ยั่วสวาทนายปีศาจจอมหิ่น - ตอนที่ 108
กลางคืน จารวีและมนต์ตรีไปเดินซุปเปอร์มาร์เก็ตด้วย กัน เลือกชื่อของใช้เยอะแยะมากมาย แค่คิดถึงการเริ่มต้นใช้ ชีวิตใหม่ มนต์ตรี ตื่นเต้นจนตัวสั่น
จารวีจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวนั่งเลือกการ์ดแต่งงาน
ทํายังไงดีนะ? ทํายังไงดี?
หมุนตัวกลับ มองเห็นมนต์ตรียืนคุยโทรศัพท์อยู่ตรงมุม ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
“….อะไรนะ ราคาหุ้นตกลงหนึ่งในสาม พรุ่งนี้รีบจัดประชุม
ด่วน!”
มนต์ตรีเงยหน้าขึ้น เจอกับสายตาเป็นห่วงของจารวี เขา เลยรีบกดตัดสายโทรศัพท์ใบหน้าก็รีบยิ้มออกมา พร้อมกับ จารวีที่เดินออกมา
“พี่มนต์ หนักขนาดนั้นเลยหรอคะ?” จารวีถามด้วยความ
เป็นห่วง
มนต์ตรีคว้าเอวเธอเบา ๆ ก่อนที่จะยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ เป็นไรครับ ตลาดหุ้นก็เหมือนสนามรบ เรื่องแบบนี้ผมเจอมา เยอะแล้ว คุณไม่ต้องเป็นห่วงนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เราสองคนต้อง ไปถ่ายพรีเวดดิ้งกัน ถ้าคุณกังวลมากไป ถึงเวลาถ่ายเดี่ยวจะ ไม่สวยเอานะครับ”
ยินแบบ จ ร ง มอ่อนๆ
กลับมาถึงโรแมนติกเข้าส
หลังจากที่เกิดเรื่องครั้งก่อนขึ้น มนต์ตรีก็ได้เพิ่มเจ้าหน้าที่ รักษาความปลอดภัย2คน ให้พวกตรวจเฝ้ายามทั้งกลางวัน และกลางคืน แถมยังสั่งให้โดยรอบเพิ่มรั้วเหล็กสูง2เมตร
จารวี งบนโซฟาด้วยความอ่อนเพลีย จากนั้นมนต์ตรีกิ เดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับน้ำร้อนหน่งกาละมัง เอามา วางตรงเท้าเธอ
“มา ให้ผมนวดเท้าให้คุณนะครับ ผู้หญิงถ้าเอาเท้าแช่ในน้ำ อุ่นบ่อยๆทําให้ดีต่อสุขภาพนะครับ ”
จารวีมีท่าทีเขินอาย มนต์ตรีค่อยๆเอามือไปถอดถุงเท้าให้
เธอ
แล้วค่อยๆลงมือนวดให้เธอ ความรู้สึกสบายก็เกิดขึ้น ใบหน้าของจารวีแดงระเรื่อ
ถึงแม้ว่าทั้งสองคนจะยังไม่ได้อยู่ด้วยกันอย่างเป็น ทางการ แต่การที่เขามาทำแบบนี้ทำให้เธอเขินอายมิใช่น้อย
หลังจากที่แช่เท้าเสร็จ มนต์ตรีก็เอาผ้าขนหนูมาเช็ดเท้า ให้เธอ
จารวีนั่งอยู่บนโซฟา มนต์ตรีได้ถอดสูทของเขาออกแล้ว ตอนนี้บนร่างกายของเขาเหลือแต่เสื้อยืดสีฟ้า ทําตัวตาม สบายเหมือนกับพี่ชายข้างบ้าน
มนต์ตรีนั่งลงข้างๆ ร
ทันใดนั้นอีกฝั่งของกำแพงก็สั่นเล็กน้อย จากนั้นบน กําแพงก็ปรากฏให้เห็นประตูซ่อน ประตูซอนถูกเปิดออก ทำให้จารวีมองเห็นตู้เซฟที่อยู่ด้านใน
มนต์ตรียม ” ข้างในมีเงินสดไม่กี่แสน ทิ้งไว้ให้คุณใช้ จะ ใช้กับอะไรก็แล้วแต่คุณ
ทําไมคุณสวยแบบนี้! “
คําพูด ที่ออกมาจากปากมนต์ตรี มันดูไม่เข้ากับนิสัยของ เขาเลยสักนิด นั้นทําให้จารวีเขินอายเป็นอย่างมาก มนต์ตรี ค่อยๆกระซิบที่ข้างหูเธอ ก่อนจะพูดด้วยเสียงเบาๆว่า ” ผม อยากจูบคุณ ”
ทำให้จารวีนึกถึงครั้งก่อน เป็นครั้งแรกที่เขาจูบเธอ แต่ เธอดันผลักเขาอย่างแรง เขาคงจะเข็ด
เพราะฉะนั้น เวลาที่เขาจะจูบเธอ เขาต้องของเธอและให้ เธอตอบรับก่อน
จารวีปิดตาด้วยความเขินอาย
” ผมอยากได้คุณ จาร …..
เขาก็เหมือนผู้ชายคนอื่นทั่วไป อยากจะเต็มความสัมพันธ์ ให้กับภรรยาไม่เป็นทางการของตัวเอง มันเป็นเรื่องธรรมดา
เธอเพิ่งเคยเห็นมนต์ตรีเป็นแบบนี้ครั้งแรก
* เมนต์คะ แค่ 10 ยังรอได้เลย อีกแค่ 10 วันเองนะคะ”
มนต์ตรีผิดหวังนิดหน่อย แต่ก็พยักหน้ารับค่าได้ครับ
ผมจะรอ
โทรศัพท์ของมนต์ตรีดังขึ้น พอมนต์ตรีเห็นเบอร์ที่โทรมา กําลังจะกดตัดสาย แต่จารวีรีบห้ามไว้ก่อน
“จะหลบตลอดแบบนี้ไม่ได้นะคะ คุณรับโทรศัพท์เถอะค่ะ!
มนต์ตรีมองจารวีสักครู่น่ง ก่อนจะรับโทรศัพท์แล้วกดเปิด ล่าโพง เขาไม่อยากจะปิดบังอะไรจากจารวีอีกแล้ว
” มนต์ คุณอยู่ที่ไหน แล้วจะปิดเครื่องทำไม ทำไมไม่มาดู
สุริย์วัลย์พูดพร้อมเสียงร้องไห้
ผมขอโทษครับสรีย์วัล อะไรที่ผมควรจะพูดผมก็พูดไป ” หมดแล้ว เพื่อตัวคุณเอง ครั้งที่แล้วผมเกือบจะเสียจารวีไป เพราะฉะนั้น ผมจะไม่ให้มันเกิดขึ้นอีกแล้ว ผมรักจารวี ผมจะ ไม่ไปจากเธอ”
“ไม่นะ มนต์ตรี ฉันรักคุณ ฉันรักคุณจริงๆนะคะ ถ้าไม่มีคุณ ฉันไม่รู้จะอยู่ต่อไปได้ยังไง”
สุรีย์วัล ผมขอโทษนะครับ ผมปกป้องผู้หญิงได้คนเดียว เท่านั้น”
มนต์ตรีพูดจบ ก็ตัดสายโทรศัพท์ไปเลย
การวิ่งเข้ามาในอ้อมกอดของมนต์ตรี “พี่มนต์คะ พี่ดีกับ
ฉันมากๆเลย
ซึ่งใจจนน้ำตาไหล ก่อนที่จากจะกอดมนต์ตรีแน่นเข้าไป
“โอเคครับ ผมไปส่งคุณที่บ้านดีกว่า เดี๋ยวคุณลุงชยรพจะ
เป็นห่วง……
มนต์ตรีไปส่งจาร ถึงประตูหน้าบาน ยืนมองเธอเต้น เข้าไปข้างในจนไฟในห้องสว่างขึ้น
“คุณพ่อ ตอนนี้ที่บริษัทเป็นอย่างไรบ้าง ”
“ก็ดีนะ !” ชยรพ นั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่บนโซฟา เห็น ลูกสาวพร้อมใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม …
“ฟังนะเมื่อไม่กี่วันมานี้ เขาจับผู้ร้ายหนีการจับกุมได้2คน จะ ออกไปไหนก็ระวังหน่อยก็แล้วกัน โดยเฉพาะตอนกลางคืน
“เข้าใจแล้วค่ะ คุณพ่อ!”
จาร คิดถึงเรื่องนี้วนไปวนมา แต่ก็ห้ามไว้ไม่ให้พ่อเธอรู้ ไมงั้นนะคงจะเป็นห่วงแน่เลย
” คุณพ่อคะ พรุ่งนี้หนูจะไปถ่ายพรีเสดดิ้งแล้ว….
“อืม! ชยรพนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ต่อ หัวก็ไม่ขยับตอบ
คุณพ่อ พ่อคิดว่าถึงเวลาเราจัดงานกันที่โรงแรมนั้นดีไหม
คะ?”
“มันเป็นเรื่องของลูก2คน พวกลูกตัดสินใจกันเองเลย”
“ พ่อคะ เมนต์บอกว่า ก่อนที่จะมีพิธีแต่งงาน ทางที่ดีที่สุด ครอบครัวของทั้ง2ฝ่ายต้องมาเจอกันก่อนนะคะ คุณพ่อว่าง เมื่อไหร่คะ?” จาร ค่อยๆมองคุณพ่อของเธอ แปลกจัง สิบปี ก่อน………… แต่ตอนนี้ลูกสาวก็จะแต่งงานแล้ว แต่ไม่มี วี่แววว่าทั้ง2บ้านจะมาเจอกันเลย เป็นแบบนี้ก็ทำให้จารวีไม่ เข้าใจ
ชยรพวางหนังสือพิมพ์ ก่อนจะพูดขึ้นว่า : “พ่อยุ่งนะลูก ไม่มีเวลาไปเจอเขา
“พ่ออะ”
” พ่อคะ นี้เป็นเรื่องใหญ่ของลูกสาวพ่อนะคะ ลูกก็อยากให้ พ่อมีความสุข พ่อก็แค่ไปเจอลุงพืชพงษ์เขาหน่อย กินข้าว กันสักมื้อ แล้วก็ปรึกษากันเรื่องแรกที่จะมาในงาน คงไม่เสีย เวลาคุณพ่อมากหรอกค่ะ เอางี้นะคะ หลังจากวันพรุ่งนี้เป็นวัน หยุดพอดี พ่อก็ไปสักหน่อยดีไหมคะ? ”
ชยรพไม่สามารถทนการอ้อนของลูกสาวได้ ก็เลยตกค่า รับปากลูกสาวไป
วันที่สองของการถ่ายพรีเวดดัง จารวีอารมณ์ดีมาก มนต์ ตรีสวมสูทหรู ดูแล้วเหมือนกับเจ้าชายขี่ม้าขาว ส่วนตัวจารวี เองก็สวมชุดแต่งงานสีขาว สวยหวานจนคนต้องมอง กลาย เป็นคู่ที่ดึงดูสายตาทุกคนในสตูดิโอถ่ายภาพ
เมื่อพวกเขาถ่ายที่ข้างนอก จารวีล้มลงโดยไม่ตั้งใจ มนต์ ตรีรีบพาเขาไป
โรงพยาบาล
พรีเวดดิ้งถ่ายไปได้ครึ่งนึงก็ต้องหยุดลง มนต์ตรีถูกส่งตัวย
เข้าโรงพยาบาล
หลังจากทําการตรวจ…คุณหมอบอกว่า
“ขาของภรรยาคุณไม่เป็นอะไรนะครับ แต่ว่า เด็กในท้อง ต้องดูแลให้ดีกว่านี้หน่อย จากนี้ไม่ต้องใส่รองเท้าส้นสูงแล้ว นะ ถ้ายังดื้ออีกอาจจะไม่มีกับลูก….
“อะไร? คุณพูดอะไร?” หน้าของมนต์ตรีเปลี่ยนจากดีๆ จนกลายเป็นเข็นช้า… เขาจับมือหมอ
* เหอะๆ ไอเด็กคนนี้ อย่าบอกนะว่าเมียตัวเองท้องอยู่แท้ๆ แล้วไม่รู้!
สีหน้าของมนต์ตรีซีดไปทั้งหมด ผู้หญิงที่เขาชอบกำลังมี เด็กของผู้ชายคนอื่นๆ
“หมอครับ ! อาจจะเข้าใจผิด เธอ เธอจะท้องได้ยังไงกัน?”
ตัวเขาเองก็ไม่มั่นใจ เขาเองไม่เคยแตะต้องเธอเลย งั้นก็ แสดงว่าเขาไม่ใช่พอเด็ก
” เหอะๆ ไม่ผิดหรอก ผมเป็นหมอมาจะสี่สิบปีแล้ว ถ้าแค่ ท้องแล้วผมวินิจฉัยไม่ออก ก็แย่แล้ว เอาละ ไม่ผิดหรอก ตอน นี้ท้องได้สามสัปดาห์กว่าๆแล้ว กลับไปก็ต้องดูแลเธอดีๆละ กันนะ
มนต์ตรีเดินออกมาจากห้องตรวจหมอด้วยตัวที่เย็นเฉียบ
ในหัวของเขาโล่งไปหมด ไม่จริง เขาชอบจารมาเป็น สิบปี เขาจีบเธอมาสิบปี เขาไปเจอพ่อของเธอ รวมทั้งก่อน แต่งงานเขาก็เกือบล้มเลิกไปแล้ว เกือบสูญเสียทั้งบริษัท
มันไม่ง่ายเลย กว่าที่จะเจอคนที่เข้าใจ เขาไม่มีทาง ต ไม่ได้ เขาจะเสียเธอไปไม่ได้
จารวีรอมา2ชั่วโมงกว่า รอจนมนต์ตรีเข้ามารับเธอ
มองเห็นหน้าของเขาซีดเซียว สติก็ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว อด ไม่ได้ที่จะไม่ตื่นเต้น ” พี่มนต์คะ แผลที่ขาของฉันมันหนักมา เลยหรอคะ?