ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 36 เหมือนกัน
“ชินจัง ทำไมไม่พูดล่ะ? พ่อถามเราอยู่นะ? ทำไมไม่อยู่ข้างบนดีๆ? ตอนที่พ่อจะลงมากำชับเราไว้ยังไง? ตอนนี้เราเปลี่ยนไปไม่เชื่อฟังขนาดนี้แล้วเหรอ?”
หลังจากที่ได้ยินว่าลูกชายแอบลงไปข้างล่างมานั้น แสนรักที่ถูกบีบบังคับจนการประชุมขาดช่วงไป เดินเข้ามาในออฟฟิศก็ตำหนิขึ้นมาทันที
คิวคิว : “…….”
คิวคิวเองก็รู้สึกน้อยใจมาก เขาอยากจะบอกว่าเขาไม่ใช่ลูกชายคนที่เขาต้องการจะหาอยู่แล้ว เขาคืออีกคนนึง เขาจะรู้ได้ยังไงว่าจู่ๆเจ้าเด็กคร่ำครึนั่นจะวิ่งลงไป?
“แด๊ดดี้อย่ามาทะเลาะกับผม ตอนนี้ผมเองก็รู้สึกเบื่อมากแล้ว ถ้าอยากจะลงไปก็ลงไปเล่นสิครับ ผมห้าขวบแล้วนะ ผมไม่ใช่เด็กเล็กๆอีกต่อไปแล้วนะครับ จะเอาแต่ขังไว้ตลอดไม่ได้แล้ว!”
“อะไรนะ?”
แสนรักที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะทำงานคิดว่าตัวเองได้ยินผิด!
ชินจังไม่ใช่คนที่จะพูดออกมาได้มากมายขนาดนี้ภายในครั้งเดี๋ยวได้ และยิ่งจะไม่พูดกับคนอื่นว่าเขารู้สึกเบื่อ เขาเป็นคนที่มีนิสัยชอบสันโดษและเอาแต่ใจจนแทบจะเป็นคนปิดกั้นตัวเอง โมโหแล้ว นอกจากจะขังตัวเองเอาไว้ในห้อง
เป็นไปไม่ได้เด็ดขาดที่จะได้ยินคำว่า “เบื่อ”คำนี้ออกมาจากปากของเขา
และยิ่งไปกว่านั้น เขายังพูดว่าจะขังเขาเอาไว้ไม่ได้ เขาไม่ใช่เด็กแล้ว เขาอยากออกไปเที่ยวเล่น…..
แสนรักรู้สึกผิดปกติอยู่บ้างเล็กน้อย คิ้วขมวดเข้าหากัน เขาออกมาจากโต๊ะทำงาน แล้วเดินมาตรงหน้าของเด็กคนนี้
“ชินจัง เงยหน้าขึ้นมามองพ่อ พ่อถามเรา ว่าคุณน้าคนนั้นพูดอะไรกับเราใช่ไหม?”
“อะไรครับ?”
คิวคิวเงยหน้าขึ้นมาทันที ดวงตาเสี้ยวพระจันทร์คู่นั้นกะพริบตามองแด๊ดดี้
แสนรักเห็นแล้ว คิ้วยิ่งขมวดเข้าหากันมากขึ้น : “คุณน้าหมอที่พาเรามาคนนั้น เมื่อเช้าเธอพูดอะไรกับลูก? ทำไมจู่ๆลูกถึงได้มากับเธอ? ระหว่างลูกกับเธอมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
เป็นน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสงสัย ก็เหมือนกับ หมอคนนั้นที่เขาว่า ทำอะไรไม่ดีกับลูกชายของเขาอย่างไรอย่างนั้น ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรังเกียจและแค้นเคือง
แท้ที่จริงแล้ว ปกติเขารังแกหม่ามี๊แบบนี้เองใช่ไหม?
ผู้ชายคนหนึ่ง ทิ้งผู้หญิงคนหนึ่งและลูกอีกสองคนไว้โดยไม่สนใจไยดีก็ว่าแล้ว ยังมีหน้ามาด่าว่าเธอ รังแกเธออีก?
คิวคิวโมโหแล้ว เขาลุกพรวดขึ้นมาจากโซฟา แล้วยืนเงยหน้ายืดอกตรงขึ้นตรงหน้าแด๊ดดี๊!
“แด๊ดดี้ หมายความว่าอะไรครับ? คุณน้าเธอทำอะไรเหรอ? เธอรักษาอาการป่วยให้แด๊ดดี้ และยังพาผมมาที่นี่ เธอทำผิดอะไรครับ? ถึงได้ทำให้แด๊ดดี้สงสัยในตัวเธอแบบนี้?”
เด็กคนนี้ แม้แต่คำว่า “สงสัย”ก็ยังใช้เป็นแล้ว
แสนรักรู้สึกตกตะลึง!
เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าลูกชายเขาคนนี้ทะเลาะเป็นกับเขาด้วย เมื่อก่อนเขาโมโหหรืองอนไม่เก็บตัวไม่พูดกับใคร ก็ขังตัวเองไว้โดยไม่พบใครทั้งสิ้น เรียนรู้ที่จะมาทะเลาะกับแด๊ดดี้เป็นตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?
“ชินจัง พ่อไม่ได้สงสัยเธอ เพียงแค่อยากจะบอกลูกว่า อย่าไปเชื่อคนอื่นง่ายๆ!”
“คุณน้าไม่ใช่คนอื่นซักหน่อย คุณน้าเป็นคนที่ดีกับผมมากที่สุดแล้ว!”
คิวคิวรู้สึกโมโหมาก หลังจากที่เขาตะโกนออกมาตรงหน้าของคนไม่ดีคนนี้แล้ว ก็กระโดดลงจากโซฟาแล้วออกไปทางหน้าประตู
คนไม่ดีคนนี้ เขาไม่ได้อยากให้มาเป็นแด๊ดดี๊ของเขาแล้ว!
มาบอกให้เขาไม่ต้องเชื่อหม่ามี๊ต่อหน้าเขา หม๊ามี๊เป็นคนที่ดีที่สุดในโลกนี้แล้ว เขาไม่ได้อยากได้แด๊ดดี้ที่เป็นคนไม่ดีแบบนี้ และเขาเองก็จะไม่มีทางไม่ต้องการหม่ามี๊เหมือนกัน
คิวคิววิ่งไปที่หน้าประตูอย่างรวดเร็ว แม้แต่ขอบตาก็ยังแดงอีกด้วย
แสนรักที่อยู่ทางด้านหลังสับสนจนทำอะไรไม่ถูกไปแล้ว ขณะที่กำลังจะตามไปนั้น เคมีกลับเข้ามาพอดีในเวลานี้ เห็นคุณชายเล็กตาแดงๆพุ่งเข้ามาแล้ว เขาก็รู้สึกตกใจ
“นี่อะไรกันครับ? ท่านประธาน ทำไมคุณถึงได้ทะเลาะกับคุณชายเล็กจนร้องไห้แบบนี้?”
เขาปิดประตูลง แล้วรั้งคิวคิวที่จะออกไปเอาไว้ทันที
แสนรัก : “……..”
นิ้วมือที่แข็งทื่อบีบเข้าหากันอยู่ตรงข้างโซฟา ในที่สุดเขาก็เดินเข้ามา
“ขอโทษครับ แด๊ดดี้ผิดเอง แด๊ดดี้ขอโทษนะลูก ไม่ควรพูดถึงคุณน้าแบบนี้ ยกโทษให้แด๊ดดี้นะครับ?”
แสนรักนั่งลงตรงหน้าลูก แล้วเอ่ยขอโทษลูก
ตรงจุดนี้ ผู้ชายคนนี้ทำได้ไม่เลวเลย เขาสอนลูก ผิดก็คือผิด ถูกก็คือถูก เพียงแค่ทำผิด ต่อให้เป็นแด๊ดดี้ ก็จะต้องขอโทษลูกด้วยเช่นกัน
และเรื่องราวในวันนี้ ลองคิดดูอย่างละเอียดแล้ว คำพูดวิจารณ์ของเขาก็ขาดความยุติธรรมอยู่จริงๆ
ผู้หญิงคนนั้น ถึงแม้จะน่ารังเกียจ แต่เขาพูดถูก เธอรักษาอาการป่วยของเขา กับเด็กคนนี้เธอก็ไม่ได้มีความสองจิตสองใจจริงๆ เขาไม่ควรมีอคติและทำร้ายเธอต่อหน้าเขา
แสนรักอุ้มลูกที่ไม่ได้เอะอะโวยวายแล้วกลับเข้าในออฟฟิศอีกครั้ง
——
และเวลานี้อีกทางด้านหนึ่ง ชินจังที่ถูกบังคับพากลับมายังโรงเรียนอนุบาลด้วย และก็เป็นฉากที่เป็นการเปลี่ยนแปลงจนน่าตกใจที่สุดที่ปรากฏขึ้นในชีวิตของเขาแล้ว
“พี่คะ หนูจะบอกให้นะ โชคดีที่รินจังไปพาพี่กลับมาก่อน ไม่อย่างนั้นหม่ามี๊จะกลับมาแล้ว”
จากการช่วยเหลือของย่าจันทร์แสงรินจังลูกรักพาพี่ชายกลับโรงเรียนอนุบาลได้สำเร็จ จับมือเล็กๆของเขาแล้วเอ่ยพูดขึ้นด้วยเสียงเด็กๆแบบนี้
เดิมทีชินจังต่อต้านและปฏิเสธ เขาไม่ชอบถูกคนสัมผัส
แต่ตลอดทาง เด็กผู้หญิงคนนี้ไม่เพียงแค่เอามืออวบๆมาลูบไปลูบมาบนร่างของเขาเพียงเท่านั้น สุดท้ายแล้วก็เอาร่างมาเกาะอยู่ที่บนร่างของเขาอีกด้วย
โดยภาพรวมก็คือเขาชาไปหมดแล้ว