ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 594 ความจริงได้ปรากฏออกมาแล้ว
ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 594 ความจริงได้ปรากฏออกมาแล้ว
“พี่……ชาย คุณพูดอะไรเหรอ ฉันกระวนกระวายอะไรกัน เมื่อกี้ฉันแค่ไม่ทันระวังจึงสะดุดนิดหน่อย คุณเป็นอะไรกันแน่”
เธอพูดไป ก็ส่งสายตาอันน่าสงสารออกไปด้วย หวังว่าชายหนุ่มคนนี้จะใจอ่อน
แต่สิ่งที่น่ากลัวคือ จะใช้วิธีอะไรก็ตามแต่ แต่ผลที่ออกมานั้นชัดเจนดี ก็คือไม่ได้ผลอะไรเลย ไอ้บ้าคนนี้ดึงเธอขึ้นมาตรึงเข้ากับกำแพงแล้วประกบตามมา บีบบังคับให้เธอยืนดีๆ
“อย่ามาใช้วิธีแบบนี้ ผมถามหน่อย ที่แสงดาววิ่งไปหาม็อกโกนั้น คุณเป็นคนออกความคิดให้เธอใช่ไหม”
“……ใช่！”
เส้นหมี่ไม่มีทางไปแล้ว ทำได้เพียงยอมรับออกมา
ผลลัพธ์ เธอพึ่งจะพยักหน้า ชายหนุ่มคนนี้ความโมโหจนขาดอากาศ เกือบจะหมดสติไปแล้ว
“คุณเป็นบ้าหรือยังไง คุณทำแบบนั้นทำไม สมองคุณมีปัญหาไปแล้วหรือเปล่า คุณรู้หรือเปล่าที่คุณสอนเธอแบบนั้น ขายหน้าตระกูลหิรัญชาของพวกเราไปหมดแล้ว”
“แต่ว่าเธอชอบม็อกโกนี่ ชอบคนคนหนึ่งผิดอะไร กล้าๆหน่อยไม่ดีเหรอ”
“แต่นั่นคือตระกูลเทวเทพ！！”
“แล้วยังไงล่ะ เพียงแค่พวกเขาชิงสุกก่อนห่าม ต่อให้เป็นตระกูลเทวเทพก็ไม่เห็นว่าจะเป็นอะไร ไม่ใช่เหรอ”
“ไร้สาระสิ้นดี!คุณลืมเรื่องอารองของเขาไปแล้วเหรอ ตอนนั้นเพราะว่าแต่งกับผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง สุดท้ายเรื่องราวชีวิตก็กลายเป็นโศกนาฏกรรม คุณกำลังทำให้เธอเดินเข้าสู่กองไฟรู้หรือเปล่า ยังมี คุณทำแบบนี้ ผมกับม็อกโกจะยังเป็นเพื่อนกันต่อได้อย่างไร คุณรู้อะไรบ้างหรือเปล่า”
ชายหนุ่มที่โมโหจนอยากจะกระอักเลือดออกมา อยากจะบีบคอหญิงสาวคนนี้ให้ตายจริงๆ
แต่หลังจากหญิงสาวได้ฟังแล้ว กลับมองมาตาใส
จะเป็นเพื่อนกันต่อได้อย่างไร?
งั้นพูดแบบนี้ แผนการของเธอ ก็สำเร็จแล้วอย่างนั้นเหรอ?
เธอจับใจความได้ถึงประโยคสุดท้ายที่เขาพูดออกมา ทันใด เธอไม่เพียงไม่รู้สึกผิด ยังแสดงความปลื้มปีติออกมาอีก บนสีหน้ายังแสดงออกมาเล็กน้อย
“ที่แท้คุณอยากให้ผมกับม็อกโกมีปัญหากัน”
ทันใด ชายหนุ่มที่เห็นเธอเปลี่ยนไปแบบนี้ จึงสงบลง ทันใดเขาก็เหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคน แล้วพูดประโยคนี้ออกมาเบาๆ
เส้นหมี่เหมือนโดนฟ้าผ่าลงมา！
เขา……เขากำลังพูดอะไรเหรอ?
ในเวลาสั้นๆ เลือดในหัวเหมือนเหือดหายไปอย่างรวดเร็ว ไม่นาน ใบหน้าเล็กทั้งใบก็ซีดขาวเหมือนกระดาษ
“ตอนที่อยู่บนทางที่กลับมา ผมคิดมาตลอดทาง คุณเป็นคนฉลาด ทำไมถึงได้ออกความคิดห่วยๆแบบนั้นให้กับแสงดาวล่ะ คุณกับเธอความสัมพันธ์ก็ไม่เลวทีเดียว ไม่จำเป็นต้องให้เธอที่ยังไม่แต่งงาน ต้องถูกผู้คนดูถูกหยามชื่อเสียงเสียหาย ใช่ไหมล่ะ”
“……”
เส้นรู้สึกเย็นวาบจนเข้ากระดูก
เขาช่างน่ากลัวจริงๆ ที่แท้เพื่อหลอกล่อเอาความจริงจากเธอ แม้แต่วิธีแบบนี้ยังเอามาใช้แล้ว
“ดังนั้นผมจึงมาคิดดูอีกทีแล้ว พบว่า คุณทำแบบนี้ มีเพียงจุดประสงค์เดียว ก็เพื่อทำให้ผมกับม็อกโกมองหน้ากันไม่ติด ความสัมพันธ์แตกหัก เพราะว่าสถานการณ์ในตอนนี้ม็อกโกถือว่าเป็นผู้รับช่วงต่อของตระกูลเทวเทพ แน่นอนว่าเขาคงไม่มีทางแต่งงานกับแสงดาว อีกทั้ง ผมที่เป็นน้องชายของเขา ก็ไม่มีทางที่จะเห็นเธออยู่ในสถานะที่ไม่ชัดเจนแบบนี้”
“ดังนั้น สุดท้ายพวกเราก็จะทะเลาะเบาะแว้ง หลังจากนั้นความสัมพันธ์แตกหัก จากเพื่อนรักก็จะกลายเป็นแม้แต่แก่ตายก็จะไม่ไปมาหาสู่อีก คุณพูดสิว่าที่ผมพูดถูกหรือเปล่า”
เขามาขยับเข้ามาด้านหน้าของเธอ ตระหง่านอยู่อย่างนั้นแล้วถามออกมา
สีหน้าของเขา ความจริงแล้วก็ไม่ได้ดูเลวร้ายขนาดนั้น ยิ่งกว่านั้น เขาจ้องมองมาที่เธออย่างเข้าใจได้ยากมาก ยังมีความเจ็บใจ ผิดหวัง และก็ความขุ่นเคืองเล็กน้อย
อย่างอื่นนั้น ก็ไม่มีแล้ว
เพราะว่า เขาไม่เข้าใจจริงๆ เธอทำแบบนั้นไปทำไมกัน?
ทำไมเธอถึงอยากให้ความสัมพันธ์ของเขากับม็อกโกแตกหัก?
แสนรักจ้องมองเธออย่างไม่ค่อยเข้าใจ รอให้หญิงสาวให้คำตอบกับเขาสักหนึ่งคำตอบ
เส้นหมี่ถูกร่างที่เหมือนกรงเหล็กกักขังเอาไว้ ในที่สุด เธอรู้สึกว่าแบกเอาไว้ไม่ไหวแล้ว เธอสั่นเทา ยังไม่ทันเอ่ยปาก น้ำตาสองหยดก็หล่นร่วงลงมาจากขอบตาของเธอ
“ใช่ ฉันไม่อยากให้คุณใกล้ชิดกับเขาเกินไป”ในที่สุดเธอก็ยอมรับออกมา
แสนรักหรี่ตาลง ถามขึ้นมาทันที：ทำไมเหรอ คุณรู้จักกับเขาเหรอ”
เขาถามคำถามเดียวกันกับที่ถามม็อกโกในตอนนั้น
แต่ว่า ยิ่งทำให้เขาเข้าใจยากเข้าไปอีก หญิงสาวคนนี้ก็ส่ายหน้าไปมา
“ฉันไม่รู้จัก แต่ว่า หลังจากที่ฉันได้ยินเรื่องราวของตระกูลเทวเทพ ฉันก็หวาดกลัวเป็นอย่างมาก อีกทั้งตอนที่ฉันอยู่ที่ญี่ปุ่น……ที่ถูกเนติขังเอาไว้ ฉันได้ยินเธอพูดถึงตระกูลเทวเทพ เธอ……เธอผู้หญิงคนนั้นมีวิธีการที่เก่งกาจมาก ต้องรู้จักตระกูลตระกูลนี้เป็นอย่างแน่นอน”
ความกระวนกระวายของเธอได้หายไป น้ำหูน้ำตาร่วงไหลออกมาดึงแขนเสื้อของชายหนุ่มเอาไว้
ตอนนี้ แน่นอนว่าเพื่อให้เขาเชื่อในคำพูดของเธอ
เนติ?
ได้ยินชื่อนี้แล้ว เดิมทีชายหนุ่มมีความสงสัยในคำพูดของเธอ สุดท้ายจึงแสดงสีหน้าเข้าใจออกมา
“ดังนั้น คุณกังวลว่าผู้หญิงคนนั้นจะร่วมมือกับตระกูลเทวเทพมาแก้แค้นพวกเรา หลังจากนั้นคุณจึงไม่อยากให้ผมกับม็อกโกใกล้ชิดกันใช่ไหม”
“อืม”
หญิงสาวที่แม้แต่ตอนร้องไห้ยังงดงาม จึงพยักหน้าออกมาอีกครั้ง น้ำตาหยดร้อน ยิ่ง“เปราะแประ”ร่วงหล่นลงมา
แสนรัก：“……”
แม้แต่ดวงใจ ยังถูกน้ำตาเม็ดนี้ของเธอเสียดแทงจนเจ็บปวด
ช่างเถอะ เด็กโง่คนนี้！
ในที่สุดแสนรักจึงไม่ถามอะไรอีกแล้ว เขากอดเธอเอาไว้ เช็ดน้ำตาบนใบหน้าของเธอออกอย่างอ่อนโยน ถอนหายใจออกมาบนศีรษะของเธอ
หลังจากนั้นเมื่อถึงเวลาดึกดื่นที่ผู้คนเงียบสงบ ทุกคนในคฤหาสน์หลังเก่านี้หลับใหลอยู่ในความฝัน เขาลืมตาขึ้นมาท่ามกลางความมืด ค่อยๆมองไปยังหญิงสาวที่ยังอยู่ในอ้อมกอดของเขาอย่างฝันหวาน
“ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลหิรัญชากับตระกูลเทวเทพหน่อย”
ท่ามกลางความมืด เขาได้ส่งข้อความออกไป