ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ - ตอนที่ 355

การต่อสู้ครั้งสุดท้าย 1
โดย
หุ่นไล่กา
เลือดสีดำของเด็กสาวสีแดงสาดกระจายออกไปอย่างรุนแรงราวปืนฉีดน้ำ มันพุ่งไปไกลอย่างผิดธรรมชาติ นัยน์ตาของจิวโมไป๋หรี่ลง เขาสัมผัสได้ถึงอันตรายบางอย่าง ไม่รอช้าเขาใช้ท่าร่างถอยหลัง พริบตาเดียวก็ถอยไปหลายสิบก้าว

ในเวลาเดียวกันร่างของเด็กสาวสีแดงที่ถูกคมกระบี่ของจิวโมไป๋เฉือนอย่างแรง ร่างของเธอถูกผลักไปข้างหน้า แต่เท้ายังคงตึงไว้ที่โคมไฟอย่างแน่นหนา ทำให้ร่างของเธอไม่กระเด็นตกลงไปในทะเลสาบเลือด

เด็กสาวสีแดงดึงร่างกลับมายืนบนโคมไฟ และค่อยๆหันมามองจิวโมไป๋อย่างช้าๆ แสงไฟจากโคมไฟส่องไปที่ร่างของเธอ เห็นผิวขาวซีดเผือดไร้สีเลือดราวกับศพ ดวงตาสีดำมืดมนราวกับหลุมลึก รังสีชั่วร้ายพลันแผ่พุ่งออกจากร่าง เงามืดทะมึนปกคลุมทะเลสาบ เสียงกรีดร้องของวิญญาณคร่ำครวญ ดังโหยหวนจากวิญญาณหลายพันหลายหมื่นตัวใต้ทะเลสาบเลือด ดังกระหึม ราวกับวิญญาณจากขุมนรก บรรยากาศพลันเย็นยะเยือก หมอกสีเทาไหลไปรวมกันที่แผนหลังที่ถูกจิวโมไป๋ฟัน บาดแผลร้ายแรงค่อยๆสมานกันอย่างรวดเร็ว แต่บาดแผลก็รักษาตัวช้ากว่าเดิม

เลือดสีดำที่สาดกระจายออกไปก็หยุดนิ่งกลางอากาศ ราวกับถูกตึงให้อยู่กับที่ จากนั้นเลือดสีดำก็แตกตัวกลายเป็นเม็ดหยดเลือดนับไม่ถ้วน

จิวโมไป๋ไม่สนใจหยดเลือดกลางอากาศ แต่สายตาของเขามองลงไปที่ทะเลสาบ ด้วยเนตรวิญญาณ เขามองเห็นเหล่าวิญญาณที่กำลังกรีดร้องอย่างชัดเจน ดวงตาของเขาก็มืดลง ในใจเต็มไปด้วยความโกรธ เขาสัมผัสได้ถึงความทุกข์ทรมานจากวิญญาณที่ถูกกักขังอยู่ด้านล่างทะเลสาบ วิญญาณเหล่านี้ต้องทนทรมานอย่างไม่มีสิ้นสุดและไม่สามารถไปเกิดได้ ความรู้สึกสิ้นหวังที่เอ่อล้นออกมา ทำให้ผู้คนที่ได้ยินเสียงแห่งความโศกเศร้า ถูกความรู้สึกเหล่านั้นกลืนกินความรู้สึกด้านบวก จนเกิดความรู้สึกด้านลบเข้าครอบงำจิตใจโดยไม่รู้ตัว

จิตใจของจิวโมไป๋ไม่ถูกความรู้สึกเหล่านั้นกลืนกิน แต่เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธเมื่อเห็นวิญญาณที่ถูกกักขัง

ในขณะที่จิวโมไป๋กำลังเสียสมาธิ

หยดเลือดดำที่ลอยอยู่ก็บีบตัวเป็นแผ่นเล็กๆแต่แหลมลม คล้ายกลีบดอกไม้ กลิ่นอายแห่งความตายแผ่ซ่ายออกมาจากกลีบดอกไม้แต่ละดอกอย่างน่ากลัว ก่อนที่พวกมันจะม้วนตัวรวมกันเหมือนพายุงวงช้างสีดำ และพุ่งเข้าหาจิวโมไป๋

เสียงกลีบดอกไม้เสียดสีกัน ดังเหมือนเสียงเหล็กเสียดสี ดังกระหึมอย่างน่ากลัว

จิวโมไป๋ดึงสติกลับ มองไปยังพายุสีดำที่พุ่งเข้ามา คิ้วก็ขมวดแน่นอย่างไม่รู้ตัว มือขวาที่ถือกระบี่เลือนเร้นสะบัดออกไปด้านข้าง รัศมีกระบี่ขยายออกไปปะทะเข้ากับกลุ่มดอกไม้สีดำ คมกระบี่พลันฟาดฟันออกไปนับไม่ถ้วนจนเห็นภาพเส้นแสงสีเงินสาดกระจายเหมือนตาข่าย

เสียงปะทะกันดังสนั่น กลีบดอกไม้สีดำนับไม่ถ้วนถูกทำลายกลายเป็นละอองเลือดสีดำ แต่พายุกลีบดอกไม้สีดำเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด พวกมันพุ่งเข้าแทนที่กลีบดอกไม้ที่ถูกทำลายและพุ่งเข้ามาเรื่อยๆ จนรัศมีกระบี่ถูกดันถอยกลับไปอย่างรวดเร็ว

จิวโมไป๋ขยับตัวเตะผิวทะเลสาบเลือด กระโดดตีลังกากลับหลัง พายุดอกไม้สีดำก็พุ่งเข้าใส่ผิวทะเลสาบเลือดที่เขาเคยอยู่ จนทะเลสาบเลือดปั่นป่วนบ้าคลั่ง

ในขณะที่จิวโมไป๋ลอยอยู่กลางอากาศ เขากวาดสายตากวาดไปรอบๆวางแผนอย่างรวดเร็ว แต่กลุ่มดอกไม้สีดำเหมือนมีความคิดเป้นของตัวเอง พวกมันสร้างความปั่นป่วนใต้ทะเลสายเลือด โครงกระดูกด้านล่างถูกขยี้เป็นผง พวกมันม้วนตัวย้อนกลับและพุ่งเข้าหาจิวโมไป๋อีกครั้ง

กฎแห่งธาตุลมโอบล้อมร่างของจิวโมไป๋ ทำให้ร่างของเขาเคลื่อนไหวกลางอากาศได้เหมือนอยู่บนพื้นดิน เขาขยับท่าร่างหลบพายุกลีบดอกไม้สีดำอย่างรวดเร็ว ก่อนจะหมุนตัวกลับไปยืนบนฝั่ง รัศมีกระบี่ก็ระเบิดออก คลื่นกระบี่ขยายใหญ่กว่า 5 เมตร อาบไปด้วยกฎแห่งธาตุลมฟันไปที่ใจกลางของพายุกลีบดอกไม้จนแตกกระจาย

กลีบดอกไม้สีดำนับไม่ถ้วนลอยอยู่กลางอากาศและค่อยๆตกลงมาอย่างช้าๆ เป็นภาพที่งดงามแปลกตา

แต่จิวโมไป๋ไม่ได้มีความรู้สึกชื่นชมภาพตรงหน้าแม้แต่น้อย เขารู้ได้ถึงอันตรายที่มากขึ้นเป็นเท่าทวี กระบี่เลือนเร้นในมือพลันแทงออกไปโดยไม่ต้องคิด กฎแห่งสายลมสีเขียวอ่อนห่อหุ้มที่คลื่นกระบี่ สายลมโดยรอบม้วนตัวเป็นพายุพุ่งทะลวงแหวกทะเลสาบเลือดเป็นทางยาวเข้าหาร่างของเด็กสาวสีแดงที่ยืนอยู่บนโคมไฟกลางทะเลสาบเลือด

คลื่นกระบี่ส่งพลังอันแหลมคมตรงเข้ามา เด็กสาวสีแดงจ้องมองมันอย่างไร้ความรู้สึก เมื่อคลื่นกระบี่มาถึงตรงหน้า เธอก็ยกมือขวาคว้าไปที่คลื่นกระบี่อย่างไม่กลัวเกรง

เปรี้ยง! คลื่นพลังแตกกระจายออกโดยรอบ ทะเลสาบเลือดหมุนวนอย่างบ้าคลั่ง เด็กสาวสีแดงสะบัดมือไปด้านข้าง คลื่นพลังที่หลงเหลือก็พุ่งออกไปตรงเข้าปะทะกับผนัง จนเกิดรอยลึก มือของเธอมีบาดแผลเหวอะหวะจนเห็นกระดูก น่าแปลกที่ไม่มีเลือดซักหยดเดียว

“ร่างหุ่นเชิด!“จิวโมไป๋เห็นดังนั้นเขาก็เข้าใจบางอย่าง ว่าทำไมความรู้สึกที่เขาสัมผัสได้จากร่างของเด็กสาวสีแดงแตกต่างจากเด็กสาวสีดำ ราวกับไม่ใช้ตัวตนเดียวกัน ทั้งๆที่ทั้งสองเป็นวิญญาณแฝดที่แยกออกมาจากวิญญาณต้นกำเนิดเดียวกัน

—

กลับมาแล้วครับ ขอโทษที่หายไปนานนะครับ วันนี้จะลงหลายตอน ทุกคนสามารถรออ่านได้เลยครับ