ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 841 ผมส่งเสริมคุณ
มินตราไม่มีแรงขยับแล้ว :“ฉันเปล่า!เรื่องนั้นฉันไม่ได้เป็นคนทำ ไม่ใช่!!”
“ไม่ใช่? งั้นใครเป็นคนทำเหรอ ขวัญสารภาพออกมาหมดแล้ว เธอตั้งใจใส่ร้ายคุณอย่างนั้นเหรอ”
“ใช่แล้ว นังคนชั้นต่ำ ใช่แล้วเธอตั้งใจใส่ร้ายฉัน กลับไปฉันจะตีเธอให้ตาย นังคนชั่วคนนี้ ฉันเลี้ยงเสียข้าวสุกมาตั้งหลายปี”
ผู้หญิงคนนี้หลังจากได้ยินลูกชายพูดถึงขวัญเมือง ไม่เพียงไม่สำนึกตัว อีกทั้งยังเปิดปากยังด่าออกมาอย่างหยาบคาย ในปากด่าออกมาว่านังคนชั้นต่ำ
ม็อกโกได้ยินแล้ว ในที่สุด ความหวังสุดท้ายของเขาก็ได้ถูกทำลายลงแล้ว
สำหรับแม่คนนี้ ความจริงแล้วเขาเองก็รู้ดี
เธอค่อนข้างหัวสูง อีกทั้งยังให้ความสำคัญกับอำนาจ คนแบบนี้ เธอจะมือเท้าสะอาดได้อย่างไร? เพียงแต่ว่าเมื่อก่อน เขาต่างมองดูอยู่ เพียงแต่ไม่พูดออกมา
ยังมีน้องสาวที่เป็นลูกพี่ลูกน้องฝ่ายแม่ของเขาขวัญเมือง หลายปีมานี้ก็ตามติดเธอมาตลอด ช่วยเหลือเธอมาหลายเรื่องมาก ให้ทำอะไรก็ทำตาม ตอนนี้เธอปฏิเสธ ใครจะเชื่อ?
ม็อกโกเยือกเย็นจนแทบจะกลายเป็นน้ำแข็ง!
“ดี ไม่ยอมรับไม่เป็นไร ไม่ใช่ว่าคุณทำเพื่อตำแหน่งผู้รับช่วงต่อตระกูลเทวเทพของผมหรอกเหรอ ผมบอกกับคุณปู่ไปแล้ว ว่าผมไม่ต้องการแล้ว”
“คุณพูดอะไรนะ”
เหมือนกับฟ้าผ่าลงมาตอนฟ้าใส ในที่สุดผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ด่าออกมาแล้ว ดวงตาทั้งคู่เบิกกว้างขึ้นมาในทันใด
“คุณบ้าไปแล้วหรือเปล่า คุณจะพูดว่าไม่ต้องการได้อย่างไร นั่นเป็นสิ่งที่ควรจะเป็นของคุณ!”
“ของของผม? คุณคิดว่าคนที่จะมาเป็นผู้รับช่วงต่อของตระกูล แต่แม่ของตัวเองกลับเพื่อผลประโยชน์ถึงกลับต้องทำร้ายคนอื่น คุณคิดว่าตำแหน่งผู้รับช่วงต่ออันนี้ยังจะเหมาะสมอีกหรือ”
ม็อกโกมองไปที่เธออย่างเสียดแทง สีหน้าของเขาเหมือนกับมีดยังไงอย่างงั้น อยากให้เกลียดขนาดไหน ก็เกลียดได้ขนาดนั้น!
ในที่สุดมินตราก็สั่นเทาอย่างรุนแรง
ไม่ นี่ไม่ใช่สายตาของลูกชายเธอ
แล้วก็ความจริงแล้วเธอมีความคิดอยากจะให้เด็กทั้งสองคนนั้นไม่แข็งแรง แต่ว่า เธอไม่ได้ทำร้ายพวกเขา นั่นไม่ใช่เธอเป็นคนทำ ทำไมลูกชายของเธอถึงไม่เห็นดีเห็นงามด้วยนะ?
ในที่สุดผู้หญิงคนนี้ก็กระวนกระวายขึ้นมา เธอยอมสารภาพออกมา:“ไม่ ลูกชาย คุณฟังฉันก่อน แม่……ให้น้องสาวของคุณพาพวกเขาไปที่วัดเอกวีจริงๆ แต่ว่า แม่ไม่ได้วางยาพิษพวกเขา”
“ไม่ได้?”
“ใช่ ไม่ได้ทำ ฉันเพียงแค่……เพียงแค่เห็นว่าคุณปู่ของคุณดีกับพวกเขามาก แต่ตอนคุณเด็กๆแม้แต่มองมายังไม่มี ในใจของแม่รับไม่ได้ จึงให้น้องสาวของคุณพาไปที่วัดเอกวี”
“วัดเอกวี……วัดเอกวีที่นั่นมีพวกสุสานอยู่ พวกเขาทั้งสองยังเล็ก ไปแล้ว……ไม่แน่อาจจะถูกพลังชั่วร้ายเข้าแทรก ลูกม็อกโก แม่……แม่ไม่ได้วางยาพิษพวกเขาจริงๆ แม่ก็แค่ทำใจไม่ได้ พวกเขาเป็นเหมือนสิ่งล้ำค่าของคุณปู่ของคุณ ถึงแม้ว่าแม่จะมีความคิดแบบนั้น แต่ก็ไม่มีความกล้าขนาดนั้นหรอกนะ”
ในที่สุดเธอก็สารภาพออกมาหมดแล้ว เมื่อพูดสองประโยคสุดท้ายออกมา เจ็บปวดเจียนตายแทบจะหายใจไม่ทัน
ม็อกโกได้ฟังจบแล้ว รู้สึกว่าตัวเองโมโหจนเกือบจะวิงเวียนไปแล้ว
เขาไม่อยากจะยอมรับเลยว่า นี่คือแม่ของเขา!
บนโลกใบนี้นี่เป็นผู้หญิงที่ไร้สมองมากที่สุดแล้ว
แต่ก็ไม่ใช่เพราะว่าแบบนี้ ตอนที่อยู่ที่เดอะวิวซี เขามีความมั่นใจมากพอถึงได้ตอกกลับไชยันต์กลับไปแบบนั้น พูดว่าเรื่องนี้เธอไม่ได้เป็นคนทำอย่างแน่นอน?
ม็อกโกหลับตาลงอย่างแรงทั้งสองข้าง
มินตราได้เห็นแล้ว มือทั้งสองจับลูกกรงหน้าต่างเอาไว้แน่น หยาดน้ำตาไหลลงมาอย่างกับเม็ดฝนมองไปยังลูกชายอย่างมัวๆ ไม่ต้องพูดถึงว่ากล้ำกลืนฝืนทนขนาดไหน ตึงเครียดขนาดไหนแล้ว
อีกทั้งหลังจากนั้น ลูกชายคนนั้น ยังทำให้เธอผิดหวัง
“คุณวางใจเถอะ ผมจะให้คุณปู่ปล่อยคุณ”
“จริงเหรอ”
“ใช่ แต่ว่าจากนี้เป็นต้นไป คุณต้องไปที่ประเทศMกับผม คุณพ่อด้วย ต่อไปนี้ครอบครัวของพวกเราจะไปใช้ชีวิตกันที่ต่างประเทศ อย่าได้พูดถึงการกลับมาอีกแล้ว”
ม็อกโกพูดออกมาด้วยนำ้เสียงที่เกือบจะเย็นชาประกาศการตัดสินใจนี้ออกมากับเธอ
มินตรานิ่งอึ้งไป!
ไปใช้ชีวิตที่ต่างประเทศ?
หมายความว่าอย่างไร? ทำไมพวกเขาต้องไปต่างประเทศ? พวกเขาเป็นคนของตระกูลเทวเทพเลยนะ
ผู้หญิงรู้สึกได้ถึงบางอย่างที่ไม่ดีรู้สึกว่ามันคลุมเครือ
“ไม่ ฉันไม่ไปต่างประเทศ ฉันจะอยู่ที่นี่ ลูกม็อกโก แม่รู้ว่าผิดไปแล้ว ต่อไปนี้แม่จะไม่ทำอะไรมั่วซั่วอีกแล้ว พวกเราไม่ไปได้ไหม”
ในที่สุดเธอก็รู้ว่าตัวเองได้ทำผิดอย่างร้ายแรง เริ่มจะสำนึกผิดขึ้นมา หวังว่าลูกชายคนนี้จะตกปากรับคำเอาไว้ได้
แต่ว่า ม็อกโกจะรับปากได้อย่างไร?
หนึ่งปีนี้มา ความจริงแล้วเขาได้ใช้ชีวิตอยู่ภายใต้ความผิดอันร้ายแรงของตัวเอง ดังนั้นยังแบกเอาไว้จนถึงตอนนี้ นั่นก็เพราะว่าต้องการชดใช้ความผิด
แต่ตอนนี้ ไชยันต์ได้ตะโกนความจริงจากใจที่มีต่อเขาออกมาแล้ว ความหวังในการครอบครองอำนาจหยาดสุดท้ายที่มีอยู่ภายในใจของเขาได้มลายหายไปแล้ว
ม็อกโกออกจากเขาภูตาไปแล้ว
สองวันให้หลัง ไชยันต์อยู่ที่เดอะวิวซีได้รับข่าวแล้ว หลานชายคนโตคนนี้ของท่านได้ส่งคำร้องขอโอนย้าย ส่งคำร้องขอเข้าร่วมกองกำลังปราบปรามผู้ก่อการร้ายระหว่างประเทศ เป็นเวลาสิบปี!
สิบปี?
เขาบ้าไปแล้วหรือเปล่า?
ไชยันต์เอาโทรศัพท์ปาทิ้งไปทันที
แต่ว่านี่ยังไม่ใช่ที่สุด ไม่นาน เรด พาวิเลี่ยนด้านโน้นก็มีข่าวมาว่า พูดว่ากำลังให้สาวใช้แยกย้ายออกไป แล้วยังมีสิ่งของบางอย่างถูกย้ายออกไป
“คุณชายใหญ่ต้องการทำอะไรกันแน่? ทำไมถึงได้ทำอะไรใหญ่โตขนาดนี้”
รองผู้นำเดชาที่ได้ยินข่าวแล้วก็อดกลั้นที่จะอุทานออกมาอย่างตกใจไม่ได้
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงไชยันต์แล้ว
ไชยันต์นั้นสะเทือนเหมือนกับฟ้าร้อง……
เส้นหมี่ได้ยินเรื่องนี้แล้ว ทันใดนั้น สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปแล้ว หลังจากนั้นก็รีบวิ่งมาที่ชั้นสาม
“คุณแสนรัก ไม่ดีแล้ว เมื่อสักครู่ที่ชั้นล่างเหมือนจะได้ยินว่าคุณชายม็อกโกเกิดเรื่องขึ้นแล้ว”