ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ - ตอนที่ 324
ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ – ตอนที่ 324
การต่อสู้ที่ยากลำบาก
โดย
หุ่นไล่กา
“อยู่หลังพี่!”นาคามูระ อิโทซะมายืนเบื้องหน้าน้องสาวของเขา ก่อนที่เขาจะแตะที่ด้ามดาบ ในชั่วพริบตานั้นเองคมดาบนับไม่ถ้วนก็ฟาดฟันออกมาเข้าปะทะกับเคียวสายลมนับร้อย คมดาบตัดเคียวสายลมอย่างหมดจด
นัยน์ตาของเทนงูหรี่ลงเล็กน้อย ก่อนที่มันจะเอ่ยชม
“สมกับชื่อเสียง 1 ในวิชาดาบ สายดาบเร็วที่แข็งแกร่งที่สุด”
นาคามูระ อิโทซะไม่สนใจคำชม เขาสอดดาบกับเข้าฝักอย่างลื่นไหลงดงาม ทั้งแต่ต้นจนจบไม่มีใครได้เห็นคมดาบ
จิวโมไป๋เหลือบมองเล็กน้อย วิชาดาบเร็วของนาคามูระ ดูเหมือนว่าความเร็วและความลื่นไหลต่อเนื่องจะเหนือกว่า ดาบสายลมกรรโชกของตระกูลฟง 1 ขั้น แต่ขาดความแหลมคมไปเล็กน้อย แต่โดยรวมเหนือกว่าดาบสายลมกรรโชกมาก
ดวงตาของเขาเป็นประกายโดยไม่รู้ตัว
วิชาต่อสู้ระดับสูงส่วนมากจะเน้นไปที่พลังทำลายที่รุนแรง ส่งผลในการโจมตีมากที่สุด เพราะผู้บ่มเพาะพลังส่วนมากไม่ได้ฝึกฝนวิชาต่อสู้ ถึงระดับความเข้าใจในวิชาต่อสู้
พวกเขาฝึกวิชาต่อสู้ เพื่อใช้แต่ต่อสู้ให้แข็งแกร่งกว่าคู่ต่อสู้เท่านั้น
วิชาต่อสู้ที่ถูกสร้างขึ้นเกือบทั้งหมดจะไปแนวทางนั้น
ในช่วงเวลาเกือบร้อยปี ที่เขาศึกษาและสร้างเคล็ดวิชา วิชาต่อสู้สายความเร็วที่เน้นไปด้านความเร็วเป็นแกนหลัก แทบจะหาได้ยาก แม้จะถูกเรียกว่าวิชาสายความเร็ว แต่ส่วนมากจะเป็นส่วนเสริมเสียมากกว่า
วิชาดาบสายลมกรรโชก เป็นวิชาต่อสู้ที่แฝงไปด้วยความเร็วที่สุดที่เขาพบ แม้ว่ามันจะเป็นเพียงวิชาดาบระดับสูงของมิติระดับต่ำก็ตาม
นั้นเป็นเหตุผลที่ทำให้เขาใช้วิชาดาบสายลมกรรโชกเป็นส่วนกลางของ วิชากระบี่ล้างบาป ไม่ใช้วิชาอื่น
แต่สุดท้ายแล้ววิชาดาบสาบลมกรรโชกก็ยังเน้นไปที่ความแหลมคมเป็นแกนหลัก ความเร็วรองลงมา ทำให้วิชากระบี่ล้างบาปที่เขาสร้าง ไม่ตรงตามความต้องการของเขา
วิชาดาบของนาคามูระ อิโทซะ เน้นไปที่ความเร็วเป็นแกนหลัก รองมาด้วยความลื่นไหล มันทำให้เขายิ่งตื่นเต็น เพราะวิชากระบี่ล้างบาปที่เขาต้องการสร้าง เน้นไปที่ความเร็ว รองความลื่นไหลเช่นกัน!
ถ้าเขาได้รับวิชาดาบของนาคามูระ อิโทซะ วิชากระบี่ล้างบาปของเขาจะได้รับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่!
จิวโมไป๋ระงับความตื่นเต้นสูดลมหายใจลึกๆ
นาคามูระ คิยูมิ หันมามองจิวโมไป๋ด้วยความส่งสัย
จิวโมไป๋แกล้งทำเป็นมองสำรวจไปรอบๆ
ประสาทสัมผัสยอดเยี่ยมเกินไป!
จิวโมไป๋เก็บความคิดเอาไว้ รอให้จบภารกิจ เขาจะหาทางศึกษาวิชาดาบของนาคามูระ อิโทซะให้ได้!
เทนงูกระพือปีกมาถึงเบื้องหน้าของพวกเขา พลังกดดันอันแข็งแกร่งของผู้บ่มเพาะพลังขั้นที่ 7 ไขกระดูกปลาย ทำให้พวกเขาเกือบจะไม่สามารถต้านทานได้
“ยอดเยี่ยม!”เทนงูกวาดตามองพวกเขาทั้งสามและเอ่ยชื่นชมที่พวกเขาสามารถต้านพลังกดดันของเขาได้ ก่อนจะกล่าวอย่างเย่อหยิ่งเล็กน้อย”แต่น่าเสียดายที่อัจฉริยะต้องมากจบชีวิตในมือของข้า!”
ในตอนนั้นเอง จิวโมไป๋ก็เคลื่อนไหวด้วยความเร็วสูง พลองเหล็กพุ่งเข้าใส่ใบหน้าของเทนงูที่ลอยอยู่นอกอาคารอย่างโหดเหี้ยม
เคร้ง! เทนงูยกคฑาขักขระขึ้นมาขวางไว้อย่างง่ายดาย
“ไร้ประโยชน์!”เทนงูกล่าว
จิวโมไป๋รู้อยู่แล้วว่าการโจมตีแบบนี้ไม่สามารถทำอะไรอีกฝ่ายได้ ในตอนที่พลองและคฑาขักขระปะทะกัน จิวโมไป๋ก็ปล่อยมือจากพลองเหล็กและหมุนตัวกลางอากาศ ใช้พลังทั้งหมดส่งไปที่เท้าและถีบไปที่ปลายด้ามพลองเหล็กอย่างรุนแรง
พลังมังกร!
ปัง! พลองเหล็กกระแทกลงไปที่คฑาขักขระและกดร่างของเทนงูที่จับคฑาอยู่ มันถูกบังคับให้ต้องกระเด็นออกไปอย่างรุนแรง ปีกลู่ไปตามลม ไม่สามารถประคองร่างเอาไว้ได้ ก่อนที่ร่างของเทนงูจะชนไปที่อาคารสูงด้านหลังอย่างรุนแรงจนทะลุเข้าไป
ตูม!!!
อาคารหนึ่งในสี่พังทลายลงมาทับร่างของเทนงูอย่างน่ากลัว
“ตามฉันมา!”จิวโมไป๋ลอยกลับมาที่ห้องทานอาหาร และร้องบอกพี่น้องทาคามูระที่กำลังตกตะลึงอยู่
พี่น้องนาคามูระตั้งสติได้ พวกเขาก็ติดตามจิวโมไป๋กระโดดลงไปทันที
“หยุดนะ!”ปีศาจแมงมุมร้องตะโกนหลังจากที่หายตกใจ เธอพ้นตาข่ายใยแมงมุมออกมาปกคลุมตัวอาคารทั้งหมดจนยากที่จะหลบหนี
นาคามูระ อิโทซะแตะที่ด้ามดาบ รัศมีวงกลมปกคลุมตรงหน้าก่อนที่คมดาบจะฟาดตัดในแมงมุมที่ขวางหน้า ความเหนียวหนืิดของใยแมงมุมไร้ผลกับคมดาบของเขาอย่างสิ้นเชิง
พวกเขาลงไปที่พื้นด้านล่างและวิ่งไปตามตัวอาคารเพื่อหลบสายตา ของกลุ่มเทนงูที่บินอยู่ด้านบน พวกมันเห็นว่าหัวหน้าของตัวเองถูกจัดการก็หวาดกลัว ไม่กล้าบินลงมาดูใกล้ๆ
ตูม! เทนงูกระพือปีกออกจากเศษซากอาคารอย่างรวดเร็ว ร่างกายของมันไร้บาดแผล แต่ร่างถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่นผง ทำให้เทนงูรู้สึกโกรธและอับอายอย่างมาก
“เจ้าพวกโง่! ทำไมไม่ตามพวกมันไป!”เทนงูร้องตะโกนสั่งกลุ่มเทนงู ให้ติดตามพวกจิวโมไป๋ไป
กลุ่มเทนงูกระจายออกไปทันที
เทนงูกวาดตามองไปรอบๆไม่เห็นปีศาจแมงมุม เขาก็รู้ว่าปีศาจแมงมุมกำลังติดตามกลุ่มของจิวโมไป๋อยู่ มันก็บินขึ้น ก่อนที่กฎแห่งธาตุลมจะแผ่กระจายออกจากร่าง ทำให้อากาศปั่นป่วน สายลมกรรโชกพันผ่านอาคารตึกสูงจนสั่นสะเทือน สิ่งของที่วางอยู่ไร้ที่ยึดก็พังทลายลง
เทนงูลืมตาขึ้นก่อนจะมองไปยังทิศทางหนึ่ง มันก็กระพือปีกบินไปทันที
จิวโมไป๋และพี่น้องนาคามูระวิ่งผ่านตัวอาคารจนออกจากส่วนตึกสูง ไปยังอาณาเขตหมู่บ้านโบราณของประเทศเกาะ
อาคารบ้านเรือนภายใน ของหมู่บ้านโบราณสร้างจากหินและดินสูงแค่ 1 ชั้น มีอาคารบางหลังที่สูง 2 ชั้น
พี่น้องนาคามูระย่นคิ้วเล็กน้อย เพราะถ้าพวกเขาเข้าไปจะเป็นการเปิดเผยตัว ให้กลุ่มเทนงูสังเกตุเห็นได้ง่าย
จิวโมไป๋ไม่ชะงักฝีเท้า เขาพุ่งเข้าไปยังหมู่บ้านโดยไม่พูดอะไร สองพี่น้องได้แต่ต้องทำตาม
จิตสัมผัสของจิวโมไป๋ขยายไปกว่า 10 ตารางกิโลเมตร แม้จะถูกพลังงานบางอย่างปิดกันเอาไว้ ทำให้ไม่สามารถค้นหาอิวะ โซตะและศิษย์ของเจ้าอาวาสหงหมิงทั้งสองได้ แต่จิตสัมผัสของเขาสามารถมองเห็นความผันผวนของบรรยากาศผิดปกติได้!
แม้จะเล็กน้อย แต่เขาก็สามารถค้นหาได้ เขาคาดเดาว่าตรงบริเวณที่มีความผันผวนผิดปกติของบรรยากาศ มันกำลังปกปิดบางอย่างอยู่
เขาคาดเดาไว้สองอย่างคือ ที่ซ่อนของเทพ ที่ผู้ต้องสาปเอ่ยถึง และ ที่ๆกลุ่มของอิวะ โซตะกำลังอยู่
“จะไปไหน!”เสียงแหบแห้งทรงเสน่ห์ดังขึ้น ก่อนที่ใยแมงมุมสีขาวจะปิดกันทางเดินทั้งหมด พวกเขาไม่เห็นเงาของปีศาจแมงมุมที่กำลังซ่อนอยู่
นาคามูระ อิโทซะไม่พูดอะไร เขาฟันดาบตัดใยแมงมุมจนขาดอย่างง่ายดาย
พวกเขาเร่งความเร็วไม่สนใจปีศาจแมงมุมที่พยายามถ่วงเวลา
พวกเขากำลังจะพุ่งผ่านไป แน่ในตอนนั้นเองใยแมงมุมที่ถูกตัดขาดก็บิดเป็นเกลียวกลายเป็นหอกแหลม มันพุ่งเข้าหาพวกเขาจากด้านหลัง
จิวโมไป๋หยุดเท้าและหันกลับฟาดฝ่ามือปัดหอกใยแมงมุมทั้งหมดกระเด็นออกไป โดยที่ฝ่ามือของเขาไม่แตะต้องใยแมงมุมเลย
ก่อนที่เขาจะกลับมาและวิ่งขึ้นนำหน้า
จิตสัมผัสของเขาก็พบกับอาณาเขตศาลเจ้าโบราณที่อยู่ไกลออกไป 5 กิโลเมตร ที่ๆเขาพบความผิดปกติของพื้นที่
“ตรงไปข้างหน้า”จิวโมไป๋ร้องบอกพี่น้องทาตามูระ
แต่ในตอนนั้นเอง เทนงูก็ตามมาถึงในที่สุด มันกระพือปีกบินนำ และลงมาขวางเบื้องหน้าของพวกเขา
“เร็วเกินไป”ใบหน้าของจิวโมไป๋เปลี่ยนไป เขาแตะที่แหวนมิติเก็บของ พร้อมที่จะหยิบอาวุธออกมา
แต่ก่อนที่เขาจะได้ทำ นาคามูระ อิโทซะก็พุ่งไปด้านหน้าและหยุดฝีเท้าลง มือแตะด้ามดาบ ในตอนนั้นเองรัศมีเจตจำนงกระดาบ พุ่งไปยังร่างของเทนงู ก่อนที่จะเกิดคมดาบฟันตัดอากาศออกไป เป็นคลื่นดาบสุญญากาศที่แทบมองไม่เห็น
คมดาบตัดตัวอาคารที่อยู่ในรัศมีคมดาบอย่างง่ายดาย
เทนงูยกคฑาขักขระขึ้นมา เกิดเสียงกระทบห่วงเหล็กบนคฑา เกิดเป็นเสียงคลายระฆัง มันเหวี่ยงคฑาขักขระลงพลังกดดันอันทรงพลังฟาดลงที่ดาบสุญญากาศ
เปรี้ยง! ดาบสุญญากาศถูกทำลายลง คลื่นพลังกระจายออกไปโดยรอบ เศษคมดาบกระจายออกไปตัดอาคารบ้านเรือนโดยรอบ เป็นชิ้นๆ
“หนีไปไหนไม่ได้แล้ว”เทนงูกล่าวอย่างช้าๆคฑาขักขระปักลงที่พื้น พลังกดดันอันมหาศาลแผ่กระจายโอบล้อมทั้งสามคนยากที่จะหลบหนี
—
ตอนสุดท้าย
มีอะไรก็สามารถติชม แสดงความคิดเห็นได้เลยนะครับ
1 ความคิดเห็นเท่ากับ 1 กำลังใจ ขอบคุณที่ติดตามนะครับ ^ ^