ยั่วรักประธานเย็นชา (NC+) - ตอนที่192เหนือการควบคุม
ตอนที่192เหนือการควบคุม
ยิ่งคิดปาลียิ่งรู้สึกเจ็บปวด
นึกถึงคำพูดของโสรจที่พูดเมื่อกี้ปาลีก็นึกออกภาพที่โสรจ กับดนุพลมีอะไรกันในตอนนั้นทันใดนั้นเธอรู้สึกอยากจะอ้วก ถ้าอยู่ในห้องนี้ต่อเธอต้องบ้าแน่
ไม่มีวิธีที่จะควบคุมได้เลยปาลีเปิดประตูออกไปและคลั่ง พุ่งออกไปหาตระกูลกันตพัฒน์
ทันใดนั้นหน้าขอสิบเจ็ด สิบแปดก็ซีดขาวขึ้นมารีบวิ่งตาม ไป“คุณปาลีคะคุณช้าหน่อยค่ะต้องระวังลูกในท้องด้วยนะคะ สิบแปดเธอรีบไปแจ้งคุณนาย…”
ปาลีเป็นคนตัวสูงขายาวเธอวิ่งไปสุดขีดแบบนั้นตังเล็กๆ อย่าสิบเจ็ดคงตามไปไม่ทันอย่างสิ้นเชิง
บนหนทางนั้นก็ทำให้ผู้คนในตระกูลกันตพัฒน์ตกใจกัน หมดแต่กลับไม่มีใครกล้าเข้าไปขวางถ้าหากชนเข้าละก็ใคร ก็รับผิดชอบไม่ไหวทั้งนั้นเพราะว่าใครๆต่างก็รู้ดีว่าทวิติยา ให้ความสำคัญกับเด็กในท้องของปาลีมากเพียงไหน
หลังจากนั้นปาลีก็พุ่งออกไปทางประตูใหญ่ของบ้านตระ กูลกันตพัฒน์อย่างไม่คาดคิด
แต่ปัญหาก็ได้ตามมคือบ้านตระกูลกันตพัฒน์เป็น คฤหาสน์ใหญ่ที่อยู่กลางป่าเป็นสถานที่ที่อยู่นอกเมืองวันธรรมดานอกจากรถของคนในตระกูลกันตพัฒน์แล้วก็ไม่มีรถ ของคนอื่นผ่านมาอีกเลย
แต่ว่าในเมื่อออกไปจากบ้านตระกูลกันตพัฒน์แล้วปาลีจะ ยอมกลับไปง่ายได้ยังไงขณะที่เธอกำลังวิ่งอยู่นั้นได้มีรถเฟ อรารี่สีแดงคันหนึ่งหยุดอยู่ตรงหน้าของปาลี
รถข้างหน้าเธอลดกระจกลงธวัฒน์ได้ยื่นหัวออกมาจาก ข้างในรถและตะโกนออกไปว่า“ปาลีทําไมเธอถึงออกมาได้ หละ?”
ปาลีตกใจที่ได้เจอธวัฒน์ตกตะลึงไปชั่วครู่ไม่พูดอะไรทั้ง สิ้นและเปิดประตูรถเข้าไปนั่งพูดไปอย่างรีบร้อน”รีบไป!”
ธวัฒน์ยังอยากจะถามปาลีแต่พอเห็นคนตระกูลกันตพัฒน์ ทวิติยาที่กำลังตามมาติดๆนั้นก็ทำให้เข้าใจง่ายขึ้นว่าไม่กี่ นาทีที่ผ่านมาเกิดอะไรขึ้นกับปาลีหลังจากนั้นก็เหยียบคัน เร่งจนคว้นฟังและพุ่งออกไป
ในเวลานั้นทวิติยากับผู้ติดตามของเธอก็ได้กลิ่นควันรถไป เต็มปากเต็มๆอีกนิดเดียวก็จะทำให้จมูกของทวีติยาเต็มไป ด้วยควันหลังจากนั้นก็รีบโทรไปหาดาวทันทีเพราะว่าเขาจำ ได้ว่ารถคันนี้เป็นรถของธวัฒน์
“ปาลีเกิดอะไรขึ้นกับเธอคนตระกูลกันตพัฒน์แกล้งเธออีก แล้วใช่ไหม?”
เพื่อให้แน่ใจธวัฒน์หันไปมองข้างหลังดูว่ายังมีรถของใครตามมาไหมและเร่งความเร็วขึ้นไปอีกในขณะที่ก็ยังถามปาลี ด้วยความเป็นห่วง
สถานภาพของปาลีในตระกูลกันตพัฒน์นั้นเขาเข้าใจอย่าง ชัดเจนแต่กลับทําอะไรไม่ได้เพราะปา เธอเป็นคนเลือก ด้วยตัวเองดังนั้นเขาจึงใช้ฐานะที่ตัวเองเป็นแฟนของดาว ในการเข้าออกบ้านตระกูลกันตพัฒน์เพราะคิดว่าได้เจอหน้า เธอครั้งสองครั้งก็ยังดีและได้แต่แอบมองเธอใกลๆ
แต่เมื่อกี้ความจริงเขาได้ถึงประตูนอกบ้านตระกูลกันต พัฒน์แล้วเพียงแค่หาข้ออ้างที่จะเข้าไปไม่ได้เพราะว่าดาว ไม่ได้มาด้วยดังนั้นเขาเลยนั่งอยู่ในรถเพื่อรออย่างเงียบๆ
เขาไม่รู้ว่าที่เขาทำอยู่แบบนี้รออยู่แบบนี้ตกลงมันมีความ หมายอะไรกันแต่เขาก็คิดที่จะทำแบบนี้รวมทั้งผลสุดท้ายก็ กลับเซอร์ไพรส์เขาอีกด้วยไม่คิดว่าปาลีจะออกมาจากบ้าน ตระกูลกันตพัฒน์
หลังจากนั้นก็มีฉากในตอนนี้ขึ้นมา
ธวัฒน์ก็ถามเธอมาตามทางปาลีแค่พยักหน้าตอบรับหลัง จากนั้นก็เงียบลงสายตามองไปข้างหน้าน้ำตาที่คลอบน ใบหน้าปาลีนั้นเธอกลับที่จะอดทนเข้มแข็งและพยายามจะ ไม่ให้มันไหลออกมา
เธอน่าสงสารมากเธอน่าสงสารมากจริงๆแต่เธอไม่อยาก ร้องหายออกมาเธอไม่อยากร้องไห้จริงๆ
ธวัฒน์ที่เจอปาลีในสภาพแบบนี้ก็หยุดที่จะเป็นห่วงไม่ได้ แต่ปาลีไม่อยากจะพูดอะไรทั้งนั้นเขาก็ไม่มีวิธีแล้วแค่พูด ประโยคสั่นๆว่า”งั้นตอนนี้เธออยากไปไหน?”
“ฉัน……ฉันอยากเจอดนุพลฉันอยากรีบๆเจอเขาฉันอยาก จะถามเขาให้ชัดเจน……..ทันใดนั้นปาลีก็ตื่นตัวขึ้นมาส่วน หัวใจก็ไม่สงบเธออยากให้เขาพูดกับเธอด้วยตัวเองเธอไม่ ไข่ตัวแทนไม่ใช่!ไม่ใช่!ไม่ใช่!
“โอเคฉันจะรีบพาเธอไปหาดนุพลในเมืองเธอไม่ต้องตื่น ตระหนก”
ธวัฒน์กลัวการที่ปาลีเป็นแบบนี้เขาไม่เคยเจอปาลีที่ ควบคุมตัวเองไม่ได้มาก่อนควบคุมไม่ได้จนเหมือนคนไม่ ปกติ
จากนอกเมืองสู่ในเมืองก็เป็นระยะทางที่ใกลพอสมควรขับ รถด้วยความเร็วยังต้องใช้ตั้งครึ่งชั่วโมง
แต่เวลาที่ยาวนานนี้ก็ยังพอยับยั้งให้ปาลีใจเย็นลงได้พอ ธวัฒน์หยุดลดตรงที่ข้างล่างตึกที่ทำงานของดนพลมองไป ยังตึกที่สูงใหญ่ระฟ้านั้นปาลึกลับกังวนใจขึ้น
ในสมองเขากำลังสับสนไปหมดมีเสียงโห่ร้องเรียกเขา ด้วยความหวาดกลัว
ปาลีเธอทำอะไรอยู่?
ดนุพลเขายังไม่ได้ทำอะไรเลยความผิดอะไรก็ไม่ได้ก่อ ไว้เธอไม่ได้สนไม่ได้แคร์และวิ่งมาที่นี่เพื่อที่จะถามเขาก็ เพราะว่าโสรจเป่าหูเธอเรื่องพวกนั้นดังนั้นเธอก็สงสัยความ รักของดนุพลที่มีต่อเธอที่จริงใจกับเธองั้นเหรอ?
ทำไมเธอเปลี่ยนเป็นคนที่มากไปด้วยคำถามและไม่มี ความถูกต้องแบบนี้?
แต่ถ้า…ไม่ถามก็คล้ายว่ามีหนามมาทิ่มแทงหัวใจเธอไว้ อยู่ทำให้เธอรู้สึกยากที่จะรับไหว
ทำยังไงดี?ฉันควรทำยังไงดี?ตกลงฉันต้องถามหรือไม่ ต้องถามฉันเป็นอะไรไปเป็นอะไรไป?
ทันใดนั้นปาลีก็กุมหัวและมีเสียงร้องออกมาด้วยความ เจ็บปวดเธอปวดหัวมากเจ็บจนกระทั่งที่ว่าเหมือนจะร้าวออ กมาแล้ว
จนสุดท้ายก็กรีดร้องออกมาร่างกายปาลีก็อ่อนเพลียและ สลบไป