้วย แต่ว่าเดินไปสองก้าว เขาก็พบว่าผู้หญิงที่เดินไปกับเขาแต่แรกหยุดลงมา