ยั่วรักประธานเย็นชา (NC+) - ตอนที่ 287 ห้องที่เต็มไปด้วยเสน่ห์

อนที่ 287 ห้องที่เต็มไปด้วยเสน่ห์

ในตอนนี้ จักรกฤษกับขวัญชีวีไม่ได้อยู่บ้าน และแม้แต่เงา ของวิสาข์ก็ไม่เห็น คนรับใช้ทั้งหมดก็อยู่ข้างนอก ดูเหมือน ว่าจะไม่ได้รับคำสั่งให้เข้ามา

โสรงขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้น ก็ขึ้นไปที่ชั้นสอง และเดิน ตรงไปที่ห้องนอนของวิสาข

ในตอนนี้ โสรจยังไม่ได้รู้สึกว่ามันมีอะไรผิดปกติ เธอรู้ว่าวิ สาข์จะนอนกลางวันเป็นประจำอยู่แล้ว และปกติในเวลานี้ สาข์ก็มักจะนอนกลางวันอยู่ในบ้าน ดังนั้น เธอรู้ว่าวิสาข์ไม่ อยากให้ใครมารบกวนเวลางีบของเธอ

แต่อย่างไรก็ตาม ในตอนที่โสรจกำลังจะเคาะประตูห้อง นอนของวิสาข์ ทันใดนั้น ก็มีเสียงบทสนทนาของผู้ชายกับผู้ หญิงดังออกมาจากภายในประตู

“ เรื่องแต่งงานของเด็กๆก็คุยกันเรียบร้อยแล้ว พรุ่งนี้ก็ให้ พวกเขาเจอหน้ากันเถอะ ! ”

นี่เป็นเสียงของวิสาข์ ทั้งสุภาพและอ่อนโยน น้ำเสียงที่ ประจบนั้นไม่เหมือนกับน้ำเสียงของในวันปกติ

อืม ถ้าเรื่องแต่งงานของพวกเขาสำเร็จแล้ว หลังจากนั้น การติดต่อของพวกเราก็จะยิ่งง่ายขึ้นไปอีก
นี่เป็นเสียงของผู้ชาย และน่าจะมีอายุแล้ว น้ำเสียงที่ทุ้ม ต่ำนั้นตามมาด้วยเสียงถอนหายใจเบาๆของความรู้สึกบาง อย่าง

แค่เพียงได้ยินเสียงนี้ โสรจก็ชะงักไปทั้งร่างกายในทันที และไม่กล้าที่จะเชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน

หลังจากที่อึ้งนิ่งไปครู่หนึ่ง โสรจก็เดินเข้าไปใกล้ที่ประตู อย่างเงียบๆ และสอดสายตามองผ่านช่องว่างเข้าไปข้างใน

เพียงแค่แวบเดียว โสรจก็เอามือขึ้นมาปิดปากไว้ทันที เธอ ตกใจจนกลัวว่าตัวเองจะร้องออกมาเสียงดัง

บนเตียงนุ่มใหญ่สีชมพูที่ชวนฝันของวิสาข์นั้น ไม่เพียงแต่ มีวิสาข์ที่นอนอยู่ แต่ยังมีผู้ชายอีกคน ถ้าหากว่าผู้ชายคนนี้ เป็นคนอื่นล่ะก็ โสรจก็จะคิดว่าเขาเป็นแค่คนแก้เหงาของวิ สาข์ และก็จะรีบเข้าไปถีบผู้ชายคนนั้นออกจากที่นอนที่พ่อ เธอเคยนอนมาก่อนด้วยความโกรธเคือง

แต่ผู้ชายคนนี้ ไม่ใช่ใครอื่น เขาคือ —— ธนัท พ่อของดน

พล

โสรจคิดไม่ถึงเลยว่า วิสาข์กับธนัทจะมีความสัมพันธ์กัน ถึงแม้เธอจะรู้ว่าธนัทนั้นเป็นคนโรแมนติกมาโดยตลอด และ แม้ว่าจะอายุห้าสิบแล้ว แต่เขาก็ยังคงมีผู้หญิงนอกบ้านไม่ น้อย อีกทั้งเป็นผู้หญิงที่ทั้งสาวทั้งสวย แต่ตามความเข้าใจ ของเธอแล้วนั้น วิสาข์ไม่ใช้ผู้หญิงที่ง่ายๆนี่ แม้แต่พูดได้ เลยว่า เธอยังคงค่อนข้างเป็นคนหัวโบราณ
ผู้หญิงแบบนี้ ทําไมถึงสามารถนอนบนเตียงเดียวกันกับ ผู้ชายคนอื่นได้หลังจากที่สามีเพิ่งตายไปแค่เดือนเดียวนะ ?

โสรจตกตะลึงเป็นอย่างมาก

แต่ทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเธอนั้น มันเป็นเรื่องจริง

บนเตียง วิสาข์เปลือยกายท่อนบน สายตายั่วยวน นอนอยู่ บนหน้าอกของธนัท ทั้งสองดูมึนเมาและทั้งห้องเต็มไปด้วย ควันของ………รี่ไฟฟ้า

หลังจากที่ดูดบุหรี่เข้าไป พวกเขาก็พ่นควันลอยออกมา และไม่รู้ว่าพวกเขาสูบกันมานานแค่ไหนแล้ว ทั้งห้องเต็มไป ด้วยหมอกและควันจางๆของบุหรี่

โสรจไม่อยากจะเชื่อเลยว่า ผู้หญิงบนเตียงคนนั้นคือวิสาข์ เพราะว่าวิสาข์แต่งงานกับตระกูลกาฬดิษย์มายี่สิบกว่าปี อีก ทั้งโสรจก็รู้สึกว่าวิสาข์นั้นสวยกว่าผู้หญิงทั่วไป แต่กลับไม่ คิดเลย ว่าเธอสามารถมีเสน่ห์ได้อย่างเหลือเกิน

ควันในห้องนั้นมันเยอะเกินไปแล้ว เพราะที่ช่องว่าง ระหว่างประตูนั้นมีควันลอยออกมา โสรจเพิ่งจะแอบมองได้ ไม่นาน เธอก็รู้สึกแสบตา และกระหายน้ำ

โสรจรีบก้าวถอยหลังสองก้าว เพื่อที่จะไม่ให้สำลักควัน พวกนี้ และอาจจะทำให้รู้ว่าเธอแอบยืนอยู่
และเมื่อมองไปที่ประตูที่สามารถผลักออกได้ ทันใดนั้น โสรจก็ไม่รู้ว่าจะเข้าหรือไม่เข้าไปดี

เมื่อไตร่ตรองดูแล้ว ในที่สุดโสรจก็หันหลังและเดินไป ทางซ้าย เข้าไปที่ห้องนอนที่เคยเป็นของเธอเมื่อตอนเป็น ลูกสาวของบ้านตระกูลกาฬดิษย์

บางเรื่อง ถ้าไม่พูดออกไป จะมีประโยชน์มากกว่า

ดังนั้น โสรจจึงรออยู่ที่ห้องนอนของตัวเอง และหลังจาก นั้นครึ่งชั่วโมง ก็ได้ยินเสียงของการเคลื่อนไหวด้านนอก จากนั้นก็มีเสียงรถนอกบ้าน เธอจึงรู้ว่า ธนัทกลับไปแล้ว

โสรจออกจากห้อง จากนั้น ก็ผลักประตูที่ห้องนอนของวิ สาข์

ภายในห้อง วิสาข์สวมใส่ชุดนอนบางๆสีม่วง กำลังเก็บ อุปกรณ์ที่ใช้ดูดบุหรี่ไฟฟ้าด้วยความระมัดระวัง พอได้ยิน เสียงเปิดประตู เธอนึกว่าธนัทกลับมาอีกครั้ง เพราะว่าถ้า เป็นคนรับใช้จะไม่กล้าเข้าใกล้เธอถ้าเธอไม่ได้สั่ง ดังนั้น เธอจึงไม่ได้หันกลับไปดูแล้วพูดเบาๆว่า : “ กลับมาก็ดีเลย คุณลืมหยิบบุหรี่พกพาที่ฉันทำให้คุณโดยเฉพาะ

วิสาข์พูดพร้อมกับหันตัวไป แต่ทว่าเมื่อเห็นคนที่ยืนอยู่ ตรงหน้าประตูนั้นคือโสรจ สีหน้าของเธออึ้งนิ่ง แต่เพียงชั่ว ครู่เดียว เธอก็กลับเป็นปกติ หันตัวกลับเก็บของต่อไป และ แอบเก็บซองบุหรี่ที่จะให้กับธนัทไว้ในลิ้นชัก จากนั้นก็ล็อค มันเบาๆ
โสรจไม่ได้สนใจคำพูดเมื่อกี้ของวิสาข์เลย ดังนั้น เธอจึง ไม่ได้ใส่ใจอะไร จากนั้นก็ยิ้มแย้มพร้อมกับเดินไปนั่งที่หน้า โต๊ะเครื่องแป้งของวิสาข์อย่างไม่เกรงใจ จากนั้นก็เอามือ กอดอกและพูดอย่างเฉยชาว่า : “ ไม่เจอกับแปปเดียว ชีวิต ” ของแม่ช่างมีความสุขจัง กระดูกของพ่อหนูยังไม่ทันไปไหน เลย แม่ก็พาผู้ชายเข้าบ้านแล้ว ตกกลางคืน แม่ไม่กลัวว่า วิญญาณของพ่อจะมาหาแม่หรอ ? ”