ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 435 เธอไม่ยอมพบคุณ
ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 435 เธอไม่ยอมพบคุณ
แสงดาวจึงหยุดลงทันที หันกลับมามองที่เธอ
นั่นคือแววตาสีหน้าแบบไหนกัน รอบๆไม่มีแม้แต่สีเลือด ใบหน้าเรียวของหญิงสาวซีดเซียวเหมือนคนตาย ด้วยเหตุนี้ดวงตาสีเลือดคู่นั้นของเธอ จึงเปลี่ยนเป็นน่ากลัวยิ่งกว่าเดิม
เหมือนกับเติมเต็มไปด้วยน้ำเลือด แม้แต่นัยน์ตาตรงกลาง ก็ยังถูกย้อมเป็นสีแดงสด
แสงดาวกลั้นหายใจไปชั่วขณะ
“ไม่ ไม่ได้เป็นแบบนี้ ฉันไม่ได้ตาบอด ไม่มีทาง คุณอย่าถ่ายให้เขาดู อย่าถ่ายนะ ฉันสามารถรักษาตัวเองให้หายได้ คุณอย่าเอาเรื่องของฉันในตอนนี้ไปบอกเขา รอให้ฉันรักษาหายก่อนค่อยว่ากัน……”
สองมือของเส้นหมี่โบกไปมากลางอากาศ เพราะว่าสิ้นหวัง เพราะว่าหวาดกลัว เธอในตอนนี้ ไม่ว่ามองยังไงก็เหมือนคนบ้า
สุดท้ายแล้ว มือของเธอ มือสั่นๆคลำหาบางอย่างบนร่างกาย เธออยากจะเอาเข็มเล่มนั้นออกมา
แสงดาวเห็นแล้ว ในที่สุดก็นึกขึ้นได้ เธอรีบเข้ามาจับมือเธอเอาไว้！
“เส้นหมี่ คุณจะทำอะไร”
“ฉัน……ฉันจะรักษา ฉันรู้ว่าฉันเป็นอะไร คุณปล่อยมือฉัน ฉันจะฝังเข็มให้ตัวเอง ปล่อย”
เส้นหมี่ออกแรงดิ้นไปมา หวังว่าผู้หญิงคนนี้จะปล่อยเธอ
แต่ว่า เธอไม่รู้เลยว่าหน้าตาของท่าทางของเธอในตอนนี้ อยู่เบื้องหน้าของเธอ นัยน์ตาของหญิงสาวนั้นน่ากลัวขนาดไหน ถ้าเธอปล่อยเธอก็แปลกแล้ว
แสงดาวจึงตีหญิงสาวสลบไป
หลังจากนั้น เธอหยิบโทรศัพท์ออกมา ถ่ายรูปเธอสองรูป หลังจากนั้นก็แหวกดวงตาอันน่ากลัวของเธอถ่ายไปสองสามรูป ส่งไปให้น้องชาย
แล้วเธอจึงทอดกายนอนลงบนเรือ
แสนรักได้รับรูปที่ส่งมาบนโทรศัพท์แล้ว จากนั้นรู้สึกหัวใจรวดร้าวขึ้นมา เกือบจะเป็นลมไป
นี่เป็นเพราะเขาทั้งนั้น เธอถึงได้เป็นแบบนี้
เธอเพื่อจะช่วยเขา ถูกเขาที่ขาดสติทำร้าย เธอยังทำการแลกเปลี่ยนกับคนชั่วแบบนั้น
แต่เขาแสนรักล่ะ? กลับไม่รู้อะไรเลย นอกจากคืนวันนั้นยังพูดให้เธอรู้สึกอับอายอย่างรุนแรง เขาไม่เคยให้อะไรกับเธอเลย
ไม่ใช่แค่เพียงครั้งนี้ แต่หลายปีมานี้ เขาไม่เคยเอาใจใส่เธออย่างจริงจัง!
ดวงตาสองข้างของชายหนุ่มแดงขึ้นมา เขาจ้องเขม็งมองไปที่รูปเหล่านั้น ก้นบึ้งหัวใจ เหมือนแตกแหลกสลาย สำนึกผิด โทษตัวเอง เสียใจ เจ็บปวด……
ทั้งหมดทั้งมวลหลั่งไหลเข้ามา ทำให้เขาอยากจะฆ่าตัวเองให้ตาย！
“ท่านประทาน คุณ……ไม่เป็นไรใช่ไหม”
“ติดต่อโรงพยาบาลทั้งหมดที่หิรัญชามี ให้พวกเขาพาหมอที่ดีที่สุดมาที่นี่ แล้วก็ระดมเฮลิคอปเตอร์กับเรือทหาร ผมจะหาตำแหน่งนี้ให้เจอด้วยเวลาที่เร็วที่สุด！”
เขาชี้ตำแหน่งบนจอไอแพด ตะโกนออกมาทีละคำ！
เอชเจไปจัดการอย่างรวดเร็ว
แต่ว่า เมื่อพวกเขาพาคนยกกองทัพมาตามมาถึงผืนทะเล กลับพบว่า ไม่เห็นเรือลำนั้นแล้ว ท้องทะเลอันกว้างใหญ่ไพศาล ไม่มีแม้เงาของเรือลำนั้น
“ซวยแล้ว พวกเธอถูกคณาธิปจับตัวไปแล้วหรือเปล่า”
“……”
คำพูดนี้พูดออกมา บรรยากาศบนผืนทะเลจึงแปรเปลี่ยนเป็นน่าสยดสยองขึ้นมา
หลังจากนั้นหลายนาที นอกจากเหลือคนไว้กลุ่มหนึ่ง ที่เหลือก็ออกตระเวนหาบนท้องทะเล บนเกาะแห่งนั้นทั้งหมด การสังหารแบบนองเลือดจึงได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว
คณาธิปคาดการณ์ไว้แล้วว่าต้องเป็นอย่างนี้ เขาหนีไปแล้ว
แต่ว่า เขากำลังอยู่บนทางที่จะกลับญี่ปุ่น เขามองเห็นวิดีโอที่เด้งขึ้นมาในโทรศัพท์ในวิลล่าถูกกวาดล้างจนหมดเกลี้ยง เหงื่อเย็นๆถูกขับออกมาจากแผ่นหลังอย่างเสียไม่ได้
แม้แต่ริมฝีปากก็เปลี่ยนเป็นสีซีด
“เขามันคนบ้า คุณผู้ชายครับ ผมว่าช่วงนี้คุณอย่าพึ่งกลับญี่ปุ่นเลย จากนิสัยบ้าระห่ำของเขา ผมเกรงว่าเขาจะฆ่าไปจนถึงซาจากรุ๊ป”
“ไม่แน่ เขาฆ่าคนหมดทั้งวิลล่าแล้ว ยังหาคุณไม่พบ อาจจะตามมาเร็วๆนี้”
ผู้ช่วยที่อยู่ด้านข้างเตือนเขาออกมาตรงๆ
คณาธิปได้ยินดังนั้น ในใจจึงโมโห คั่งแค้น ขึ้นมาทันที
แต่สุดท้ายแล้ว ภายใต้เหตุและผล เขาไม่ยอมฟังไม่ได้ จึงเปลี่ยนแผนแต่โดยดี ไปที่อื่นแทน
บนเกาะเดรก
แน่นอนว่า หลังจากแสนรักฆ่าคนหมดทั้งวิลล่าแล้ว ไม่พบคนชั่วคนนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะแสงดาวโทรมากะทันหัน เขาคงตัดสินใจพาคนตามไปฆ่าถึงญี่ปุ่น
“คุณไม่ต้องหาพวกเราแล้ว ภรรยาของคุณไม่อยากเจอคุณ ฉันพาเธอไปแล้ว”
“ทำไมกัน?”
ชายหนุ่มที่ฆ่าคนเลือดสาด หยิบปืนที่เปื้อนเลือดขึ้นมาทันทีแล้วคำรามเหมือนสัตว์เดรัจฉาน： “เธอทำไมไม่ยอมพบผม แสงดาว คุณจะสร้างปัญหาอะไรอีก”
“ไร้สาระสิ้นดี ฉันจะสร้างปัญหาอะไรล่ะ ถ้าฉันไม่อยากให้เธอเจอคุณ จบด้วยการปาดคอทิ้งไปตั้งนานแล้ว！”
แสงดาวได้ยินคำนั้น จึงระเบิดออกมา เปิดปากด่าทอออกมา
แสนรักจึงสงบสติลง
เขามาคิดทบทวน อยู่นาน ถึงได้ยินเสียงแหบของตัวเองถามออกไปต่อ： “งั้นเธอเป็นอะไรกันแน่ถึงไม่อยากพบผม ตอนคุณโทรมา ผมได้ยินเสียงเธอออกจะดีใจเสียด้วยซ้ำ”
“ใช่แล้ว ตอนนั้นเธอดีใจมาก แต่หลังจากนั้นเป็นบ้าอะไรก็ไม่รู้ ฉันจะไปรู้ได้ยังไง เธอบอกว่าถ้าฉันรอให้คุณมาถึงที่นั่น เธอจะโดดลงจากเรือ งั้นฉันจะไม่ไปได้ยังไง”
“……”
ชายหนุ่มผู้นี้ ถึงกลับพูดไม่ออกแล้ว
ใบหน้าหล่อที่เปื้อนไปด้วยรอยเลือด งงเป็นไก่ตาแตก พ่ายแพ้อย่างย่อยยับคนอื่นที่มาเห็นเข้ายังรู้สึกเจ็บแทน
หรือว่าเธอ……เริ่มเกลียดเขาเข้าแล้ว?