ยัยหมอวายร้ายที่รัก - บทที่ 977 ม็อกโก ผู้หญิงในคืนนั้นเป็นใครกันแน่
ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 977 ม็อกโก: “ผู้หญิงในคืนนั้นเป็นใครกันแน่?”
สุดท้ายไชยันต์ก็ไม่ได้ปล่อยนีรวรรณไป
เขาไม่เพียงออกคำสั่งว่า จากนี้ต่อไปนีรวรรณไม่มีสิทธิ์เป็นตัวแทนสมรมณ์วัลย์เพื่อมารับค่าใช้จ่ายในครอบครัวที่เดอะวิวซี เขายังให้รองผู้นำธนาส่งตัวเธอไปดัดนิสัยในระดับต้นอีกด้วย
อะไรคือระดับต้น?
แน่นอนว่าเป็นประเภทที่ทุรกันดาร เป็นสถานที่ที่ไกลความเจริญ พอถึงที่นั่นก็จะลำบากแน่นอน
“ไม่ ไม่เอา อารองคะ หนูผิดไปแล้ว…หนูผิดไปแล้ว หนูขอร้อง ให้โอกาสหนูอีกครั้งนะคะ อารอง…”
พอหญิงสาวได้ยินดังนั้นก็รีบคลานเข้ามาคุกเข่าต่อหน้าไชยันต์ราวกับหมาตัวหนึ่งเพื่ออ้อนวอนอย่างขมขื่น
“ปึ๊ก” แต่ไชยันต์กลับเอาเท้าเตะเธอออก!
“ฉันให้โอกาสเธอไปแล้ว ครั้งที่แล้วเธอทำผิดมหันต์ ฉันกักบริเวณเธอครึ่งปี แต่เธอกลับไม่สำนึกแก้ไขเลยแม้แต่นิดเดียว ครั้งนี้ยังคิดจะให้ฉันให้โอกาสเธออีกครั้งเหรอ? ใครก็ได้ พาเธอออกไป!”
“ครับ นายท่าน”
“แล้วก็จับตาดูไว้ให้ดี หลังจากส่งเธอไปแล้ว หากไม่ได้รับอนุญาตจากฉันก็ห้ามกลับเมืองหลวง ไม่อย่างงั้นพวกแกทั้งหมดจะโดนลงโทษตามวิธีของทหาร!”
คุณท่านคนนี้แม้แต่ลงโทษตามวิธีของทหารก็ตะคอกออกมา
แน่นอนว่า ตะคอกด้วยเสียงดังมาก ดังจนได้ยินกันทั้งชั้นล่างชั้นบนของตึก
ดังนั้นหญิงสาวได้แต่โดนลากไปพร้อมกับเสียงร้องโหยหวนสะอื้นร้องไห้
คืนนั้นเส้นหมี่กำลังช่วยจัดเสื้อผ้าให้เด็กๆที่ห้องของเด็กๆ
จู่ๆหนูรินจังก็อุ้มตุ๊กตาเจ้าหญิงบาร์บี้ของตนเข้ามา
“หม่ามี๊ จะกลับไปแล้วใช่ไหมคะ?”
“ใช่จ้ะ พรุ่งนี้ก็กลับแล้ว”
เส้นหมี่ยื่นมือออกไปลูกหัวเล็กผมนุ่มที่เพิ่งจะอาบน้ำเสร็จมา
ดวงตากลมโตใสแป๋วของหนูรินจังฉายแววร้อนใจทันที “งั้นจะทำยังไงดีล่ะคะ? คุณครูบอกว่า ถ้าหนูจะกลับไป คุณครูกับเพื่อนๆในห้องจะจัดปาร์ตี้อำลาให้หนู”
“คะ?”
ถึงคราวที่เส้นหมี่ต้องอึ้งบ้างแล้ว
โรงเรียนนี้ดีขนาดนั้นเลยเหรอ? นักเรียนจะย้ายโรงเรียนก็ยังจะจัดปาร์ตี้อำลาให้?
เส้นหมี่ค่อนข้างลำบากใจ
ทันใดนั้นเธอก็หันหน้ามามองเด็กชายทั้งสองที่กำลังเล่นเกม “คิวคิว ชินชิน ที่น้องพูดจริงไหมคะ? ห้องพวกลูกมีรึเปล่า?”
“มีสิครับ แต่พวกเราปฏิเสธไปแล้ว”
คิวคิวที่กำลังเล่นอยากสนุกสนาน ยิ้มแล้วตอบคำถามออกมาทันทีโดยไม่คิด
เส้นหมี่ “…”
เมื่อเห็นสาวน้อยที่ในมือกอดตุ๊กตาตรงหน้าที่ดวงตากลมโตของเธอที่เหมือนมีน้ำตาซึมกำลังจะร้องไห้ออกมา เธอรีบวางเสื้อผ้าแล้วดึงเธอเข้ามากอด
“โอเคค่ะ หม่ามี๊จะไปถามรายละเอียดกับคุณครูก่อนนะคะ ถ้าหากคุณครูจะจัดงานให้หนูรินจังโดยเฉพาะ งั้นหม่ามี๊ก็จะไปปรึกษากับแด๊ดดี้ก่อนว่าพวกเราจะกลับช้าลงหนึ่งวัน ดีไหมคะ?”
“ค่ะ”
ในที่สุดสาวน้อยก็กลับมายิ้มได้
นี่เป็นความแตกต่างระหว่างเด็กผู้หญิงและเด็กผู้ชาย
เด็กผู้ชายอะไรก็ได้ ไม่ชอบทำอะไรที่เป็นพิธีรีตอง โดยเฉพาะแฝดคู่นี้ ไอคิวสูง พวกเขามองออกตั้งแต่แรกแล้วว่าที่ครูในโรงเรียนทำแบบนี้เพราะต้องการประจบตระกูลเทวเทพของพวกเขา
ดังนั้นพวกเขาจึงปฏิเสธไปตั้งแต่ตอนนั้น
แต่ว่าหนูรินจังนั้นต่างออกไป ก้อนแป้งน้อยคนนี้ใสซื่อไร้เดียงสา บวกกับความคิดของเด็กหญิงที่เดิมทีมีความละเอียดอ่อน เพราะเช่นนี้เธอจึงเห็นคุณค่าที่ครูคนนี้จะจัดกิจกรรมเพื่อเธอโดยเฉพาะมากๆ
หลังจากที่เส้นหมี่กล่อมเด็กๆเข้านอนก็ขึ้นมาคุยกับแสนรักถึงเรื่องนี้
“ปาร์ตี้? โรงเรียนยังจะจัดงาน?”
“ใช่ เมื่อกี้คุยกับคุณครูแล้ว มีงานแบบนี้จริงๆ บอกว่าไม่ได้มีจุดประสงค์อื่นนอกจากว่า รินจังจะไปแล้ว เพื่อนๆก็ต่างอาลัยอาวรณ์ จากนั้นก็เสนอให้จัดกิจกรรมแบบนี้ขึ้นให้เธอ”
“จำเป็นต้องจัดงานให้ยิ่งใหญ่ขนาดนั้นด้วยเหรอ? รินจังก็ไม่ได้ไปเรียนที่นั่นนาน”
เป็นไปตามคาด พอชายหนุ่มได้ฟังก็แสดงสีหน้าเย็นชาเหมือนลูกชายทั้งสองเมื่อกี้ไม่มีผิด
แต่สุดท้ายเขาก็ตกลงเห็นด้วย
ใครใช้ให้สาวน้อยเป็นแก้วตาดวงใจของเขาล่ะ ต่อให้เธออยากได้ดาวบนฟ้า เขาก็จะเก็บมันลงมาให้เธอ
“งั้นก็เลื่อนวันกลับหนึ่งวันละกัน พอดีเลยฉันต้องไปหาม็อกโก พรุ่งนี้เธอพาเด็กๆไปโรงเรียนก่อนเลย เดี๋ยวรอฉันเสร็จธุระแล้วจะไปรับ”
“ม็อกโก?”
เส้นหมี่มองเขาคิ้วขมวดแล้วอึ้งไป
“พี่ไปหาเขาที่ไหน? เขาไม่อยู่บ้านเหรอ?”
“ไม่อยู่ ออกไปตั้งแต่เมื่อวานแล้ว วันนี้ก็ไม่ได้กลับมา ไม่เป็นไร อาจจะอยู่ที่ค่ายทหาร ฉันจะไปสักเที่ยวเพื่อไปฝากฝังธุระให้เสร็จเรียบร้อยแล้วก็จะกลับมาแล้ว”
แสนรักอธิบายแบบสั้นๆ
ความจริงเขาก็คิดเช่นนั้น ตอนนี้พวกเขาคุยกันเรียบร้อยแล้ว ผู้ชายคนนี้ไม่มีเหตุผลที่จะหายตัวไปอย่างที่มาแบบนี้ ไม่อยู่ที่เรด พาวิเลี่ยน งั้นก็ต้องเป็นเพราะงานราชการที่รั้งเขาไว้แน่
แต่ว่าเขากลับไม่รู้ว่า ครั้งนี้เขาคิดผิดไปจริงๆ!
“พี่ พี่นั่งอยู่ที่นี่มาหนึ่งวันหนึ่งคืนแล้ว พี่ไม่เป็นไรจริงๆใช่ไหม? ในคลิปนั้นพี่เห็นอะไรกันแน่?”
ในตอนเช้ามืด ณเวทแบงก์โฮเทลที่ตั้งอยู่ในซีจาร์ตอนที่เจเคขับรถกลับมาอีกครั้ง เขาเห็นผู้ชายคนหนึ่งยังคงนั่งนิ่งไม่ขยับอยู่ในห้องนั้น
ในใจเขาอดที่จะตื่นตระหนกไม่ได้
แต่เขาไม่ได้เพิ่งจะตื่นตระหนกตอนนี้ แต่เริ่มรู้สึกตั้งแต่คืนเมื่อวานหลังจากที่พวกเขาได้รับวิดีโอต้นฉบับกล่องนั้น พอเขาคนนี้ดูเสร็จก็ขังตัวเองอยู่ในห้อง