ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 301 ภรรยาผมเก่งจริง ๆ
ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 301 ภรรยาผมเก่งจริง ๆ
ในที่สุด ก็ถึงวันที่ทั้งสามคนต้องไปพบผู้รับผิดชอบเอฟพีของชาวญี่ปุ่น
แน่นอนว่าหลัก ๆ คือคณาธิปและเส้นหมี่
ส่วนปอร์เช่ มากสุดก็แค่เหมือนผู้ติดตามพวกเขา
“สวยใส ผมได้ยินมาว่า ผู้รับผิดชอบคนนั้นตอนนี้พักอยู่ที่โรงแรมฮิลตัน ทางที่ดีเราตรงไปหาเขาที่โรงแรมเลยดีกว่า ถ้าไปที่วอลล์สตรีท คงถูกคนของอีริคเจอแน่”
“ได้ค่ะ”
เส้นหมี่คิดว่าความคิดนี้ไม่เลวเลย เธอจึงเห็นด้วยในทันที
ครึ่งชั่วโมงต่อมา หน้าประตูโรงแรมฮิลตัน
เป็นเพราะเส้นหมี่คิดอยู่ในหัวตลอดเวลาว่าหลังจากที่ได้เจอผู้รับผิดชอบแล้ว เธอจะเจรจาเรื่องการร่วมมือโครงการไหนดี เมื่อเธอเห็นว่ารถจอดสนิท เธอก็เปิดประตูลงไปทันที
ปอร์เช่ก็ตามลงมาด้วย
ตอนนั้นเอง คณาธิปที่กำลังขับรถอยู่ก็ตะโกนออกมาทันที “ปอร์เช่ คุณรอพวกเราอยู่ข้างล่างก็ได้ ผมกับพี่สาวคุณจะขึ้นไปเจอลูกค้าเอง คนเยอะเกินไปไม่ดี”
“ไม่ดีตรงไหน? ผมมาที่นี่ก็เพื่อไปพบลูกค้าเป็นเพื่อนพี่”
ปอร์เช่ทำเมิน เขาไม่เคยสนใจคำพูดนั้นเลยแม้แต่น้อย พูดจบเขาก็เปิดประตูและลงจากรถในทันที
คณาธิปที่อยู่ในรถโมโหจนเส้นเลือดจะแตก!
ไอ้เด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมคนนี้ ขัดหูขัดตาจริง ๆ แม้แต่พื้นฐานการอ่านใจผู้อื่นยังไม่มีเลย
ดูเหมือนว่า ต่อไปเขาจะต้องคิดหาวิธีแยกปอร์เช่ออกไป
สุดท้ายคณาธิปก็ต้องรถจากรถอย่างไม่มีทางเลือก เมื่อเขามาถึงห้องโถงกว้างใหญ่ตระการตาภายในโรงแรม ก็เห็นปอร์เช่ที่เดินเข้ามาก่อน ก็อยู่แนบชิดข้างพี่สาวแล้ว
“พี่ เราต้องคุยอะไรกับเขา?”
“พี่จะคุยกับเขาเรื่องพันธบัตร”
“พันธบัตร?” หนุ่มวัยรุ่นที่ยืนอยู่ด้านข้าง ดวงตาคู่สวยสีหยกดำเบิกกว้างด้วยความตกใจ “พี่เอาพันธบัตรมาจากไหน?”
“จากตระกูลคริส ตอนที่ฉันร่วมงานกับเขา ฉันไม่ได้เอาค่าคอมมิชชั่นกับเขาทั้งหมด แต่เอาเป็นพันธบัตรมากมาย ตอนนี้ตระกูลคริสก็ก้าวหน้าดีพันธบัตรพวกนี้น่าจะมีคุณค่าแล้ว อีกอย่างถ้าหากฉันเดาไม่ผิด เอฟพีอยากจะเข้ามาที่นี่ มีของจากตระกูลคริส มีช่วยเขาได้อย่างมาก”
“…”
หญิงสาวคนนี้ยืนอยู่หน้าลิฟต์และพูดตอบลอย ๆ ราวกับไม่ได้ใส่ใจเรื่องที่กำลังพูด
ชายหนุ่มนิ่งเงียบอยู่ด้านหลัง
สังคมตอนนี้ สิ่งที่คาดเดายากที่สุดก็คือตลาดเศรษฐกิจ โดยเฉพาะธุรกิจการเงิน ที่เหมือนเมฆลมบนท้องฟ้า เป็นเรื่องที่เปลี่ยนแปลงได้ทุกวันทุกเวลา
ดังนั้นเธอไม่ได้ตั้งใจทำแบบนี้จริง ๆ ใช่ไหม?
ปอร์เช่เลียฟันกราม…
ทั้งสามเดินเข้าไปในลิฟต์ และเคลื่อนตัวถึงชั้นบนสุดของโรงแรมอย่างรวดเร็ว จากนั้นคณาธิปเดินนำเข้าไปพบกับผู้ดูแลเอฟพีชาวญี่ปุ่น
“สวัสดีครับ คุณฮาชิโมโตะ ผมชื่อคณาธิป ทนายมัตสึชิมะแนะนำให้ผมมาหาคุณครับ”
“เข้ามาเถอะ”
ผู้รับผิดชอบท่านนี้ไม่ได้มีท่าทีกระตือรือร้นในการต้อนรับคณาธิปเลย อาจเป็นเพราะคนที่ชื่อมัตสิชิมะเป็นแค่คนทั่วไป
สีหน้าของคณาธิปนิ่งชะงัก
โชคดีที่เส้นหมี่ไม่ได้ใส่ใจ เพียงได้ยินว่าเชิญให้พวกเธอเข้าไป ในเธอก็พาปอร์เช่เดินเข้าไปด้านในเลยทันที
“สวัสดีค่ะ คุณฮาชิโมโตะ ขอโทษที่มารบกวนคุณ คุณจำฉันได้ไหมคะ? พวกเราเคยเจอกันที่วอลล์สตรีทค่ะ วันนั้นคุณอีริคพาฉันไปด้วย”
“ที่แท้ก็คุณนี่เอง”
คนญี่ปุ่นคนนี้จำเส้นหมี่ได้
เพียงแต่หลังจากที่เขาจำเธอได้ ก็เผยความสงสัยบางอย่างออกมา “คุณมาหาผมมีอะไรหรือเปล่าครับ? คุณอีริคไม่เห็นโทรศัพท์มาหาผมเลย”
เขายอมรับแค่อีริคคนเดียวจริง ๆ ด้วย!
สีหน้าคณาธิปค่อย ๆ เปลี่ยนไปทันที จากตอนแรกตั้งใจจะช่วยพูดให้ก่อน แต่ตอนนี้เงาของร่างเล็กได้เดินผ่านเขาไป นิ่ง ๆ และยืนประชันหน้ากับชาวญี่ปุ่นคนนี้แล้ว
“คุณฮาชิโมโตะ วันนี้ฉันไม่ได้มาที่นี่ในนามของคุณอีริคค่ะ ฉันมาคุยเรื่องการร่วมมือกันของกับคุณด้วยตัวเองค่ะ”
“ผมร่วมมือกับคุณ?”
“ใช่ค่ะ ไม่ทราบว่าคุณฮาชิโมโตะเคยได้ยินเรื่องเกี่ยวกับตระกูลคริสบ้างไหมคะ? เป็นตระกูลสูงศักดิ์ที่เกือบจะล้มละลายในปีนั้น” เส้นหมี่เริ่มเกริ่นเรื่อง
เมื่อสิ้นเสียง ความตกตะลึงก็พลันปรากฎขึ้นในดวงตาของชาวญี่ปุ่นในพริบตาเดียว
“ผมทราบแน่นอน และในปีเดียวกันนั้นพวกเขาก็ฟื้นตัวกลับมาในวงการการเงินได้อีกครั้ง เป็นเหตุการณ์ที่น่าตื่นเต้นที่สุด”
“ใช่ค่ะ และสิ่งที่ฉันอยากบอกกับคุณฮาชิโมโตะก็คือคนที่อยู่เบื้องหลังคอยช่วยเหลือพวกเขาก็คือฉันค่ะ!”
เส้นหมี่เปิดเผยตัวตนของเธอด้วยรอยยิ้ม แถมเธอยังนำข้อมูลบางอย่างที่สามารถพิสูจน์ได้ว่าเธอคือผู้ควบคุมในตอนนั้นมาด้วย
ชั่วแวบเดียว หลังจากที่ชาวญี่ปุ่นคนนี้เห็นข้อมูลก็เบิกตากว้าง เขามองเอกสารพวกนั้นด้วยความตกตะลึง
นี้มันเป็นไปได้ยังไง?
เรื่องของตระกูลคริสในปีนั้น นึกไม่ถึงว่าคนที่เป็นคนจัดการเป็นผู้หญิงร่างเล็กคนนี้
ชาวญี่ปุ่นนิ่งเงียบเป็นเวลานานพอสมควร เขาเอาแต่ยืนจ้องเอกสารในมือนิ่ง และมองมันสลับกับเส้นหมี่ ทั้งตกใจและมึนงง แต่เขากลับไม่แสดงท่าทีใด ๆ ออกมา
แต่ว่า เธอยังเด็กขนาดนี้ และยังเป็นเพียงหญิงสาวตัวคนเดียว ใครจะไปเชื่อ?
เส้นหมี่ยิ้มอีกรอบ “คุณฮาชิโมโตะไม่เชื่อใช่ไหมคะ? ถ้าอย่างนั้นฉันจะบอกกับคุณอีกเรื่องหนึ่งค่ะ ไม่กี่วันก่อนหน้านี้ เหตุการณ์เสนอขายหุ้นที่สะเทือนวงการของหิรัญชากรุ๊ปในตลาดหลักทรัพย์ ก็เป็นฝีมือฉันค่ะ”
ฮาชิโมโตะ “…”
คณาธิป “…”
ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ด้านหลัง หางตากระตุกสองสามครั้ง นี่สามารถมองเห็นได้ชัดภายใต้เลนส์แว่นตาหนาของเขา
ผู้หญิงคนนี้เก่งจริง ๆ!