ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 288 ถูกปล้นแล้ว
ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 288 ถูกปล้นแล้ว
“มาร์ตินนายตื่นนอนรึยัง? ตื่นไปรับปอร์เช่ได้แล้ว”“……”
หลังจากเคาะประตูอยู่สักพัก ก็ได้ยินเสียงพึมพำมาจากข้างในว่า: “รู้แล้ว”
เส้นหมี่ได้ยินอย่างนั้น ถึงจะลงมา
เรื่องของปอร์เช่ เส้นหมี่วางแผนไว้อย่างนี้ ในเมื่อเขาเต็มใจที่จะติดตามหล่อน งั้นให้เขาเป็นผู้ช่วยของหล่อนตั้งแต่นี้เป็นต้นไป หล่อนมีแผนที่จะเข้าไปวงการหุ้นก่อน และให้ ปอร์เช่รับผิดชอบช่วยเหลือจัดการด้านกองทุนของหล่อน
ได้ยินมาว่า เด็กคนนี้เรียนเอกบัญชี
มาร์ตินเป็นเด็กที่ออกจากบ้านตั้งแต่เล็กๆ
แต่ไปไม่ถึงไหน ก็ถูกคนอื่นหลอกลวงเอาผลประโยชน์
“ เยสเข้ มึงมาตั้งแต่เมื่อไหร่? ที่อยู่ของพวกกูซับซ้อนขนาดนี้ มึงยังหาเจอได้เร็วขนาดนี้เลยเหรอ? แมร่ง มึงมีจมูกหมารึเปล่าเนี้ย?
เมื่อเห็นคนที่ขวางทางเขาอยู่ มาร์ตินที่อยู่ในรถก็พูดคำหยาบคายขึ้นมาทันที!
แสนรักยิ้มอย่างเย็นชาไม่พูดอะไรแล้วกระดิกมือ ทันใดนั้น เงาคนมากมายก็ออกมาจากด้านหลังของเขา มุ่งตรงไปทางมาร์ติน
เชี้ย！ ผู้ชายคนนี้คงไม่คิดจะฆ่าเขาหรอกนะ?
มาร์ตินตกตะลึงเปิดประตูรถด้วยท่าทียอมแพ้: “พี่ครับ พี่ชาย พี่ต้องการอะไรครับ? ผมไม่ได้ทำเรื่องที่ทำร้ายพี่เลยนะครับ”
“แล้วลักพาตัวเมียกูไปคืออะไร?”
“อุ๊ย! คนนั้นเป็นเมียพี่เหรอครับ? ไม่ใช่อดีตภรรยาพี่หรอกเหรอ!!” มาร์ตินพูดอย่างเสียงดัง เขาปฏิเสธที่จะยอมรับความผิดที่ถูกยัดข้อหาอย่างหนักแน่น
แต่เรื่องที่ทำให้เขาผิดหวังคือ ลูกพี่ลูกน้องของเขาโยนหนังสือเล่มเล็กสีแดงใส่หน้าเขาหลังจากที่ได้ยินเสียงคัดค้านของเขา
“ดูดีๆดูให้ชัดเจน หล่อนใช่อดีตภรรยาของฉันไหม?”
“……”
มาร์ตินเงียบไป ผ่านไปครู่หนึ่ง ใบหน้าที่สวยงามราวกับดอกซากุระ แต่เหมือนสูญเสียความสดใส มืดมัวเหมือนขาดเลือดไปครึ่งหนึ่ง
พวกเขายังเป็นสามีภรรยากันเหรอ?
แล้วทำไมผู้ชายคนนี้ยังปฏิบัติอย่างนั้นกับหล่อนอีกหล่ะ? เขาไม่รู้หรอว่าเพื่อเขาแล้วหล่อนทุ่มเทขนาดไหน?
เบ้าตามาค์ตินแดงขึ้นเล็กน้อย ในหัวคิดแต่เรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนั้น เมื่อผู้หญิงคนนั้นหาเขาเจอ เขาดูอ้างว้างและสิ้นหวังเพียงใด ในใจของเขารู้สึกโศกเศร้ามาก แล้วความโกรธก็พลุ่งออกมา
“ได้ ถึงแม้หล่อนจะไม่ใช่อดีตภรรยาของคุณ แล้วจะปฏิบัติอย่างไรกับหล่อนก็ได้งั้นเหรอ? หล่อนเป็นคนนะ ไม่ใช่สิ่งของ คุณมีสิทธิ์อะไรทำร้ายหล่อนซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างนั้น ห๊ะ?
“……”
แสนรักกวาดสายตามองคนที่ถามเขาอย่างรุนแรง ดวงตาของเขาก็หรี่ลง
เขาเดาไม่ผิดจริงๆ ลูกพี่ลูกน้องของเขาคนนี้ต้องมีอนาคตไกลแน่ๆ แม้แต่ผู้หญิงของเขาก็ยังอยู่ในความคิดของเขาเลย
เขาเดินเข้าไปและจ้องมองเขาจากมุมบนอยู่นอกรถโดยไม่รู้สึกโกรธใดๆ แต่ใบหน้าที่หล่อเหลาเต็มไปด้วยความหนาวเหน็บกลับแสดงท่าทีของเขาออกมา
“มันเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด ที่ผมมาที่นี่เพราะจะมาปรับความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องนี้แหละ”
“เข้าใจผิด? แกบอกว่าที่แกฆ่าลูกสาวของลุงหล่อนเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิดงั้นเหรอ? ใครจะไปเชื่อแก?” มาร์ตินมีท่าทีดูหมิ่น
เลือดของแสนรักพลุ่งพล่าน แทบจะอดทนไม่ไหวแล้ว
ไอ้เด็กเวร เลวจริงๆ ลักพาตัวผู้หญิงของเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า เอาความกล้าดีแบบนี้นี้มาจากที่ไหน?
และสิ่งที่ทำให้เขาหึงที่สุดคือผู้หญิงที่น่ารังเกียจคนนี้กลับไว้ใจเขามากที่สุด สองครั้งที่พวกเขาทะเลาะกัน และหล่อนก็ไปหาไอ้สารเลวคนนี้ทั้งสองครั้ง!
แสนรักบังคับตัวเองให้สงบสติอารมณ์ก่อน
“ฉันบอกว่าไม่ก็คือไม่ จะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่คุณ ตอนนี้สิ่งที่ฉันอยากจะถามก็คือหล่อนกำลังทำอะไร และมีแผนการอะไร”
“หึ! คุณถามผมเหรอ ผมไม่…”
แค่คำว่า “บอก” ก็ยังไม่หลุดออกมาจากปาก แล้วประตูรถของมาร์ตินก็ถูกเปิดออก จากนั้นชายชุดดำสองคนที่ดูก็รู้ทันทีว่าได้รับการฝึกฝนพวกเขาได้พาตัวเขาออกมาจากในรถ
“！！！！”
“คุณชายรองมาร์ติน ผมแนะนำให้คุณตอบคำถามของท่านประธานไปดีๆ มิฉะนั้นอย่าคิดว่าจะได้เจอคุณนายจารุณีและครอบครัวของพี่ชายและพี่สะใภ้อีกเลย”
ชายชุดดำกระซิบข้างหูมาร์ตินอย่างเย็นชา
เมื่อมาร์ตินได้ยินอย่างนั้น ก็จะระเบิดความโกรธออกมาอกมาทันที
ไอ้หลานตัวดี!
แต่เขาไม่มีความกล้านั้น ในตระกูลโรแกนและตระกูลหิรัญชา ดูเหมือนว่าเขาจะไม่กลัวใครเลย นอกจากลูกพี่ลูกน้องที่อยู่ตรงหน้าของเขา
เขาโกรธจะเป็นจะตายแล้ว…
หลังจากนั้นมาร์ตินก็ถูกพาไปที่ร้านกาเฟ และเขาก็ถูกบังคับให้บอกแผนการของเส้นหมี่
“หล่อนไม่คิดจะทำเรื่องอะไรที่ทำร้ายหิรัญชากรุ๊ปของพวกคุณ หล่อนแค่ต้องการกลับเข้าไปในวงการการเงินอีกครั้ง แล้วช่วยเหลือตระกูลวชิรนันท์ของหล่อนให้กลับมายืนขึ้นได้อีกครั้ง คนอย่างหล่อนจะมีความคิดไม่ดีต่อคุณและตระกูลหิรัญชาได้อย่างไร?”
หลังจากประโยคสุดท้ายที่มาร์ตินพูด เขาถามด้วยความเศร้าโศกและความขุ่นเคือง
สีหน้าของแสนรักชะงักไป แล้วไม่พูดอะไร
เขาพูดถูก ผู้หญิงคนนี้จะมีความคิดไม่ดีอะไรได้อีก?
อย่างไรก็ตาม หล่อนต้องการเก็งกำไรทางการเงินอีกครั้ง!
สีหน้าของแสนรักเปลี่ยนไปในทางที่ไม่ค่อยดีนัก
“แค่หล่อนคนเดียวเหรอ?”
“แล้วคุณคิดว่ามีใครอีกหล่ะ? คุณคิดว่าหล่อนทำไม่ได้ใช่ไหม? เหอะเหอะ ฟังผมนะ คุณคิดผิดอย่างใหญ่หลวง คุณไม่รู้ว่าจุดแข็งที่แท้จริงของหล่อนคืออะไร!”
“……”
แสนรักชะงักอีกครั้ง
เขารู้ดีแน่นอนว่าผู้หญิงคนนี้เก่งกาจสามารถในเรื่องอะไร
แต่ทำไมมาร์ตินถึงรู้เรื่องนี้ แต่เขากลับพึ่งรู้เรื่องนี้เมื่อไม่นานมานี้เอง หรือว่าในปีนั้นพวกเขามีความสัมพันธ์ที่สนิทสนมกันไปถึงจุดนั้นแล้วเหรอ?
ในใจของเขาหึงหวงมากขึ้นอีกครั้ง จนผู้ชายคนนี้ควบคุมไม่อยู่
“มีความสามารถแข็งแกร่งแล้วยังไง? วงการหุ้นเป็นเรื่องที่หล่อนอยากเข้ามาเมื่อไหร่ก็ได้งั้นเหรอ? ก่อนหน้านี้ที่หล่อนเคยร่วมมือกับตระกูลคริสนับว่าเป็นเพียงโชคเล็กน้อยเท่านั้น ถ้าอยากก้าวเข้าสู่วงการนี้จริงๆ ไม่มีเงินลงทุนมหาศาลจะกล้าเข้ามาในวงการนี้ได้อย่างไร?”