ยั่วรักประธานเย็นชา (NC+) - 23 เป็นคนสารเลวกันทั้งนั้น
ตอนที่23 เป็นคนสารเลวกันทั้งนั้น
ตอนเธอตื่นขึ้นมา พอลองใช้มือสัมผัสดูรอบๆ ก็ ไม่มีร่างของรฐาอยู่แล้ว เธอรีบลุกจากเตียงแล้วเขาไปดูใน ห้องน้ำทันที เธอก็ไม่เจอกับรฐา ในตอนนั้น เธอเกิดมีลาง สังหรณ์ไม่ดีขึ้นมา ถึงแม้ว่าในตอนนั้นจะเคาะประตูห้องนั้น ปาลีผู้เป็นพี่สาวก็ตาม
ไม่คิดว่า จะเป็นอย่างที่เธอคิดจริงๆ
ไม่รอให้เธอพูดจบ รฐาก็ปิดปากเธอไว้ ทำเหมือนที่ ทำกับปาลีเมื่อก่อนหน้านี้ เขารีบพาเธอเข้าไปในห้องนอน ของเขา
เขากลัวว่าถ้ายังช้ากว่านี้ พ่อแม่ของพวกเธออาจจะ ตื่นแล้ว ถึงตอนนั้นถ้ามาเจอว่าเขากับขวัญชีวีแอบเล่นชู้กัน มาตลอด การหมั้นหมายของเขากับปาลีก็คงจะต้องสิ้นสุด ลงเช่นกัน
ใช่แล้ว มาจนถึงตอนนี้ เธอก็ยังไม่ยอมปล่อยปาลีไป ยิ่งวันนี้เขาได้ลิ้มลองความหอมหวานนั้นแล้ว ก็ยิ่งไม่อาจจะ ปล่อยปาลีไปได้
ปาลีที่ถูกทิ้งไว้บนเตียงนั้น นอนหงายตัวสั่นไปหมด น้ำตาไหลลงมาอย่างเงียบงัน ไม่แม้แต่จะขยับตัว
ดนุพล ขอโทษนะ ขอโทษ ขอโทษจริงๆ… ริม ฝีปากของปาลีขยับพึมพำประโยคเหล่านี้ซ้ำไปซ้ำมาอย่างเงียบๆ
“ติดดิดดิ๊ด…”
ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์ของปาลีก็ดังขึ้นมา
ปาลีที่ยังดูไร้ชีวิตชีวาเหมือนคนตายนอนเหยียด ตัว ในตอนนั้น ไม่เวลาอะไรก็ไม่อยากทำ ถ้าเกิดความตาย สามารถชำระล้างร่างกายของเธอได้ เธอก็ยอมจะตายเสีย ตอนนี้เลย
แต่จู่ๆ เธอก็นึกถึงคำพูดของดนุพลตอนอยู่บนรถขึ้น มาได้ ตอนนี้ โทรศัพท์เครื่องนี้ คนที่โทรมาต้องเป็นดนุพล แน่นอน
ปาลีรีบคลานไปหยิบโทรศัพท์มาดู เป็นเบอร์ที่ไม่รู้
จักจริงๆ ด้วย
“ฮัลโหล…”
ปาลีรับโทรศัพท์ด้วยเสียงสั่นเครือ
“ที่รัก ทำไมรับสายช้าจัง หรือว่าหลับไปแล้ว ฉันโทร มารบกวนเธอหรือเปล่า?”
เสียงที่ออกมาจากโทรศัพท์เป็นเสียงของดนุพลอ
ย่างที่คิดไว้
พอได้ยินน้ำเสียงอบอุ่นที่แสนคั้นเคยของดนุพล ปาลีก็รีบปิดปากสนิท เธอกลัวว่าจะทนไม่ไหวแล้วเผลอ ร้องไห้ออกมา น้ำตาของเธอไหลรินเป็นสายมากกว่าเดิม
“ที่รัก ทำไมไม่พูดอะไรเลยล่ะ?”
ดนุพลเอ่ยถามอย่างเป็นห่วง
แต่ไม่รู้ว่าที่เขาเรียกที่รักอย่างอ่อนโยนนั้น ทำให้ หัวใจของปาลีใกล้จะแหลกสลายไปแล้ว พยายามจะกด ความรู้สึกอยากร้องไห้เอาไว้ ปาลีตอบกลับเสียงแผ่ว “ฉัน….หลับไปแล้วนะ”
“ฉันนึกว่าเธอจะเย็นชาใส่ซะอีก ไม่คิดว่าเธอจะหลับ เร็วขนาดนี้ งั้นก็ดีแล้ว เธอนอนเถอะ ฉันจะวางสายแล้ว เออ ใช่ พรุ่งนี้ฉันจะขับรถไปส่งเธอที่ที่ทำงานนะ”
“ไม่…ไม่ต้องแล้ว”
ปาลีรีบปฏิเสธ ตอนนี้เธอไม่กล้าพบหน้าดนุพลแล้ว เธอไม่มีหน้าจะไปพบเขา
“อย่าดื้อ พรุ่งนี้เจอกัน ไปนอนเถอะ”
ดนุพลแค่คิดว่าปาลีไม่อยากจะรบกวนเขา เลยหยอก เล่นประโยค นึ่ง แล้ววางสายไป
พอได้ยินเสียง ตู๊ด ตู๊ด จากปลายสาย ในที่สุดปาลีก็ ทนไม่ไหวร้องไห้ออกมา
แต่ไม่คิดว่า ห้องข้างๆ จะมีเสียงร้องตอนถึงจุดสุด ยอดอย่างสุขสมจากขวัญชีวีดังขึ้นมาอีก
เพราะว่ารฐาลากขวัญชีวีเข้าไปในห้อง ไม่พูดอะไร มาก ก็จับร่างของขวัญชีวีหมุนไปอีกทาง แล้วสอดใส่เข้า ทางข้างหลังอย่างรุนแรง ไม่ต้องมีการเกริ่นนำอะไรทั้งนั้น การร่วมรักอย่างบ้าคลั่งก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง
ในใจของเขายังแค้นเคืองที่ขวัญชีวีมาขัดช่วงเวลา อันดีระหว่างเขากับปาลี ยิ่งโมโหที่ตอนเขาทำกับร่างของ ปาลีได้แค่นิดเดียวก็พ่ายแพ้ไปเสียแล้ว ตอนนี้เขาต้องการ ผู้หญิงสักคนมาเป็นเครื่องพิสูจน์ว่าเขายังคงมีพลังมากมาย เหมือนเดิม
แล้วขวัญชีวีก็มาจุดชนวนเขาอย่างได้จังหวะพอดี
ปาลีกุมหัวตัวเอง แต่เสียงจากห้องข้างๆ ก็ยังแทรก เข้ามาในหูของเธอ เธอทนไม่ไหวจริงๆ แล้ว เธอคลานลง จากเตียงแล้วพุ่งเข้าไปในห้องน้ำ เอาน้ำร้อนมาทำความ สะอาดร่องรอยที่รฐาเหลือไว้ในร่างของเธออย่างคลุ้มคลั่ง
เธอต้องล้างให้สะอาด ล้างทุกสิ่งทุกอย่างที่รฐาทั้ง เอาไว้ในร่างเธอออกให้หมด
ส่วนอีกด้าน ถึงแม้ว่ารฐาจะยังคงโรมเร้าใส่ร่างของปาลีอยู่ แต่กลับไม่มีความรู้สึกต้องการและตื่นเต้นอย่างเมื่อ ก่อนหน้านี้ เขาได้แต่ยอมรับว่า ขวัญชีวีไม่ได้คับแน่นรู้สึกดี เหมือนกับปาลี ที่คับแน่นเสียจนทำให้คนแทบเป็นบ้า
“หนีบขาเข้ามามากกว่านี้อีก!”
รฐาฟาดมือลงบนกันขาวนวลของขวัญชีวีอย่างแรง เขายิ่งขยับเอวสอบเขาไปเร็วและแรงกว่าเดิม
“เจ็บ… พี่เขยมันเจ็บนะ….”
ขวัญชีวีที่โดนรฐาระเบิดอารมณ์ใส่ทำเอาเจ็บจน
น้ำตาไหลออกมา
“สารเลว เป็นนังสารเลวกันทั้งนั้น!”
รัฐานะเหรอจะเห็นใจเธอ มือข้างหนึ่งรวบปิดปาก ขวัญชีวีไว้ไม่ให้เธอส่งเสียงร้องออกมา มืออีกข้างฟาดลง บนกันขาวๆ ของเธอหลายต่อหลายครั้ง ฟาดจนน้ำตาของ ขวัญชีวีพรั่งพรูออกมา กันของเธอทั้งแดงทั้งบวม
จนถึงตอนสุดท้าย ก็มีเลือดไหลซิบลงมาจากต้นขา ของขวัญชีวี ไหลลงมาถึงน่องขา ลงมาถึงพื้น แต่รฐาก็ยัง คงฟาดมือและสอดใส่อย่างบ้าคลั่ง
“ฮือ ฮือ..”
ขวัญชีวีทั้งพยายามส่ายหน้า ทั้งพยายามขยับตัวหนีสุดชีวิต วันนี้พี่เขยของเธอช่างเหมือนกับสัตว์ร้าย เธอทั้ง กลัว เธอทั้งเจ็บ ใครก็ได้มาช่วยเธอทีเถอะ!
รฐาทำซ้ำๆ ไปประมาณชั่วโมงครึ่ง จนกระทั่งขวัญชีวี ทนไม่ไหวจริงๆ ดวงตาทั้งสองเหลือกขึ้นไป ถึงได้ยอมหยุด อย่างช่วยไม่ได้
แต่มองดูของตัวเองที่ยังชูชันมีความต้องการอยู่ รัฐา ที่รู้สึกดีขึ้นแล้วก็หงุดหงิดขึ้นมาอีก ที่รู้สึกดีก็เพราะเขายังมี พลังมากมายเหมือนเดิม ที่หงุดหงิดก็คือพอทำกับปาลีดัน ล่มไปก่อน แล้วเขาก็ไม่ได้เป็นครั้งแรกของเธอ