ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 625 เขาล้มลง
เสียงลดลง และในที่สุดก็เงียบ
ราวกับว่าเสียงทั้งหมดหยุดนิ่งในทันใด เด็กสาวตัวขาวซีดราวกับกระดาษ แต่ในตอนนี้เธอพูดอะไรไม่ออกจริงๆ
มีเพียงน้ำตาหยดใหญ่ไหลจากดวงตาของเธอ
สิ่งที่เขาพูดคือสิ่งที่เธอทำ
การตายของแม่ของเขาไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเลย แม้ว่าเธอจะต้องการปกป้องเขา แต่เพราะเธอไม่ได้บอกความจริง เธอจึงตายด้วยน้ำมือของตระกูลเทวเทพ
นี่คือข้อเท็จจริงที่ปฏิเสธไม่ได้
เธอไปที่แผนกกฎหมายเพื่อขโมยวิดีโอเทป
เธอสามารถบอกเขาได้ว่าความจริงไม่ใช่สิ่งที่เขาคิด
แต่ใครจะเชื่อล่ะ
กล่องเทปนั้นคือเทปต้นฉบับ
นอกจากนี้คณาธิปก็ไม่ได้รับการลงโทษตามกฎหมาย สุดท้ายเขาหนีรอด และนี่คือสิ่งที่เธอไม่มีอำนาจมากที่สุดที่จะหักล้าง
เส้นหมี่ตกลงมาจากสวรรค์สู่ขุมนรกในเวลาเพียงไม่กี่นาที สิ่งเดียวที่ทำได้คือยื่นมือเล็กๆออกมาอย่างสั่นเทาและคว้ามุมเสื้อของเขาเหมือนตอนที่ยังเป็นเด็ก
“มันไม่ใช่อย่างนั้นนะพี่ชาย คุณ…คุณฟังฉันอธิบายนะ…พี่ชาย…”
“ปล่อยมือ!”
ประวัติศาสตร์เหมือนกันมากจริงๆ
คราวนี้เหมือนตอนที่เขายังเป็นเด็ก เขาดึงมุมเสื้อกลับอย่างไร้ความปราณี
จากนั้นก็จากไปด้วยความรังเกียจ และเกลียดชังโดยไม่มองหน้าเธออีกเลย
เส้นหมี่ “…”
ในที่สุดเธอก็วิงเวียนหัว ในคืนนี้ที่กลิ่นของข้าวดูเหมือนจะไม่จางหาย ร่างกายของเธอก็อ่อนลง และเธอก็ล้มลงกับพื้น…
——
นอกคฤหาสน์เก่า ดลธีกลับมาแล้ว
ไม่สิ น่าจะบอกว่าเขากลับมาตั้งนานแล้ว ในช่วงสองวันที่ผ่านมา เขาถูกส่งไปสอดแนมตระกูลเทวเทพ และเขาเพิ่งกลับมาเมื่อเย็นนี้เอง
ตอนแรกเขากำลังจะเดินเข้าไป
แต่เมื่อเขาเห็นบรรยากาศในบ้าน เขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะรออยู่ข้างนอกอย่างเงียบๆ
“ท่านประธาน-”
ดลธีก้าวไปข้างหน้าทันทีเมื่อเห็นร่างหนึ่งออกมาจากข้างใน
แต่มันก็ยังสายเกินไป
ทันทีที่ชายผู้นี้ล้มในอ้อมแขนของเขา ทันใดนั้นหลังมือของเขาก็รู้สึกอุ่นขึ้น และเมื่อเขามองลงมา เขาเห็นว่ามือของเขาเป็นสีแดงเข้มภายใต้แสงไฟสลัวที่ประตู!
“ท่านประธาน คุณ”
“อย่า…อย่าพูด รีบไป!”
หัวเขาเต้นตุบๆ หน้าอกของเขาก็เหมือนจะแยกออกจากกัน มีเวลาเพียงแค่สั่งประโยคดังกล่าว และในวินาทีต่อมาเขาก็หมดสติไปในมือของบอดี้การ์ดคนนี้
ถูกต้อง เขามีไข้ทั้งวัน
ตอนเช้าตอนเส้นหมี่ไปเรืองรอง ที่จริงเธอก็รู้แล้ว แต่ต่อมาเขาก็บังคับดึงเธอลงมา และเล่นเกมรักที่ดุเดือดกับเธอบนเตียง
ทำให้เส้นหมี่ลืมไปว่าเขามีไข้
ดลธีต้องรีบพาเขาออกไป พยุงเขาเข้าไปในรถ เมื่อเห็นเลือดที่ยังแห้งอยู่ที่มุมปากของเขา เขาตกใจมากจนจู่ๆก็มีความคิดผุดขึ้นมาในใจของเขา
เป็นไปได้ไหมที่สมองของเขาถูกกระตุ้นเกินมากเกินไปทุกวันจนทำให้หลอดเลือดแตก
เขาขับรถไปโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว
หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง
โชคดีที่หลังจากตรวจที่แผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาลแล้ว ไม่ใช่ปัญหานี้
“เขาป่วยขนาดนี้แล้วทำไมเขาถึงไม่สนใจร่างกายของเขาเลย คราวนี้แค่โกรธจนเลือดพลุ่งพล่าน แล้วครั้งต่อไปล่ะ ถ้าคุณยังมีอารมณ์ในช่วงเวลาที่มีไข้สูง มันจะมีปัญหาหัวใจได้ง่าย แม้จะโตแล้ว แต่อันตรายก็เป็นไปได้เหมือนกัน”
หลังจากหมอตรวจ เขาก็ดุดลธีอย่างรุนแรง
ดลธีจะพูดอะไรได้
เขาทำได้แค่หัวเราะไปกับเขา และปล่อยให้หมอทำความสะอาดแสนรักซึ่งยังอยู่ในอาการโคม่า แล้วจึงให้น้ำเกลือเขา
เขารู้สึกผิดจริงๆ ตอนที่เขาส่งชายคนนี้ไปที่เรืองรองเมื่อวานนี้ เขาไม่ให้เขาเข้าไปเลย เขารู้ได้อย่างไรว่าเขาเป็นไข้ และด้วนอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน เขาก็ยิ่งหยุดเขาไม่ได้
ในฐานะลูกน้อง เขาจะห้ามเรื่องในบ้านของเจ้านายได้ยังไง
ดลธีเอารายการยาไปรับยา
“ดลธี”
“คุณชายเจเค”
ดลธีที่ถือใบสั่งยาอยู่ ทันใดนั้นก็ได้ยินใครบางคนเรียกเขา เมื่อเงยหน้าขึ้นมองก็อดไม่ได้ที่จะแสดงความประหลาดใจออกมา
คุณชายเจเค ใช่ คนที่จู่ๆก็ปรากฏตัวขึ้นคือเจเคเพื่อนของแสนรัก
“คุณชายเจเค คุณมาที่นี่ทำไม ท่านประธานของเราโทรตามคุณหรอครับ”
“เปล่า”
เจเคส่ายหัว ใบหน้าที่สดใสและหล่อเหลาของเขารอบนี้ไม่ได้มีใบหน้าที่ยิ้มแย้มเหมือนเดิม มันถูกปกคลุมไปด้วยความเคร่งขรึม
“ฉันได้ยินเรื่องระหว่างพี่ใหญ่กับเกี่ยวกับประธานของพวกนายแล้ว ฉันเลยอยากมา…พบเขา ตอนนี้เขาเป็นยังไงบ้าง” เจเคเหลือบมองเข้าไปในโรงพยาบาล
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ดลธีก็ส่ายหัวเมื่อนึกถึงฉากที่เจ้านายของเขาเป็นลมในมือของเขาเมื่อสักครู่
“ไม่ค่อยดีเลยครับ พูดตามตรง เหตุการณ์นี้กระทบเขามาก”
“ใช่ ฉันเดาออก ที่จริงทางฝั่งพี่ใหญ่ก็ไม่ดีเท่าไหร่ เขาไม่รู้ว่างานที่ได้รับมอบหมายจากครอบครัวของเขาคือการจับกุมแม่ของพี่สาม ดังนั้นหลังจากที่เขากลับมา เขาก็แตกหักกับครอบครัว ตอนนี้ยังโดนขังอยู่”
เจเคด้วยความหงุดหงิด
หลังจากฟัง ดลธีก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร
หากจะบอกว่าเหตุการณ์นี้มีผลกระทบต่อแสนรัก ทางฝั่งม็อกโกก็นับเป็นอีกเรื่องหนึ่ง
ในเวลานั้น หลังจากที่พวกเขาพบภาราดา บนรถไฟขบวนนั้น ที่จริงม็อกโกสามารถปล่อยภาราดาไปได้ แต่เป็นเพราะตอนที่แสนรักก้าวเข้าไปหาภาราดา เขาเกิดความลังเลใจในตอนนั้น
จากนั้นลูกน้องของเขาก็ใช้ปืน
เป็นผลให้นำไปสู่โศกนาฏกรรมดังกล่าว